สาวไข่ดาวกับหนุ่มแม็กกี้

ลำดับตอนที่ #1 : เจ้านายสุดเฮี้ยบ

แสงแดดสาดส่องผ่านหมู่เมฆ เห็นเป็นสำแสงสีทองส่องมายังพื้นโลก ที่เพิ่งผ่านรัตติกาลอันหนาวเหน็บมาไม่นาน  หยดน้ำฝนที่ยังคงหลงเหลือคั่งค้างอยู่บนยอดหญ้า และใบไม้ กระทบกับแสงแดดส่องประกายระยิบระยับน่ามอง ผู้คนที่เคยหลบซ่อนตัวอยู่ภายในบ้านต่างเริ่มทยอยออกมาเพื่อเริ่มต้นชีวิตในวันใหม่ เสียงจอกแจกจอแจของผู้คนเริ่มแซงแซด  หญิงสาวร่างเล็กผมสั้นตัดทรงทันสมัย  กำลังปั่นจักยานสีเหลืองคู่ใจมุ่งไปข้างหน้าอย่างมาดมั่น ปากอิ่มเผยอขึ้นเล็กน้อยเพื่อช่วยหายใจเพราะความเหนื่อย หน้าผากมนเล็กเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ  และไหลลงอาบแก้มชมพูระเรื่อนั้นบ่งบอกถึงความรีบเร่งอย่างสุดชีวิต  จนสุดท้ายเธอก็มาถึงที่หมาย เป็นร้านหนังสือเล็กๆน่ารักที่มีต้นมะขามขนาดใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาเขียวชอุ่มเป็นบริเวณกว้าง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด  ยัยริชชี่ตัวแสบ กะกะแก แก กลับมาฉันเอาแกให้ตายแน่"

หญิงสาวกรี๊ดลั่นเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า   จักรยานคันเล็กถูกปล่อยให้ทิ้งโครมไปกับพื้นแล้วเธอก็วิ่งไปยังกองหนังสือที่เพิ่งสั่งซื้อมาใหม่เมื่อวานอย่างรวดเร็ว  หนังสือแต่ละเล่มเปียกฝนซะเละตุ้มแปะซะไม่มีชิ้นดี

"หึม---ฉะฉัน จะทำยังไงกับแกดี มาเหอะแม่จะสับให้สูญพันธุ์เลย" เธอบ่นอุบอิบด้วยความโกรธในขณะที่มือทั้งสองก็กำลังวุ่นวายกับการเก็บหนังสือเละๆ ในใจก็กำลังคิดถึงไอ้ตัวต้นเหตุที่ไม่รู้ว่าตอนนี้มันจะไปปากมากอยู่ที่ไหน และทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงแว่วๆของไอ้ตัวต้นเหตุที่มันกำลังคุยจนน้ำลายแตกฟองได้ที่

"ตายยยยยย ตาย อกอีริชจะแตก ว้ายยย  มันทำอย่างนั้นจริงๆหรอ ถ้าเป็นอีริชไม่ได้ แ-งตบหน้าแหก"กระเทยร่างยักษ์ พูดอย่างได้อารมณ์โดยที่มือข้างหนึ่งก็ทำท่าจะตบใส่เพื่อนกระเทยอีกคน

"ถ้าจะมีคนหน้าแหก ก็คงเป็นเธอนั้นแหละยายริชชี่ปากเหม็น" หญิงสาวแวดเสียงด่าริชชี่ มือสองข้างท้าวเอวมองหน้าอย่างหาเรื่อง

"อะอ้าว คุณไข่ อุ้ย! คุณดาวขา มีอะไรค่ะทำหน้านักเลงแต่เช้าเลย"ริชชี่ ยิ้มกริ่มอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ปากสีแดงเลือดนกก็พูดกระเซ้าคนที่โกรธเล่น

 "นักเลงบ้านเธอนะซิสวยขนาดนี้ นี่เธอไม่ต้องมาพูดเล่นกับฉันเลยรู้ไหมว่าทำเรื่องไว้"ไข่ดาวลดเมือลงและเดินเข้าไปหาสองกระเทยยักษ์

"ว้ายยยย คุณขา------อีหน้าผีเนี้ยมันไปทำอะไรไว้ค่ะ รึว่ามันไปฆ่า ข่มขืนผู้ชายมาคะ ฮิฮิฮิ " ยัยกิ๊ฟซี่ กระเทยร่างผอมเหมือนไม้เสียบผีเอานิ้วชี้อันน่าเกลียดของเธอผลักหัวยัยริชชี่พร้อมกับหัวเราะชอบใจ

