รักวุ่นๆของสาวใจแข็ง

ลำดับตอนที่ #1 : การปะทะกันครั้งแรกของสาวใจแข็งกับหนุ่มเพลย์บอย

        ท้องฟ้าสว่างสดใส น้ำในทะเลใส มองเห็นปลาตัวเล็กตัวน้อยว่ายไปว่ายมากันเป็นกลุ่ม(เป็นก้อน) ทรายละเอียด แสงแดดส่องลงมากระทบกับทรายระยิบระยับ นกน้อยบินไปบินมา ใบไม้หล่นล่วงไปตามกาลเวลา เหมือนกับมนุษย์ที่เกิดมาก็ต้อง มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา (((บรรยายได้ห่วยแตกมากๆ - -)))

        " ไอ้แคน! เดี๋ยวฉันมานะ ไปเดินเล่นที่ชายหาดก่อน อากาศกำลังดี เย็นสบาย ไม่มีแดดด้วย " เขาบอกกับเพื่อนของเขาที่ยังนอนอยู่บนเตียง เหนื่อยกับการเดินทางมาถึงหัวหิน ด้วยการขับรถส่วนตัวมาเอง กับไอ้เพื่อนตัวดี

        " เออ! " คำตอบเดียวสั้นๆ รำคาญเต็มที คนจะนอน

        " ฟื้ดดด! " สูดอากาศสดชื่นเข้าไปเต็มปอด

        " เฮ้ออออออ ที่นี่อากาศดีจริงๆ ช่วยผ่อนคลายไปได้เยอะเรย หลังจากเจอศึกหนักกับการเรียนอันหนักอึ้ง " บ่นพึมพำกับตัวเอง แต่แล้วก็ได้ยินเสียง คนร้องขอความช่วยเหลือ

        " ช่วยด้วยค่ะ! ฮึ้บบ! ช่วยด้วย!! " เห็นหญิงสาวกำลังจะจมน้ำ ดำผุดดำว่ายอยู่ในทะเล ก็รีบวิ่งไปตามชายหาด พร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตตัวบางๆใส่แล้วสบายกายออกจากตัวแล้วกระโดด ลงทะเลไป เขาดำลงไปในน้ำได้ไม่ถึง หนึ่งนาที ก็ควานเจอตัวหญิงสาวรีบดึงขึ้นมากจากใต้น้ำ แล้วพาว่ายขึ้นฝั่ง

        " คุณ! คุณ! คุณครับ! " ไม่มีทีท่าว่าคนที่นอนหมดสติอยู่ข้างหน้าจะฟื้น

        " คุณ! คุณ! " เขย่าตัวเรียกอีกที ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ

        " เอาว่ะ! เอาไงเอากัน " ก้มหน้าลงไปกำลังจะผายปอดให้

        " แค่ก! แค่ก! " สำลักน้ำ ลืมตาขึ้นมาพบชายคนนึง หน้าใกล้กันไม่ถึง 3 เซ็นฯ

        " นี่คุณ! จะทำอะไรฉันนะ! " ไม่พูดเปล่า ผลักชายหนุ่มกระเด็น แล้วถอยตัวออกมา

        " อะไรกันคุณ! ผมอุตส่าห์จะช่วยชีวิตคุณนะ มาผลักผมอีก " ไม่พอใจ คนอุตส่าห์จะช่วย ยังจะมาทำร้ายกันอีก

        " ช่วยชีวิตฉัน! แล้วทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้ด้วยล่ะ " ถามเพราะสงสัย

        " นี่! คุณโง่ หรือ แกล้งโง่กันแน่เนี่ย ก็คุณจมน้ำ นอนหมดสติ ผมเรียกเท่าไหรก็ไม่ฟื้น ผมก็ต้องผายปอดคุณสิ รู้จักไหม เม้าท์ทูเม้าท์นะ " อธิบายซะ

        " คุณ! กล้าดียังไงมาว่าฉันโง่! คุณ..มันพวกฉวยโอกาส " ชี้หน้าคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า

        " อ้าว! ผมบอกหรอว่าคุณโง่ ผมปล่าวพูดนะ คุณนั่นและ ด่วนสรุปเอง  แทนที่จะขอบคุณ มาหาว่าผมฉวยโอกาสกับคุณอีก " เถียงกันอยู่ตรงนั้นล่ะ ไม่อายคนละแวกนั้นกันเลย

