ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : ความรู้สึกของสควอโล่
"ใจเย็นๆนะเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอบ๊อก"ทิมเบอร์
"ทิมเบอร์ฉันอยากกลับบ้าน"สึนาโกะพูดขึ้นพร้อมกับเดินกลับบ้าน
"บ๊อก"ทิมเบอร์ทำหน้าเศร้าแล้วเดินตามสึนาโกะ
ที่บ้าน
ก็พบกับนานะที่กำลังยกผ้าไปตากแล้วก็บังเอิญเห็นสึนาโกะพอดี
"ซือจัง0-0"นานะวิ่งเข้ามาหาสึนาโกะ
"หม่าม้า"สึนาโกะมองนานะด้วยสายตาเศร้าๆ
"เมื่อคืนไปไหนมารู้ไหมว่าทุกคนเค้าเป็นห่วงน่ะเอ๋"นานะเริ่มบ่น
"หม่าม้าค่ะหนูจะกลับอิตาลีค่ะ"สึนาโกะพูดพร้อมกับยิ้มเจืองๆ
"เอ๋ว่าไงนะซือจัง"นานะตกใจกับประโยคที่สึนาโกะพูดขึ้นมา
"งั้นเดี๋ยวหนูไปเก็บกระเป๋าก่อนนะค่ะ"สึนาโกะเดินขึ้นข้างบน
"กลับมาแล้วหรอ^^"รุ่นที่1ยิ้ม
"ค่ะ"สึนาโกะตอบ
"โว๊ยยยยยยยยนึกว่าจะไปขึ้นอืดอยู่ที่ไหนซะแล้วนะเนี่ย"สควอโล่
"สควอโล่รุ่นที่1ฉันขออยู่คนเดียวได้ไหม"สึนาโกะ
ปังเสียงปิดประตู
"ยัยนั่นเป็นอะไรไปนะ"สควอโล่พูดด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง
"เป็นห่วงสึนาโกะงั้นหรอ"รุ่นที่1พูดแซวสควอโล่ทำให้เขาหน้าแดงขึ้นมา
"กะก็ยัยนั่นน่ะเป็นสมาชิกของวาเรียเหมื่อนกันต่างหาก"สควอโล่แก้ตัว(ไอ้ปากแข็งตัวพ่อ!!//ไรเตอร์)
"งั้นก็ดีแล้วที่เจ้าคิดแค่นั่นงั้นเราขอไปดูอะไรก่อนนะ"แล้วรุ่นที่1ก็หายตัวไป
5นาทีผ่านไป
"โอ๊ยนี่เธอออกมาได้แล้วนะ"สควอโล่ตะโกน
เงียบ....
"นี่เธอฉันจะพังประตูเข้าไปล่ะนะ"สควอโล่ขู่
เงียบ.....
ปัง!!!เสียงประตูถูกพังเข้าไป(เก่งจังเรื่องทำลายข้าวของบ้านคนอื่นเนี่ย-_-//ไรเตอร์)
แล้วสควอโล่ก็พอกับภาพที่เขาแทบไม่เคยเห็นมาก่อนสึนะกำลังร้องไห้
"สควอโล่"สึนาโกะเอามือปาดน้ำตา
"สึนาโกะใครเป็นคนทำให้เธอร้องไห้!!"สควอโล่รีบพุ่งเข้าไปหาสนาโกะ
"ใจเย็นๆสิคุณสควอโล่บ๊อก"ทิมเบอร์พูด
"เธอเป็นใคร-_-?"สควอโล่หันไปถามทิมเบอร์
"0o0"ทิมเบอร์ช็อก
"สควอโล่ฉันไม่เป็นไรหรอน่า"สึนาโกะยิ้มบางๆ
"เธอ"สควอโล่
"แค่ฝุ่นเข้าตาน่ะ"สึนาโกะ
"ยัยคนขี้โกหก"สควอโล่ดึงสึนาโกะเข้าไปใกล้ๆเพราะเห็นรอยแดงที่ซอกคอ
"....."สึนาโกะได้แต่นั่งเงียบ
"ใครทำอะไรเธอ"
"...."
