รักวุ่นๆของสาวใจแข็ง

ลำดับตอนที่ #6 : ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยน..2

หลังจากที่ทั้งหมด กินอาหารกันแล้ว เวลาก็ล่วงเลยไป 3 ทุ่ม กว่าๆ ได้ ทั้งหมดจึงแยกย้ายกันกลับที่พัก แล้วพรุ่งนี้เช้าเจอกันทีท่าเรือ พวกเขาจะออกไปเที่ยวเกาะกัน

" มิ้งค์! " แคนตะโกนเรียก

" ขา ว่าไงค่ะ พี่แคน " หันไปหา

" เอ่อ คือ.. พี่..จะขอ.. " มิ้งทำหน้าแปลกใจ

" ขออะไรค่ะ พี่แคน ถ้าขอยืมตังค์ มิ้งค์ไม่มีให้หรอกนะ " หัวเราะ

" เฮ้ย! ไม่ใช่ ขอเบอร์มือถือมิ้งค์น่ะ " แคนเขินๆ

" อ่อ..ได้ค่ะ ห้ามเอาไปทำไสยศาตร์นะ แค่นี้ก็หลงจะแย่แล้ว ฮ่าๆ " หัวเราะใหญ่

" ฮ่าๆ จ้าๆ ขอบใจนะ " ยิ้ม

" ฝันดีนะจ๊ะ สาวน้อย " ลูบหัว

" ค่า เช่นกันค่ะ หนุ่มใหญ่ " (((ก๊ากกกกกกกก)))

" ไอ้อาจ ฉันไปนอนด้วยดิ " อ้อนใหญ่ๆ

" อ้าวเฮ้ยๆ ไอ้หมู ได้ไง แกต้องไปนอนกะฉัน จะไปนอนกะไอ้อาจได้ไง ไอ้บ้านี่ " ลากกลับมาใหญ่ๆ

" ไม่เอาฉันจะนอนกะไอ้หมูมัน คิดถึง แกก็ชวนพี่เทคไปนอนเป็นเพื่อนดิ เจย์ " อาจแกล้งแซว

" ก๊ากกกกก! " เนมหัวเราะใหญ่

" ไอ้บ้า! อาจ เดี๋ยวปั๊ดตบเลยนิ " เจย์ทำท่าง้างมือขึ้นมา

" เออ พอๆ ไปๆ อาจฉันไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกัน " ลากเจย์กลับที่พักใหญ่ เรื่องของเรื่องอยากรู้ว่าเจย์คุยอะไรกับป้อง

" ไอ้เจย์ ถามไรหน่อยได้ไหม แกต้องตอบนะ " เนมหยุดเดินแล้วหันมาถาม

" อื้ม ได้ ถามมาดิ ถ้าตอบได้ จะตอบ " เดินต่อ

" ไม่เอา ต้องตอบ " เดินตาม

" อะไรของแกว่ะ เออๆ ตอบๆ ว่ามาจะถามไร " ชักรำคาญ เริ่มง่วง

" ตอนที่กินข้าว แกคุยอะไรกับพี่ป้องของฉันย่ะ " จริงจัง

" ป่าว ไม่ได้คุยอะไร คุยที่ไหน ไม่ได้คุย " บอกปัดๆ

" ไม่ต้องมาโกหกเลย ฉันเห็นนะเว้ย กับไอ้อาจอ่ะ " อยากรู้ๆ

" เออๆ บอกก็ได้ ก็ไม่ได้คุยไรกันอ่ะ แกจะทำไมฮ่ะ ไอ้หมู! " หันมาตอกกลับ

" ไม่มีไร ฉันอยากรู้เฉยๆ ให้มันจริงล่ะกันนะ ถ้ามากกว่านั้นฉันจะฟ้อง พี่เทค ฮ่าๆ " พูดจบก็เดินเข้าที่พักไป ปล่อยเจย์ยืนงง เกาหัวแกรกๆ

" อะไรของมันฟร่ะ ไอ้เนมนิ!  เอ้อ!...แล้วเราจะกลัวทำไมล่ะฟร่ะ เรื่องนายป้อง เฮ้อออ ชักบ้าแระ " เกาหัวอีกรอบนึงแล้วเดินเข้าห้องไป

