คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : อ้วนเอกมัย : ตอน ที่ 7 ผู้เห็นทุกเหตุการณ์
ฝนเดินหนีไปเรื่อย ๆ จนถึงสระว่ายน้ำข้างบ้าน
“นี่ รอด้วยสิ”
เบลล์วิ่งไปดึงแขนฝนไว้
“อย่ามายุ่ง!!”
ฝนสะบัดแขนจนทำให้เบลล์เสียหลักพุ่งไปชนกระถางต้นไม้
“โอ๊ยย” ข้อศอกของเบลล์กระแทกเข้ากับกระถาง
เบลล์รู้สึกชาที่ข้อศอก จึงก้มลงดูแผลของตัวเอง ข้อศอกของเธอถลอก และเลือดกำลังซึมออกมาเรื่อย ๆ
ฝนรู้ตัวว่าทำรุนแรงเกินไป เธอไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่ถามออกไปว่า
“เป็นอะไรรึป่าว?”
เบลล์ไม่ตอบ เธอดึงขอบเสื้อขึ้นมาเช็ดน้ำตา
ฝนอึ่งไปสักพัก เธอไม่คิดว่าเบลล์จะร้องไห้ และยิ่งไปกว่านั้นคือแผลของเบลล์
ด้วยความรู้สึกผิดฝนจึงเดินเข้าไปหวังจะดูแผลของเบลล์ แต่เบลล์กลับลุกขึ้นซ่ะก่อน
เบลล์เอามือกุมแผลที่ข้อศอกแล้วก็เดินเข้าบ้านไป โดยไม่พูดอะไรเลย
งานนี้ดูเหมือนเด็กน้อยจะงอนซ่ะแล้ว
และเป็นที่แน่นอนว่าเหตุการณ์นี้ก็ไม่พ้นสายตาของแม่ของฝนอีกเหมือนเคย
ฝนหันไปเจอแม่ของเธอพอดี จึงเดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
ทางด้านเบลล์
หลังจากล้างแผลเสร็จ ตอนนี้เบลล์กำลังวุ่นวายอยู่กับการหากล่องพยาบาล
‘เอาไปเก็บไว้ไหนเนี้ย บ้านนี้หาของยากจริง ๆ’
เบลล์เดินหาอยู่สักพัก จนไปถึงห้องครัวเธอเห็นผ้าผืนสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะ
เธอจึงหยิบขึ้นมาม้วนเป็นกลม ๆ แล้วมัดที่ข้อศอก
หลังจากพันแผลเสร็จเบลล์เดินไปที่โซฟาห้องนั่งเล่น
เธอคงทำอะไรไม่ได้นอกจากการนอน zzZ
สระว่ายน้ำข้างบ้าน
"ทะเลาะอะไรกันหรอลูก?" แม่ของฝนถามขึ้น
ฝนกัดริมฝีปาก "ไม่มีอะไรค่ะแม่"
"ไม่มีได้ไง เมื่อกี้แม่เห็นน่ะ" แม่ของฝนมองหน้าฝนเป็นเชิงขอคำตอบ
"เดียวฝนขอเข้าไปในบ้านก่อนนะคะ" ฝนไม่อยากตอบคำถามของแม่เธอจึงลึกขึ้นแล้วเดินเข้าบ้านไป
'ยัยนั่นอยู่ที่ไหนน่ะ ฉันทำแรงไปรึป่าวเนี้ย เฮ้ออ'
ฝนเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนไปถึงโซฟาห้องนั่งเล่น เห็นเบลล์นอนอยู่
ที่ข้อศอกของเบลล์มีผ้าเล็ก ๆ พันแผลอยู่
ฝนหรี่ตามองไปที่ผ้า
'นั่นมันผ้าเช็ดโต๊ะนิ' - -*
18.45 น.
"เบลล์ ๆ ตื่นได้แล้วลูกฟ้ามืดแล้ว" แม่ของฝนเดินมาปลุก
เบลล์ลุกขึ้นมา เธอมองดูแผลที่ข้อศอก ปรากฏว่าแผลของเธอถูกพันด้วยผ้าพันแผลอย่างดี
'ก่อนนอน เราเอาผ้ามัดไว้นี่นา'
เบลล์เงยหน้าขึ้นไปถามแม่ของฝน
"แม่ทำแผลให้เบลล์หรอค่ะ?"