        " เจย์ น้องเจย์ มีเรื่องอะไรกันครับ เสียงดังไปถึงตรงโน่นเลย " ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาใหม่ถามหญิงสาวที่ทะเลาะกับชายหนุ่มอีกคนนึงบนชายหาด

        " พี่เทคค่ะ เมื่อกี๊เจย์จมน้ำ แล้วหมดสติไป แล้วนายคนนี้เขาเลยฉวยโอกาสจะผายปอดให้เจย์อ่ะค่ะ " ฟ้อง มีฟ้อง

        " อ้าว! ไอ้ป้อง " เทคทักชายหนุ่มตรงข้างหน้าอย่างคุ้นเคย ที่เมื่อกี๊เจย์พึ่งจะฟ้องไปว่าเป็นคนฉวยโอกาส

        " เออ " ป้องทักกลับ อย่างเสียอารมณ์

        " ฮ่ะ!.. พี่.. พี่เทค รู้จักนายคนนี้หรอค่ะ.. "ถามหน้าเหวอ ไม่อยากจะเชื่อ

        " รู้จักสิ ก็นี่นายป้อง เพื่อนสนิทพี่ตั้งแต่พี่อยู่มัธยมต้นนะ " เทคอธิบายให้เจย์ฟัง

        " อ้าว! คนนี้น่ะหรอแฟนนาย..เทค หน้าตาก็ดีนะ แต่ไร้เหตุผลจริงๆ " ป้องขัดขึ้นมา พูดจบก็ไม่สนใจอีก เดินกลับที่พักของตนไป  เจย์ทำหน้าไม่ถูก เลยหันมาถามเทค

        " ไหง พี่เทคไม่เห็นบอกเจย์เลยว่า พี่ชวนเพื่อนพี่มาด้วยอ่ะ " ถามอย่างงอนๆ ที่ไม่เขาไม่บอกว่าชวนเพื่อนของเขามาด้วย แล้วก็ไม่รอคำตอบจากเทค เดินก้าวกลับห้องไป ฉับ! ฉับ!

เทคกำลังจะตอบก็ต้องชะงัก...

        " อะไรของเขา สองคนว่ะ คนกลางอย่างตู งง! " บ่นๆแล้วก็เดินตามป้องไป

        " ก๊อก!ๆ ไอ้ป้อง! ป้องเว้ย! " คนหน้าประตูเคาะใหญ่

        " อะไร๊!! " เปิดประตูพร้อมกับน้ำเสียงหงุดหงิด

        " อย่าถือสาอะไร น้องเจย์อะไรเขาเลยนะ เห็นแก่ฉันก็แล้วกันนะ " บอกกับเพื่อน

        " เออ! แค่นี้ใช่ป่ะ จะไปอาบน้ำแล้ว " พูดจบกำลังจะปิดประตู แต่เทคดึงไว้ก่อน

        " เดี๋ยว! ยังมีอีกเรื่อง "

        " อะไรอีกล่ะ! " เริ่มรำคาญ

        " คนนี้ห้ามยุ่ง ฉันหวง คนอื่นไม่ว่า แต่คนนี้ไม่ให้! " สีหน้าจริงจัง

        " เออ! " จบบทสนทนาแล้วปิดประตู

        " หึๆ คนนี้ห้ามยุ่ง ฉันหวง แกรั้งตัว ยัยตัวดีนั่นไม่อยู่หรอก ไอ้เทค..เพื่อนยาก ถ้าคุณน้องเจย์ของนายเกิดชอบฉันขึ้นมา " พูดเหมือนจะแก้แค้นยัยตัวแสบที่หาว่าเค้าฉวยโอกาสเมื่อสักครู่

ทำไมกันนะ กับแค่ว่าเจย์ว่าเขาเป็นคนฉวยโอกาส ทำไมถึงจะต้องอยากแก้แค้นอะไรหนักหนา

ถ้าเกิดเค้าไม่เกิดชอบเจย์ขึ้นมา...ไม่หรอกนะ...เขาคงไม่ชอบเจย์หรอก! จิงไหม!

