ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TVXQ! Fiction] Sweet Love.. รักนี้หวานนัก ตาปาร์คนู๋โลมา

    ลำดับตอนที่ #4 : ทำไรหน่ะ อายเค้า ตะเองอ่ะบ้า >///

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 51


    มาอัพต่อแร้ว มีความสุขจาง มีคนเม้นแร้ว เย้ๆ ตอนนี้ขอเลื่อนจุนมินก่อนนะ ขออัพคู่วอนฮันก่อนน้า

    --Hunny--

    หลังจากที่ชั้นโบกมือลาวอนสุดที่รักแล้ว ชั้นก้อเดินเข้ามาในห้อง Sweet Room ภายในห้องนี้ตกแต่งได้อย่างน่ารัด ที่ผนังบุด้วยวอลเปเปอร์รูปเค้กครีมสีขาวราดวิปครีมตกแต่งด้วยชิ้นสตอร์เบอร์รี่ชิ้นโต พื้นห้องเป็นพรมสีครีมลายขนมหวานต่างๆ และในห้องนั้นยังมีเครื่องครัวที่เอาไว้สำหรับทำขนมต่างๆครบเลยหล่ะ หืม อย่างนี้มาสอนทุกวันเลยดีก่านิ่ สวยเหลือเกิน
    "นักเรียน เคารพ"นักเรียนผู้ชายใส่ชุดนักเรียนเสื้อสีขาวกางเกงสีดำคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่หนักแน่น ทำเอาสะดุ้งเลยนะนี้
    "อันนยองฮาเซโย"นักเรียนทุกคนพูดอย่างพร้อมเพรียง คิดถึงตอนที่เรียนอยุ่จังเลย ช้านอยากเปนเดกจาง ง (ไม่ทันแล้วแหละหญิงฮัน:คนแต่ง)
    "สวัสดีจ้า ครูชื่อปาร์ค ฮันนี่ อายุ22 ฝากตัวด้วยนะจ๊ะ ^v^"ชั้นพูดแล้วยิ้มหวานให้เดก ฮุๆ มันจะต้องมีซักคนที่ละลายแหละ 
    "สวัสดีค่ะ คุนครู หนูชื่อคิม มินมินนะค่ะ ยินดีที่ได้รุจักค่ะ เอ้อ คุนครูขา วันนี้เราจะเรียนทำขนมเค้กกันใช่มะค่ะ"เดกคนที่ชื่อมินมินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูร่าเริง สดใส พูดเก่งจิงน้า เดกคนนี้
    "อืม ใช่แล้วหล่ะ วันนี้ครูจะสอนทำขนมเค้กนะจ๊ะ เอาหล่ะ ไปเตรียมแป้งสาลี น้ำตาล บลาๆ"เมื่อสิ้นเสียงของชั้น นักเรียนทุกคนก้อไปหยิบของที่ชั้นสั่งมา แล้วเราก้อมาเริ่มทำกัน (ทำไรอ่ะ กิ๊ส ส:คนอ่าน) อ้าย ย มะใช่คร้า เรามาเริ่มทำขนมเค้กกันหน่ะ อย่าคิดลึกจิคร้า>//<