แม่ของฝนนิ่งคิดสักพัก
"เปล่าจ้ะ เดียวแม่ไปทำข้าวเย็นก่อนน่ะ แล้วอย่าลืมขึ้นไปเรียกพี่ฝนด้วยน่ะ"
"ค่าาา" เบลล์ตอบรับเสร็จก็วิ่งขึ้นไปบนห้อง
ห้องนอน
เบลล์เปิดประตูห้องเข้าไป แล้วก็ไม่ปิดประตูด้วย
เห็นฝนนอนอ่านนิยายอยู่บนเตียง เธอจึงเดินขึ้นไปนอนข้าง ๆ ฝน
ฝนนอนอยู่ข้าง ๆ ตกใจเมื่ออยู่ ๆ เบลล์ก็มานอน
'อะไรอีกล่ะเนี้ย' ฝนตั้งท่าจะลุกขึ้น
แต่เบลล์เอื้อมมือไปกอดเธอไว้ซ่ะก่อน
"นี่ กอดฉันทำไม?" ฝนถามขึ้น แต่ก็ปล่อยให้เบลล์กอด
เบลล์ไม่ตอบ แต่กลับกอดฝนแน่นกว่าเดิม
ฝนก็ทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่นอนให้กอดไปเรื่อย ๆ
ความเงียบเริ่มครอบงำ
ห้องครัว
แม่ของฝนกำลังทำอาหารอยู่
“ทำไมเด็กสองคนนั้นยังไม่ลงอีกน้า”
พูดแล้วแม่ของฝนก็ไปห้องนอนฝนทันที
‘ทำไมเปิดประตูทิ้งไว้ล่ะเนี้ย’
ตอนเบลล์เข้าห้องเบลล์ลืมปิดประตู
แม่ของฝนเดินมาถึงหน้าห้องแล้วก็ต้องซะงัก
เบลล์กำลังนอนกอดฝนอยู่บนเตียง ฝนก็นอนให้กอดด้วยความยินยอม
‘เมื่อตอนบ่ายยังทะเลาะกันอยู่เลย ตกเย็นมานอนกอดกันเฉยเลย ตกลงยังไงสองคนนี้’
แม่ของฝนเริ่มสับสน เธอเริ่มอยากจะรู้ความสัมพันธ์ของเด็กสองนี้ซ่ะแล้ว
แต่นิสัยของเธอไม่ใช่คนที่ชอบก้าวก่ายเรื่องของลูกตัวเองสักเท่าไหร่
แม่ของฝนเอื้อมมือไปปิดประตูเบา ๆ
‘อีกสักพักค่อยมาเรียกดีกว่า เฮ้อ’
เบลล์นอนกอดฝนอยู่นาน
“ขอบคุณที่ทำแผลให้น่ะ” เบลล์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ
“แผลอะไร?” ฝนแกล้งถาม
เบลล์ลุกขึ้นแล้วยกข้อศอกให้ดู
“ก็แผลที่ศอกไง เนี้ย ๆ” เบลล์ชี้ที่แผล
“ฉันไม่ได้ทำ แม่ฉันเป็นคนทำหรือป่าว?” ฝนทำสีหน้าเรียบนิ่ง
“ไม่ต้องมาโกหก แม่บอกฉันแล้ว ว่าไม่ได้ทำ” เบลล์คะยั้นคะยอ
“ใช่หรอ?” ฝนยักคิ้วหงึก ๆ
“เอ้า ทั้งบ้านอยู่กันแค่สามคน จะเป็นใครอีกล่ะ”
ฝนยังอยากหาเรื่องเบลล์ต่อ
“เธอละเมอทำเองป่าว? ยิ่งชอบนอนอยู่ด้วย”
เบลล์เริ่มออกอาการหงุดหงิด
“ตกลงจะไม่ยอมรับใช่ป่ะ?” เบลล์พลิกตัวขึ้นไปนอนค่อมฝน
ฝนรู้สึกถึงความไม่ปล่อยภัย
“เดียว ๆ โอเค ๆ ฉันเป็นคนทำให้เอง ฉันนี่แหละทำ พอใจยัง”
เบลล์ฉีกยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
ฝนเห็นเบลล์ยิ้มอย่างนั้นเธอก็เบาใจ
‘นึกว่าจะโดนเหมือนตอนกลางวันซ่ะแล้ว เฮ้อ ยัยอ้วนนี่อันตรายจริง’
ฝนเป่าปากโล่งอก
“ดีมากก มาจุ๊ปที” เบลล์พูดจบก็ก้มหน้าลงประทับจูบลงบนริมฝีปากฝนทันที
ฝนโดนจูบแบบไม่ทันตั้งตัว เธอทำอะไรไม่ได้ นอกจากนอนอยู่เฉย ๆ อีกตามเคย
เบลล์จูบจนพอใจแล้ว ก็ลุกขึ้นกระโดดลงจากเตียง ก่อนจะเดินออกจากห้องเธอหันไปบอกฝนว่า
“แม่ให้ขึ้นมาเรียก อย่าลืมลงไปกินข้าวน่ะ” พูดจบก็เดินออกจากห้องไปอย่างลอยนวล
ฝนดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอน
“แล้วเพิ่งมาบอกเนี้ยน่ะ”
ฝนรีบวิ่งลงไปข้างล่าง
‘ยัยบ้า จูบฉันเป็นว่าเล่นเลยน่ะ ซิ’
------------------------
พอดีผมเพิ่งสอบเสร็จครับ เลยมาช้าหน่อย ฮ่า ๆ
ติชมได้ตามจร้า ไปละเด้อ เจอกันตอนหน้า อิอิ
.
ความคิดเห็น