ป้องเดินมาได้ยินที่เจย์บ่นพึมพำกะตัวเอง เขาคิดในใจ ใช่จริงๆด้วย ยัยบ้านี่ ไม่ได้ชอบเรา ไม่ได้ชอบเราจริงๆ เฮ้อออ เอ๊ะ! ชอบไม่ชอบเดี่ยวไรกะเราฟร่ะ ชักบ้า  ส่ายหัวไปมา แล้วเดินเข้าที่พัก

" อ้าว! ไอ้ป้อง! ไปไหนมาว่ะ ฉันหาแกต้องนาน " แวนถาม หลังจากป้องเดินเข้ามาในที่พัก

" อ่อ ผมไปเดินเล่นมานะครับ พี่ " ยิ้มแหยๆให้

" ไม่ใช่ไปส่งสาวที่ห้องพักหรอกหรอ ฮ่าๆ " อาจแซว นอนเอกเขนกอยู่บนเตียง

" หึๆ เคยตายไหม ไอ้อาจ น้ำ เขาเพื่อนฉันเว้ย! " ป้องแก้ตัวใหญ่ รู้ดี ว่าคำว่า "สาว" ของเพื่อนเค้า หมายถึง น้ำ

" เอ้อ ไอ้นี่ แก้ตัวทำไม กลัวใครเข้าใจผิดว่ะ " แคนถาม สงสัยอยู่ว่าเขาแอบชอบ เจย์หรือเปล่า แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป

" ฮ่าๆ แคน ไอ้ป้องจะกลัวใครเข้าใจผิด ฉันว่ากลัวคุณเจย์สุดสวยเข้าใจผิดมากกว่ามั้ง 55 " นั่นไง! แคนไม่ต้องพูด มีคนพูดแทนเขาแล้ว

" เห็นตอนทานข้าว คุยกันกระหนุงกระหนิงเชียว ระวังไอ้เทคว่าเอานะเว้ย ว่าไปแย่งแฟนมันอ่ะ มันยิ่งรักๆของมันอยู่ " อาจพูดต่อ

" ไอ้บ้า! เดี๋ยวเฮียก็ปั๊ดให้ซักรอบ ใครจะไปชอบยัยนั่น เอ่ออ ฉันหมายถึง คุณเจย์นะ " รีบเปลี่ยนสรรพนามให้หญิงสาว กลัวว่ามันจะไม่ดี เอ๊ะ! แต่จริงๆแล้ว เขาจะใช้คำว่า "ยัยนั่น" ก็ได้ ในเมื่อเขาใช้พูดแทนกะผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆ แต่คงไม่ใช่กับผู้หญิงคนนี้ซะแล้วสิ

" เหอะๆ แล้วไป นึกว่าจะแอบปิ๊ง คุณเจย์ขึ้นมาซะแล้วอีก ดูๆไปคุณเจย์เขาก็น่ารักดีนะ ฮ่าๆ " แคนแซวไม่เลิก ดีนะ ที่เทคไม่ได้พักอยู่ห้องเดียวกับพวกแคน ไม่งั้นคงไม่มีใครกล้าพูดอะไรขึ้นมาหรอก นอกซะจากว่า จะมีคนนอกได้ยิน

" เจฟ แอบชอบยัยเจย์ หน้าหมวย นั่นหรอ? ไม่เห็นสวยตรงไหนเลย สู้ฉันก็ไม่ได้ แต่เอ๊ะ! อาจจะไม่ได้ชอบก็ได้ ต้องสืบให้รู้ " ใช่ มีคนแอบได้ยิน และก็ไม่ใช่ใครที่ไหน น้ำ นั่นเอง

เช้าแล้ว... เสียงนกร้อง จิ๊บๆ ฟังแล้วช่างไพเราะเสียงจริง  เพราะกว่าได้ยินเสียงเครื่องยนต์ที่กรุงเทพซะอีก

แสงแดดอ่อนๆ ลมพัดเบาๆทำให้เจย์ ตื่น เพราะเนมเปิดหน้าต่างเอาไว้ แล้วปิดแอร์ก่อนเดินออกไปจากห้อง เพื่อให้เจย์ได้อากาศที่บริสุทธิ์ เพราะวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายแล้ว ที่พวกเธอและเขา จะได้อยู่ที่นี่ อีกสองวัน พวกเขาและเธอ ก็ต้องกลับไปเจอศึกหนักอีกครั้ง

" ฮาววววว " ขยี้ตาเบาๆ

" เนมๆ เนม อยู่หนายย " ตายังไม่ลืม

" เนม เนมโว้ยย " ไม่ได้ ยินเสียงขานชักสงสัย ลืมตาขึ้นมา

" อ้าว ไม่อยู่หรอกหรอ ไอ้เราก็บ้าเรียกมันอยู่ได้ เฮ้อ ไปอาบน้ำดีก่า หุหุ " วิ่งเข้าห้องน้ำไป

ห้องพักป้อง...

