คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยน..
"
เจย์ ไอ้เจย์! รอด้วยเด่ จะรีบเดินไปไหนฟร่ะ! " ตะโกนไล่หลังเพื่อนสาว
แต่ไม่มีทีท่าว่าคนข้างหน้าจะหยุดเดินเลย ดูไปดูมาเหมือนจะวิ่งด้วยซ้ำ
" อ้ายยย เจย์! หยุด..ฮึก..เดี๋ยว..ฮึก...นี้น้า " ตามมานาน
ชักเหนื่อย หายใจไม่ออก หอบแฮกๆ แล้วก็หยุดตามเพื่อนตัวดีซะอย่างงั้น เจย์หยุดกึก!
หันหลังกลับมาหาเพื่อนสาว
" 555 สมน้ำหน้าไอ้เนม! ดูดิ นอนเป็นหมูตากแห้งไปเลย " ก็จะอะไรล่ะ
เนมเล่นลงไปนอนพักเหนื่อยกลางทรายซะแล้ว ก็คนมันเหนื่อยอ่ะ
" ไม่ต้องมาปากดีเลยนะย่ะ! ก็เพราะใครล่ะ ที่ทำให้ฉันต้องเหนื่อยแบบนี้
ไม่ใช่เพราะแกหรอ ไอ้เจย์
" พูดได้ดีขึ้นหลังจากหายเหนื่อยไปหน่อยนึง (55 ก็เจ๊แกเล่นลงไปนอนสบายเลยนิ)
" ใคร! ใครกันแน่ พูดให้ดีๆหน่อย เพราะตัวแกเองต่างหากล่ะ
ที่ดันมาจับผิดเพื่อนสาวที่แสนดี แสนน่ารักอย่างฉัน " (อ้วกกก
ขอคนแต่งอ้วกก่อง นางเอก ชมตัวเองอีกแว้ว - -) แลบลิ้นใส่ให้เพื่อนสาวที่นอนเป็นหมูตากแห้ง
แล้วค่อยเดินมาหา ลงมานั่งจุ้มปุกอยู่ข้างๆ
" เออ! ฉันผิดเอง ฉันขอโทษ! " ค้อนให้ ควับ! ควับ! เมื่อเห็นเพื่อนสาวหัวเราะตัวเอง
คิกคัก
" 555 เออ ช่างมันเหอะ ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เล่นตัวไปงั้นๆล่ะ
ไป นี่มันก็ 3โมงแล้ว ไปอาบน้ำ แล้วไปกินข้าวกันดีก่า
หิวแล้ว " ลุกขึ้นปุ๊ป จะเดินไป
" เฮ้ย! ไอ้หมาเจย์ มาฉุดฉันขึ้นก่อนดิ ฉันลุกไม่ขึ้น
อย่าเพิ่งไป! " ตะโกนเรียกใหญ่
" โห! ไอ้นี่ น่าช่วยไหมเนี่ย มาว่าฉันเป็นหมา แต่เอาเถอะ เป็นหมายังดีกว่าเป็นหมูเหมือนแก
55 " ขำ เอาคืนเขาได้ เนมส่งค้อนให้ใหญ่ เจย์ค่อยๆฉุดเนมขึ้น
เซๆมีเซ ก็เนมตัวหนักนิ
" โอ๊ย! ไอ้เนม กินห่..ไรเข้าไปว่ะ ตัวหนักชิบเป๋งเลย " โวยลั่น
" กินห่.. ไรล่ะ ก็แค่ ข้าวขาหมู หมูทอด คอหมูย่าง ตบท้ายด้วย
เค้กรสช็อกโกแลต และก็เค้กรสบูลเบอรี่ เท่านั้นเองนะ " ทำหน้าเหมือนไม่มากอะไร
กะอาหารแค่นี้
" ไอ้เนม!! ไอ้ที่แกบอกว่ากินห่.. ไรล่ะ ของแกนะ
ของพวกนี้ทำให้แกมีห่วงยางติดตัวแบบนี้นะ กินเข้าไปได้ยังไง มีแต่จะทำให้อ้วน อ้วน
และก็อ้วนนะ " ตกใจ ไอ้เพื่อนตัวดี กินอะไรแต่ล่ะอย่าง เฮ้ออ