"ตอบฉันมาสิสึนาโกะมันเป็นใคร"
"ใจเย็นสิค่ะคุณสควอโล่บ๊อก"ทิมเบอร์พูดเพื่อให้สควอโล่ใจเย็นแต่เขาไม่ฟัง
"งั้นเธอตอบฉันมาซิว่าเธอรักไอ้คนๆนั่นรึเปล่า"
"พอได้แล้วฉันเกลียดเขาเกลียดมากที่สุด"สึนาโกะพูดออกมาทั้งน้ำตา
"ถ้าเธอเกลียดมันก็บอกมาซิว่ามันเป็นใคร"สควอโล่
"ฉัน ฉัน ฉัน"สึนาโกะอ้ำๆอึ้งๆ
"ฮิบาริ เคียวยะไงล่ะบ๊อก"ทิมเบอร์พูด
"เจ้านั่นเองหรอ"สควอโล่ลุกขึ้นมา
"หยุดนะสควอโล่มันจบแล้ว"สึนาโกะห้ามไว้
"ทำไมล่ะสึนาโกะ"สควอโล่
"แล้วทำไมนายต้องมายุ่งเรื่องของฉันด้วยล่ะ"สึนาโกะ
"เพราะฉันชอบเธอน่ะสิ"ในที่สุดสควอโล่ก็พูดออกมา
"เอ๋" "บ๊อก"ทั้งสึนาโกะและทิมเบอร์ต่างก็ตกใจกับคำพูดของสควอโล่
"ฮึ้ย"แล้วสควโล่ก็เดินออกไป
(สควอโล่)
โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยหงุดหงิดจริงงงงงงงงงงง
ฉันเดินออกมาจากบ้านของสึนาโกะด้วยอารมณ์ที่โกรษแค้งหงุดหงิด
"เดี๋ยวสิสควอโล่"สึนาโกะวิ่งตามฉันมา
"อะไรอีกล่ะ"ฉันหยุดเดินแล้วหันมาคุยกับสึนาโกะ
"เมื่อกี้นี้"สึนาโกะ
"อ๋อเมื่อกี้ฉันพูดเล่นน่ะไม่มีอะไรหรอก-_-"แล้วฉันก็ลูบสึนาโกะเบาๆ
"พูดเล่น?"
"เออ"โกหก
"ค่อยยังชั่วนึกว่านายจะพูดจริงซะอีก"สึนาโกะทำท่าโล่งอก
"ฉันไม่มีทางไปรักเธอหรอกน่า"แต่ที่จริงรักหมดใจ
"เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหม?"สึนาโกะถามฉัน
"อยู่แล้วน่า"ขอเป็นมากกว่าเพื่อนได้ไหม
"งั้นเรากลับกับเถอะสควอโล่"สึนาโกะเดินนำผมไป
ทำไมกันสึนาโกะเธออยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่ทำไมฉันกลับรู้สึกเหมือนเธออยู่ไกลฉันเลย
ที่จริงนะสึนาโกะฉันอยากขอโทษเธอที่ฉันโกหกเธอมาตลอดความจริงแล้วฉันน่ะ
รักเธอนะรักเธอรักเธอมากที่สุด
...............................................................................................................................................................................................
