ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [เบลล์xฝน] อ้วนเอกมัย

    ลำดับตอนที่ #2 : อ้วนเอกมัย : ตอน ที่ 2 เบลล์ผู้ถูกข่มขึน

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 58





    --ฝน--                    

    “กลับมาแล้วค่า”  ฝนถอดรองเท้าโยนเข้าตู้อย่างมักง่าย

    จะทันมั้ยเนี้ย

    “อ่าวฝน  กลับมาแล้วหรอลูก?”

    ฝนหันไปเห็นพ่อของเบลล์เลยยกมือไหว้ตามมารยาท

    แม่พาใครมาบ้านละเนี้ย  ใครไม่รู้แหละ  ไหว้ไว้ก่อน

    “สวัสดิ์ดีค่ะ”

    “จ้า  หนูฝน  โตขึ้นเยอะเลยน่ะ”  พ่อของเบลล์กล่าวทักทาย

    “พอดี...”  แม่ของฝนพูดได้แค่นั้นฝนก็ชิงพูดตัดหน้าก่อนว่า

    “เดียวฝนขึ้นไปข้างบนก่อนน่ะคะ”  พูดจบก็วิ่งขึ้นไปข้างบนทันที

    เมื่อกี้เหมือนแม่จะบอกอะไร  ช่างเถอะ  โซชิจะมาแล้ว

     

    ตึก! ๆ ตึก! ๆ   เสียงย้ำเท้าลงบนพื้นเสียงดังบ่งบอกเลยว่ากำลังวิ่งอย่างรีบร้อน

    ฝนวิ่งไปถึงหน้าห้องแล้วก็เปิดประตูเข้าไปทันที

     

    แกร๊กก!!! 

     

    รีโมท   รีโมทอยู่ไหน 

    รีโมทวางอยู่หน้าทีวี  ฝนรีบเดินไปหยิบแล้วเปิดทีวีไปที่ช่องรายการทันที

    “งื้อ  ๆ  โซชิไปแล้ว”  T^T

    เฮ้อ  อุส่ารีบวิ่งกลับมาบ้าน  เหนื่อยก็เหนื่อย   สุดท้ายก็ไม่ทัน

    ด้วยความเหนื่อยฝนจึงเดินตรงไปที่เตียงนอนแล้วกระโดดลงบนเตียงทันที

     

    ปึก!! 

     

    “โอ๊ยยยยยยย”  ฝนอุทานเมื่อหัวของเธอชนเข้ากับบางอย่างบนที่นอน 

    หือ  ทำไมผ้าห่มมันบวม ๆ  คิดได้ดังนั้นเธอก็เอื้อมมือไปเปิดผ้าห่มขึ้น

    “กรี๊ดดดดดดดดดดด”  ฝนกรี๊ดลั่นบ้าน

    ใครมานอนอยู่ห้องฉันเนี้ย!!’ 

    “มีอะไรลูก”  แม่ของฝนขึ้นมาพอดีโดยมีพ่อของเบลล์ตามมาด้วย

    “ใครไม่รู้  นอนอยู่ตรงนั้นอ่ะแม่”  ฝนชี้ไปที่เตียงนอน

     

    เสียงกรี๊ดของฝนมันทำให้คนที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมา

    “งื้ออออออ”  เบลล์ลุกขึ้นอย่างงัวเงีย 

    งัวเงียอยู่สักพักเธอก็หันหันมองไปรอบ ๆ  แล้วจับผ้าห่มคลุมหัวแล้วนอนต่อ - -*

     

    เล่นเอาบุคคลทั้งสามที่ยืนดูอยู่  อึ่งกันเป็นแถบ  พ่อของเธอก็ด้วย

    พ่อของเบลล์ยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองเบา ๆ 

    มาวันแรกก็แผงฤทธิ์เลยเรอะ   ไอ่ลูกคนนี้  เผ่นดีกว่าวุ้ย  เดียวแม่ของหนูฝนเกิดเปลียนใจไม่รับฝากขึ้นมางานเข้าอีก คิดได้ดังนั้นคุณเขมทัตก็หันไปกล่าวกับแม่ของฝนว่า

    “เดียวผมกลับก่อนนะครับ  พอดีมีธุระต้องทำอีก  ยังไงก็ฝากเบลล์ด้วยนะครับ” 

    “ค่ะ   ไม่ต้องห่วงนะคะ  เดียวดิฉันจะดูแลให้”  แม่ของฝนยิ้ม

    “ครับ  งั้นผมไปก่อนน่ะ   หนูฝนฝากเบลล์ด้วยน่ะลูก”  พ่อของเบลล์หันไปลาฝน

    “ค่ะ”  ฝนพยักหงึก ๆ

    คุณเขมทัตเหลือบมองไปที่ลูกสาวของตัวเองก่อนจะหันหลังเดินกลับ

    รู้จักลูกฉันน้อยไปซ่ะแล้ว  อาละวาดให้เต็มที่เลยลูก  เพราะที่นี่ไม่ใช่บ้านเรา  ฮ่า ๆ

     

    “ใครอ่ะแม่?”  ฝนหันไปถามผู้เป็นแม่

    “น้องเบลล์ลูกสาวเพื่อนแม่เอง  ยังไงก็ดูแลน้องด้วยน่ะ”