"วุ้ย แกก็ไม่ต่างอะไรกับฉันเท่าไหร่หรอกย่ะ เดี้ยๆ"ริชชี่หันไปแวดเพื่อน

"พอ พอ หยุดเถียงกันได้แล้ว ฉันล่ะปวดหัวกับพวกเธอจริงๆ เวรกรรมอะไรขอฉันนะที่ต้องมาเจอพวกเธอ" ไข่ดาวพูดอย่างระอากับคนทั้งสอง

"นี่ยัยริชี่เธอตามฉันมานี่" ไข่ดาวพูดตัดบทแล้วใช้มือข้างหนึ่งดึงหูริชชี่

"อะ โอยยยยยยยยยยยยยย คุณดาววววววว ทำอะไรริชชี่เนี้ย ริชชี่เจ็บนะค่ะ ปล่อยค่ะ ปล่อยยย กิ๊ฟซี่ช่วยด้วยวววว" ริชชี่ร้องลั่นเพื่อขอความช่วยเหลือแต่ กิ๊ฟซี่เองเห็นท่าไม่ดีก็เลยขอตัวกลับก่อนโดยปล่อยให้ริชชี่มองตามก้นงอนๆนั้นอย่างโกรธแค้น สองมือก็กุมหูและรั้งแขนไม่ให้ไข่ดาวดึงแรง สองขาก็เดินไปตามทิศทางที่ถูกดึงไปจนไปถึงหลังร้าน

"นี่ หมายความว่ายังไง" ไข่ดาวถาม พร้อมส่งสายตากลมโตจ้องหน้าคนก่อเหตุที่ตอนนี้หน้าที่เคยบานเท่ากระด้งกลับหดเหลือแค่สองนิ้ว

"คะคือ คือว่า.........."คนผิดเริ่มติดอ่างเมื่อเห็นหลักฐานของความผิดที่ตนได้ก่อขึ้น

"คือ อะไร ก็ตอบมาซิ นี่ฉันจะฝากร้านไว้กับเธอไม่ได้เลยใช่ไหม หนังสือน่ะเมื่อวานฉันก็บอกไว้แล้วว่าอยู่หลังร้านให้เก็บเข้ามาข้างในด้วย เธอฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอไง"ไข่ดาวตะเบ็งเสียงใส่ริชชี่อย่างเหลืออดจนเส้นเลือดบนหน้าผากนูนขึ้นมาจนเป็นสี่แยกไฟแดงโดยที่ริชชี่เองก็ได้แต่ก้มหน้างุด

"คะ... คือ..... อุ๊ย! "ริชชี่เงยหน้าขึ้นมาจะตอบแต่ก็พูดต่อไปไม่ได้ และต้องสะดุ้งเมื่อต้องสบตากับเจ้านายสุดเฮี้ยบ

"บอกมาซิ เหตุผล....."ไข่ดาวพูดเสียงอ่อนลงเมื่อเห็นอาการของลูกน้องร่างยักษ์แต่ใจเล็กเท่าขี้หูหนู

"เมื่อวานริชชี่รีบไปหน่อยค่ะ"

"รีบไปไหน"ไข่ดาวยืดตัวตั้งใจฟัง

"กิ๊ฟซี่มันได้ตั๋วคอนเสิร์ตของพี่ภูมิ รัฐฟิล์ม มาสองใบค่ะ มันเลยมาชวนริชชี่ไปเป็นเพื่อนแล้วมันก็เร่งให้ริชชี่ให้รีบๆปิดร้าน แล้วๆๆเราก็......."

"ลืม" ไข่ดาวพูดเสียงเข้มถึงบทสรุปของเรื่อง

"สรุปสาเหตุของเรื่องก็เป็นเพราะเธอบ้าผู้ชายเหมือนเดิม เมื่อไหร่เธอจะเลิกซะที-------ไอ้นิสัยที่เห็นผู้ชายแล้วต้องน้ำลายไหลเป็นแม่น้ำปิงเนี้ย"

"ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย คุณดาวก็พูดเกินไป พูดอย่างเงี้ยริชชี่เสียหายนะค่ะ"

"เสียหายหรอ ที่เสียหายน่ะมันไม่ใช่เธอแต่เป็นหนังสือของฉันต่างหาก"

"โธ่ คุณดาว ก็...... นะนะนะนะยกโทษให้ริชชี่เถอะนะ ริชจังจะไม่ทำอีกแล้ว"

"คราวที่แล้วเธอก็พูดแบบนี้ แล้วเป็นไงล่ะ"ไข่ดาวพูดกล่าวหาอย่างไม่ยอมความแต่สุดท้ายก็อดใจอ่อนไม่ได้

"เอาล่ะๆคราวนี้ฉันยกโทษให้ แต่.....ฉันจะหักเงินเดือนเธอ"