" เออน่า กินวันนี้พรุ่งนี้ค่อยลด ไป ไปอาบน้ำ เหนียวตัวแล้ว "
พลางเดินนำหน้า เจย์เดินตามมาติดๆ
" เออ เนม แล้วพวกพี่แจนอ่ะ ไปอยู่ไหนกันหมดอ่ะ
ยังไม่เห็นตั้งแต่เช้าเลย " หันมาถามระหว่างเดินมาที่พัก
" อ๋อ พวกพี่แจน นุก มิ้งค์ เค้าเข้าไปในตัวเมืองกันนะ
เห็นบอกว่าจะไปซื้อของอะไรนิดหน่อยนะ แต่ฉันว่าป่านนี้คงกลับมาแล้วล่ะ " เจย์พยักหน้ารับรู้
" อ้าว! มิ้งค์ นั่นเจย์กับเนมมาพอดีเรย ไปเรียกมาสิ " แจนเห็นเจย์กะเนมกำลังจะเดินมาถึงที่พักก็เลยให้มิ้งค์ไปเรียก
" เจย์.. เนม.. " มิ้งค์ตะโกนเรียก
" อ้าว! มากันแล้วหรอย่ะ หายไปกันเกือบทั้งวันเนี่ย จะ 4โมงแล้วนะ " เจย์เดินมาหามิ้งโวยวายใหญ่
" อ่า..ก็เจย์ยังไม่ตื่นนิ นอนสบายอยู่ เลยไม่อยากเรียก
ก็เลยไปกันเอง ไม่อยากรบกวนนะ เกรงใจ " มิ้งค์ยิ้มหวานให้
" จ้า.. ไอ้ประเภทพวกชอบเกรงใจเนี่ย ทำฉันเดือดร้อนทุกที "
หันไปค้อนให้เนม ที่ทำเธอสาย เกือบไปนัดที่เทคนัดตนไว้เกือบไม่ทัน มิ้งค์งง
แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ลากเจย์มาที่ห้องพัก
" นี่ ยัยมิ้งค์ เบาๆหน่อย จะลากทำไมเนี่ยยย " ขืนตัวไว้
" เถอะน่าเจย์ มีเรื่องจะเซอไพรส์ " ว่าแล้วก็ลากเจย์ต่อ
" เซอไพรส์ไรของแกว่ะ ต้องลากกันแบบนี้ด้วย " ทำหน้ามุ่ย
สงสัย
" เออน่า.. " ชักรำคาญ ลากใหญ่ เจย์ก็รำคาญ
ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร จนลากมาถึงหน้าห้อง
" อ่าเจย์ ปิดตาก่อน " เจย์ก็ทำแต่โดยดี
ก็ชักรำคาญแล้วง่ะ อะไรหนักหนาไม่รู้
" อ่า..เปิดตาได้ " นุกบอกเจย์
" ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีอะไรเลย " เจย์ชักโมโห
รำคาญยิ่งร้อนๆอยู่
" ไม่เห็นจิงอ่ะ " พี่แจนถาม
" มันจะไปเห็นอะไร พี่แจน ดูตามันดิ เล็กขนาดนี้ ก๊าก! " เนมแซว
" ถ้าจะจริงอย่างที่เนมว่าอะ พี่แจน " นุกช่วยเสริม
เจย์ค้อนให้ เนม กะ นุกใหญ่ ส่งเสริมกันดีนัก
" เออ ว่าแต่เซอไพรส์ ไรหรอ เนมก็ไม่เหนอ่ะ " น่านไง
ว่าแต่เขา อีเหนาเป็นเอง (55)
" 55 โอเครๆ เฉลยแล้วนะ เจย์จริงๆมันไม่มีอะไรหรอก
พอดีพี่เข้าไปในตัวเมืองน่ะ เห็นไอ้นี่มันสวยดี เลยซื้อมาให้ ชูสร้อยคอเงิน
ที่มีจี้เป็นรูปผีเสื้อให้เจย์ดู " เจย์ทำตาโต ((พยายามให้โตนะ))
