ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mayji no gatari เรื่องเล่าของเมจิ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 " น้องสาว "

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ค. 55


     Mayji no gatari

    เรื่องเล่าของเมจิ

    บทที่ 1 “น้องสาว”

                    เช้าวันใหม่ของการนับถอยหลัง 14 วัน ก่อนเปิดภาคเรียน ผม มามิโมริ เมจิ ( Mamimori Mayji ) หนุ่มหน้าม้อชั้นมัธยมปลายปีสอง ของโรงเรียนมัธยมยามิคุมะ(Yamikuma) ในเขตกรุงโตเกียวของญี่ปุ่น จริงๆแล้วผมลืมบอกไปว่า โรงเรียนของผมจริงๆแล้วไม่ได้ชื่อ โรงเรียนหมีดำ* หรอกครับ ยามิคุมะ เป็นชื่อของผู้อำนวยการโรงเรียนต่างหาก แต่ผมชอบเรียกชื่อโรงเรียนแบบนี้มากกว่า อันที่จริงก่อนวันเปิดภาคเรียนนี้มีเรื่องที่ทำให้ผมต้องดีใจแบบสุดซึ้งจริงๆ เรื่องเกิดขึ้นจากการที่ผมได้ไปซื้อสมุดสีขาวว่างป่าวเล่มจากร้านขายของเก่าเข้า สมุดนั่นทำให้ผมได้จดบันทึกชีวิตประจำวันและเรื่องต่างๆที่ผมได้รับฟังมา ผมได้ลองอ่านทบทวนสิ่งต่างๆมาจนถึง ประโยคที่ว่า “ คุณมีน้องสาวไหม ? ” ประโยคนี้นั้นหากคนใกล้ตัวหรือเพื่อนถามคุณเองก็คงจะไม่แปลกใจ แต่ว่าในแบบของผมผู้ถามกลับเป็นหญิงสาวใส่ชุดโลลิต้า ( Lolita suit ) ที่นั่งอยู่ข้างๆกองขยะนี่สิ คุณเคยได้ยินเรื่องพวกนี้ไหมละ ถ้าหากคุณตอบเธอว่า “ มี ” เธอก็จะมาแทนที่น้องสาวคุณ ถ้าหากคุณตอบเธอว่า “ ไม่มี “ เธอจะถามคุณต่อว่า “ ถ้าอย่างนั้นอยากได้น้องสาวไหม ? “ ถ้าคุณตอบว่า “ อยาก “ เธอก็จะมาเป็นน้องสาวของคุณ แต่หากตอบว่า “ ไม่ ” เธอก็จะฆ่าคุณทันทีเช่นกัน และแน่นอนเธอที่จะมาเป็นน้องสาวของคุณเองก็คงไม่ใช่น้องสาวที่ดีเช่นกัน คุณควรจำไว้ว่า เธอจะถือตุ๊กตาที่มีสีและกลิ่นเหม็นเน่าอย่างประหลาดอยู่ด้วย หากพบเจอเธอแล้วไม่ว่าเธอจะถามอะไรคุณก็ตามห้ามตอบคำถามของเธอเด็ดขาด  ลงชื่อเรื่องเล่าจาก ฟุกุชิม่าห้อง 5/1 “ อืม..น้องสาวสยองขวัญเหรอ ? ไม่เห็นจำได้เลยแฮะว่าเราบันทึกเรื่องนี้ด้วย “ ผมบ่นพึมพำกับตัวเองอยู่จนทำให้นึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง “ จะว่าไปแล้ว เราเองก็เห็นเด็กผู้หญิงผมสีขาวท่าทางเหมือนชาวต่างชาตินั่งอยู่หน้าโรงเรียนเป็นประจำเลยนี่นา ถ้าจำไม่ผิดก็ตั้งแต่เปิดภาคเรียนแรกแล้ว เธอจะยังอยู่ไหมนา ? “ แล้วก็ด้วยความสงสัยปนสิ้นคิดของผมทำให้ผมต้องเดินไปไกลเกือบ 500 เมตร เพื่อไปดูว่าเธอยังอยู่หรือป่าว และสิ่งที่ผมเห็นก็คือเธอยังอยู่จริงๆด้วย ! “แหม~ไหนๆก็เจอเธอแล้วทำเท่เข้าไปคุยเสียหน่อยจะเป็นอะไรไป ” ผมได้แต่คิดในใจของตัวเองก่อนจะตัดสินใจลองไปนั่นข้างๆเธอและลองถามดู “ เอ่อ...