ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : TIME MACHINE 7
ChanSoo
ซูยองเข้ามาในห้องพักของโรงแรมอย่างเหนื่อนล้าวันนี้เป็นอีกวันที่เหนื่อยเธอต้องเข้าออกต่างประเทศทุกอาทิตย์เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อยกายเธอนอนลงบนเตียงนานโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
'ฮัลโหล'
'เป็นไงบ้าง'เสียงปลายสายบ่งบอกว่าเป็นห่วง
'เหนื่อย'
'เธอไม่อยากคุยกับพี่หรอ'เสียงปลายบ่งบอกว่าน้อยใจที่คนคุยด้วยพูดเหมือนไม่อยากคุยด้วย
'ซูยังไม่ได้บอกเลยน่ะว่าซูไม่อยากคุยกับชานซูแค่เหนื่อยจากการทำงาน'ซูยองพูดออกมาอย่างเหนื่อยเป็นอย่างนี้ทุกทีที่คุยกันทะเลาะกันทุกทีคุยกันแค่2-3ประโยคก็เริ่มทะเลาะกันแล้วไม่เข้าใจว่าทำไมพอคุยกันไปอีกแปปนึงเค้าก้อจะวางสายไปเธอไม่เข้าเลยเธอเหนื่อยมาจากการทำงานเหนื่อยกายแล้วยังต้องมาเหนื่อยร้องไห้ให้กับคนปลายสายที่หาเรื่องทะเลาะกันได้ทุกครั้ง
'หรอ'
'เมื่อไหรจะเลิกหาเรื่องทะเลาะกับซูสักที!ซูไม่เข้าใจว่าเราทะเลาะกันเรื่องอะไร!'นำ้เสียงซูยองเริ่มสั่นเธอไม่เข้าใจคนปลายสายเลยสักนิด เธอพูดกักเก็บอาการสั่นของเสียงเพื่อไม่ไห้คนปลายสายรู้
'แล้วทำไมซูต้องตะคอกชานด้วย'
'ซูแค่...ซูแค่ขอๆให้ชานบอกซูว่าชานเป็นอะไรทำไมต้องทะเลาะกันด้วย'
'......'ปลายเงียบไม่ตอบอะไร เพราะเค้าก้อตอบไม่ได้เหมือนกันเค้าไม่แน่ใจว่าทำไมเวลาเราคุยกันถึงทะเลาะถึงได้ทะเลาะกัน ชานซองนำ้ตาเริ่มไหลเค้าไม่อยากทะเลาะแต่เค้าอยากคุยด้วยเท่านั้น
'ชาน...'ชานซองพูดพูดด้วยนำ้เสียงสั่นเครือ
คนปลายสายรู้ได้ทันทีว่าร้องไห้
'ชาน...บอกซูหน่อยได้ไหมว่าชานเป็นอะไร'ซูยองพูดนำ้เสียงใจเย็นขึ้นหลังจากรู้ว่าคนปลายสายร้องไห้เหมือนกัน
'ชานแค่อยากคุยกับซูแค่นั้นแต่..'
'ซูเข้าใจ ซูขอโทษที่ซูพูดแบบนั้น'
'ชานก้อเหมือนกัน'ซูยองยิ้มออกมาตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าเราทะเลาะกันเรื่องอะไรเพราะเรา2คนไม่มีเวลาให้กันและกัน
'งั้นวันหลังเราไปหาที่เที่ยวกันน่ะชาน'ซูยองพูดจาอ่อนหวานต่บงจากตอนแรก
'ไปทีไหนดีล่ะ'
'ไปที่เราเจอกันครั้งแรกที่สวนสนุกม่ะ ที่ชานเดินเหยียบเท้าซูแล้วเราก็ทะเลาะกัน'
'ดีสิ'ซูยองยิ้มออกเมื่อนึกถึงสถานที่แรกของทั้งคู่
•
•
ซูยองเดินเล่นที่สวนสนุกกับเพื่อนที่นัดกันมา
'ฮาราไปก่อนเลยน่ะซูยองหิวนำ้เดี๋ยวไปซื้อนำ้ก่อน'ซูยองบอกฮาราที่จะเดินไปเล่นเครื่องเล่น
'จร้า'ซูยองยิ้มออกมาในความน่ารักของเพื่อน
'โอ๊ยไอ่บ้าที่ไหนเหยียบเท้าชั้นเนี่ยแล้วไม่ขอโทษ ใคร!!!'ซูยองตะโกนด่าคนที่เหยียบเท้าแล้วไม่ขอโทษ
'ผมเองป้า'
'นายเองหรอนี่!ขอโทษชั้นเลยน่ะแล้วยังเรียกชั้นว่าป้าอีกอายุเท่าไหร่ห่ะนายน่ะ ห่ะ!'