" โห! พี่แจน ซื้อมาทำไมอ่ะ เปลืองตังค์ปล่าวๆนะ " เจย์ว่า
" ไม่หรอกเจย์ จริงๆมันก็ใกล้จะวันเกิดเจย์แล้ว พี่เลยอยากซื้อให้ไว้ก่อนนะ
" แจนอธิบาย ที่เธอซื้อให้เจย์ก่อนเพราะว่ากลัวจะมีคนซื้อสร้อยให้เป็นของขวัญซ้ำกะตน
เลยต้องให้เจย์ไว้ก่อน
" ยังไงเจย์ก็ขอบคุณนะค่ะ " ยิ้มหวานให้ เห็นลักยิ้ม
" จ้า น้องรัก ไป ไปอาบน้ำแล้วไปกินข้าวเย็นกัน " แจนว่า ดุนหลังเจย์เข้าไปในห้องน้ำ
" โธ่! พี่แจน เนมก็นึกว่าจะมีเซอไพรส์อะไร เหอะๆ แค่เนี่ยอะนะ
ทำซะเป็นการเซอไพรส์ซะใหญ่โต " บ่นใหญ่ๆ
" เออน่า ทำให้มันตื่นเต้นไปงั้นๆล่ะ " แจนพูดปัดๆไป (ขี้เกียจพูด
จริงๆคนแต่งคิดไม่ออกมากกว่า - -)
6 โมงเย็น ที่ร้านอาหาร...
พวกเทค มารออยู่ก่อนแล้ว ยกเว้นก็แต่ป้องที่ยังไม่มา แล้วแวนกับอาจก็มาถึงที่หัวหินเมื่อตอน
4 โมงกว่าๆได้ หนุ่มๆเลยมากินกันก่อนตั้งแต่ 5 โมง
" สวัสดีค่ะ พี่แวน " เจย์ยกมือไหว้แวน หลังจากที่พวกเธอ ตามมากันที่ร้านอาหาร
" อื้มหวัดดี ว่าไงเจย์ ที่นี่เป็นไงบ้าง บรรยากาศดีไหม?
" ถาม
" ก็ดีค่ะ ถ้าไม่มีคนบางคนมาทำให้บรรยากาศรอบๆเน่าเสียซะก่อน "
ค้อนให้ป้อง
" 555 เออเว้ย " แวนหัวเราะ
" อ้าว! อาจ มากับเค้าด้วยหรอ ดีใจจัง " เนมว่าพลางกระโดดกอด
อาจที่นั่งอยู่ข้างๆแวน
" อื้ม พึ่งเห็นหรอ ยัยหมูอ้วน " ปากดี
" อ้าว มันน่าไหมเนี่ย ปากนะปาก " ค้อน ควับ! ควับ!
" 55 ไอ้คู่นี้เหมือนเดิม เจอกันกี่ทีๆ ก็กัดกันเหมือนเดิม "
แคนหัวเราะใหญ่ อาจ เป็นนักศึกษารุ่นเดียวกับพวกเจย์ คือ อยู่ปี 1 กัน ส่วน พวกเทค ป้อง แคน อยู่ปี2 ยกเว้นก็แต่ แวน
กับ แจน ที่อยู่ ปี4 ใกล้จะจบแล้ว พวกเค้ามาเจอกันได้ เพราะอยู่ชมรมเดียวกัน
พวกเจย์ก็เลยสนิทกับ พวกแวน เทค จะยกเว้นก็แต่ ป้อง ที่เธอไม่เคยได้คุยกับเค้าเลย
อาจจะเพราะว่า ป้องเป็นคนเงียบๆ เลยไม่เคยได้คุยกัน แต่ก็เห็นผ่านหน้ากันบ้าง
แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร อาจเพราะ เจย์พึ่งจะมาอยู่ที่มหาลัยเป็นปีแรกด้วย
" พี่แคน เงียบไปเลยนะ " ไม่วายหันไปค้อนให้แคนอีก
" อ่ะๆ พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว มากินๆ " เทคยุติเรื่องทั้งหมด
" เออ เทค ไอ้ป้องไปไหนนะ ตั้งแต่พี่มายังไม่เห็นมันเลย "