"โธ่.....คุณดาวยกโทษให้แล้วทำไมต้องหักเงินเดือนด้วยล่ะคะ"

"ฉันบอกว่ายกโทษให้แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่หักเงินเดือนเธอนะ"

"คุณดาวใจร้ายใจดำ ไม่เห็นใจลูกน้อง"ริชชี่ชี่ตัดพ้อ

"หน๋อย......นี่เธอ! "

"ก็ได้ค่ะ ก็ได้"

"แค่นี้ก็หมดเรื่อง ทำเป็นเรื่องมากไปได้ ไปเปิดร้านได้แล้ว" ไข่ดาวที่กำลังจะออกจากร้านรีบหันมาพูดกับริชชี่เมื่อนึกเรื่องที่สำคัญ

 "นี่ ริชชี่"

"ค่ะ มีไรคะ"

"ฉันจะไปต่างจังหวัดซักอาทิตย์หนึ่งนะ ฝากดูแลร้านด้วยนะ"

"จริงหรอค่ะ"ริชชี่พูดด้วยความตื่นเต้นอย่างลืมตัว

"ทำไม อะไรจะดีใจขนาดนั้นยะหล่อน"

"ก็...ไม่มี้ ไม่มีอะไรค่ะ  คะ... แค่ คิดว่าถ้าคุณดาวไปต่างจังหวัดก็ต้องมีของฝาก ก็เลยดีใจแค่นั้น

แฮะแฮะ"ริชชี่พูดพร้อมหยักไหล่

"นึกว่าฉันไม่รู้ทันเธอหรอ ฉันไม่อยู่เธอจะแอบอู้งานได้สะดวกใช่ไหม"หญิงสาวพูดและมองหน้าคนตรงหน้าอย่างรู้ทัน

"ก็ไม่ใช่อย่างนั้น คุณดาวก้อ"ริชชี่พูดเขินๆที่โดนไข่ดาวรู้ทัน

"งั้นฉันไปล่ะ" ไข่ดาวบอกลาลูกน้องตัวโตก่อนที่จะผลักประตูร้านจะออกไปข้างนอกอีกครั้งทำให้คนที่นั้งอยู่ตรงเคาน์เตอร์โล่งอกและเตรียมจะยกหนังสือเล่มโปรดที่ซื้อมาแอบซ่อนไว้ใต้โต๊ะขึ้นมาอ่าน

"อั่นแน่------นี่ก็อีกเรื่องห้ามเอาหนังสือนู้ดผู้ชายมาอ่านในร้านเด็ดขาด"ไข่ดาวหันมาต่อว่า

"อุ้ย!!!  คุณดาวก้อ ตกใจหมด   หยวนๆหน่อยเถอะค่ะ  แล้วริชจังจะตั้งใจทำงาน ไม่ให้เสียงานนะคะ"ริชชี่ให้คำมันสัญญาพร้อมกับชูสามนิ้วตะแบะเหมือนทหาร

"เออ เออ"หญิงสาวตอบรับรู้พร้อมกับส่ายหน้าด้วยความระอากับโรคบ้าผู้ชายของยัยคนนี้ที่แก้ยังไงก็ไม่หายจริงๆ

ส่วนริชชี่เมื่อเห็นเจ้านายสาวออกไปจากร้านก็รีบวิ่งตามออกไปดูเห็นจักรยานคันเล็กที่กำลังไกลออกไป ริชชี่รู้ดีว่า แม้ไข่ดาวจะเฮี้ยบกับตัวเองสักเท่าไร แต่จริงๆแล้วไข่ดาวเป็นคนใจดี ได้แต่พูดขู่ๆไปอย่างนั้นเอง ไม่เคยหักเงินเดือนริชชี่จริงๆซักที ริชชี่เริ่มผิวปากร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีและหันกลับมาสนใจหนังสือนู้ดของพี่นัทกี้คนโปรดและทันใดนั้นก็เพิ่งนึกเรื่องสำคัญออก

"ตายแล้ว ลืมบอกเรื่องสำคัญให้คุณดาวฟัง" ริชชี่พูดพึมพำกับตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้าร้านอีกครั้ง

"แต่ช่างเถอะ คงไม่เป็นไรมั่ง"

"ว้าววววว  ดูนี่ดีกว่า พี่นัทกี้สุดหล่อล่ำบึก คนอะไรหล่อได้ขนาดนี่ หุหุหุ"ริชชี่หันซ้ายทีหันขวาทีก่อนมองดูรูปหนุ่มน้อยกล้ามใหญ่จนตาเยิ้ม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างเปรมปรีย์ แต่หารู้ไม่ว่าเรื่องราววุ่นๆมันกำลังจะเกิดขึ้นที่ร้านหนังสือเล็กๆนี่แล้ว.......