[fic reborn]ค้นหัวใจยัยน่ารัก

ลำดับตอนที่ #4 : โรคุโร มุคุโร่

"เอ้าเสร็จแล้ว"หลังจากที่ฉันทำแผลที่ปีกให้นกฮูกที่ตกลงมาในห้อง
พี่สึนะเสร็จฉันก็กะจะเอากล่องปฐมพยาบาลไปเก็บแต่ว่า
งับ
นกฮูกมันงับแขนเสื้อฉัน
"จะเอาอะไร"
"ฮูก"
"มีอะไร"
"ฮูก ฮูก"
บ้าไปแล้วฉันคุยกับนกฮูกเนี่ย-_-
"ผมต้องการคุณ"เอ๋เมื่อกี้นี้เสียงใครน่ะหรือว่า
"นี้แกพูดเหรอ"ฉันหันไปถามนกฮูก
"น่ารักจังนะครับซาวาดะ สึนาโกะ"อยู่ๆก็มีหมอก
อยู่เต็มห้องรึว่าศัตรูอ๊ะอยู่ๆก็มีอะไรมาพลักฉันทำให้
ล้มแล้วก็มีเงาคนกำลังคร่อมฉันอยู่แล้วหมอกก็ค่อยๆ
จางหายไปทำให้สามารถเห็นหน้าเงานั้นได้เขาเป็น
ผู้ชายผมสีน้ำเงินมีตาสองสี
"ไม่เสียแรงที่แกล้มทำเป็นเจ็บนะเนี่ย"
"แกล้งนี่นาย"ฉันพยายามจะลุกขึ้นแต่โดนหมอนี้จับข้อมือทั้งสองกดลงไป
"แหมมองใกล้ๆเนี่ยน่ารักจังเลยนะตากลมสีน้ำตาลทองเหมือนผมใบหน้าเรียว
สวยได้รูปแล้วก็ริมฝีปากน่าสัมผัส"แล้วหมอนี้ก็โน้มหน้าลงมาไม่นะไม่เอา
ฉันไม่ยอมเสียริมฝีปากนี้หรอก!!
"พอได้แล้วมุคุโร่"เสียงรีบอร์นนี่
เขาหันไปแล้วลุกขึ้นทำให้ฉันรอดไปได้
"ไงครับอัลโกบาเลโน่ไม่ลงหลุมไปง่ายๆนะครับ"
"คนที่จะลงหลุมไปคือนาย"นี่ไม่ใช่เสียงรีบอร์นแต่เป็นเสียงพี่สึนะ
นี่ไม่เหมือนพี่สึนะเลยมีไฟที่หน้าผากกับที่มือแล้วแววตาก็เปลี่ยนไป
"ชักไม่สนุกแล้วซิลาก่อนครับวองโกเล่"แล้วหมอนั่นก็หายไปกับสายหมอก
หลังจากที่ไอ้เจ้านั่นไปพี่สึนะก็เล่าเรื่องของหมอนั้นให้ฟังว่าเจ้านั่น(สรรพนามเริ่มเปลี่ยนแล้วนะ-_-)
ชื่อโดคุโร มุคุโร่ เป็นนักโทษของคุกวินดีเช่อาศัยร่างของเด็กผู้หญิงชื่อ โครม โดคุโร
แย่ชะมัดอาศัยผู้เนี่ยแล้วหลังจากนั้นฉันก็กลับเข้าห้องตัวเองแล้วก็เข้านอนเฮ้อวันนี้มีแต่เรื่อง
ช่างเถอะนอนดีกว่า
ท่ามกลางความมืดที่ปกคลุมห้องยังมีแสงสีทองที่คอยเฝ้ามองดูเด็กสาวที่กำลังนอน
อยู่บนเตียงด้วยสายตาห่วงใย