ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ปะทะกลางห้าง โลมา VS ไก่ป่า 60%
วันนี้มาอัพแร้วน้าคร้า วันนี้ตามสัญญาจุนมิน และยูซูค่ะ
--Minmin--
หวาดดีคร้า~~~ ชั้นมินมิน เดกสาวน่ารัก (บ๊อง)แบ๊ว ใสซื่อ(มั่ง) เองคร้า ฮุๆ ตอนนี้ชั้นยืนอยุ่ที่หน้ามหาลัยนยองซังคร่ะ อุๆ สงสัยชิมิว่ามาทำอะไรอ่า ก้อมาหาพี่จุนกิ My Love ไงคร้า ฮุๆ อ้ะ นั่นไง พี่จุนกิเดินลงมาแร้ว
"พี่จุนกิคร้า มินมินอยุ่นี้คร้า"ชั้นพูดพร้อมวิ่งเข้าไปหาพี่จุนกิ
"นี้ ไม่ต้องร่าเริงขนาดนั้นก้อด้าย คนเค้าเหนจะหาว่าพี่มีแฟนเปนคนบ้าหน่ะ"พี่จุกิพูด อ้าย ย มาหาว่าเค้าเปนคนบ้าหรอ
"พี่จุนกิอ่า มาว่าเค้างี้ งอลเรยน้า ถ้าจะให้หายงอนต้องพาไปเลี้ยงไอติม"ชั้นพูด ฮึ อยากมาว่าเหมือนคนบ้า อย่างนี้ต้องให้พาไป
เลี้ยงไอติม
"ฮึ ได้ไง วันนี้มินลืมไปแล้วหรอ ว่าพี่ต้องไปห้องแลปอีก กลับอีกทีก้อห้าทุ่ม จะรอไหวมะหล่ะ"พี่จุนกิพูด งิงิ อดเยย ลืมซะสนิท
"ก้อด้าย วันหลังต้องพาไปด้วย เข้าใจมะ"ชั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้มันงอลที่สุด
"อื้ม โอเคเลย พี่พาไปแน่นอน ^^"พี่จุนกิพูดแล้วเดินไปทางตึกวิทยาศาสตร์ หื้ม ซักวันชั้นจะเปนอย่างพี่ให้ได้ ฮุๆ ว่าแต่ตอนนี้พี่จุนซูทำไรอยุ่น้า ชวนไปชอปดีก่า วันนี้มะมีการบ้านด้วย ^^
~ฮาโหล ว่าไงน้องรัก~ เสียงพี่จุนซูที่ดูเหมือนเพิ่งจะตื่นนอนรับโทรศัพท์
"พี่ค่ะ วันนี้มินมินเลิกเรียนแล้ว ไปชอปกานมะค่ะ"ชั้นพูด ฮึๆ เรื่องงี้พี่จุนซูมะพลาดหรอก
~มาสิ พี่อยุ่ที่ห้างแล้วหล่ะ โทรมาชวนช้าไปซะแล้ว ฮุๆ"พี่จุนซูพูด โอ้ ไปก่อนชั้นอีกนะเนี้ย ก้ออย่างว่า มะได้ชอปจะลงแดงตาย ฮุๆ
"คร่า เด๋วมินมินจารีบไปน้า แค่นี้น้า บะบาย"ชั้นพูดแล้วกดวางทันที อืม วันนี้ขึ้นรถเมล์ไปดีก่า อุฮุๆ
--Junsu--
ตอนนี้ผมอยุ่ที่ในห้างโซลพารากอนชั้น3 (ดัดแปลงมาจากสยามพารากอนชัดๆเลยนิ่) อืม... ผมเดินไปเรื่อยๆ เข้าร้านนู้นบ้างนี้บ้าง แล้วผมก้อด้ายของติดมือออกมาจากร้านเยอะเลย อิยะฮ่าๆ สิ่งใดที่ผมอยากได้มันต้องได้เสมอแหละ
ตอนนี้ผมเดินเข้าไปในร้านขายของน่ารักๆ กุ๊กกิ๊กๆ ไปประดับห้องสุดจะแบ๊วของผมกับน้องมิน
