ให้ความทรงจำ..ตามหาหัวใจที่หายไป

ลำดับตอนที่ #2 : ~~ตอนที่2 สวนสนุกกับความทรงจำ1~~

       บทสนทนาเหล่านี้ดังก้องกลับไปกลับมาอยู่ในสมองของ

ศศิการ…หญิงสาวกำลังยืนนิ่งทอดสายตามองประตูทางเข้าสวนสนุกตรงหน้าด้วยสายตาอาวรณ์

      
        ตรงนี้สินะ   แค่ก้าวเข้าไปอีกด้าน..หลังประตูทางเข้าบานนี้...ที่ที่เธอเอ่ยปากขอตัดความสัมพันธ์กับเขา

        
        มือเล็กกำบัตรผ่านที่ถืออยู่ในมือแน่นเข้า  ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลายัง...ยังขาดอีกยี่สิบนาที  หล่อนจึงเดินกลับไปกลับมาอยู่บริเวณนั้น

         
         ดวงหน้าใสเริ่มมีเหงื่อซึม ทรงผมซอยสั้นไฮไลต์บางส่วนเป็นสีน้ำตาลทองขับให้วงหน้ากลมดูกระจ่าง  แก้มยุยอมเลือดฝาดราวกับตุ๊กตา  ดวงตาเรียวรีสีดำสนิทซ่อนอยู่หลังกรอบแว่นตาบาง จมูกไม่โด่งมาก หากปลายแหลมรับกับริมฝีปาก
อิ่มสีชมพูจัด

          
         ศศิการไม่ใช่ผู้หญิงผอมบางอย่างหุ่นพิมพ์นิยมของสาวๆ สมัยนี้  หล่อนมีเนื้อมีหนัง แต่ไม่ถึงกับอ้วน วันนี้ร่างอวบอยู่ในชุดเสื้อคอเต่าแขนกุดสีเขียวตอง  ขับให้ผิวขาวผ่องดูนวลสว่างยิ่งขึ้นกางเกงยีนสีฟ้าซีดรับกับรองเท้าผ้าใบคู่เล็กดูทะมัดทะแมง เมื่อสะพายเป้ใบเล็กสีดำเข้ากลางหลัง หล่อนก็พร้อมสำหรับการ ตะลุยเดี่ยวในสวนสนุกแห่งนี้แล้ว