    “ดูแลน้อง!!  หมายความว่าไง”  

    “ไว้ค่อยคุยกัน  เดียวแม่ลงไปส่งเพื่อนก่อนน่ะ”  ผู้เป็นแม่ทิ้งคำพูดไว้แค่นั้นแล้วก็เดินหายไป

    ฝนหันมองเจ้าตัวอ้วนที่ตอนนี้กำลังนอนหลับแบบเอาเป็นเอาตายอยู่บนที่นอนของเธอ

    อย่าบอกน่ะ  ว่าฉันต้องอยู่กับยัยอ้วนนั่น  คิดได้ดังนั้นฝนก็เดินตรงไปยังเตียง

    เธอกระโดดขึ้นไปยืนค่อมเบลล์แล้วค่อย ๆ ก้มลงเปิดผ้าห่มออกจากเพื่อจะดูหน้าเบลล์แบบชัด ๆ

    หวังว่าคงไม่ตื่นหรอกน่ะ 

    ทันใดนั้นเบลล์ที่นอนตะแคงอยู่ก็เปลียนท่านอนเป็นนอนหงาย

    ทำให้ผ้าหม่ที่ฝนเหยียบอยู่มันเคลื่อนจนทำให้เธอเสียงหลักล้มลงไปด้านหน้า

    “ว้ายยยย.....อุปส์” 

    ล้มลงที่อื่นมันก็ไม่ปัญหาอะไรหรอก  แต่ล้มลงใส่หน้าคนที่นอนอยู่ข้างล่างนี่สิ

    ปากของเธอประกบเข้ากับปากของคนที่นอนอยู่ข้างล่างเข้าเต็ม ๆ  >//<

    ฝนหลับตาปี๋  ม่ายยยยยย   จูบแรกของฉ้านนนนนนน   งื้อออ ๆๆๆ 

    ฝนมัวแต่โวยวายแทนที่จะลุกขึ้น  - -*

    หารู้ไม่ว่าคนข้างล่างกำลังอึ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า  o.O

    เบลล์ได้สติก็รีบพลักฝนออก 

    “ตุ๊บบ!!  โอ๊ยยยย”  จนตกเตียงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น

    เบลล์ยังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น  จึงชี้หน้าฝนแล้วกล่าวว่า

    “เธอเป็นใคร!!  จะทำอะไรฉัน   แล้วเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง?”   = =!

    ฝนยกมือปราม “เดียวก่อน  อย่าพึงเข้าใจผิดสิ  โอ๊ยย” 

    ยัยนี่จะทำอะไรฉันเนี้ย  อยู่ดี ๆ ก็มาจูบฉันตอนหลับ  อย่าบอกน่ะว่า....

    เบลล์จับหมอนปาใส่ฝน  “ออกไปจากห้องฉันเลยไป๊!!” 

    “เดี๋ยว ๆ  ห้องใคร?”  อยู่ดี ๆ ก็โดนไล่ออกจากห้องซ่ะงั้น  ทั้งที่มันเป็นห้องเธอแท้ ๆ -.-*

    เบลล์นึกขึ้นได้ว่าไม่ใช่บ้านของตัวเอง

    “ไม่รู้แหละ   เมื่อกี้เธอจะข่มขืนฉันอ่ะ”  เบลล์โวย

    ฝนลุกขึ้นได้  ยืนเท้าสะเอว  “ก็บอกว่าอย่าพึงเข้าใจผิดไง  ฟังฉันอธิบายก่อน”

    “ไม่  ฉันจะไปฟ้องแด๊ด”  เบลล์งอแง

    ใครคือแด๊ดฟ่ะ   อย่าบอกน่ะลุงคนเมื่อกี้เป็นพ่อยัยนี่   ถ้ายัยนี่ไปฟ้องลุงคนนั้น  แม่ของฉันก็ต้องรู้ด้วยแน่ ๆ ยังไงก็ต้องห้ามยัยอ้วนนี่ไว้ก่อน  ฝนคิดได้ดังนั้นก็ไปยืนดักหน้าเบลล์

    “ฉันไม่ให้ไป  เธอต้องฟังฉันอธิบายก่อน” 

    “ไม่!!  หลีกไป  ฉันจะไปหาแด๊ด”   เบลล์ไม่ยอม   จะไปให้ได้

    “ฉันไม่ให้ไป!!

    “ฉันจะไป!!

    “ไม่ให้ไป!!

    “จะไป!!

    ในเมื่อต่างคนต่างไม่ยอมกันก็ต้องมีการใช้กำลังเกิดขึ้น  ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่ง

    และเป็นฝนที่ใช้กำลังด้วยกระโดดกอดรัดเบลล์แล้วพลักลงบนที่นอน

    เบลล์หงายหลังลงบนที่นอน  และฝนก็ล้มหน้าขมัมตามไปด้วย และเป็นที่แน่นอนว่า

     
     

    จุ๊บบบ!!   (เมาส์ทูเมาส์รอบที่สอง) - -*

     

     

    -----------------------------

     

     

    ว่าจะปล่อยให้จูบกันทั้งวันเลย   ฮ่า ๆ

     

    ดิชมได้ตามสบายจร้า   ไปละเด้อ   เจอกันตอนหน้า  อิอิ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×