"สวัสดีค่ะ เชิญเลือกดูได้เลยนะค่ะ"พี่พนักงานที่อยุ่ในร้านขายของใส่ชุดเสื้อสีฟ้ากางเกงสีดำพร้อมผ้ากันเปื้นลายคิตตี้สีชมพูบอกกับผม
ตอนนี้ผมเดินดูไปเรื่อยๆ เหนอันไหนสวยผมก้อหยิบหมดแหละ อ้ะ นาฬิกาลายสตอเบอรี่สีชมพู หามาตั้งนานแล้วนะนี้ เอาอันนี้ดีก่า
"อุ๊ย พี่ยูชอนค่ะ นูนะอยากได้อันนี้อ่ะค่ะ" ผู้หญิงคนหนึ่งแย่งนาฬิกาจากผมไป
"นี้คุนครับ ผมหยิบก่อนนะ"ผมพูดพยายามให้เสียงออกมาดีที่สุดแล้ว
"อะไรกัน ชั้นเหนก่อนนะ บ้ารึป่าวย่ะ"ฮ่ะ มาว่าช้านบ้าหรอ แกไม่ตายดีแน่ อิบร้า
"เน่ ช้านเหนก่อนนะ หยิบก่อนด้วย แล้วหล่อนเปนใคร มาเอาของชั้นไปเฉยเลย หล่อนรุมะว่าชั้นเปนใคร"ผมพูดอย่างเหลืออด
"ชั้นมิรุหรอกนะ ว่าหล่อนเปนใคร แต่นี้มันนาฬิกาสำหรับผุหญิงหวานๆอย่างชั้นย่ะ มิใช่ผุชายอย่างแก"แล้วผุชายมันผิดหรอ แกหวานตรงไหนหล่ะ หน้าตาหยั่งกะหอยทอดบางแสน
"เอ่อ น้องนูนะครับ พี่ว่าไปดีกว่าครับ คนเค้ามองกันแล้ว"คนหน้าไก่ที่ยืนเงียบอยุ่นานรีบชวนผีบร้าที่ด่ากะผมไป ดีรีบๆไปซะก้อดี
"เฮอะ ดีแล้วนายหน้าไก่พาอิบร้านี้ไปไกลช้านซะ ก่อนที่มันจะหน้ามีรอยทีนของชั้น"ผมพูดออกไป ชิชะ มาเล่นกะใครมะเล่น มาเล่นกะโลมา ชิ
"นี้แก๊ >o< มาด่าพี่มิคกี้เปนไก่ได้ง้าย ย กิ๊ส ส อ้าย ย เมิงมาตบกะกรูเรยดีม้าย ย ย"อิผีบร้าที่ด่ากะผมท้าผมให้ไปตบกะมัน ฮึ่ม หยามเกินไปแร้ว
"ฮืม เมิงกล้ามากเรยนะ มาท้ากรูเนี้ย ตายซะเถอะเมิง"ผมพูดพร้อมพุ่งเข้าไปจิกผมของอิผีบร้าที่ด่ากะผมอยุ่
"มาสิอิสาด มาเลย"หืม เมิงมาด่ากุรึ อ้ะ ตุ๊กตาแก้ว ฮึๆ เมิง แหลกแน่
"พี่ อย่าน้า"อ้ะ เสียงมินมินนิ่
"โอ้ย ย อิหร่านิ่"มันกัดมือผมจนตุ๊กตาแก้วหล่น
"สาดเอ้ย เมิงเจบแน่ สาด ด ด"แล้วผมก้อกำลังจะต่อยมัน ถ้าไม่มีหน้าอิ่ไก่มาบัง
"นาย มาบังชั้นทำมาย ย"อ้า ทำไงดีอ่า ผมต่อยผิดคน
"อ๋าย พี่ค่ะ ทำไงดีอ่า เอ่อ ทุกคนค่ะ เดี๋ยวจะชดใช้ค่าเสียหายให้นะค่ะ"มินมินพูด แล้วรีบวิ่งไปตรงเตาน์เตอร์
"ชิ เน้นายเจ็บตรงไหนป่าวนิ่ ให้ชั้นพาไปโรงบาลมะ"ผมพูดไป ถ้าเค้าเอาเรื่องจะทำไงนิ่
"ไม่เปนไรอ่ะ น้องนูนะครับ กลับไปก่อนนะ"นายไก่บอกให้คุนผีบร้ากลับไปก่อน
"ค่ะ นูนะกลับก่อนก้อด้าย แต่ชั้นกะแกไม่จบง่ายๆแน่ ไอหน้ามะพร้าวเผา"เทอพูด ก่อนวิ่งแจ้นออกจากร้านไป สงสัยกลัวผมกัดมั่ง ฮึๆ