" ป้อง ตื่นยัง ไอ้ป้อง! " เทคมาตะโกนอยู่หน้าห้องพัก

" เออๆ ตื่นแล้วๆ มีไร " ว่าพลางเปิดประตู

" คือว่าฉันอ่ะ จะต้องกลับเข้ากรุงเทพไปก่อนอ่ะ พอดีมีเรื่องที่บ้านอ่ะ ฉันฝากดูแลเจย์หน่อยนะ บ้านเจย์เขาอยู่ใกล้ๆบ้านแกอ่ะ ไปส่งให้หน่อยนะ ขอบใจนายมากๆ " พูดจบก็วิ่งปรู๊ดขึ้นรถตัวเอง แล้วขับออกไป ปล่อยให้ ป้องยืนงง เกาหัวแกรกๆ

" แล้วไหนบอกว่าหวง ไหงดันมาให้ตู ดูแลให้อีก " งง! เกาหัวอีกรอบ แล้วเดินไปหาเจย์ที่ห้องพักเพื่อที่จะไปบอกกับเธอเรื่องนี้

ห้องพักเจย์...

" ก๊อกๆ ก๊อกๆ " เคาะใหญ่

" ค่าๆ มาแล้วค่ะ " เปิดประตูออกมาปุ๊ป ปากก็เริ่มขยับทันที

" มาทำไม! " น้ำเสียงหาเรื่อง

" มาหาของ " ตอบกลับไปเรียบๆ แต่ใจกลับคิดอะไรพิเรนทร์ๆ

" หาอะไร แถวนี้ไม่มีของๆนายหรอก กลับไปซะ! " ยังมาทันจะพูดกันดีๆ ก็ไล่เขาซะแระ (นางเอกเรานี่เจงๆเรยย)

" ผมมาหาหัวใจ เมื่อคืนผมทำมันหล่นไว้แถวนี้ๆ " ก้มหาใหญ่ ยิ้มในใจ แกล้งเขาได้ แอบสังเกตหน้ายิ่งสาว แดงซะ!

" ฉันว่านายหาผิดที่แล้วล่ะ! นู่นๆไปหาตรงนู่น นุ่น " ทำเสียงแข็ง กลัวเขาจะจับได้ว่าเขิล แล้วชี้ไปที่พักของน้ำ

" ไม่ๆ ผมทำหล่นไว้ตรงนี้จริงๆ ผมจำได้ " หาใหญ่ ถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องของเธอซะเลย

" เฮ้ย! นายออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! ใครอนุญาตย่ะ ออกมาๆ " ไล่ใหญ่ๆ

" ก็บอกแล้วไง ว่าผมมาหาของ ขอผมหาก่อนแปปนึงนะ " ยิ้มใหญ่สะใจ แกล้งเขาได้

" ไม่ได้! บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ! ออกไป ไป๊! " ดันเขาใหญ่

" อ่ะเจอแล้ว " ว่าแล้วก็ได้โอกาส ตวัดร่างหญิงสาวเข้าหาตัว จมูกเกือบชนกัน ป้องค่อยๆเบนหน้าตัวเองลงมาหาหน้าเจย์ เจย์ซึ่งพึ่งตั้งสติได้ รีบผลักป้องออกจากตัว

" เจอแล้วก็ออกไปซิ มายืนบื้อทำไมตรงนี้เล่า! " ก้มหน้าหลบตา เมื่อเห็นเขาจ้องตัวเอง ก็คนมันเขิลง่ะ >,<

