ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic reborn]ค้นหัวใจยัยน่ารัก

    ลำดับตอนที่ #3 : ฮิเบิร์ด

    • อัปเดตล่าสุด 5 มิ.ย. 54


    "ท่าทางคงมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นแน่ๆเลยนะครับ"ชายหนุ่มเรือนผมสีน้ำเงิน
    เอ่ยแววตาสองสีจับจ้องไปที่ท้องนภาอันกว้างใหญ่
    (ซาวาดะ สึนาโกะ)
    "หลีกไป"ฉันพูด
    "ไม่"ฮิบาริตอบ
    หน่อยหมอนี่-*-ฉันพูดพร้อมกับกำหมัดระงับความโกรธถ้าพี่ชายไม่คอยห้ามอยู่
    ข้างหลังนะป่านนี้ฉันคงซัดหมอนี้ไปและก็ดูดิเอะอะก็ตัดผมตัดผมฉันไม่มีทางที่
    จะมอบเส้นผมสุดโมเอะให้นายหรอกกกกกกกแง่งแง่ง
    "ใจเย็นๆน่าสึนาโกะ"พี่สึนะพูดห้าม
    "เย็นไม่ได้แล้วค่ะ"
    "จะสู้เหรอ"ฮิบาริถาม
    "ถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้"ฉันยกหมัดขึ้มมาและเรียกไฟธาตุขึ้นมาบนมือ
    "สึนาโกะ"พี่สึนะตกใจ
    "รอเดี๋ยวก่อนฮิบาริ สึนาโกะ"รีบอร์พูดขึ้น
    "เจ้าหนู"
    "สึนะทางนี้ฉันจัดการเองรีบไปเร็ว"
    "อืม"พี่สึนะรีบจูงมือฉันเข้าโรงเรียนทันที
    "นี่สึนาโกะไฟที่มือ"พี่สึนะชี้ไปที่มือฉัน
    "เอ๋อไอ้นี้หรอค่ะ"ฉันโชว์ขึ้นมาอีก
    "อย่าโชว์ขึ้นมามั่วซั่วสิ"พี่สึนะบอกฉันจึงดับมันง่ะ
    ทำไมล่ะสวยจะตายไป(ตรงไหนกัน!!!)
    "ช่างเถอะงั้นพี่จะพาไปที่ห้องพักครูนะ^^"
    "ค่ะ^^"
    หลังเลิกเรียน(เร็วจริง)
    เฮ้อมาวันแรกก็ต้องทำความสะอาดห้องซะแล้ว
    ฟิ้ว!!!!
    อ๊ะกระโดดหลบสามตลบ(เป็นยอดมนุษย์รึไงห่ะ)
    อะไรน่ะฉันรีบเดินไปดูกลมๆสีเหลืองลูกบอลเหรอ
    จิ๊บกรีดดดดลูกบอลร้องได้เอ๋ไม่ใช่สิฉันรีบหยิบขึ้นดู
    ลูกนกเหรอบาดเจ็บซะด้วยต้องรีบรักษา
    ที่บ้าน
    "เอ้าเรียบร้อยแล้วจ๊ะ^^"หม่าม้าพูดพร้อบกับเอาลูกนก
    ที่หลับอยู่บนมือยื้นให้ฉันดีจังเลยที่แค่บาดเจ็บที่ปีกน่ะ
    ฉันค่อยๆรับมันมาจากมือหม่าม้า
    "ไหนๆคุณแรมโบ้ขอดูหน่อยสิ"แรบพูดพร้อมกับกระโดดขึ้นไปมา
    "อี้ผิงดูด้วยสิ"อี้ผิงพูดขอดู
    "ผมด้วยฮะพี่สึนาโกะ"ฟูตะขอด้วย
    "จ้ะ^^"ฉันยื้นให้พวกเด็กๆดูทุกคนต่างตื่นเต้นกันใหญ่
    "งั้นแม่ไปก่อนนะไปเถอะเบียงกี้จัง^^"หม่าม้าหันไปพูดกับคุณเบียกี้
    "ค่ะหม่าม้า"คุณเบียกี้พูดแล้วเดินออกไปกับหม่าม้า
    "นี้นี้สึนาโกะ"แรบโบ้พูด
    "มีอะไรจ๊ะ"
    "เจ้านี้โตขึ้นจะเป็นมังกรใช่ม่ะ"
    เอิ่มจินตนาการได้เก่งมากเลยนะ-_-
    "แรบโบ้นี้มั่วจังเลย"อี้ผิง
    "ใช่ๆ"ฟูตะพูดแถม
    "นี่คุณแรบโบ้ไม่มั่วซะหน่อยนะนี่"แรบโบ้พูดพร้อมกับวิ่งไล่อี้ผิงกับฟูตะ
    ฉันเลยขึ้นไปที่ห้องพี่สึนะ
    ฉันวางลูกนกไว้บนหมอนฮิน่ารักเลยนะลูกนกลืมตาขึ้นมา
    "ฮิบาริ ฮิบาริ"เอ๋ฮิบาริ
    "ไง"กรี๊ดเสียงนี้มัน
    ฉันหันไปทางหน้าต่างหมอนั้นจริงด้วยมาทำไม-_-(ตอนรับดีจริงๆ)
    ตุบ เสียงลูกนกตกลงมาจากเตียงแล้วกระโดดไปหาฮิบาริ
    "เป็นไงบ้างฮิเบิร์ด"ฮิบาริเข้ามาเอาตัวลูกนกขึ้นมา
    "เจ้าตัวนี้เป็นของนายเหรอ"
    "ไปนะ"แล้วหมอนั่นก็จากไปเฮ้ยอะไรเนี่ยขอบคุณสักคำก็ไม่มี
    ตุบ
    เอ๋นกฮูกเหรอฉันไปดูมันตกอยู่บนโต๊ะพี่สึนะนกวันนี้ฉันเป็นอะไร
    กับนกเนี่ย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×