สาวน้อยเธอชื่ออะไรเหรอ “ “ นายอยากให้ฉันชื่ออะไรล่ะ ? ชะอุ้ย~ ดูเหมือนผมจะทำให้เธอไม่พอใจเข้านะเนี่ย “ เอ่อ..ขอโทษนะครับสำหรับความไม่สุภาพของผม ผมควรแนะนำตัวเองก่อนสินะครับ ผมมามิโมริ เมจิครับเรียกเมจิก็ได้ “  ผมรีบขอโทษพร้อมแนะนำตัว  “ อ่าค่ะ แล้วคุณเมจิ อยากให้ฉันชื่ออะไรล่ะค่ะ ? “ ชะอ้าว~ มามุกเดิมแฮะ งั้นเล่นด้วยซะหน่อยดีกว่าเรา “ ชื่อของคุณ เอ่อ..ผมว่าเอาเป็น ฮินะ แล้วกันนะครับ ฮินาตะ ฮินะ เป็นยังไงดีไหมครับ ? “ เธอดูครุ่นคิดครู่ก่อนตอบผมว่า “ ค่ะ..ฮินะก็ดีค่ะ “ อ้าว ! ชอบซะงั้น “ เอ่อ..ฮินะครับคือว่ามานั่งรอใครเหรอครับผมเห็นคุณอยู่ที่นี่มานานมากแล้วนะครับ “ ผมดึงเธอเข้าประเด็นในเรื่องที่ผมอยากรู้เลยละกันเอาแบบดาษๆนี่หละไม่อ้อมแล้วยาวเป็นบ้าเลย >.< “ ฉันรอครอบครัวอยู่...เมจิคุณเห็นเส้นสีแดงที่อยู่รอบพื้นที่นี่ไหม ? “ เธอถามพลางชี้ให้ผมดูเส้นสีแดงที่อยู่รอบๆโดยที่ผมไม่ทันสังเกต “ เห็นครับ “ เธอถามผมตรงๆผมก็ตอบเธอซื่อๆเหมือนกัน เธอจะคิดว่าผมบ้าหรือป่าวเนี่ย  “ ดีค่ะ “ เอ๋สงสัยเธอคงจะหลอกด่าผมละมั้งเนี่ย “ คุณเมจิ มีน้องสาวไหมค่ะ ? “ เธอถาม “ ผมไม่มีน้องสาวครับ “ ผมตอบเธอ “ ถ้างั้นคุณเมจิช่วยรับฉันเป็นน้องสาวได้ไหมค่ะ ? “ เธอถามผมด้วยท่าทางและน้ำเสียงชวนสงสารมากผมก็เลยเผลอตอบเธออกไป “ น้องสาวเหรอครับถ้ารับคุณเป็นน้องสาวได้จริงคงดีนะครับ “ ผมเองที่ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรก็ยังตอบแบบยิ้มหน้าบานออกไปซะได้ “ สรุปว่าได้สินะค่ะ “ เธอยิ้มให้ผมด้วยล่ะตอนที่เธอพูดกับผม “ ได้ครับ “ ผมตอบตกลงเธออย่างไม่ต้องลังเลเลย “ ถ้างั้นกลับบ้านกันเถอะพี่ชาย “ เธอพูดพร้อมกับจูงมือผมออกเดิน เอ~แต่เดี่ยวสิบ้าน บ้านของฮินะอยู่ที่ไหนละ ? ผมเริ่มถามตัวเองก่อนที่ผมจะสกิดใจเรื่องน้องสาวสยองขวัญของฟุกุชิม่า เอ...หรือว่าฮินะจะเป็น....  เมื่อผมนึกเรื่องน้องสาวสยองขวัญพร้อมกับเงื่อนไขต่างๆออก ทำให้ผมนั้นสะบัดมือของฮินะออกแล้ววิ่งเต็มที่ด้วยกำลังทั้งหมดที่ผมมีเพื่อกลับบ้านโดยเร็วที่สุด “ บ้าเอ๊ย~เรานี่บ้าจริงๆตอบออกไปโดยไม่คิดซะได้ เจอเข้าแล้วไง ดีนะที่หนีกลับมาทัน “ ผมได้แต่พูดกับตัวเอง วันั้นผมเข้านอนเร็วเป็นพิเศษเพื่อที่จะลืมเรื่องราวทั้งหมด และในเช้าวันถัดมามีรถขนของมาจอดลงของที่บ้านผมและก็มีเด็กผู้หญิงผมสีขาวที่เรียกผมว่าพี่ชายได้ส่งสมุดให้ผมแล้วบอกกับผมว่า “เมื่อวานนี้พี่ชายเอาแต่วิ่งจนทำสมุดนี่หล่นหายเลยนะ ดีนะที่หนูเก็บมันมาด้วย สงสัยคงต้องลงโทษพี่ชายสุดที่รักของฮินะบ้างแล้ว “       ผม.............!?

    จบบทที่ 1
    “ น้องสาว ”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×