ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC FTISLAND] ภารกิจ(รัก)สยบคุณชายมาดนิ่ง

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 31
      0
      1 ก.ย. 56

    ตอนที่ 10
     

    มินาริ ให้เค้านอนด้วยได้ม่ะ นะ นะ นะนั่นไม่ทันไรก็อ้อนเลยนะไอซึง
    ถ้าผมไม่ให้ฮยองนอนด้วยหล่ะฮะ
    ง่ะ แล้วฮยองจะไปนอนไหนอ่ะสมน้ำหน้าอยากอ้อนดีนักโดนสะบ้างก็ดี ฮ่าๆๆ
    ก็...นอนห้องรับแขกไงฮะ ฮ่าๆๆ
    มินาริอ่ะ ใจร้าย =3=”
    ผมล้อเล่นฮะฮยอง ก็นอนห้องเดียวกันนี่แหละหรือว่าฮยองอยากจะนอนที่ห้องรับแขกจริงๆ
    ไม่ๆๆๆ นอนกับมินาริสิ อบอุ่นดี ^[+++]^”
    ไปได้แล้วฮะฮยอง ขึ้นไปอาบน้ำนอนได้แล้ว พูดอะไรก็ไม่รู้” ^///^
    ฮ่าๆๆ ไปแล้วครับไปแล้วๆ
    แพะน้อยจ๋า วอนว่าเราสองคนไปนอนกันดีกว่านะ เค้าง่วงแล้วอะตัวเอง
    ง่วงก็ไปสิ จะมาบอกฉันทำไมหละ
    แพะน้อยก็พาเค้าขึ้นไปหน่อยสิ เค้าไม่อยากขึ้นไปคนเดียวอ่ะมันเหงา
    ก็ไปพร้อมกับ มินฮวานแล้วก็ซึงฮยอนสิจะได้ไม่เหงา
    โห ไรอ่ะทำไมไม่พูดหวานๆกับฉันแบบ น้องมินฮวานพูดกับไอซึงเลยอ่ะ T^T”
    ฮ่าๆๆ อ้อนไม่สำเร็จหละสิไอวอน ฉันจะบอกให้นะว่าแจจินอ่ะใจแข็งจะตายไป อ้อนให้ตายก็ไม่มีทางหรอก 5555+
    เฮ้อออ-_-* นายนี่จริงๆเลยนะวอนบิน ไปๆๆขึ้นไปได้แล้วเร็วๆง่วงไม่ใช่หรอนั่งอยู่ทำไมอ่ะ
    อ้าววว แจทำไมใจอ่อนง่ายจังอ่ะ เพื่อนหน้าแตกนะเนี่ย ทำกันได้ลงคอ
    ฉันขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะ-_-*” อ้าววคนนี้ก็อีกคน ช่างไร้อารมณ์เสียจริงเลย นึกจะไปก็ไป นึกจะมาก็มา
    เฮ้!! เดี๋ยวสิฉันไปด้วยสิจงฮุนจะอยู่ทำไมล่ะครับ ให้ผมอยู่ข้างล่างคนเดียวผมก็กลัวเป็นเหมือนกันนะ บรื๋อออ~
    อืม-_-”
    ...............................
    ในห้องนอน (จงฮุน)
    โห ทำไมห้องนายใหญ่จังเลยเนี่ย ใหญ่กว่าห้องที่บ้านฉันอีกอ่ะ
    ห้องใหญ่ แต่ฉันอยู่คนเดียวมันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษขึ้นมาหรอก
    “.....ตะ แต่ วะ วันนี่ฉันก็มานอนเป็นเพื่อนแล้วไง ฮะ ฮะพูดออกมาแบบนั่นฉันก็พูดต่อไปไม่เป็นเลยสินายนี่
    จริงด้วยสินะ มีนายมานอนเป็นเพื่อนน้ำเสียงจงฮุนดูเศร้าลงไปเลยฮะ ตั้งแต่เข้ามาในห้องเล่นเอาผมอึดอัดเลยอ่ะ
    งั้น เดี๋ยวฉัน เอ่อ...ไปอาบน้ำก่อนนะ
    อืม
    แล้วจะให้ฉันใส่ชุดไหนนอนอ่ะ ฉันไม่มีชุดนอนนะ
    เดี๋ยวนายใส่ของฉันไปก่อนก็ได้ ในตู้อ่ะเลือกเลยตามสบาย
    อืม ขอบใจนะ^^”
    ...............................
    ห้องนอน (มินฮวาน)
    นี่ มินาริคืนนี้จะให้ฮยองนอนตรงไหนอ่ะ” (ฉันรู้สึกว่าคำถามนี้จะถูกถามไปแล้วนะ ซงซึง>>>ไรเตอร์)
    จะนอนตรงไหนก็แล้วแต่ฮยองเถอะฮะ
    ดี งั้นฮยองจะนอนบนเตียงนะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน
    ได้ไงอ่ะ นั่นมันเตียงผมนะ
    ก็ไหนบอกว่า ฮยองจะนอนตรงไหนก็ได้ไง
    แต่ว่า...