'ป้าครับผมขอโทษ ผมชื่อฮวัง ชานซองครับอายุ22ครับ'
'นี่แน่ะ!อายุก้อเท่าชั้น บังอาจมากที่เรียกชั้นว่าบ้า ห่ะ!!หน้านายอ่ะน่ะแก่ว่าชั้นอีก หรือว่าจะเถียงห่ะ!ขออีกรอบ เหอะ!'ซูยองใช้มืองามๆตบหัวชานซองไป2รอบ
'ป้า!ทำไมต้องตบหัวผมต่อหน้าทุกคนผมอายน่ะ'
'อายหรอ ชั้นอายกว่านายมั้ย ห่ะ!ที่นายเรียกชั้นว่าป้าต่อหน้าทุกคนน่ะ แล้วยังไม่หยุดเรียกชั้นว่าป้าอีกหรอ ห่ะ! 'ป้าบ มืองามๆของซูยองตบหัวชานซองอีกที
ฮาราที่เห็นเพื่อนไปนานจึงเดินตามหาก้อเห็นคน2คนกำลังยืนทะเลาะกันอยู่จึงเดินเข้าไปหา
'ซูไหนบอกไปซื้อนำ้ไงแล้วมายืนทะเลาะกับใครเนี่ย'
'คนบ้าน่ะ'
'ป้า!ป้านั้นแหละที่บ้า'ทั้งสองทะเลาะกันไปกันมาจนฮาราที่ทนฟังอยู่นานออกเสียงห้าม
'หยุด!ก้อบ้าทั้งคู่นั้นแหละ'
'ฮารานี่ชั้นเพื่อนเธอน่ะเธอบอกว่าชั้นอ่อ'ซูยองทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนที่ว่าตนเองบ้า
'นี่เธอคนสวยหาว่าผมบ้าได้ไง'
'อยากรู้หรอ'ฮารายืนเท้าสะเอวพูด
ซูยองและชานซองพยักหน้าพร้อมกัน
'ไม่มีคนธรรมดาที่ไหนยืนทะเลาะกลางสวนสนุกให้คนดูหรอกน่ะ นอกจากคนบ้า'
'เพราะนายนั้นแหละ'
'ป้านั้นแหละ'
'โอ๊ย!เลิกทะเลาะกันสักที่ซูไปได้แล้ว'ฮารากระชากซูยองออกมา
'ฮาราจะรีบออกมาทำไมยังเคลียร์กับตานั้นไม่เสร็จเลยน่ะ'
'พอเลยไอ่ซูไปเล่นได้แล้ว'
เช้าวันต่อมา ที่ทำงาน
'นี่ฮารา ซูยองฝากพนักงานคนใหม่ด้วยน่ะ'
'ค่ะบอส'ทั้งคู่ตอบรักพร้อมกัน
'แล้วใครล่ะค่ะ'ฮาราถามบอสขึ้น
'คนนี้ไงชื่อฮวังชานซอง ไปล่ะน่ะรู้จักกันไว้ล่ะ'
'สวัสดีครับ'ชานซองกล่าวสวัสดีแต่พอเงยหน้าขึ้น
'นาย/ป้า'
'ป้าทำงานที่นี่อ่อ คนคนสวยด้วยหรอ'
'ไอ่บ้าเลิกเรียกชั้นว่าป้าได้แล้ว'
'โอ๊ย!หยุดทะเลาะกันได้แล้ว'ฮาราเกาหัวเพราะว่าเธอต้องห้ามปราม2คนนี้ทุกวันแน่
'คนคนสวยชื่อไรหรอ'
'กู ฮาราส่วนคนที่นายเรียกว่าป้าน่ะชื่อ ชเว ซูยอง'
'อ่อครับ'
•
•
'พอคิดแล้วก้อขำเนอะที่เรา2คนทะเลาะกันแถมชานยังเรียกซูว่าป้าอีก555'
' ใช่ซูสงสารฮารามากเลยแหละที่ต้องปราบพวกเราทุกวัน'
'อือใช่'
'55555คิดถึงฮาราเนอะถึงจะทำงานที่เดียวกันแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเลย. ฮาราต้องเดินต่างประเทศเหมือนซูเลย'
'ใช่ ซูชานรักซูน่ะ คิดถึงด้วย'
'ซูก้อคิดถึงและรักชานเหมือนกัน'ทั้งคู่ยิ้มออกมาพร้อมกัน
จบแล้วชานซูสนุกมั้ย สมหวังด้วย น่ารักมากเลยคู่นี้
เรื่องนี้บทพูดเยอะหน่อย555
คอมเม้นกับบ้างน้า ของม๊าฮโยไม่ค่อยมีคนเม้นกันเลย ไรเตอร์เสียใจน่า~~~ToT