" ยัง เจอแล้วแต่ยังไม่ได้คุยธุระกับหัวใจของผมเลย " เล่นบทน้ำเน่าใส่อีก เจย์ก้มหน้าเงียบ ไม่กล้าพูดอะไร ในสมองกำลังคิด ว่าเขากำลังเล่นตลกอะไรอยู่ จะแกล้งอะไรเธออีก เธอไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองไปมากกว่านี้ จึงนิ่งเงียบ ป้องเห็นเจย์นิ่งเงียบ เลยไม่อยากแกล้งแล้ว เลยบอกเรื่องเทคให้เจย์รู้

" เจย์ เทคเขากลับกรุงเทพไปแล้วนะ " ป้องยังพูดไม่ทันจบประโยค เจย์ก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างตกใจ

" ฮ่ะ! อะไรนะ! กลับไปแล้ว แล้วทำไมไม่บอกฉันสักคำ พี่เทคนะพี่เทค " น้อยใจ

" อย่าไปโกรธอะไร เทคมันเลยนะ พอดีที่บ้านมันมีเรื่องนะ มันเลยต้องรีบกลับ ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวผมไปส่งคุณกลับบ้านเอง ผมจะดูแลคุณเอง! " ยิ้มให้ ช่างเป็นยิ้มที่อบอุ่นเสียจริง เจย์คิดในใจ ตกลงเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ เมื่อกี๊ก็เน่าซะ นี่ก็มาทำเป็นดี บอกว่าจะดูแลเรา ตกลงเขาจะเล่นตลกอะไรของเขากันแน่นะ!

(เขาไม่ได้เล่นตลกหรอก เขาชอบเธอต่างหากเล่า ยัยเจย์! แต่เขาทำอะไรไม่ได้ เพราะเธอนะมีเจ้าของแล้ว)

" ค่ะ! " เจย์ยิ้มหวานๆให้เขา โอ๊ยย จอร์จ ทำไมเธอยิ้มน่ารักแบบนี้นะ จะละลายอยู่แล้ว ป้องคิดในใจ

" พูดค่ะ เป็นด้วยหรอ? " นั่นกวนประสาทเธออีก เธออุตส่าห์พูดด้วยดีๆแล้ว

" เอ๊ะ! นายนิ! " ง้างมือขึ้นมา ทำท่าจะต่อยๆ

" อ่ะๆ อย่านะ ถ้าคุณต่อย ผมจูบจริงๆด้วย " ทำท่าจะเดินเข้ามาหาเจย์ (มีที่ไหน ต่อยจูบ มีแต่ ตบจูบ - - )

" ยะ..หยุดนะ! เสร็จธุระแล้วก็ออกไปได้แล้ว เดี๋ยวคุณน้ำของคุณก็เข้าใจผิดหรอก ฉันไม่อยากให้ใครมาว่าหาว่าฉันแย่งแฟนชาวบ้าน! " ผายมือไปที่ประตูเป็นการเชิญเข้าออก

" หึๆ คืนนี้คุณไม่รอดแน่ " พึมพำกับตัวเองเบาๆ แต่เจย์ได้ยินแว่วๆ

" คุณว่าอะไรนะ! " ตาเขียวใส่

" ป่าวๆ ผมหมายถึงว่า เดี๋ยวเย็นนี้ผมมารับกลับบ้าน แต่งตัวให้สวยๆนะ " แก้ตัวเป็นการใหญ่

" กลับบ้านทำไมต้องแต่งตัวสวยๆด้วยฮ่ะ! " ชักสงสัย

" คือ ผมจะพาคุณไปกินข้าวก่อนนะ อื้มไปแล้วนะ เก็บเสื้อผ้าด้วยล่ะ " พูดจบก็รีบเดินออกไป ไม่วายหันมาส่งยิ้มหวานให้อีก

" ตานี่ ท่าจะบ้า เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย จะเอาไงกันแน่ จะมาเล่นตลกอะไรกับฉันอีกนะ เฮ้อ " แล้วก็ล้มตัวลงไปนอนกับเตียงอีกรอบ ผ่านไปไม่ถึง 2 นาที ก็มีคนมาเคาะประตูอีก

" ก๊อกๆ " เคาะเรียก

" อะไรของนายอีกล่ะ! ก็บอกว่ารู้เรื่องแล้วไงล่ะ! " เปิดประตูออกมา ก็ต้องหน้าเอ๋อไปเลย ก็ไม่ใช่นายป้องนะสิ แต่เป็น ยัยเนม เพื่อนตัวดีของเธอต่างหากเล่า