แวนถามเทค ขณะกำลังแกะกุ้ง
" ไม่รู้สิพี่! " เทคตอบ
" 55 ผมรู้ๆ มันจะไปไหนได้ล่ะ มันก็อยู่กับสาวมันนั่นล่ะ "
แคนตอบ
" สาว? สาวที่ไหนว่ะ ไอ้แคน "
" เห็นมันบอกว่า ชื่อน้ำ เป็นเพื่อนที่อเมริกา ตอนที่มันอยู่ ม.5
ไปเรียนซัมเมอร์ ที่นู่นนะ เลยสนิทกัน แต่ก็ไม่ได้เจอกันมาหลายปีล่ะ
ถ้าทางคนชื่อน้ำเนี่ย จะชอบไอ้ป้องน่าดูเลย เห็นตามติดแจ " อธิบายซะยาว
เจย์ได้ฟัง ก็หงุดหงิด แล้วทำไมเธอต้อง หงุดหงิดด้วยล่ะ
" กำลังพูดถึงน้ำอยู่หรอค่ะ คุณแคน " น้ำได้ยิน ชื่อเธอเลยเดินเข้ามา
พร้อมกับป้อง
" อ่า..เออ ครับ " ตกใจ โผล่มาจากไหนไม่รู้
" น้ำขอนั่งด้วยคนได้ไหมค่ะ " หันมาอ้อนวอนคนในโต๊ะ
" อ่า เชิญครับ เชิญ " เทคเห็นทุกคนทำหน้าเหลอหลา เลยหันมาผายมือเชิญให้น้ำนั่งลงบนเก้าอี้
" ขอบคุณค่ะ " ยิ้มให้ นั่งลงไป ข้างๆเนม
" เจฟ! เจฟ นั่งข้างๆน้ำนะ " ฉุดให้ป้องลงมานั่งข้างๆตน ซึ่งเหลือตัวเดียวพอดี
แต่! มันเป็นที่นั่งที่ใกล้กับเจย์พอดี แต่ป้องก็ขัดไม่ได้ จำใจต้องนั่งลงไป
" เจฟ? " เนมแปลกใจ
กับชื่อใหม่ของป้อง
" อ่อ ชื่อใหม่พี่เองนะเนม จริงๆไม่เชิงชื่อใหม่หรอก
น้ำเค้าตั้งให้พี่ ตอนเราอยู่อเมริกาด้วยกันนะ " อธิบายให้เนมฟัง
" อ่อ ค่ะ " เนมยิ้มแหยๆ
" เอ่อ.. ขอแนะนำตัวหน่อยนะค่ะ ชื่อ น้ำ ค่ะ เป็นเพื่อนสนิทของเจฟค่ะ
" ยิ้มหวานให้คนในโต๊ะอย่างเป็นมิตร
" เอ่อ แจน ค่ะ แล้วนี่ก็ เทค เจย์ เนม อาจ แวน แคน มิ้งค์ นุก
จ๊ะ " ชี้นิ้วไล่ตามชื่อ
" ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ทุกๆคน " ยิ้มหวาน
เจย์คิดในใจ โห! สวยง่ะ สวยมากๆ พึ่งรู้นะเนี่ยว่านายป้องมีรสนิยมแบบนี้
ลูกครึ่งแน่ๆเลย คิดในใจ ป้องเห็นก็รู้ว่าเจย์คิดไรอยู่ เลยสะกิดแขนเบาๆ
" อะไร๊ " กระซิบเสียงเบาๆ กลัวคนข้างๆได้ยิน
" คิดไรอยู่ ผมรู้นะ " ป้องเอียงหน้ามากระซิบเบาๆ
" อะไร ฉันคิดอะไร อย่ามายุ่ง " กระซิบกลับไป รำคาญ
มาจับผิดอยู่ได้
" สวยใช่ไหมล่ะ หึๆ " กระซิบกลับไปอีก
" ก็สวยอ่ะดิ! " พูดจบต้องรีบปิดปากตัวเอง ปากไวง่ะ
" 55 เห็นไหมล่ะ ผมว่าแล้ว " ป้องยิ้มอย่างผู้ชนะ
แกล้งเค้าได้
" ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน " พูดจบก็เหยียบขาป้องที่ใต้โต๊ะ