    --30 นาที ผ่านไป--

    "เปนไงจ๊ะ ของใครได้ที่แล้วเอามาให้ครูชิมเลยจ๊ะ"เมื่อชั้นพูดจบ เดกผุชายคนหนึ่งก้อเดินเข้ามา หน้าตาหล่อมากมายเลยนะนี้ ฮุๆ
    "นี้ครับ ครูฮันสุดสวย ถ้าไม่ว่าผมขอชิมครูฮันแทนได้มั้ยครับ ^^" เดกคนนั้นพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ชั้น อ้าย ย เขิน ทำอะไรหน่ะ อายเค้านะ บ้า!! อะยัยย๋า เขินจัง (เพลงเขินของเนโกะจั้ม) เขินอ่ะ >////< อ้าย ย ทำไมรุสึกเหมือนจะเปนลมแบบนี้นะ อ้าย ย มะไหวแล้ว
    "ครูเปนอะไรหรอ ทำไมหน้าแดงจัง ครูมะสบายรึเปล่าครับ ผมจะพาครูไปห้องพยาบาลนะครับ"เดกนักเรียนคนนั้นถามชั้น ก้อเทอนะเเหละ มาทำให้ชั้นไม่สบาย อ่อย ย เขิน
    "เอ่อ ครูไม่เปนไรหรอกจ่ะ แฮะๆ ครูเขินนิดหน่อยหน่ะ ก้อเทอเล่นยื้นหน้ามาหาครูอย่างงั้นครูก้อเขินแย่สิจ๊ะ ^///^"ชั้นพูดออกไปด้วยความเขิน แล้วอีกอย่างถ้าชั้นให้นายพาไปห้องพยาบาล ไม่รุว่าจะโดนจับกดรึป่าว หน้าหื่นเหลือเกิน  - -"
    "งั้น ครูไม่คิดจะลองชิมเค้กของผมหน่อยหรอครับ ผมอุตส่าห์ทำเลยนะ"เดกคนนั้นพูด แล้วตักเค้กให้ชั้นกิน เขินอีกแล้ว
    "อ้าม ม .........อืม อร่อยจังเลย เทอเก่งมากเลยนะเนี้ย บ้านเทอเปิดเบเกอรี่รึป่าวเนี้ย อร่อยจัง"ชั้นพูดพร้อมแย่งช้อนมาจากมือของเดกคนนั้น ก้อมันอร่อยจิงๆนินา แหม รสชาติอร่อยๆอย่างนี้ เบเกอรี่สามดาวแน่เลย หวานจับจิต อ้า
    "ถ้าอร่อยมาก ครูก้อไปบ้านผมสิฮ่ะ ผมจะทำกินเยอะๆ^ ^+" โอ้โห มีวิ้งตาด้วย หน้าหื่นอย่าบอกใครเลยนะนี้ แต่...เพื่อเค้กที่แสนจะอร่อยนี้ ช้านอยากไปมากมายยยยยยย อย่างนี้ชั้นจะต้องขอวอนให้พาไปซะแล้ว ฮุๆ
    "อื้ม เดี๋ยวครูจะลองไปดูนะ ^^"ชั้นพูด และกินต่อไป อ้า อร่อยจาง ง ง 
    "ครูขา มินมินมาแร้วคร้า เอี๊ยด ด นี้คร้า เค้กของมินมิน น่ากินมะค่ะ"มินมินวิ่งมาแล้วเอาเค้กที่หน้าตาน่ากัว มาวางบนโต๊ะของชั้น อื้อหือ จะกล้ากินมะนี้ หน้าเค้กเปนสีเหลืองอ๋อยเรย วิปครีมสีเหลืองอ่อน (เพราะถูกน้ามมะนาวเตมๆ) แต่งหน้าด้วยมะนาว ชั้นเค้กเปนสีเหลืองด้วย นี้มันเค้กไรนี้ มะค่อยกล้ากินเร้ย
    "อ่ะจ่ะ ครูจะกินละน้า อาม....อุ -.o"ชั้นทำตาไม่ถูก เพราะเค้กมันรสชาติเปรี้ยวปรี๊ด ด ด อื้อหือ ลิ้นชาอย่างแรง ไม่เข้าเร้ย มะนาวกับเค้ก
    "เปนไงค่ะ ครู อร่อยชิมิล่า นู๋ชอบเค้กแบบนี้อ่ะค่ะ เปรี้ยวดี อร่อย ย"มินมินพูดจบ และลงมือกินเค้กทั้งหมดภายในเวลาอันสั้น อ้ากก แกกินเข้าไปได้ยังไง ง อ้าก ก เปรี้ยวว้อย ย (เอ่อ ฮันจ๋า อย่ารั่ว:คนแต่ง) อุ๊ย โทดทีค่ะ แล้วอย่างนี้ชั้นจะชิมของใครได้อีกล่ะนี้
    "เอ่อ นักเรียนจ๊ะ วันนี้พอก่อนนะ อุ หมดเวลาพอดีเลย ครูไปก่อนนะจ๊ะ"ชั้นรีบๆพูดแล้วออกจากห้องนี้ไป 
    "ครูคร้า~~~~ รอก่อนคร้า มินมินขอเบอร์ครูหน่อยได้มั้ยคร้า เวลามินมินจะให้ครูชิมเค้ก มินมินจะได้เรียกครูมาได้ไงค่ะ"มินมินพูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง อ้าย ย เรียกมาชิมเรอะ ยังกะคนใช้เรยนะ อีกอย่าง ช้านไม่กินเค้กของเทอร้อก ก ขนาดนั้นนะ แต่ก้อต้องจำใจให้ เพราะชั้นเปนครู TT^TT
    "นี้จ่ะ เบอร์ครู บลา บลา"ฮือๆ มะอยากหั้ยง่ะ กัว 
    "ขอบคุนคร้า อิๆ บะบายคร้าครู จุ๊บๆ"มินมินพูดแล้วทำท่าจุ๊บ ถ้าไปทำกับผุชายหล่ะก้อโดนจับกดไปแร้ว ฮุๆ