"แล้วจะให้ชั้นไปส่งโรงบาลมั้ย"ผมถามอีกรอบ
"พาชั้นไปส่งบ้านดีกว่า นายน่ะ ไปทำแผลให้ชั้นที่บ้านด้วยนะ"นายหน้าไก่เอ้ย ย ได้ทีใช้เรยนะ แต่ทำไงได้ ผมไปทำเค้านิ่
"ก้อได้ ว่าแต่นายชื่อไรหล่ะ"ผมถาม
"ชั้นชื่อปาร์ค ยูชอน เรียกว่ามิคกี้ก้อได้"อ๋อ นายนั้นชื่อปาร์ค ยูชอนหรอนิ่
"พี่ค่ะ เรียบร้อยแล้วค่ะ กลับดีก่า มินมินมะมีอารมณ์จาชอปแล้ว" มินมินพูด
"อืม มินมินขับรถพี่กลับนะ พี่ต้องไปส่งเค้าที่บ้านอ่ะ"ผมพูดแล้วรีบเกบถุงของที่กระจัดกระจายอยุ่บนพื้น
"อะไรอ่า แค่โดนต่อยหมัดเดียว หยั่งกะโดนเค้าซ้อมอ่ะ ไปเองมะได้หรอ มินหิวแล้วนะพี่ มะมีเงินเหลือซักบาทด้วย"มินมินพูดพร้อมทำหน้าเบ้ น่าสงสารเหลือเกิน
"ก้อไปกินที่บ้านที่บ้านซองมินก้อได้นิ่ พี่ไปแล้ว อ่ะกุญแจรถ ไปและ"ผมส่งกุญแจรถให้มินมิน แล้วเดินออกไปกับนายปาร์ค
--Yuchun--
++ลานจอดรถ++
"นายนี้นะ โดนต่อยหมัดเดียวก้อจอดซะและนะ น่าเบื่อชะมัดเร้ย"เสียงใสๆของคนที่ต่อยผมดังขึ้นมาอีกเปนรอบที่สามร้อยแล้วมั้ง คนอะไร บ่นได้ไม่เหนื่อยเร้ย
________
ค่อยมาอัพต่ออน้า
ง่วงอ่า
ไปแระ
--Minmin--
หวาดดีคร้า~~~ ชั้นมินมิน เดกสาวน่ารัก (บ๊อง)แบ๊ว ใสซื่อ(มั่ง) เองคร้า ฮุๆ ตอนนี้ชั้นยืนอยุ่ที่หน้ามหาลัยนยองซังคร่ะ อุๆ สงสัยชิมิว่ามาทำอะไรอ่า ก้อมาหาพี่จุนกิ My Love ไงคร้า ฮุๆ อ้ะ นั่นไง พี่จุนกิเดินลงมาแร้ว
"พี่จุนกิคร้า มินมินอยุ่นี้คร้า"ชั้นพูดพร้อมวิ่งเข้าไปหาพี่จุนกิ
"นี้ ไม่ต้องร่าเริงขนาดนั้นก้อด้าย คนเค้าเหนจะหาว่าพี่มีแฟนเปนคนบ้าหน่ะ"พี่จุกิพูด อ้าย ย มาหาว่าเค้าเปนคนบ้าหรอ
"พี่จุนกิอ่า มาว่าเค้างี้ งอลเรยน้า ถ้าจะให้หายงอนต้องพาไปเลี้ยงไอติม"ชั้นพูด ฮึ อยากมาว่าเหมือนคนบ้า อย่างนี้ต้องให้พาไป
เลี้ยงไอติม
"ฮึ ได้ไง วันนี้มินลืมไปแล้วหรอ ว่าพี่ต้องไปห้องแลปอีก กลับอีกทีก้อห้าทุ่ม จะรอไหวมะหล่ะ"พี่จุนกิพูด งิงิ อดเยย ลืมซะสนิท
"ก้อด้าย วันหลังต้องพาไปด้วย เข้าใจมะ"ชั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้มันงอลที่สุด
"อื้ม โอเคเลย พี่พาไปแน่นอน ^^"พี่จุนกิพูดแล้วเดินไปทางตึกวิทยาศาสตร์ หื้ม ซักวันชั้นจะเปนอย่างพี่ให้ได้ ฮุๆ ว่าแต่ตอนนี้พี่จุนซูทำไรอยุ่น้า ชวนไปชอปดีก่า วันนี้มะมีการบ้านด้วย ^^
