[fic reborn]ค้นหัวใจยัยน่ารัก2

ลำดับตอนที่ #7 : หัวใจสามดวง

"กรี้ดดดดดหล่ออ่ะ>////<"

"เค้าชื่ออะไรน่ะ*0*"

"น่าจะเป็นชาวต่างชาตินะเธอว์"

"อุ๊ยเดินกับคุณฮิบาริด้วยรึว่าเป็นแฟนกัน"

"ไม่หรอร้อยวันพันปียัยนั่นก็ไม่มีวันได้แฟนหรอก-^-"

"เงียบๆซิเธอเดี๋ยวเขาได้ยิน"

เสียใจด้วยนะฉันได้ยินหมดแล้ว-_- เริ่มต้นวันใหม่ได้ดีจริงจิ้งงงงง(ประชด) หลังจากที่ คุณแม่ฝากฉันให้กับตัวอันตรายอย่างหมอนี่เขาก็ติดฉันอย่างกับปลิงฉันไปไหนเขาก็ไปด้วย (ยกเว้นไปห้องน้ำ) ถึงขนาดลงทุนมาโรงเรียนพร้อมกับฉันเลยหมอนั่นก็ไม่ใช่ใครนอกจาก

"นี่อเลาดี้นายกลับไปก่อนที่นักเรียนฉันจะไปชักลงกันพื้น-_-"ฉันหันไปพูดกับร่างสูงที่ทำเป็นหูทวนลมหมอนี่เกิดมาเพื่อฆ่าผู้หญิงจริงๆ

"เธอพูดอะไรนะฉันไม่ได้ยิน-_-"หน้าด้านจริงๆเลย-*-

"ช่างเถอะฉันไปล่ะ"ฉันรีบจ้ำเท้าเดินเข้าโรงเรียนแต่อเลาดี้ก็เดินตามโว๊ยยยผู้ชายคนนี้ตื้อจริงๆ

"อัยหย่ะo0o"ลูกิอึ้ง

"อะไร-_-"

"ไม่น่าเชื่อวันนี้ต้องมีฝนตกหนักพายุเข้าลูกเห็บตกแน่เลย"โหมาเป็นชุดเลย-_-

"เป็นอะไรของเธอน่ะ"ฉันเลิกคิ้ว

"เธอมีแฟนได้ยังไงอ่ะอะเมซิ้งมาก"

ผั้วะ!!!

ฉันเอาทอนฟาฟาดหัวลูกิที่บังอาจพูดจาดูถูกฉัน(แล้วมันจริงไหมล่ะ-_-//ไรเตอร์)

"หมอนี่-ไม่-ใช่-แฟน-ฉัน!!!"ฉันพูดพร้อมกับชี้หน้าอเลาดี้

"จริงหรอค่ะคุณฮฺบาริ*0*"นักเรียนหญิงคนหนึ่งเข้ามาถามฉันพร้อมกับแววตาเป็นประกาย

"อืม-_-"ฉันตอบสั้นๆ

"ทางสะดวกแล้วล่ะ"แล้วพวกนักเรียนหญิงก็เข้าไปลุมอเลาดี้

"โหมีคนหล่ออยู่ข้างกายก็ไม่รู้จักคว้าเอาไว้"ลูกิลุกเข้ามาแล้วมองฉันอย่างตำหนิ

"ฉันรสนิยมดีกว่านี้ต่างหาก"ฉันเดินเชิดหน้าไปนั่งที่โต๊ะ

"จ้าจ้ารสนิยมเธอคงเป็นฟงซังใช่ไหมล่ะ"ลูกิยิ้ม

"จะบ้าหรอ!!"ฉันเบื้อนหน้าหนี

"ฮินาระจังโตขึ้นอยากเป็นอะไรจ๊ะ"

"...."

"อยากเป็นเจ้าสาวของอั๊ก+-+"ลูกิโดนทอนฟาฉันฟาดไปเต็มๆหน้าสมควร

พักกลางวัน

ฉันเดินขึ้นไปกินข้าวบนด่านฟ้าคนเดียวส่วนอเลาดี้น่ะหรอหึหึโดนทนสาวๆตามรังควาน
ไม่ไหวจึงกลับบ้านไปเลยฮ่าฮ่สะใจ^0^(นี่นางเอกแน่หรอ//ไรเตอร์)
ขณะที่ฉันกำลังจะคีบไข่หวานเข้าปาก

งับ

"ฟง0-0"อยู่ฟงก็มางับไข่หวานที่ตะเกียบของฉัน

"หวานจังครับ^-^"ฟงยิ้มอย่างมีความสุข

"นายมาที่นี่ได้ไง"ให้ตายสิหมอนี่ชอบมาโดยที่ฉันไม่รู้ตัวตลอดเลย

"เดินมาน่ะครับ"บนด่านฟ้าเนี่ยนะ!!!

