ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฮิเบิร์ด
"ท่าทางคงมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นแน่ๆเลยนะครับ"ชายหนุ่มเรือนผมสีน้ำเงิน
เอ่ยแววตาสองสีจับจ้องไปที่ท้องนภาอันกว้างใหญ่
(ซาวาดะ สึนาโกะ)
"หลีกไป"ฉันพูด
"ไม่"ฮิบาริตอบ
หน่อยหมอนี่-*-ฉันพูดพร้อมกับกำหมัดระงับความโกรธถ้าพี่ชายไม่คอยห้ามอยู่
ข้างหลังนะป่านนี้ฉันคงซัดหมอนี้ไปและก็ดูดิเอะอะก็ตัดผมตัดผมฉันไม่มีทางที่
จะมอบเส้นผมสุดโมเอะให้นายหรอกกกกกกกแง่งแง่ง
"ใจเย็นๆน่าสึนาโกะ"พี่สึนะพูดห้าม
"เย็นไม่ได้แล้วค่ะ"
"จะสู้เหรอ"ฮิบาริถาม
"ถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้"ฉันยกหมัดขึ้มมาและเรียกไฟธาตุขึ้นมาบนมือ
"สึนาโกะ"พี่สึนะตกใจ
"รอเดี๋ยวก่อนฮิบาริ สึนาโกะ"รีบอร์พูดขึ้น
"เจ้าหนู"
"สึนะทางนี้ฉันจัดการเองรีบไปเร็ว"
"อืม"พี่สึนะรีบจูงมือฉันเข้าโรงเรียนทันที
"นี่สึนาโกะไฟที่มือ"พี่สึนะชี้ไปที่มือฉัน
"เอ๋อไอ้นี้หรอค่ะ"ฉันโชว์ขึ้นมาอีก
"อย่าโชว์ขึ้นมามั่วซั่วสิ"พี่สึนะบอกฉันจึงดับมันง่ะ
ทำไมล่ะสวยจะตายไป(ตรงไหนกัน!!!)
"ช่างเถอะงั้นพี่จะพาไปที่ห้องพักครูนะ^^"
"ค่ะ^^"
หลังเลิกเรียน(เร็วจริง)
เฮ้อมาวันแรกก็ต้องทำความสะอาดห้องซะแล้ว
ฟิ้ว!!!!
อ๊ะกระโดดหลบสามตลบ(เป็นยอดมนุษย์รึไงห่ะ)
อะไรน่ะฉันรีบเดินไปดูกลมๆสีเหลืองลูกบอลเหรอ
จิ๊บกรีดดดดลูกบอลร้องได้เอ๋ไม่ใช่สิฉันรีบหยิบขึ้นดู
ลูกนกเหรอบาดเจ็บซะด้วยต้องรีบรักษา
ที่บ้าน
"เอ้าเรียบร้อยแล้วจ๊ะ^^"หม่าม้าพูดพร้อบกับเอาลูกนก
ที่หลับอยู่บนมือยื้นให้ฉันดีจังเลยที่แค่บาดเจ็บที่ปีกน่ะ
ฉันค่อยๆรับมันมาจากมือหม่าม้า
"ไหนๆคุณแรมโบ้ขอดูหน่อยสิ"แรบพูดพร้อมกับกระโดดขึ้นไปมา
"อี้ผิงดูด้วยสิ"อี้ผิงพูดขอดู
"ผมด้วยฮะพี่สึนาโกะ"ฟูตะขอด้วย
"จ้ะ^^"ฉันยื้นให้พวกเด็กๆดูทุกคนต่างตื่นเต้นกันใหญ่
"งั้นแม่ไปก่อนนะไปเถอะเบียงกี้จัง^^"หม่าม้าหันไปพูดกับคุณเบียกี้
"ค่ะหม่าม้า"คุณเบียกี้พูดแล้วเดินออกไปกับหม่าม้า
"นี้นี้สึนาโกะ"แรบโบ้พูด
"มีอะไรจ๊ะ"
"เจ้านี้โตขึ้นจะเป็นมังกรใช่ม่ะ"
เอิ่มจินตนาการได้เก่งมากเลยนะ-_-
"แรบโบ้นี้มั่วจังเลย"อี้ผิง
"ใช่ๆ"ฟูตะพูดแถม
"นี่คุณแรบโบ้ไม่มั่วซะหน่อยนะนี่"แรบโบ้พูดพร้อมกับวิ่งไล่อี้ผิงกับฟูตะ
ฉันเลยขึ้นไปที่ห้องพี่สึนะ
ฉันวางลูกนกไว้บนหมอนฮิน่ารักเลยนะลูกนกลืมตาขึ้นมา
"ฮิบาริ ฮิบาริ"เอ๋ฮิบาริ
"ไง"กรี๊ดเสียงนี้มัน
ฉันหันไปทางหน้าต่างหมอนั้นจริงด้วยมาทำไม-_-(ตอนรับดีจริงๆ)
ตุบ เสียงลูกนกตกลงมาจากเตียงแล้วกระโดดไปหาฮิบาริ
"เป็นไงบ้างฮิเบิร์ด"ฮิบาริเข้ามาเอาตัวลูกนกขึ้นมา
"เจ้าตัวนี้เป็นของนายเหรอ"
"ไปนะ"แล้วหมอนั่นก็จากไปเฮ้ยอะไรเนี่ยขอบคุณสักคำก็ไม่มี
ตุบ