~ฮาโหล ว่าไงน้องรัก~ เสียงพี่จุนซูที่ดูเหมือนเพิ่งจะตื่นนอนรับโทรศัพท์
"พี่ค่ะ วันนี้มินมินเลิกเรียนแล้ว ไปชอปกานมะค่ะ"ชั้นพูด ฮึๆ เรื่องงี้พี่จุนซูมะพลาดหรอก
~มาสิ พี่อยุ่ที่ห้างแล้วหล่ะ โทรมาชวนช้าไปซะแล้ว ฮุๆ"พี่จุนซูพูด โอ้ ไปก่อนชั้นอีกนะเนี้ย ก้ออย่างว่า มะได้ชอปจะลงแดงตาย ฮุๆ
"คร่า เด๋วมินมินจารีบไปน้า แค่นี้น้า บะบาย"ชั้นพูดแล้วกดวางทันที อืม วันนี้ขึ้นรถเมล์ไปดีก่า อุฮุๆ
--Junsu--
ตอนนี้ผมอยุ่ที่ในห้างโซลพารากอนชั้น3 (ดัดแปลงมาจากสยามพารากอนชัดๆเลยนิ่) อืม... ผมเดินไปเรื่อยๆ เข้าร้านนู้นบ้างนี้บ้าง แล้วผมก้อด้ายของติดมือออกมาจากร้านเยอะเลย อิยะฮ่าๆ สิ่งใดที่ผมอยากได้มันต้องได้เสมอแหละ
ตอนนี้ผมเดินเข้าไปในร้านขายของน่ารักๆ กุ๊กกิ๊กๆ ไปประดับห้องสุดจะแบ๊วของผมกับน้องมิน
"สวัสดีค่ะ เชิญเลือกดูได้เลยนะค่ะ"พี่พนักงานที่อยุ่ในร้านขายของใส่ชุดเสื้อสีฟ้ากางเกงสีดำพร้อมผ้ากันเปื้นลายคิตตี้สีชมพูบอกกับผม
ตอนนี้ผมเดินดูไปเรื่อยๆ เหนอันไหนสวยผมก้อหยิบหมดแหละ อ้ะ นาฬิกาลายสตอเบอรี่สีชมพู หามาตั้งนานแล้วนะนี้ เอาอันนี้ดีก่า
"อุ๊ย พี่ยูชอนค่ะ นูนะอยากได้อันนี้อ่ะค่ะ" ผู้หญิงคนหนึ่งแย่งนาฬิกาจากผมไป
"นี้คุนครับ ผมหยิบก่อนนะ"ผมพูดพยายามให้เสียงออกมาดีที่สุดแล้ว
"อะไรกัน ชั้นเหนก่อนนะ บ้ารึป่าวย่ะ"ฮ่ะ มาว่าช้านบ้าหรอ แกไม่ตายดีแน่ อิบร้า
"เน่ ช้านเหนก่อนนะ หยิบก่อนด้วย แล้วหล่อนเปนใคร มาเอาของชั้นไปเฉยเลย หล่อนรุมะว่าชั้นเปนใคร"ผมพูดอย่างเหลืออด
"ชั้นมิรุหรอกนะ ว่าหล่อนเปนใคร แต่นี้มันนาฬิกาสำหรับผุหญิงหวานๆอย่างชั้นย่ะ มิใช่ผุชายอย่างแก"แล้วผุชายมันผิดหรอ แกหวานตรงไหนหล่ะ หน้าตาหยั่งกะหอยทอดบางแสน
"เอ่อ น้องนูนะครับ พี่ว่าไปดีกว่าครับ คนเค้ามองกันแล้ว"คนหน้าไก่ที่ยืนเงียบอยุ่นานรีบชวนผีบร้าที่ด่ากะผมไป ดีรีบๆไปซะก้อดี
"เฮอะ ดีแล้วนายหน้าไก่พาอิบร้านี้ไปไกลช้านซะ ก่อนที่มันจะหน้ามีรอยทีนของชั้น"ผมพูดออกไป ชิชะ มาเล่นกะใครมะเล่น มาเล่นกะโลมา ชิ