"หรอ"ฉันตอบสั้นๆ

"เป็นไงบ้างครับสบายดีไหม"ฟงเอามือมาลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน

ตึก ตัก ตึก ตัก

ทำไมฉันต้องหวั่นไหวกับคำพูดของหมอนี่ด้วยนะทั้งที่สัญญากันเธอคนนั้นไว้แล้ว
ว่าจะยอมหลีกทางให้เธอ

เมื่อปีที่แล้ว

"คุณฮินาระชอบท่านอาจารย์หรอค่ะ"เธอถามฉันมะมีคนรู้ได้ไงเนี่ย-////-

"อะอืมฉันชอบฟงทำไมล่ะ"ฉันพูดไปตามตรง

"ขอร้องล่ะช่วยหลีกทางให้หน่อยได้ไหมค่ะ"เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา

"เอ๋"ฉันก็ไม่ได้ยืนขวางเธอซะหน่อยหลีกทางทำไม- -(ตลกได้อีกนะ//ไรเตอร์)

"ฉันเองก็ชอบเขาไม่สิรักเขาเลยรักมากจริงๆ"เธอพยายามอ้อนวอนฉัน

"....."

"ขอร้องล่ะ"เธอแทบจะก้มลงไปกราบฉัน

"ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ฉันยอมหลีกทางให้เธอแล้ว"ฉันค่อยประคองเธอขึ้นมา

"จริงหรอค่ะ"เธอค่อยๆยิ้มออกมา

"ค่ะฉันยอมหลีกให้เธอแล้วอี้ผิง"ถ้าเรื่องนี้ต้องมีคนเจ็บฉันขอเป็นคนเจ็บเองดีกว่า

กลับสู่ปัจจุบัน

"อ๊ะหยุดได้แล้วน่า"ฉันปัดมือฟงออก

"ครับขอโทษครับ^^"เขายิ้มให้อย่างอ่อนโยนแล้วก็นอนลงมองท้องฟ้า

"วันนี้อากาศดีจังนะครับ"ฟงชวนฉันคุย

"อืม"ฉันตอบสั้นๆ"แต่เดี๋ยวฝนก็คงจะตกอีกมั้ง"ฉันพูดขึ้น

"งั้นหรอครับ"

"อืมเห็นเมฆเริ่มครึ้มๆแล้วล่ะ"ฉันมองก้อนเมฆครึ้มๆกำลังลอยมา

"เดี๋ยวลมก็คงพัดเมฆก้อนนั้นไปแล้วล่ะครับ"ฟงพูดพร้อมกับมองมาที่ฉัน

"มีอะไร"ฉันหันไปมองเขาตอบ

"ผมว่าท้องฟ้านี้ก็เหมือนเธอดีเหมือนกันนะครับ"

"ยังไง"

"ดูไม่ออกว่าจะมาไม้ไหนไงครับเดี๋ยวครึ้มเดี๋ยวสว่างลึกลับนะครับ"ฟงตอบ

"หรออ๊ะ"อ้ากกกกกฝุ่นเข้าตาเอาออกๆT^T

"เกิดอะไรขึ้นหรอครับ"ฟงรีบเข้ามาดู

"ปะเปล่า"อ้ากกกกแสบตา><

"อะไรเข้าตาหรอครับ"ฟงถาม

"ไม่มีแล้วมันออกแล้ว"กว่าจะออกได้แทบตาย

"ดีจังนะครับ"เอ้ยตอนนี้หน้าฉันกับฟงห่างกันไม่กี่เซนแล้วเข้ามาตอนไหนเนี่ย

"ฟะฟงออกไปได้แล้ว-////-"ฉันเบื้อนหน้าหนีฟง

"อ๊ะขอโทษครับ^////^"ฟงยอมออกห่างไปโดยดีถ้าดูไม่ผิดหมอนั่นหน้าแดงด้วย

"ฉะฉันไปล่ะ"ฉันรีบเดินลงจะด่านฟ้าทันทีอะไรกันเนี่ยรู้งี้ไปกินข้าวกับยัยลูกิก็ดีสิ
จะได้ไม่ต้องเจอกับฟงอีกและตอนนี้ฉันก็ยอมรับว่าตอนที่ฟงเข้าใกล้ตอนนั้น
ฉันอายมากอายจริง-/////-