" อะไร ของเธอยัยเจย์ อะไร นายอะไรที่ไหนย่ะ " ว่าพลางเดินเข้ามาในห้อง เจย์ปิดประตู

" ป่าวๆ ไม่มีไร " ขี้เกียจพูดถึงนายป้อง เดี๋ยวยัยเพื่อนตัวแสบก็เอาไปแซวเธออีก

" แน่นะย่ะ! เมื่อกี๊ฉันเห็นหลังคนไวๆ ดูเหมือนจะเป็นพี่ป้อง พี่ป้องเขามาหาแกใช่ไหม! เจย์ " มองตาเพื่อนตัวเองใหญ่ กะว่าจะให้คำตอบที่เธอต้องการ ทะลักทะลวงออกมาให้หมด

" เออ! เอ้ยๆ ป่าวๆ " นั่น ปากไว้จิงๆ พูดไปแล้วสิเรา ทีนี้จะทำไงดีล่ะเนี่ย

" นั่นไง ฉันว่าแล้ว แกโกหกฉันไม่ได้หรอกเจย์ แล้วพี่เขามาหาแกทำไมล่ะ " ว่าพลางนั่งลงบนเตียง

" นายนั่น เออ.. ฉันหมายถึง พี่ป้องเขามาบอกว่าวันนี้เขาจะไปส่งฉันที่บ้านหลังจากที่เรากลับมาจากอีกเกาะนึงนะ " ยิ้มแหยๆส่งให้

" แล้วทำไม พี่ป้องเขาต้องไปส่งแกล่ะ " เนมถามอย่างสงสัย

" อ่อ ก็พอดีพี่เทคเขากลับไปกรุงเทพแล้วนะ ที่บ้านเขามีเรื่องนิดหน่อย เห็นพี่ป้องเขาบอกแบบนั้น " เจย์รู้สึกกระดากปากยังไงๆ ชอบกล ที่ต้องมาเรียก นายป้อง ว่า พี่ป้อง เนมรู้อยู่แล้ว ว่าเจย์ต้องกระดากปากแน่ๆ

" เหอะๆ เออ ไม่ต้องเรียกพี่ป้อง ว่า พี่ก็ได้ จะเรียกอะไรของแกก็ตามใจเถอะ อย่าฝืนมันเลย 55 "

" เออ! " คำเดียวสั้นๆ อารมณ์เสียเพื่อนรู้ดี

" พอๆ ไปอาบน้ำยังแก เดี๋ยวจะได้ไปเที่ยวอีกเกาะนึง นั่งเรือไป " เนมเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว

" อาบแล้วๆ ก็รอแกนั่นล่ะ ฉันก็ลืม นายป้องก็ไม่เตือน นายนี่นิ! " ไปว่าเขาซะงั้น เนมทำหน้างงๆ

" ไป ไปได้แล้ว จะ 10 โมงแล้วเนี่ยย " ว่าพลางสองสาวก็เดินออกจากห้องไป โดยไม่ลืมอุปกรณ์การดำน้ำ เพราะเรือจะจอดให้แถวๆปะการัง เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ลงไปดำดูปะการังสวยๆใต้ทะเล ซึ่งนี่ก็เป็นจุดขายของที่นี่ด้วย

บนเรือ...

" มากันครบรึยังอ่ะ! " แจนตะโกนถามน้องๆ

" ยังไม่ครบครับ พี่แจน ขาดเจย์ เนม และก็ไอ้ป้องครับ " อาจตะโกนบอก

" มาแล้วๆ มาแล้วจ้า " พร้อมกับเผยโฉมหน้าเจ้าของเสียงทะเล้นๆแบบนี้ มีคนเดียว เจย์ นั่นเอง!

