คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Fifty shades of grey - chapter one -
“เชิญคุณปาร์คจียอนค่ะ”
เลขาสาวเปิดประตูออกมาจากห้องหลังประตูบานใหญ่พลางผายมือเชื้อเชิญให้เธอเข้าไปข้างใน ขาเรียวลุกขึ้นจากโซฟาหน้าห้องเพื่อตรงเข้าไปตามที่อีกคนบอก ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกด้วยความตื่นเต้นจนควบคุมไม่อยู่
เผลอครู่เดียวก็เข้ามายืนอยู่ในห้องขนาดใหญ่ที่ประดับไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ชายหนุ่มมาดนักธุรกิจนั่งอยู่หลังเก้าอี้เบาะหนานั่นหันหลังให้เธอออกไปนอกหน้าต่างกระจกใสข้างหลังที่เมื่อมองออกไปก็พบกับทิวทัศน์ของกรุงโซลได้อย่างงดงาม
“สวัสดีค่ะ ปาร์คจียอนค่ะ”โค้งเก้าสิบองศาแม้อีกฝ่ายจะไม่ได้หันมามองเธอก็ตาม ชายคนนั้นหมุนเก้าอี้หันกลับมาเผชิญหน้า ผมสีดำสนิทที่ถูกเซ็ตตั้งขึ้นรับกับใบหน้าที่คมได้รูป ดวงตากลมโตจับจ้องมายังเธอ
“สวัสดีครับ ผมปาร์คชานยอล”ริมฝีปากหยักอวบอิ่มยกยิ้มขึ้นมาอย่างสุขุมก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบแฟ้มประวัติของผู้มาใหม่ขึ้นมาดู เป็นเวลาสักพักใหญ่ที่เขายังคงไม่สนสิ่งรอบข้างและยังคงสนใจสิ่งที่อยู่ในแฟ้มบางๆนั่น
“จบมาจากมหาวิทยาลัยสตรีอีฮวา?”เลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้างก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา มือหนาปิดแฟ้มนั่นลงแล้วบรรจงวางลงบนโต๊ะ
“โอ้ลืมไปเสียสนิท นั่งก่อนสิครับ”ผายมือไปยังเก้าอี้ที่อยู่ตรงกันข้ามกับโต๊ะทำงานของเขา ไม่รีรอจียอนจึงปรี่เข้ามานั่งเพราะฤทธิ์ของส้นสูงที่ใส่มาวันนี้ทำให้เธอรู้สึกปวดหนึบที่น่องและข้อเท้า
“บอกผมหน่อยได้ไหมว่าทำไมคุณถึงอยากเข้าทำงานที่นี่ครับ?”
เป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงที่ปาร์คชานยอลนั่งสัมภาษณ์จียอนอย่างใจจดใจจ่อจนทำให้หญิงสาวที่ถูกยิงคำถามเข้ามามากมายรู้สึกเกร็งและอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
“หวังว่าผมคงจะไม่ถามคุณมากเกินไปนะ”ยกแก้วกาแฟที่เลขายกเข้ามาเสิร์ฟก่อนหน้านี้ขึ้นมาดื่ม
“ไม่เป็นไรค่ะ”ยิ้มบางๆ
“รู้หรือเปล่าคุณเป็นคนที่น่าสนใจมาก”วางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะไม้ราคาแพงแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตาสีเฮเซลนัทของหญิงสาวที่นั่งตรงหน้า “ผมรู้ว่ามันอาจเร็วไปเสียหน่อย แต่ผมอยากติดต่อคุณเป็นการส่วนตัวไม่ใช่ในฐานะผู้ว่าจ้าง”ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา
“คุณหมายความว่าอย่างไรคะ?”เลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้างด้วยความสงสัย หัวใจเต้นระรัวแปลกๆจนทำให้รู้สึกเหนื่อยขึ้นมาชอบกล
“ขอยืมโทรศัพท์มือถือของคุณหน่อยครับ”แบมือมาตรงหน้า จียอนอ้ำอึ้งไปสักนิดก่อนจะยื่นสิ่งที่เขาขอวางลงบนฝ่ามือหนาของคนตรงหน้า
เมื่อสิ่งที่ปาร์คชานยอลขอได้เข้ามาอยู่ในมือของเขาแล้ว ไม่รีรอจึงทำอะไรบางอย่างกับสมาร์ทโฟนของอีกคนก่อนจะส่งคืนให้กับเจ้าของ
“คุณมาเริ่มงานตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปได้เลยครับJ”
นานเมื่อเท่าไหร่ไม่รู้ที่ปาร์คจียอนนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียวในห้องนอนของตนเอง ดวงตาก็ยังคงจับจ้องไปยังโทรศัพท์มือถือที่หน้าจอขึ้นเป็นห้องแชทแอพพลิเคชั่นชื่อดัง บุคคลที่เธอกำลังสนทนาด้วยคือปาร์คชานยอลเจ้านายคนใหม่ของเธอ
(พรุ่งนี้สวมยูนิฟอร์มให้เรียบร้อยและเข้าทำงานก่อนเก้าโมงนะครับ)
แปลกใจที่เธอมีความสุขได้เพียงข้อความพวกนี้ที่ส่งมาโดยเขา นิ้วเรียวกดเข้าไปดูรูปโปรไฟล์ของชานยอล ใบหน้าเนียนขาวกับทรงผมที่ไร้การเซ็ตใดๆฉากหลังที่ดูๆแล้วน่าจะเป็นเตียงนอน และช่วงไหล่ที่ไร้การปกปิดจากเสื้อผ้าทำให้หัวใจดวงน้อยๆของจียอนเต้นรัวขึ้นมา
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จ๊ะเอ๋ทุกคน ไรท์กลับมาแล้วค่า หายไปเป็นปีเลยแหะๆ
ขอโทษที่ทำให้รีดเดอร์รออ่านตั้งนานนะคะ
ต่อจากนี้ไรท์จะมาแต่งต่อแล้วค่ะ
บางทีไรท์อาจอัพช้าไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ
แต่สัญญว่าต่อจากนี้จะมาอัพต่อจนจบค่ะ รักทุกคนนนนน ♥
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น