ซูยองเข้ามาในห้องพักของโรงแรมอย่างเหนื่อนล้าวันนี้เป็นอีกวันที่เหนื่อยเธอต้องเข้าออกต่างประเทศทุกอาทิตย์เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อยกายเธอนอนลงบนเตียงนานโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
'ฮัลโหล'
'เป็นไงบ้าง'เสียงปลายสายบ่งบอกว่าเป็นห่วง
'เหนื่อย'
'เธอไม่อยากคุยกับพี่หรอ'เสียงปลายบ่งบอกว่าน้อยใจที่คนคุยด้วยพูดเหมือนไม่อยากคุยด้วย
'ซูยังไม่ได้บอกเลยน่ะว่าซูไม่อยากคุยกับชานซูแค่เหนื่อยจากการทำงาน'ซูยองพูดออกมาอย่างเหนื่อยเป็นอย่างนี้ทุกทีที่คุยกันทะเลาะกันทุกทีคุยกันแค่2-3ประโยคก็เริ่มทะเลาะกันแล้วไม่เข้าใจว่าทำไมพอคุยกันไปอีกแปปนึงเค้าก้อจะวางสายไปเธอไม่เข้าเลยเธอเหนื่อยมาจากการทำงานเหนื่อยกายแล้วยังต้องมาเหนื่อยร้องไห้ให้กับคนปลายสายที่หาเรื่องทะเลาะกันได้ทุกครั้ง
'หรอ'
'เมื่อไหรจะเลิกหาเรื่องทะเลาะกับซูสักที!ซูไม่เข้าใจว่าเราทะเลาะกันเรื่องอะไร!'นำ้เสียงซูยองเริ่มสั่นเธอไม่เข้าใจคนปลายสายเลยสักนิด เธอพูดกักเก็บอาการสั่นของเสียงเพื่อไม่ไห้คนปลายสายรู้
'แล้วทำไมซูต้องตะคอกชานด้วย'
'ซูแค่...ซูแค่ขอๆให้ชานบอกซูว่าชานเป็นอะไรทำไมต้องทะเลาะกันด้วย'
'......'ปลายเงียบไม่ตอบอะไร เพราะเค้าก้อตอบไม่ได้เหมือนกันเค้าไม่แน่ใจว่าทำไมเวลาเราคุยกันถึงทะเลาะถึงได้ทะเลาะกัน ชานซองนำ้ตาเริ่มไหลเค้าไม่อยากทะเลาะแต่เค้าอยากคุยด้วยเท่านั้น
'ชาน...'ชานซองพูดพูดด้วยนำ้เสียงสั่นเครือ
คนปลายสายรู้ได้ทันทีว่าร้องไห้
'ชาน...บอกซูหน่อยได้ไหมว่าชานเป็นอะไร'ซูยองพูดนำ้เสียงใจเย็นขึ้นหลังจากรู้ว่าคนปลายสายร้องไห้เหมือนกัน
'ชานแค่อยากคุยกับซูแค่นั้นแต่..'
'ซูเข้าใจ ซูขอโทษที่ซูพูดแบบนั้น'
'ชานก้อเหมือนกัน'ซูยองยิ้มออกมาตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าเราทะเลาะกันเรื่องอะไรเพราะเรา2คนไม่มีเวลาให้กันและกัน
'งั้นวันหลังเราไปหาที่เที่ยวกันน่ะชาน'ซูยองพูดจาอ่อนหวานต่บงจากตอนแรก
'ไปทีไหนดีล่ะ'
'ไปที่เราเจอกันครั้งแรกที่สวนสนุกม่ะ ที่ชานเดินเหยียบเท้าซูแล้วเราก็ทะเลาะกัน'
'ดีสิ'ซูยองยิ้มออกเมื่อนึกถึงสถานที่แรกของทั้งคู่
•
•
ซูยองเดินเล่นที่สวนสนุกกับเพื่อนที่นัดกันมา
'ฮาราไปก่อนเลยน่ะซูยองหิวนำ้เดี๋ยวไปซื้อนำ้ก่อน'ซูยองบอกฮาราที่จะเดินไปเล่นเครื่องเล่น
'จร้า'ซูยองยิ้มออกมาในความน่ารักของเพื่อน
'โอ๊ยไอ่บ้าที่ไหนเหยียบเท้าชั้นเนี่ยแล้วไม่ขอโทษ ใคร!!!'ซูยองตะโกนด่าคนที่เหยียบเท้าแล้วไม่ขอโทษ
'ผมเองป้า'
'นายเองหรอนี่!ขอโทษชั้นเลยน่ะแล้วยังเรียกชั้นว่าป้าอีกอายุเท่าไหร่ห่ะนายน่ะ ห่ะ!'