    อย่าเถียงนะว่าไม่ได้พูดน่ะ
    ก็ได้ฮะ นอนบนเตียงก็ได้
    ดีมากกก เด็กน้อยของฮยอง
    ผมไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะ แล้วก็ไม่ใช่ของใครด้วย =[]=
    อะ อะ อะ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่
    นี่ถามจริงเหอะ ชื่อ มินาริ เนี่ยไปเอามาจากไหนอ่ะ
    ผมก็ตั้งเอาไว้ให้ คนแถวนี้ถามเล่นๆนั่นแหละฮะ ฮ่าๆๆ
    มินฮวานนนน!!!!!ฮ่าๆๆ โดนไปอีกหนึ่งดอกเลย ไอซึง สะใจอ่ะ
    ครับ เรียกผมทำไมหรอ...?~” มินฮวานทำหน้าตาเหมือนเด็กน้อยถามไอซึงมันครับ 555 (อยู่กันคนละห้องแล้วเห็นได้ไงอ่ะฮงกีฮยอง...?>>>ไรเตอร์)
    ...............................
    ห้องนอนรับรองแขก
    โห ห้องใหญ่จังเลยเนาะวอน
    อยากได้ก็ขอให้พ่อนายทำให้ที่บ้านสิ
    ไม่เอาอ่ะ มันใหญ่เกินไป
    แต่ก็สวยดีไม่ใช่หรอ
    มันก็สวยอยู่ แต่ว่าถ้าให้ทำที่บ้านนะฉันว่าฉันเดินหลงอยู่ในห้องนอนตัวเองแน่เลยใหญ่ชะมัด
    ฮ่าๆๆ นายทำไว้ก็ดีนะว่างๆฉันจะได้ไปนอนด้วย
    วอนบิน ไอบ้า!!! เพี๊ยะ!!! ง่วงนอนไม่ใช่รึไงไปอาบน้ำสิ มายืนพูดอยู่ได้” >__<
    แล้วจะมาตีฉันทำไมอ่ะ เจ็บนะนายนี่มือหนักจริงๆเลย
    ขอโทษ ถ้านายยังไม่อาบน้ำฉันไปอาบก่อนนะ
    ไปอาบก่อนเลยก็ได้ ฉันขอเดินดูห้องนิดนึงก่อนผมบอกให้แจจินไปอาบน้ำก่อนเลยฮะ แจจินนี่เวลาอายน่ารักเหมือนกันนะเนี่ย เหมือนเด็กผู้หญิงเลยอ่ะ ผมชักจะเริ่มชอบแจจินขึ้นมาจริงๆแล้วสิ^__^
    และแล้วทุกคนก็นอนหลับกันภายใต้ค่ำคืนที่แสนสบาย ในยามราตรี (คิดได้ไงเนี่ยเรา ลิเกอ่ะ>>>ไรเตอร์)
    ผมว่าตอนนี้ทุกคนน่าจะหลับกันหมดแล้วครับนี่มันก็สี่ทุ่มกว่าๆจะห้าทุ่มแล้ว ผมว่าผมแอบย่องออกไปนอนข้างนอกที่ห้องรับแขกดีกว่า นอนกับจงฮุนแล้วอึดอัดอ่ะ ต้องแอบออกไปเงียบๆเอาละ 1...2...3...
    ฉันขอโทษนะจงฮุน แต่ฉันนอนที่นี่กับนายไม่ได้จริงๆผมค่อยยันตัวเองให้ลุกขึ้นมาก่อนครับ เพื่อที่มันจะได้ออกไปง่ายๆ
    “..................”
    แต่ในระหว่างที่ผมกำลังจะลุกขึ้นนั่งนั้นก็มีอะไรบางอย่างมาพาดที่ตัวของผม
    หมับ!!
    จงฮุนกอดผมฮะ จงฮุนกอดผม!!!! กอดแน่นด้วยทำไงดีแล้วจะออกไปยังไงหละเนี่ย
    เฮือก อะ อะไรอ่ะ” O_o!
    แม่ครับ แม่อย่าทิ้งผมกับน้องไปไหนนะครับ แม่ต้องอยู่กับผมนะ....เฮ้อ แค่ละเมอ แล้วทำไมต้องละเมอว่าฉันเป็นแม่นายด้วยเนี่ย กลุ้มใจจริงๆ
    เฮ้อออ คงไม่ได้ไปสินะคงต้องนอนที่นี้ต่อไป T^T” แล้วก็อยากจะบอกว่า หมอนั่นกอดผมทั้งคืนเลยฮะ แล้วผมก็ดันทะลึ่งไปคิดถึงรอยยิ้มของเค้าด้วยสิคิดอะไรบ้าๆ >///<
    ผมเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแล้วสิว่ามันจะยังเป็นภารกิจอยู่รึป่าว แต่ยังไงก็ต้องทำภารกิจให้สำเร็จให้ได้ผมไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก

     

     

     ---------------------------------

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×