เนโกะ:พี่ทิมเบอร์TOTเมี้ยว
ทิมเบอร์:มีอะไรเหรอเนโกะฮ่ง
เนโกะ:เมื่อกี้นี้หนูออกไปเดินเล่นข้างนอกมีแต่คนเรียกหนูว่าคิวเบอ่ะT^Tแม้ว
ทิมเบอร์:ก็เหมือนกันซะขนานนั้นน่ะบ๊อก
เนโกะ:อะไรกันเนโกะคือเนโกะนะเมี้ยว
ทิมเบอร์:มาบอกฉันทำไมล่ะบ๊อกบอกผู้อ่านสิ
เนโกะ:นี่ทุกคนฉันคือเนโกะจริงๆนะเมี้ยวTOTอย่าเรียกเนโกะผิดอีกนะเมี้ยว
"ทิมเบอร์ฉันอยากกลับบ้าน"สึนาโกะพูดขึ้นพร้อมกับเดินกลับบ้าน
"บ๊อก"ทิมเบอร์ทำหน้าเศร้าแล้วเดินตามสึนาโกะ
ที่บ้าน
ก็พบกับนานะที่กำลังยกผ้าไปตากแล้วก็บังเอิญเห็นสึนาโกะพอดี
"ซือจัง0-0"นานะวิ่งเข้ามาหาสึนาโกะ
"หม่าม้า"สึนาโกะมองนานะด้วยสายตาเศร้าๆ
"เมื่อคืนไปไหนมารู้ไหมว่าทุกคนเค้าเป็นห่วงน่ะเอ๋"นานะเริ่มบ่น
"หม่าม้าค่ะหนูจะกลับอิตาลีค่ะ"สึนาโกะพูดพร้อมกับยิ้มเจืองๆ
"เอ๋ว่าไงนะซือจัง"นานะตกใจกับประโยคที่สึนาโกะพูดขึ้นมา
"งั้นเดี๋ยวหนูไปเก็บกระเป๋าก่อนนะค่ะ"สึนาโกะเดินขึ้นข้างบน
"กลับมาแล้วหรอ^^"รุ่นที่1ยิ้ม
"ค่ะ"สึนาโกะตอบ
"โว๊ยยยยยยยยนึกว่าจะไปขึ้นอืดอยู่ที่ไหนซะแล้วนะเนี่ย"สควอโล่
"สควอโล่รุ่นที่1ฉันขออยู่คนเดียวได้ไหม"สึนาโกะ
ปังเสียงปิดประตู
"ยัยนั่นเป็นอะไรไปนะ"สควอโล่พูดด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง
"เป็นห่วงสึนาโกะงั้นหรอ"รุ่นที่1พูดแซวสควอโล่ทำให้เขาหน้าแดงขึ้นมา
"กะก็ยัยนั่นน่ะเป็นสมาชิกของวาเรียเหมื่อนกันต่างหาก"สควอโล่แก้ตัว(ไอ้ปากแข็งตัวพ่อ!!//ไรเตอร์)
"งั้นก็ดีแล้วที่เจ้าคิดแค่นั่นงั้นเราขอไปดูอะไรก่อนนะ"แล้วรุ่นที่1ก็หายตัวไป
5นาทีผ่านไป
"โอ๊ยนี่เธอออกมาได้แล้วนะ"สควอโล่ตะโกน
เงียบ....
"นี่เธอฉันจะพังประตูเข้าไปล่ะนะ"สควอโล่ขู่
เงียบ.....
ปัง!!!เสียงประตูถูกพังเข้าไป(เก่งจังเรื่องทำลายข้าวของบ้านคนอื่นเนี่ย-_-//ไรเตอร์)
แล้วสควอโล่ก็พอกับภาพที่เขาแทบไม่เคยเห็นมาก่อนสึนะกำลังร้องไห้
"สควอโล่"สึนาโกะเอามือปาดน้ำตา
"สึนาโกะใครเป็นคนทำให้เธอร้องไห้!!"สควอโล่รีบพุ่งเข้าไปหาสนาโกะ
"ใจเย็นๆสิคุณสควอโล่บ๊อก"ทิมเบอร์พูด
"เธอเป็นใคร-_-?"สควอโล่หันไปถามทิมเบอร์
"0o0"ทิมเบอร์ช็อก
"สควอโล่ฉันไม่เป็นไรหรอน่า"สึนาโกะยิ้มบางๆ
"เธอ"สควอโล่
"แค่ฝุ่นเข้าตาน่ะ"สึนาโกะ
"ยัยคนขี้โกหก"สควอโล่ดึงสึนาโกะเข้าไปใกล้ๆเพราะเห็นรอยแดงที่ซอกคอ
"....."สึนาโกะได้แต่นั่งเงียบ
"ใครทำอะไรเธอ"
"...."