" แล้วป้องง่ะเจย์ ไม่มาด้วยหรอ " แวนหันมาถาม เจย์ทำหน้างงๆ ไม่รู้เรื่อง

" อ้าว ก็เห็นไอ้แคนมันบอกว่า ไอ้ป้องจะไปรับสาวมาขึ้นเรือ ไม่ใช่เจย์หรอกหรอ " เจย์หน้าเหวอ

" ไม่นิค่ะ พี่แวน เจย์ไม่เห็นนายนั่นเลย " เจย์บอก อย่างงงๆ แอบเขินนิดๆ

" มาแล้วคร่า น้ำกับเจฟมาแล้วค่ะ ขอน้ำไปด้วยคนนะค่ะ " ตะโกนมาแต่ไกล เผยความเซ็กซี่เล็กเมื่อลมพัดผ่านกระโปรงบางๆของเธอ ซึ่งข้างในนั่น ใส่เพียงบิกินี่ตัวจิ๋ว

" โอ้วว จอร์จจ เซ็กซี่ชะมัด! " แคนทำท่าเคลิ้ม มิ้งค์เห็นทำตาเขียวใส่ เอื้อมมือกำลังจะตีแคน แคนรีบพลิกคำพูดทันที

" ทำไม มิ้งค์ถึงเซ็กซี่ได้ใจพี่ขนาดนี้ล่ะจ๊ะ " หันหน้ามาหามิ้งค์ ลูบไหล่เบาๆ ((โอ๊ยย คนแต่งขนลุก - -))

" พี่แคน ไม่ต้องมาเปลี่ยนคนชมเลย รู้นะว่าชมยัยน้ำเน่านั่นอ่ะ " สะบัดหน้าหันหนีไปอีกทาง

" พี่ไม่ได้ชมคุณน้ำเขา พี่ชมมิ้งค์ต่างหากเล่า! " แก้ตัวเป็นการใหญ่

" โหยย เนม แกดูคุณน้ำนั่นเด่ แม่เจ้า! เซ็กซี่เป็นบ้า! " อาจทำตาโต

" เออ ยังไงๆ ก็หุ่นเพรียว เซ็กซี่ไม่เท่าฉันหรอกย่ะ! " ว่าพลางเชิดหน้าใหญ่

" ฮ่าๆ ไอ้หมูอ้วนเอ้ย! " ผลักหัวเนมเบาๆ

" ไอ้อาจนิ! เดี๋ยวแม่ ก็ถีบตกเรือก่อนเลยดีไหม! " ค้อนให้ อาจรับค้อนเนมแทบไม่ทัน ((55 คนแต่งเริ่มบ้า))

" ขอโทษนะครับ ที่มาช้า " ป้องบอกกับทุกๆคน

 ใต้ถุนเรือ...

" ไม่น่ามาเลยนะ " เจย์พึมพำกับตัวเองเบาๆ หลังจากที่ป้องและน้ำขึ้นเรือมาแล้ว และเรือเริ่มออกเดินทางได้ 15 นาที ป้องเดินมานั่งใกล้ๆกับเจย์

" เมื่อกี๊คุณว่าไงนะ " ยื่นหน้ามาถามข้างๆ เพราะเพื่อนไปนั่งรับลมกันข้างนอก ยกเว้นก็แต่เจย์และป้อง ที่นั่งกันอยู่ในห้องใต้ดินของเรือ ซึ่งเป็นที่พักผ่อน มีโซฟา เครื่องดื่ม เครื่องเสียง และอุปกรณ์หลายๆอย่างพร้อม จัดเป็นปาร์ตี้ขนาดย่อมได้เลย

" ป่าว แล้วก็เชิญเอาหน้าดำๆของคุณออกไปไกลๆฉันด้วย " ผลักหน้าผากเขาออกเบาๆ แล้วหันหน้าตรง ป้องหันตาม แต่ก็ยังนั่งใกล้เจย์อยู่ดี

" นี่คุณ! " สะกิดแขนเจย์เบาๆ เจย์หันมา กำลังจะพูด..

" จุ๊บ! " เจย์หน้าแดง เหวอไปเลย

" ฮ่าๆ แตะอั๊งผมหรอคุณ ชอบผมก็ไม่บอก " เอานิ้มจิ้มไหล่เจย์เบาๆ แกล้งเขาได้ สะใจ

" นี่คุณ! แกล้งฉันหรอ " หน้าแดงทั้งโกรธทั้งอายสองความรู้สึกระคนกันไป

" ใครแกล้งคุณ ผมป่าวน้า คุณนั่นล่ะ หันหน้ามาจุ๊บผมเอง แหมๆ เอาแค่แก้มเองหรอ จะเอาปากด้วยม่ะ มาๆ ทีนี้ผมเริ่มก่อนเอง " เบนหน้าเข้ามาใกล้ ขำในใจ สะใจโว๊ย! ฮ่าๆ ไอ้เทคไม่อยู่ ไอ้ป้องร่าเริง (ก๊าก!)