    -------------------

    แล้วชั้นก้อเดินลงมาที่หน้าตึก อืม  ม ไปหาไรกินก่อนดีก่า อ้ะ ร้านไอติม ฮุๆ กินไอติมล้างปากดีก่า ฮุๆ
    "ป้าคร้า ขอไอติมรสสตอร์เบอร์รี่คร้า 1 ก้อนค่ะ"ชั้นสั่งไป แล้วป้าคนนั้นก้อเอาไอติมให้ชั้น ว้าว น่ากินมักมาย อุฮุๆ 
    "นี้ค่ะ เท่าไรค่ะ"ชั้นถาม
    "10 วอนค่ะ"ป้าคนนั้นบอก
    "นี้ค่ะ"ชั้นยื่นเงินให้แล้วหยิบมือถือขึ้นมา เพื่อที่จะโทรหาวอนให้มารับ
    "ฮาโหล วอน มารับฮันได้แล้วน้า ฮันสอนเสดแล้วหล่ะ"ชั้นพูด
    -อืม ไปรับเดี๋ยวนี้แหละ ฮันรอวอนอยุ่ที่หน้าตึกนั้นแหละน้า เด๋ววอนไปรับ แค่นี้นะ รักนะจุ๊บๆ-วอนพูด อ้าย ย เขินอ่า พูดมาได้นะ
    "พูดไรมะรุอ่ะ วอนก้อ แค่นี้นะ มาเร็วนะจ๊ะ"ชั้นพูด แล้ววางสายไป หืม ไปนั่งรอตรงนั้นดีก่า
    "ขอบจัยมากนะมินมิน ฮึๆ ชั้นต้องทำให้ครูมาเปนแฟนชั้นให้ได้"เสียงที่ชั้นเหมือนเคยได้ยินลอยมา ใครกันนะ ฮืม
    "ไม่เปนไรหรอกน้า คยูกี้ ชั้นเพื่อนเทอน้า~~~ มีอะไรก้อช่วยเหลือกาน น  ฮุๆ ไปและ บาย เอ้อ แล้วอย่าบอกใครนะ ว่าชั้นไปขอเบอร์ครูมาให้เทออ่า เด๋วพี่จุนกิรุล่ะก้อ ชั้นโดนแน่เลย บาย ย ย"เสียงอีกเสียงดังออกมา พร้อมเจ้าของเสียงที่วิ่งไปทางมหาลัย มินมินนั้นเอง
    แล้วอีกคนก้อเดินตามมา เดกคนนั้นชื่อคยูหรอนี้ อืม ม เค้าชอบชั้นหรอนิ่ อุๆ ปลื้ม เสน่ห์แรง ฮุๆ
    "ฮัน ไปทำไรอยุ่หลังต้นไม้หน่ะ"เสียงคุ้นๆดังขึ้นมาข้างหลังชั้น
    "หืม อุ๊ย ......."ชั้นหันหลังไป อ้าย ย เจอหน้าวอนเตมๆเรยอ่า เขินอีกแร้ว >////<
    "................."วอนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ชั้นเรื่อยๆ อ้าย ย เขิน น ทำไรอ่ะ 
    "................."วอนยื่นริมฝีปากของเค้ามาประกบกับริมฝีปากของชั้น ทำไมชั้นถึงไม่ขัดขืนเลยหล่ะนี้ ทำไมชั้นถึงรุสึกหายใจไม่ออกหล่ะ เอ่อ ชั้นจะเปนลมแล้วนนะ
    "ฮัน ฮันเปนไรป่ะ"วอนผละออกจากริมฝีปากของชั้น เนื่องจากชั้นรุสึกว่าขามันอ่อนๆ แล้วก้อกำลังจะล้ม 
    "เอ่อ ฮันไม่เปนไรหรอก วอน"เริ่มรุสึกร้อนๆยังไงก้อมะรุจินี้ เขินอีกแร้วอ่ะดิ่ ตอนนี้หน้าคงจะแดงหน้าดูเลยนะนี้ v///v
    "ฮันว่าเรารีบไปกันเถอะนะ ไปกันเถอะ ไปกันๆ"ชั้นรีบพูดแล้วเดินไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ก้อคนมันเขินนิ่

