ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เป็นเพราะฝน...
"่อไปนี้ะเรียพี่แบอม ะพูเพราะๆ ะทำัวน่ารันพี่แบอมหลรั "
ายๆไอ้แบอม หัวใเ้นแรนะทะลุออมาาอแล้ว ทำไมลอสอปีที่ผ่านมา ผมถึไม่เยรู้เลยว่ามันอบผมแล้วทำไมผมถึเินมันนานี้ ผมหยุยิ้มไม่ไ้เลย
"อื้อ พอแล้ว นลุ อยาทำไร็ทำ "
ผมอบไปแบบห้วนๆ อนนี้น้อรหัสที่อยู่รหน้าผมมัน็ยิ้มว้าไม่่าาผมเลยรับ ท่าทาี๊๊าสุๆ ใบหน้าาวใสอยอแในอนนี้เริ่มะเปลี่ยนมาเป็นสีมพูนิๆเพราะวามเิน
เปาะ แปะ เปาะ แปะๆๆ อ่าวอยู่ีๆฝน็ลมาะอย่านั้น
"รีบินๆเี๊ยวไฟับนะพี่แบอม อ้าว ะไปไหนอะพี่แบอม"
"อไปเ็บรอเท้าแป๊ปนึ"
โรมมมมม !!!
ฝนฟ้าผ่า พายุบ้าบออะไรไม่รู้ ผมบ่นอย่าหัวเสีย ็วันทั้วันไม่มีวี่แววเลยว่าฝนะหรือฝนะเพราะยอแีบผม
เปรี้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พรึบบบบ ... ไฟับ
"พี่แบอม พี่แบอมอยู่ไหน ยอแลัว พะพะพี่แบอม ฮึ ...ฮึ ยอแลัวว "
เสียสะอื้นอยอแทำให้ผมรีบวิ่เ้ามาในห้อและวานหาโทรศัพท์เพื่อเปิไฟาย
"พี่อยู่นี่ๆ ไม่เป็นไรนะ พี่อยู่นี่แล้ว "
ผมพูพลาลูบหัวยอแ
มีเรื่อนึที่ผมไม่เยรู้เลย ือน้อรหัสผมลัวที่มื ลัวมา และแน่นอนว่าใ้เวลาสัพัให่ว่าที่ไฟสำรอะทำาน อนนี้เราย้ายมาอยู่ันที่โฟาลาห้อนั่เล่น ยอแอผมแน่นมา ทุรั้ที่มีแสาฟ้าแล่บ เสียฟ้าร้อ/ฟ้าผ่า เ็น้อยมัะสะุ้อยู่เสมอ และยิ่ระับอแน่นว่าเิม
เ็นี่มันน่าเอ็นูริๆ ยิ่มอยิ่น่ารั เนื้อัวนุ่มนิ่มไปหม เอาริๆผมไม่ไ้มีปัหาับารบเพศเียวันเลยนะ ผมแ่ลัว ลัวว่าะเป็นเหมือนเรื่อในอี....
"อย่าเียบิ พูอะไรับเ้าหน่อย เ้าลัว "
เ็น้อยบ่นพลาระับอให้แน่นึ้นเล็น้อย
"อ่าาาาาาา ับ้าวอร่อยีนะ "
ผมไม่รู้ะพูอะไร ิไ้แ่นี้แหละ
"เี๊ยวยอแะมาทำให้ินทุวันเลย ลไหม"
"อ่าาาาาาาาาาา โอเๆ"
"อย่าเียบ ฮึ... เ้าลัวริๆนะ"
"แล้วทำไมถึอบพี่หล่ะ...."
"อื้มม ็ยอแอบพี่แบอม ยอแอบที่พี่แบอมเป็นแบบนี้ "
ยอแไม่ไ้อบอะไรมาว่านี้ แ่..............สิอผมระเิระเิไปเรียบร้อยแล้วรับ เพราะหลัาไ้รู้ำอบอยอแ อนนี้สายาอผมำลั้อมอใบหน้าอวบอิ่ม และพยายามหัห้ามใที่ะไม่ล่วเินเ้าเ็น้อยในอ้อมออเาอนนี้
พรึบบบ ไฟมา
ยอแผละออาอ้อมอผม เราสบาันพอีเผยให้เห็นราบน้ำาอเ็น้อย ผมยมือึ้นมาเ็ราบน้ำานั้นอย่าเบามือ
"พี่แบอม ยอแออไว้่อนนะ ถึอนนี้พี่แบอมอาะยัไม่อบยอแ แ่ัวัน พี่ะ้อรัยอแ"
อ ออะไร ผมยัับประโยนี้ แ่ในที่สุผม็เ้าใ มืออเ็น้อยประอ้นอผม พร้อมโน้มเอียใบหน้าให้ไ้อศา ริมฝีปาสีแระเรือำลัสัมผัสับริมฝีปาอผม ไม่มีารรุร้ำเ้าไปภายใน เราสอนูบเนิ่นนาน ใริผมไม่อยาละฝีปาออายอแเลย แ่ทว่าเ็น้อยนั้นเริ่มะไม่มีอาาศหายใ
"แฮ่ๆๆๆ"
เสียหายใหอบถี่อยอแ ทำให้ผม้อหัวเราะออมา
"เ็น้อยเอ้ยย ไปฝึมาใหม่นะ"
ผมแ็วยอแลับไป
"ั้นรอแป่ป เี๊ยวไปหาู่ฝึ่อนนะ"
ยอแพูและำลัะลุึ้น เหอะ ิหรอว่าันะปล่อยนายไป ผมำ้อมืออยอแและึลมานั่ที่เิม
"นี่ !! ะไปฝึับนอื่นไม่ไ้ทั้นั้น เี๊ยวันะฝึให้เอ เ้าใ๊ ?"
ยอแที่หน้าแหลัาูบับผม อนนี้ลับแึ้นยิ่ว่าเิม เินหล่ะสิ ยอแ ันไม่ปล่อยนายไว้แน่ ...
ิม และอมเม้นท์ไ้เลยเน้อออ
แวะมาุยันๆ @JB1234MM
#togetherii2jae
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น