" นี่คุณ ไปไกลๆเลยนะ อย่ามาทะลึ่งแถวนี้ ฉันไม่ชอบ " บิดข้าให้ที่หู บิดไปบิดมา

" โอ๊ย! คุณๆ ผมเจ็บ ปล่อยๆ " ร้องโอดโอย เจ็บง่ะ

" จะแกล้งฉันอีกไหมฮ่ะ! " บิดแรงกว่าเก่า

" ไม่แล้วคร้าบ ไม่แกล้งแล้วคร้าบ " นั่นล่ะ ถึงปล่อยแล้วหันหน้ากลับมาทางเดิม ไม่สนใจ

" งอนหรอ! อย่างอนนะ ไม่แกล้งแล้ว ดีกันๆ " ง้อใหญ่

" อย่างอนน้า เดี๋ยวผมพาคุณไปซื้อขนมน้า อย่างอน " เงียบ...

" งั้น.. " กำลังจะพูด

" พอๆ หยุดได้แล้ว นายนี่เป็นคนยังไงกันแน่ฮ่ะ เดี๋ยวกวนพระบาทา เดี๋ยวดีกับฉัน  เดี๋ยวร้ายกับฉัน

เดี๋ยวก็อ้อนใส่ เดี๋ยวก็เล่นบทน้ำเน่าใส่ นายเป็นคนยังไงกันแน่! ฉันตามนายไม่ทันแล้วนะ " อัดอั้นมานาน

" ผมก็เป็นของผมแบบนี้อ่ะ " ไม่รู้จะพูดยังไง อยากจะพูดเหลือเกินว่าใจนะ ชอบเธอ แต่ก็ทำได้แค่คิด

" เป็นแบบนี้นะหรอ ฉันไม่เห็นนายจะเป็นกับคุณน้ำเลย นายเป็นอะไรของนายกันแน่ฮ่ะ! " ตวาดใส่

" คือ..ผม..ผม.. " ไม่รู้จะพูดดีไหม

" คือผมอะไรล่ะ! "

" ผมแค่อยากทำให้คุณรักผม เพื่อเป็นการแกล้งคุณ เอาคืนคุณก็เท่านั้นเอง ที่คุณเอาไม้เบสบอลตีขาผม  " ไม่รู้จะพูดไง เอาการเอาคืนเป็นข้ออ้างมันซะเลย ซึ่งมันเป็นข้ออ้างที่ไม่ดีนัก

" แค่นี้นะหรอ! เพื่อเอาคืนฉัน! แค่เนี่ย! นายถึงต้องทำแบบนี้เลยหรอ ทำมาเป็นดีใส่ฉัน ทำหวานใส่ ทำอ้อนใส่ เพียงเพื่อต้องการเอาคืนฉัน ทำให้ฉันรักนาย นายคิดได้แค่นี้ ใช่ไหม นายป้อง! " หมดแรง เมื่อรู้ว่าเหตุผลที่เขาทำกับเธอมีเพียงแค่การเอาคืนเท่านั้น น้ำตาเริ่มคลอเบ้า... เธอคงไม่ได้ทรยศต่อใจตัวเอง และต่อเทคแฟนเธอหรอกน่ะ...

" นายมันบ้า! นายมันผู้ชายฉวยโอกาส.. " น้ำตาไหลเริ่มมีขึ้นมานิดๆที่เบ้าตา

" เจย์... " เอื้อมไปจะจับมือเจย์"

" อย่ามายุ่งกับฉัน! ไปให้พ้นเลย! คนบ้า! " สะบัดมือออกแล้วหันหน้าหนี

" เจย์..คือ.. "

โปรดติดตามตอนต่อไปคร้าบผม

ชักมันส์แระ 555

มานั่งปั่นให้ ย่า ก่อน 2ตอน แทนของขวัญวันเกิดค๊า

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ จุ๊บๆ

ตอนนี้ท่าทางจะถูกใจย่า พอสมควร 5555
ว่าผู้แต่งโรคจิตได้หรอ? <_< 555