"ตอบฉันมาสิสึนาโกะมันเป็นใคร"
"ใจเย็นสิค่ะคุณสควอโล่บ๊อก"ทิมเบอร์พูดเพื่อให้สควอโล่ใจเย็นแต่เขาไม่ฟัง
"งั้นเธอตอบฉันมาซิว่าเธอรักไอ้คนๆนั่นรึเปล่า"
"พอได้แล้วฉันเกลียดเขาเกลียดมากที่สุด"สึนาโกะพูดออกมาทั้งน้ำตา
"ถ้าเธอเกลียดมันก็บอกมาซิว่ามันเป็นใคร"สควอโล่
"ฉัน ฉัน ฉัน"สึนาโกะอ้ำๆอึ้งๆ
"ฮิบาริ เคียวยะไงล่ะบ๊อก"ทิมเบอร์พูด
"เจ้านั่นเองหรอ"สควอโล่ลุกขึ้นมา
"หยุดนะสควอโล่มันจบแล้ว"สึนาโกะห้ามไว้
"ทำไมล่ะสึนาโกะ"สควอโล่
"แล้วทำไมนายต้องมายุ่งเรื่องของฉันด้วยล่ะ"สึนาโกะ
"เพราะฉันชอบเธอน่ะสิ"ในที่สุดสควอโล่ก็พูดออกมา
"เอ๋" "บ๊อก"ทั้งสึนาโกะและทิมเบอร์ต่างก็ตกใจกับคำพูดของสควอโล่
"ฮึ้ย"แล้วสควโล่ก็เดินออกไป
(สควอโล่)
โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยหงุดหงิดจริงงงงงงงงงงง
ฉันเดินออกมาจากบ้านของสึนาโกะด้วยอารมณ์ที่โกรษแค้งหงุดหงิด
"เดี๋ยวสิสควอโล่"สึนาโกะวิ่งตามฉันมา
"อะไรอีกล่ะ"ฉันหยุดเดินแล้วหันมาคุยกับสึนาโกะ
"เมื่อกี้นี้"สึนาโกะ
"อ๋อเมื่อกี้ฉันพูดเล่นน่ะไม่มีอะไรหรอก-_-"แล้วฉันก็ลูบสึนาโกะเบาๆ
"พูดเล่น?"
"เออ"โกหก
"ค่อยยังชั่วนึกว่านายจะพูดจริงซะอีก"สึนาโกะทำท่าโล่งอก
"ฉันไม่มีทางไปรักเธอหรอกน่า"แต่ที่จริงรักหมดใจ
"เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหม?"สึนาโกะถามฉัน
"อยู่แล้วน่า"ขอเป็นมากกว่าเพื่อนได้ไหม
"งั้นเรากลับกับเถอะสควอโล่"สึนาโกะเดินนำผมไป
ทำไมกันสึนาโกะเธออยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่ทำไมฉันกลับรู้สึกเหมือนเธออยู่ไกลฉันเลย
ที่จริงนะสึนาโกะฉันอยากขอโทษเธอที่ฉันโกหกเธอมาตลอดความจริงแล้วฉันน่ะ
รักเธอนะรักเธอรักเธอมากที่สุด
...............................................................................................................................................................................................
เนโกะ:พี่ทิมเบอร์TOTเมี้ยว
ทิมเบอร์:มีอะไรเหรอเนโกะฮ่ง
เนโกะ:เมื่อกี้นี้หนูออกไปเดินเล่นข้างนอกมีแต่คนเรียกหนูว่าคิวเบอ่ะT^Tแม้ว
ทิมเบอร์:ก็เหมือนกันซะขนานนั้นน่ะบ๊อก
เนโกะ:อะไรกันเนโกะคือเนโกะนะเมี้ยว
ทิมเบอร์:มาบอกฉันทำไมล่ะบ๊อกบอกผู้อ่านสิ
เนโกะ:นี่ทุกคนฉันคือเนโกะจริงๆนะเมี้ยวTOTอย่าเรียกเนโกะผิดอีกนะเมี้ยว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น