คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อ้วนเอกมัย : ตอน ที่ 5 แก้แค้น
หลังจากที่เหล่าคุมะได้พักผ่อนหย่อนใจกันถ้วนหน้าแล้วมันก็ถูกส่งกลับไปยังที่เดิมของมัน
และผู้ที่ขนย้ายพวกมันก็คือ เจ้าของมันนั่นเอง
สวนหลังบ้าน
ถึงแม้เหล่าคุมะทั้งหลายจะกลับห้องของมันไปแล้ว แต่เบลล์ก็ยังนั่งเล่นอยู่ที่สวนหลังบ้าน
ครืนนนนนๆๆๆ (เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น)
‘เบอร์แปลกจัง’
“ฮัลโหลลลล”
“เป็นไงบ้างลูกพ่อ สนุกมั้ย”
“ใครอ่ะ?”
“เอ้า!! ก็พ่อไงลูก”
“อ่าว แด๊ดหรอ นึกว่าใคร”
“เอ้า!! ไอ่ลูกคนนี้ พ่อไม่อยู่วันเดียว นี่ลืมพ่อแล้วหรอ”
“ก็แด๊ดทิ้งเบลล์อ่ะ”
“ว่าแต่เป็นไงบ้าง พี่ฝนน่ารักมั้ย?” พ่อของเธอเปลียนเรื่อง
“ยัยนั่นหวงตุ๊กตามากเลยอ่ะ”
“หืออ ตุ๊กตาหรอ?”
“ช่าย ๆ”
“เดียวพ่อจัดการให้ลูก”
“จัดการยัยฝนนั่นนะหรอ?”
“ไม่ใช่ลูก เดียวพ่อโทรคนที่บ้านเอาตุ๊กตาไปให้”
“จริงหรอแด๊ด”
“จริงสิ พ่อจะโกหกทำไม”
“เอามาให้หมดห้องเบลล์เลยน่ะ”
“ค้าบบบ ลูก”
“อิอิ”
“พ่อไปก่อนน่ะ แค่นี้แหละ พ่อรักลูกน่ะ จุ๊บ ๆ”
“ค่าาาาาา” ^ ^
หลังจากที่กดวางสายไปนั้นเบลล์ก็นึกอะไรขึ้นมาได้
‘เออ เราโป้งแด๊ดไปแล้วนิ ไม่เป็นไรช่างมันเถอะ’ - -*
13.00 น.
ฝนนอนแผ่อยู่โซฟาห้องนั่งเล่นดูจากอาการแล้วคงจะเหนื่อยจากการขนเจ้าคุมะ
เบลล์เดินมานั่งลงข้าง ๆ
“นี่ ยัยหมวย” เบลล์เอ๋ยขณะที่ดึงโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
ฝนขมวดคิ้ว
“ใครชื่อหมวย”
เบลล์ชี้ไปที่ฝน “ก็เธอไง”
“นี่ยัยอ้วน ฉันเป็นพี่เธอน่ะ เรียกฉันดี ๆ หน่อย”
“ไม่!!!” เบลล์ร้องเสียงดัง
ฝนถึงกับลุกขึ้นนั่ง
“เด็กอะไร นิสัยไม่ดี ไม่เคารพผู้ใหญ่เลย ชิ!!”
เบลล์หันไปเถียง
“ก็เธอเรียกฉันอ้วนก่อนนิ”
“เรียกแล้วจะทำไม ก็เธออ้วนนิ”
“เออ!! ถ้าเกิดฉันผอมขึ้นมา ก็อย่ามาชอบฉันล่ะกัน” เบลล์สะบัดหนีอย่างหลงตัวเอง
ฝนอ้าปากค้าง
“จะบ้าหรอ ฉันเป็นผู้หญิงน่ะ จะไปชอบเธอได้ยังไง ยัยอ้วน!”
“คำก็อ้วน สองคำก็อ้วน เดียวต่อยปากแตกเลยนิ” เบลล์เริ่มออกอาการหงุดหงิด
“ยัยอ้วน!! ยัยอ้วน!! ยัยอ้วน!! แบร่!!” ฝนท้าทาย
เบลล์วางโทรศัพท์ในมือลงอย่างใจเย็น
ผั๊ววววว!!!
“โอ๊ยยยย” ฝนเอามือกุมหน้าหงายหลังลงกับโซฟา
เบลล์ยังไม่หยุดแค่นั้น เธอขึ้นคร่อมฝนแล้วเอาเข่าทั้งสองข้างกดแขนฝนไว้
“โอ๊ยยย มันเจ็บปล่อยน่ะ ยัยอ้วน!!” ฝนดิ้นรัว ๆ
เบลล์จึงออกแรงกดเข่าลงที่แขนของฝน
“โอ๊ยยยยย” ฝนร้องเป็นการใหญ่
“อุ๊ยตาย ขอโทษค่ะพี่ฝน เป็นอะไรมากรึป่าวคะ?” เบลล์จีบปากจีบคอพูดพร้อมกับออกแรงกดเข่าลง
“มันเจ็บนะเว้ย ยัยอ้วน!!” ฝนเริ่มจะทนไม่ไหว
เบลล์รู้ว่าฝนเริ่มจะหมดความอดทน เธอจึงเงยหน้ามองขึ้นบนพร้อมกับเอามือจับคางท่าทางครุ่นคิด
ฝนขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทางของเบลล์ และเธอก็ต้องตกใจเมื่อเบลล์ค่อย ๆ ก้มหน้าลงมาเรื่อย ๆ จนระยะห่างหน้าของเธอกับเบลล์เหลือแค่คืบ
“จะทำอะไร?” ฝนถามเสียงสั่น
เบลล์เหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
“เมื่อวานนี้เธอแอบจูบฉันตอนหลับ”
“ละ...แล้วไง” ฝนไม่เข้าใจว่าเบลล์ต้องการสืออะไร
“แล้วไงหรอ ก็เอาคืนนะสิ ถามได้” เบลล์ก้มลงจูบอย่างไรเดียงสา
“ห่ะ!! อุปส์.....” ฝนหลับตาปี้ >//<
เบลล์จูบฝนค้างไว้ และดูเหมือนว่าเธอไม่วี่แววจะผละปากออกเลย
และที่เลวร้ายกว่านั้นก็คือ แม่ของฝนยืนดูอยู่
นานแล้วด้วย - -*
--------------------------
ไม่มีไรมาก แค่แอบมาลงเฉย ๆ อดคิดถึงไม่ได้ อิอิ
ติชมได้ตามสบายจร้า ไปละเด้อ เจอกันตอนหน้า อิอิ
ความคิดเห็น