        " ปัง! " เสียงปิดประตู ดังสะนั่น!! (ก๊ากกกกกกกกก แรงเยอะขนาดนั้นเลย)

        " เอ้า! เดี๋ยวประตูก็พังหมดหรอก แล้วเป็นอะไรย่ะ ยัยเพื่อนตัวดี ทำหน้าเป็นตูดเป็ดมาเลย " เนมถามยัยเพื่อนตัวดี ที่ทิ้งหล่อนไว้ในห้อง โดยไม่ชวนหล่อนออกไปเล่นน้ำด้วยกัน

        " ยัยแหนม! ดูมันเปรียบเทียบ หน้าฉันเหมือนตูดเป็ด จะบ้าตาย! " เบื่อเพื่อนตัวดีจริงๆ สรรหาคำมาเปรียบเทียบได้ดีมากๆ

        " นี่! ยัยเจย์ ฉันชื่อ เนม ไม่ใช่แหนม เรียกให้ถูกๆหน่อยสิ! " เนมท้วง

        " ได้ๆ ฉันจะเรียกชื่อแกถูก  ก็ต่อเมื่อแกเลิกกินเยอะ หรือไม่ก็ผอม หุ่นเพรียวเหมือนฉัน " น่านน ชมตัวเองซะงั้น

        " แหม! ยัยเจย์ แกนี่หุ่นเพรียวจริงๆเลย " ประชดเพื่อนตัวดี

        " เออ พอแล้วๆ ไม่เถียงแล้ว " เบรกเพื่อนตัวแสบไว้ก่อน เมื่อเห็นกำลังอ้าปากจะต่อปากต่อคำต่อ

        " แล้วตกลงใครทำแก หน้าเป็นตูดเป็ดแบบนี้ล่ะ " เปรียบเทียบไม่เลิก

        " ก็นายป้อง เพื่อนพี่เทคนะสิ โอ๊ยย! พูดแล้วเสียอารมณ์ ไม่พูดดีกว่า ไปอาบน้ำแล้ว " ทำหน้าเซ็ง

        " ต๊ายย! พี่ป้อง เพื่อนพี่เทค ที่หล่อๆ เท่ห์ๆ อะนะ และก็ควงสาวเป็นว่าเล่นนะหรอแก แกนี่โชคดีจริงๆเลย " เพ้อไป...ทำหน้าตาเพ้อฝัน...

        " โชคดีกับผีนะสิ ยัยแหนมมัด! แล้วก็อย่าคิดเชียร์ฉันกับนายป้องเด็ดขาด เพราะฉันมีพี่เทคอยู่แล้ว และพี่เค้าก็ดีกับฉันกว่านายป้อง ของแก เป็นหลายร้อยเท่า  พอๆ ไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน หิวแล้ว " ปล่อยให้เพื่อนตัวอวบเพ้อถึงนายคนฉวยโอกาสต่อไป

        " เจย์ เสร็จรึยังย่ะ เข้าไปอาบน้ำ หรือว่าเข้าไปทำความสะอาด ห้องน้ำกันแน่จ๊ะ พวกพี่แจนมารอแล้วนะ " เนมตะโกน บ่นเจย์ หลังจากที่เธอ เข้าไปอาบน้ำได้กว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว

        " เออๆ จะเสร็จแล้ว แกไปที่ร้านอาหารก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันตามไป " ตะโกนกลับมา

        " เออๆ งั้นฉันไปรอที่ร้านกับพวกพี่แจนนะ แล้วเดินมาดีๆล่ะ อย่าไปกัดกับหมาที่ไหนล่ะ " พูดเตือนเพื่อนสาว เพราะรู้ว่าเพื่อนมีนิสัยยังไง

        " เออ! รู้แล้ว! "

  ร้านอาหาร..

        " เทค! ไม่ไปนั่งกับแฟนแกหรอ หน่ะ! เพื่อนๆแฟนแกมาแล้ว " แคนถามเพื่อน

        " เพื่อนมา แต่แฟนยังไม่มานิหว่า ฮ่า ๆ เพราะฉะนั้น ฉันยังไม่ไป " หวานซะ

        " เออ! งั้นเดี๋ยวฉันมานะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน กินกันไปก่อนก็ได้ " ป้องบอกเพื่อนในโต๊ะ

        " อื้ม..เทค แล้วพี่แวนกะไอ้อาจ จะตามมาป่าวอ่ะ " แคนถามเทคถึงรุ่นพี่และเพื่อน ที่ตอนนี้ยังติดงานและเรียนมาด้วยไม่ได้