"นี้แก๊ >o< มาด่าพี่มิคกี้เปนไก่ได้ง้าย ย กิ๊ส ส อ้าย ย เมิงมาตบกะกรูเรยดีม้าย ย ย"อิผีบร้าที่ด่ากะผมท้าผมให้ไปตบกะมัน ฮึ่ม หยามเกินไปแร้ว
"ฮืม เมิงกล้ามากเรยนะ มาท้ากรูเนี้ย ตายซะเถอะเมิง"ผมพูดพร้อมพุ่งเข้าไปจิกผมของอิผีบร้าที่ด่ากะผมอยุ่
"มาสิอิสาด มาเลย"หืม เมิงมาด่ากุรึ อ้ะ ตุ๊กตาแก้ว ฮึๆ เมิง แหลกแน่
"พี่ อย่าน้า"อ้ะ เสียงมินมินนิ่
"โอ้ย ย อิหร่านิ่"มันกัดมือผมจนตุ๊กตาแก้วหล่น
"สาดเอ้ย เมิงเจบแน่ สาด ด ด"แล้วผมก้อกำลังจะต่อยมัน ถ้าไม่มีหน้าอิ่ไก่มาบัง
"นาย มาบังชั้นทำมาย ย"อ้า ทำไงดีอ่า ผมต่อยผิดคน
"อ๋าย พี่ค่ะ ทำไงดีอ่า เอ่อ ทุกคนค่ะ เดี๋ยวจะชดใช้ค่าเสียหายให้นะค่ะ"มินมินพูด แล้วรีบวิ่งไปตรงเตาน์เตอร์
"ชิ เน้นายเจ็บตรงไหนป่าวนิ่ ให้ชั้นพาไปโรงบาลมะ"ผมพูดไป ถ้าเค้าเอาเรื่องจะทำไงนิ่
"ไม่เปนไรอ่ะ น้องนูนะครับ กลับไปก่อนนะ"นายไก่บอกให้คุนผีบร้ากลับไปก่อน
"ค่ะ นูนะกลับก่อนก้อด้าย แต่ชั้นกะแกไม่จบง่ายๆแน่ ไอหน้ามะพร้าวเผา"เทอพูด ก่อนวิ่งแจ้นออกจากร้านไป สงสัยกลัวผมกัดมั่ง ฮึๆ
"แล้วจะให้ชั้นไปส่งโรงบาลมั้ย"ผมถามอีกรอบ
"พาชั้นไปส่งบ้านดีกว่า นายน่ะ ไปทำแผลให้ชั้นที่บ้านด้วยนะ"นายหน้าไก่เอ้ย ย ได้ทีใช้เรยนะ แต่ทำไงได้ ผมไปทำเค้านิ่
"ก้อได้ ว่าแต่นายชื่อไรหล่ะ"ผมถาม
"ชั้นชื่อปาร์ค ยูชอน เรียกว่ามิคกี้ก้อได้"อ๋อ นายนั้นชื่อปาร์ค ยูชอนหรอนิ่
"พี่ค่ะ เรียบร้อยแล้วค่ะ กลับดีก่า มินมินมะมีอารมณ์จาชอปแล้ว" มินมินพูด
"อืม มินมินขับรถพี่กลับนะ พี่ต้องไปส่งเค้าที่บ้านอ่ะ"ผมพูดแล้วรีบเกบถุงของที่กระจัดกระจายอยุ่บนพื้น
"อะไรอ่า แค่โดนต่อยหมัดเดียว หยั่งกะโดนเค้าซ้อมอ่ะ ไปเองมะได้หรอ มินหิวแล้วนะพี่ มะมีเงินเหลือซักบาทด้วย"มินมินพูดพร้อมทำหน้าเบ้ น่าสงสารเหลือเกิน
"ก้อไปกินที่บ้านที่บ้านซองมินก้อได้นิ่ พี่ไปแล้ว อ่ะกุญแจรถ ไปและ"ผมส่งกุญแจรถให้มินมิน แล้วเดินออกไปกับนายปาร์ค
--Yuchun--
++ลานจอดรถ++
"นายนี้นะ โดนต่อยหมัดเดียวก้อจอดซะและนะ น่าเบื่อชะมัดเร้ย"เสียงใสๆของคนที่ต่อยผมดังขึ้นมาอีกเปนรอบที่สามร้อยแล้วมั้ง คนอะไร บ่นได้ไม่เหนื่อยเร้ย
________
ค่อยมาอัพต่ออน้า
ง่วงอ่า
ไปแระ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น