ให้ความทรงจำ..ตามหาหัวใจที่หายไป

ลำดับตอนที่ #3 : ~~ตอนที่3 สาสมแล้วกลับสิ่งที่ฉันทำ~~

           ....แต่อันที่จริง จะเรียกว่า "ตะลุย" ก็ไม่ถูกหนักหรอก

ต้องเรียกว่า การตามหาความทรงจำ มากกว่า..ศศิการคิดพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลาอีกครั้ง ได้เวลาแล้ว ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่มาที่นี่กลับโอม เราสองคนผ่านประตูเข้าไปในเวลา

นี้ตรงเป๊ะ

    
        หญิงสาวเริ่มออกเดินไปทางพนักงานเก็บบัตรผ่านประตู หากแล้วแผ่นหลังของผู้ชายที่เดินอยู่ข้างหน้าหล่อนลิบๆ ก็ทำเอาต้องชะงักกึกด้วยความตกใจ!

         
        โอม!  นั้นโอมรึเปล่า!

          
         แผ่นหลังนั้นคุ้นตา...และคุ้นใจ.....แผ่นหลังที่เคยใช้เป็นหลักพิงยามที่นั่งหันหลังชนกัน  แผ่นหลังที่เคยซบอิงยามซ้อน

จักรยานคันเล็กอยู่ริมทะเล แผ่นหลังที่หล่อนเคยใช้กำปั้นทุบลงไปก็บ่อย  ยามที่เธอไม่ได้ดั่งใจ

       
         คุณครับ  มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ  เสียงพนักงานช่วยฉุดศศิการขึ้นจากห้วงความทรงจำ  หล่อนยิ้มแหย ยื่นบัตรผ่านให้เขาพลางเอ็ดตัวเองในใจ

        
         ไม่ใช่หรอกน่า อย่าบ้าไปหน่อยเลย  จะเป็นโอมไปได้ยังไงในเมื่อตอนนี้..เขาอยู่จากหล่อน..คนละขอบฟ้า  แม้อยากจะพบเจอเพียงใด  ก็คงเป็นไม่ได้

         
         ก็สาสมแล้วไม่ใช่หรือ  กับสิ่งที่หล่อนทำกับเขา

.....สาสมแล้วจริงๆ.....


คอมเม้นด้วยน๊าจ๊ะ