" เอ้ย! เจ็บนะคุณ " สะดุ้งเงียบๆ กลัวคนอื่นรู้ว่าคุยกัน
" สมน้ำหน้า ตาบ้า! " ยิ้มใหญ่ เอาคืนเขาได้
" เฮ้ย! ไอ้อาจ ฉันว่าไอ้เจย์มันแปลกๆว่ะ ดูดิ กระซิบกระซาบกับ
พี่ป้องใหญ่เลย " กระซิบให้อาจฟัง
" ช่างเค้าเถอะน่า! ไม่ใช่เรื่องของเรา " อาจบอกปัดๆ
" ก็ฉันอยากรู้ ว่าสองคนนั้นคุยไรกันนิ " กระซิบอีก
" แกก็ไปถามไอ้เจย์เอาเลยไป ไปเดี๋ยวนี้เลย! " รำคาญล่ะ
คนจะกิน
" แกจะบ้าหรอ เออ ไม่พูดแล้ว " หน้ามุ่ยแล้วกินต่อ
" เจฟขา กินปูนี่หน่อยไหมค่ะ " ว่าพลางตักปูใส่จานของป้อง
" เอ่อ ขอบคุณครับ " ป้องหันไปยิ้มให้ เจย์หมั่นไส้
" แหม สวีทกันจังนะ " กระซิบใหญ่ กลัวมีใครได้ยิน
" ทำไม! อิจฉาหรอ " กระซิบกลับ
" ใคร ใครอิจฉานาย ไม่เห็นต้องอิจฉาเลย "
" แน่ใจนะ ไม่งั้นก็คงจะหึงผม ใช่ม่ะ แน่ๆเลย " ยิ้มใหญ่ๆ
" ตาบ้า! ใครเค้าจะหึงนาย ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย ไป
ไปหันไปทางแฟนนายเลยไป " ชักหงุดหงิด
" 55 ไหนบอกว่า ไม่หึงไง ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าน้ำเป็นแฟนกับผม "
ยิ้มอีก สะใจ แกล้งเค้าได้
" ไม่รู้! ไม่สน! " เชิดหน้าหนี หันไปทางเทค
" พี่เทคขา กินกุ้งหน่อยไหมค่ะ อร่อยนะค่ะ มาค่ะ เจย์ป้อนให้ "
พูดจบก็ป้อนเข้าที่ปากเทค เทคอ้าปากแทบไม่ทัน งง ด้วย อยู่ดีๆ เจย์ก็นึกจะทำตัวหวานขึ้นมาซะแบบนั้น
แต่ยังไงเธอก็หวานสำหรับเทคเสมอ
" นี่คุณ! ประชดผมหรอ " หันมาถามเบาๆ
" ทำไมฉันจะต้องประชดคุณด้วย ไม่มีเหตุผล " ตอบไปเบาๆ
" แน่ใจนะคุณ ว่าไม่ได้ประชดผมนะ " เอาอีก ถามอีก
" แน่เสียยิ่งกว่าแน่ " แล้วก็หันไปหาเทคต่อ
" เจย์กินนี่หน่อยสิ พี่ตักให้ " พูดพร้อมกับตักผัดผักบุ้งจีน
ลงในจานหญิงสาว
" ขอบคุณนะค่ะ " ยิ้มหวานให้
" อื้ม.. แวนแล้วงานทางชมรมเสร็จแล้วใช่มั๊ย ทางนู้นอ่ะ "
แจนหันมาถามเพื่อนรุ่นเดียวกัน
" เสร็จแล้วจ๊ะ " แวนหันมาตอบยิ้มๆ แล้วกลับไปนั่งโม้ใหม่
ทุกๆคนกินไปด้วย คุยไปด้วย สลับกันเล่า บ้างก็มีมุขตลกเสริมด้วย
ฮากันทั้งโต๊ะ แล้วเวลาก็เลยมาถึง 3 ทุ่ม
จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า
ติดตามตอนต่อไปงับ...
((คิดไม่ออกจริงๆ - -))
ความคิดเห็น