'ป้าครับผมขอโทษ ผมชื่อฮวัง ชานซองครับอายุ22ครับ'
'นี่แน่ะ!อายุก้อเท่าชั้น บังอาจมากที่เรียกชั้นว่าบ้า ห่ะ!!หน้านายอ่ะน่ะแก่ว่าชั้นอีก หรือว่าจะเถียงห่ะ!ขออีกรอบ เหอะ!'ซูยองใช้มืองามๆตบหัวชานซองไป2รอบ
'ป้า!ทำไมต้องตบหัวผมต่อหน้าทุกคนผมอายน่ะ'
'อายหรอ ชั้นอายกว่านายมั้ย ห่ะ!ที่นายเรียกชั้นว่าป้าต่อหน้าทุกคนน่ะ แล้วยังไม่หยุดเรียกชั้นว่าป้าอีกหรอ ห่ะ! 'ป้าบ มืองามๆของซูยองตบหัวชานซองอีกที
ฮาราที่เห็นเพื่อนไปนานจึงเดินตามหาก้อเห็นคน2คนกำลังยืนทะเลาะกันอยู่จึงเดินเข้าไปหา
'ซูไหนบอกไปซื้อนำ้ไงแล้วมายืนทะเลาะกับใครเนี่ย'
'คนบ้าน่ะ'
'ป้า!ป้านั้นแหละที่บ้า'ทั้งสองทะเลาะกันไปกันมาจนฮาราที่ทนฟังอยู่นานออกเสียงห้าม
'หยุด!ก้อบ้าทั้งคู่นั้นแหละ'
'ฮารานี่ชั้นเพื่อนเธอน่ะเธอบอกว่าชั้นอ่อ'ซูยองทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนที่ว่าตนเองบ้า
'นี่เธอคนสวยหาว่าผมบ้าได้ไง'
'อยากรู้หรอ'ฮารายืนเท้าสะเอวพูด
ซูยองและชานซองพยักหน้าพร้อมกัน
'ไม่มีคนธรรมดาที่ไหนยืนทะเลาะกลางสวนสนุกให้คนดูหรอกน่ะ นอกจากคนบ้า'
'เพราะนายนั้นแหละ'
'ป้านั้นแหละ'
'โอ๊ย!เลิกทะเลาะกันสักที่ซูไปได้แล้ว'ฮารากระชากซูยองออกมา
'ฮาราจะรีบออกมาทำไมยังเคลียร์กับตานั้นไม่เสร็จเลยน่ะ'
'พอเลยไอ่ซูไปเล่นได้แล้ว'
เช้าวันต่อมา ที่ทำงาน
'นี่ฮารา ซูยองฝากพนักงานคนใหม่ด้วยน่ะ'
'ค่ะบอส'ทั้งคู่ตอบรักพร้อมกัน
'แล้วใครล่ะค่ะ'ฮาราถามบอสขึ้น
'คนนี้ไงชื่อฮวังชานซอง ไปล่ะน่ะรู้จักกันไว้ล่ะ'
'สวัสดีครับ'ชานซองกล่าวสวัสดีแต่พอเงยหน้าขึ้น
'นาย/ป้า'
'ป้าทำงานที่นี่อ่อ คนคนสวยด้วยหรอ'
'ไอ่บ้าเลิกเรียกชั้นว่าป้าได้แล้ว'
'โอ๊ย!หยุดทะเลาะกันได้แล้ว'ฮาราเกาหัวเพราะว่าเธอต้องห้ามปราม2คนนี้ทุกวันแน่
'คนคนสวยชื่อไรหรอ'
'กู ฮาราส่วนคนที่นายเรียกว่าป้าน่ะชื่อ ชเว ซูยอง'
'อ่อครับ'
•
•
'พอคิดแล้วก้อขำเนอะที่เรา2คนทะเลาะกันแถมชานยังเรียกซูว่าป้าอีก555'
' ใช่ซูสงสารฮารามากเลยแหละที่ต้องปราบพวกเราทุกวัน'
'อือใช่'
'55555คิดถึงฮาราเนอะถึงจะทำงานที่เดียวกันแต่ไม่ค่อยได้เจอกันเลย. ฮาราต้องเดินต่างประเทศเหมือนซูเลย'
'ใช่ ซูชานรักซูน่ะ คิดถึงด้วย'
'ซูก้อคิดถึงและรักชานเหมือนกัน'ทั้งคู่ยิ้มออกมาพร้อมกัน
จบแล้วชานซูสนุกมั้ย สมหวังด้วย น่ารักมากเลยคู่นี้
เรื่องนี้บทพูดเยอะหน่อย555
คอมเม้นกับบ้างน้า ของม๊าฮโยไม่ค่อยมีคนเม้นกันเลย ไรเตอร์เสียใจน่า~~~ToT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น