เอ๋นกฮูกเหรอฉันไปดูมันตกอยู่บนโต๊ะพี่สึนะนกวันนี้ฉันเป็นอะไร
กับนกเนี่ย
เอ่ยแววตาสองสีจับจ้องไปที่ท้องนภาอันกว้างใหญ่
(ซาวาดะ สึนาโกะ)
"หลีกไป"ฉันพูด
"ไม่"ฮิบาริตอบ
หน่อยหมอนี่-*-ฉันพูดพร้อมกับกำหมัดระงับความโกรธถ้าพี่ชายไม่คอยห้ามอยู่
ข้างหลังนะป่านนี้ฉันคงซัดหมอนี้ไปและก็ดูดิเอะอะก็ตัดผมตัดผมฉันไม่มีทางที่
จะมอบเส้นผมสุดโมเอะให้นายหรอกกกกกกกแง่งแง่ง
"ใจเย็นๆน่าสึนาโกะ"พี่สึนะพูดห้าม
"เย็นไม่ได้แล้วค่ะ"
"จะสู้เหรอ"ฮิบาริถาม
"ถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้"ฉันยกหมัดขึ้มมาและเรียกไฟธาตุขึ้นมาบนมือ
"สึนาโกะ"พี่สึนะตกใจ
"รอเดี๋ยวก่อนฮิบาริ สึนาโกะ"รีบอร์พูดขึ้น
"เจ้าหนู"
"สึนะทางนี้ฉันจัดการเองรีบไปเร็ว"
"อืม"พี่สึนะรีบจูงมือฉันเข้าโรงเรียนทันที
"นี่สึนาโกะไฟที่มือ"พี่สึนะชี้ไปที่มือฉัน
"เอ๋อไอ้นี้หรอค่ะ"ฉันโชว์ขึ้นมาอีก
"อย่าโชว์ขึ้นมามั่วซั่วสิ"พี่สึนะบอกฉันจึงดับมันง่ะ
ทำไมล่ะสวยจะตายไป(ตรงไหนกัน!!!)
"ช่างเถอะงั้นพี่จะพาไปที่ห้องพักครูนะ^^"
"ค่ะ^^"
หลังเลิกเรียน(เร็วจริง)
เฮ้อมาวันแรกก็ต้องทำความสะอาดห้องซะแล้ว
ฟิ้ว!!!!
อ๊ะกระโดดหลบสามตลบ(เป็นยอดมนุษย์รึไงห่ะ)
อะไรน่ะฉันรีบเดินไปดูกลมๆสีเหลืองลูกบอลเหรอ
จิ๊บกรีดดดดลูกบอลร้องได้เอ๋ไม่ใช่สิฉันรีบหยิบขึ้นดู
ลูกนกเหรอบาดเจ็บซะด้วยต้องรีบรักษา
ที่บ้าน
"เอ้าเรียบร้อยแล้วจ๊ะ^^"หม่าม้าพูดพร้อบกับเอาลูกนก
ที่หลับอยู่บนมือยื้นให้ฉันดีจังเลยที่แค่บาดเจ็บที่ปีกน่ะ
ฉันค่อยๆรับมันมาจากมือหม่าม้า
"ไหนๆคุณแรมโบ้ขอดูหน่อยสิ"แรบพูดพร้อมกับกระโดดขึ้นไปมา
"อี้ผิงดูด้วยสิ"อี้ผิงพูดขอดู
"ผมด้วยฮะพี่สึนาโกะ"ฟูตะขอด้วย
"จ้ะ^^"ฉันยื้นให้พวกเด็กๆดูทุกคนต่างตื่นเต้นกันใหญ่
"งั้นแม่ไปก่อนนะไปเถอะเบียงกี้จัง^^"หม่าม้าหันไปพูดกับคุณเบียกี้
"ค่ะหม่าม้า"คุณเบียกี้พูดแล้วเดินออกไปกับหม่าม้า
"นี้นี้สึนาโกะ"แรบโบ้พูด
"มีอะไรจ๊ะ"
"เจ้านี้โตขึ้นจะเป็นมังกรใช่ม่ะ"
เอิ่มจินตนาการได้เก่งมากเลยนะ-_-
"แรบโบ้นี้มั่วจังเลย"อี้ผิง
"ใช่ๆ"ฟูตะพูดแถม
"นี่คุณแรบโบ้ไม่มั่วซะหน่อยนะนี่"แรบโบ้พูดพร้อมกับวิ่งไล่อี้ผิงกับฟูตะ
ฉันเลยขึ้นไปที่ห้องพี่สึนะ
ฉันวางลูกนกไว้บนหมอนฮิน่ารักเลยนะลูกนกลืมตาขึ้นมา
"ฮิบาริ ฮิบาริ"เอ๋ฮิบาริ
"ไง"กรี๊ดเสียงนี้มัน
ฉันหันไปทางหน้าต่างหมอนั้นจริงด้วยมาทำไม-_-(ตอนรับดีจริงๆ)
ตุบ เสียงลูกนกตกลงมาจากเตียงแล้วกระโดดไปหาฮิบาริ
"เป็นไงบ้างฮิเบิร์ด"ฮิบาริเข้ามาเอาตัวลูกนกขึ้นมา
"เจ้าตัวนี้เป็นของนายเหรอ"
"ไปนะ"แล้วหมอนั่นก็จากไปเฮ้ยอะไรเนี่ยขอบคุณสักคำก็ไม่มี
ตุบ
เอ๋นกฮูกเหรอฉันไปดูมันตกอยู่บนโต๊ะพี่สึนะนกวันนี้ฉันเป็นอะไร
กับนกเนี่ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น