    ---ที่บ้านตระกูลปาร์ค---

    รถสปอร์ตสีดำจอดอยุ่ที่หน้าบ้านของชั้น แล้วตอนนี้ชั้นกับวอนก้อลงมาจากรถแล้ว วอนเดินตามชั้นเข้าบ้าน อืม ยังรุสึกเขินอยุ่เลยนะนี้
    "วอน นั่งตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฮันเอาน้ำมาให้"ชั้นพูดแล้วรีบวิ่งเข้าห้องครัว 
    "อ่ะ วอน ฮันขอบคุนมากนะ ที่ไปรับ ไปส่งฮันอ่ะ"ชั้นเอายื่นแก้วน้ำให้วอนแล้วนั่งลงข้างๆวอน บนโซฟาสีน้ำตาลยาว ตอนนี้ชั้นยังมะค่อยกล้ามองหน้าเค้าเท่าไหร่เลย ยังรุสึกเขินอยุ่อ่ะ
    "ไม่เปนไรหรอก ฮัน ผมเตมใจหน่ะ แล้วถ้าผมให้คุนนั่งแทกซี่ไปแล้วโดนฉุดขึ้นมา มันจะเปนเรื่องใหญ่น่ะ เพราะงั้นผมเลยต้องมารับคุนไง"วอนพูดอย่างอารมณ์ดี หืม ไม่เคยเขินเลยนะนี้ วอนอ่ะ 
    "แต่ไงก้อเหอะนะ ฮันยังจำได้มะว่าฮันสัญญาไรไว้อ่ะ"วอนพูด หืม ชั้นเคยสัญญาไรไว้หล่ะนี้
    "สัญญาไรหรอ"ชั้นถาม ก้อคนมันจำมะได้นิ่นา
    "ก้อจะยอมทำทุกอย่างเลยไง จำได้มะ"วอนพูดแล้วทำหน้าอย่างเจ้าเล่ห์ (หื่นเลยดีก่ามะ:คนแต่ง) 
    "อืม ทำไรหรอ"ชั้นถามอีกครั้ง
    "คุนต้องยอมให้ผมจับกดซะดีดี ฮ่าๆ"ว่าแล้วซิมบ้าป่าอะเมซอนก้อทำท่าแยกเขี้ยว อ้าย หนีดีก่า 
    "อ้าย ย อย่าน้า"ชั้นพูดแล้ววิ่งไปรอบบ้าน อ้าย ย แล้วใครจะอยุ่ให้โดนจับกดหล่ะเนี้ย

    --10 นาทีต่อมา--

    "แฮ่กๆ วอนอย่าทำไรเค้าเลยน้า เหนื่อยแล้วอ่ะ"ชั้นพูด วิ่งมาตั้งสิบนาทีแล้วไม่มีทีท่าว่าวอนจะเหนื่อยเลย ปล่อยช้านไปเหอะ
    "ไม่ได้ๆ ฮันสัญญาไว้แล้วนิ่"วอนพูด โดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยเลย อ้า เหนื่อยบ้างเหอะ อ้ะ วิ่งมาอีกแล้ว อ่อย ไปต่อไม่ไหวแล้ว
    "อ้าย ปล่อยเค้าน้า~~~~~~~~ วอน ปล่อยฮัน น น"วอนวิ่งเค้ามากอดตัวชั้นจากด้านหลัง อ้าย ปล่อย ยย  
    "ไม่ปล่อย ฮ่ะๆ ฮันเสดผมแน่"กิ๊ส ส วอนคร้า ปล่อยฮันไปเถอะ 
    แล้ววอนก้อพาชั้นมาวางไว้บนโซฟา อ้าย ย ชั้นคงไม่พ้นเงื้อมมือซิมบ้าแน่เลย อ้าย ย

    -----------------------------

    ฮ่ะๆ จบแบบงงๆ ว่าทำไมอยุ่ดีๆ ถึงจบ ฮ่ะๆ ซะงั้นไปเนาะ วันนี้ก้อมาอัพตั้งแต่4ทุ่ม ตอนนี้ตี1 ยังไม่ง่วงเลย เหอๆ ตอนนี้ก้อยังดองไดที่เวบเยนอยุ่เหมือนเคย ฮ่ะๆ ซะงั้นไปน้า ถ้าใครอ่านแล้วรุสึกว่ามันฝืดๆ พะอืดพะอม ก้ออย่าเพิ่งทิ้งกกันไปน้า อยุ่ด้วยกันก่อน คนแต่งจะได้มีกกำลังใจไงจร้า เม้นเยอะๆน้า

    ---คุยกันนะ---

    -ผู้หญิงในเพลิงไฟ-
    หวาดดีจร้า ขอบคุนน้า ที่มาเม้นให้เมอ่ะค่ะ อ้าย คนแรก ภูมิใจที่สุดเลย ช้านร๊ากเทอ~~~ ฮ่ะๆ มาอ่านบ่อยๆน้า เมจะได้มีกำลังใจคร้า

    ---------------------

    เหอๆ คนเม้นคนเดียว แต่ก้อร๊ากหมดจัย อย่าเพิ่งทิ้งกานไปเน้อ เอ้อ ถ้าอยากคุยกะเมน้า ก้อเมล์ที่มันขึ้นนั้นแหละ เมล์เม แอดมาได้น้า ช่วงนี้จะเปิดดึกหน่อยจ่ะ  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×