        " เมื่อกี๊คุยโทรศัพท์กับไอ้อาจ เห็นมันบอกว่า พรุ่งนี้จะมาถึงนี่เย็นๆอ่ะ " เทคบอกแคน

        " อื้ม..ดี มากันหลายๆคน ดูสิโต๊ะนู่น มีแต่สาวๆ ทั้งนั้นเลย เด๋วพี่แวนกะอาจมา ชวนไปจีบดีกว่า " แคนพูดออกมาลอยๆ

        " เฮ้ย! ไอ้แคน นั่นมันเพื่อนเจย์ แฟนฉันนะเว้ย " เทคโวยวายทำยังกะแคนจะไปจีบเจย์ซะอย่างงั้น

        " ก็เออสิว่ะ ฉันจะจีบเพื่อนคุณเจย์ ไม่ได้จีบคุณเจย์ซะหน่อย แกจะมาโวยวายทำไม " แคนท้วง

        " หวงนัก เดี๋ยวก็แย่งมาเป็นแฟนซะเลยนิ หึๆ น่ารักอยู่นะเนี่ย ตาตี่ๆ หมวยๆ ขาวจั๊วะ ด้วย " พูดอย่างมีเลศนัย

        " เฮ้ย! ไม่ได้ๆ คนนี้หวง เอาเส่! ถ้าแกแย่งฉันนะ ตัดขาดจากการเป็นเพื่อนกันเลย " เทคว่า สีหน้าจิงจัง ((ถ้าจะรักจริง หวังแต่ง วุ้ย!! - -"))

        " เออๆ ไม่แย่งหรอกนะ ไม่ใช่สเปคฉัน นู่น สเปคฉันคนนั้น นู่น สูง ยาว เข่าดี เซ็กซี่อีกตะหาก เหอะๆ " หลับตาเคลิ้ม

        " ไอ้บ้า! " เทคว่า

        หลังจากที่เจย์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็เดินมาตามชายหาดเพื่อที่จะมาหาเพื่อนๆที่ร้านอาหาร..ระหว่างทางก็ดันสะดุดก้อนหินซะงั้น ((- -* นางเอกซุ่มซ่ามค่ะ : ผู้แต่ง))

        " อุ๊ย! " สะดุดก้อนหิน แต่มีมือดีมารับตัวไว้ทัน

        " เดินดีๆหน่อยสิคุณ แล้วนี่มันก็ดึกแล้ว เป็นผู้หญิงมาเดินคนเดียวได้ไง " เตือนไปเพราะหวังดี แต่! เพราะตรงนั้นไม่มีแสงสว่าง จึงไม่เห็นหน้า ถ้าเห็นหน้ากัน คงต้องมีฝ่ายใด ฝ่ายนึง เจ็บตัวเป็นแน่แท้

        " เอ่อ.. ขอโทษนะค่ะ ฉันจะเดินไปไหนมาไหน มันหนักส่วนไหนของคุณไม่ทราบค่ะ " น่าน! คนอุตส่าห์ช่วย ไปว่าเขาซะงั้นไม่เห็นหน้าเหมือนกัน ป้องไม่สนใจ ปล่อยตัวเจย์ไว้ตรงนั้น แล้วเดินจากมา

        " เฮ้ย! คุณ... คุณมาทำกับฉันแบบนี้ได้ไง " ตกใจ เมื่อเห็นหน้าชัดๆ ป้องหันหน้ามาตามเสียงของเจย์ แล้วก็รีบพูดขึ้น กลัวคุณเธอจะพูดต่อว่าเขาก่อน

        " อ้าว! คุณเจย์เองหรอครับ โชคดีจริงๆนะครับเนี่ย ที่เจอคุณทีไร ผมช่วยคุณ และ ก็ต้องโดนคุณต่อว่าทุกที " ป้องประชด สีหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ เมื่อรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาคือ..เจย์

        " หึ! แล้วคุณมิสิทธิ์อะไร มาสอนฉันไม่ให้มาเดินคนเดียวดึกๆ "  เช่นเดียวกับเจย์ สีหน้าเซ็งจัด เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าของเธอคือ..ป้อง ผู้ชายฉวยโอกาส

        " อ้าว! คุณเจย์ครับ ไม่เคยได้ยินข่าวหรอกหรอ ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่เจออะไรบ้าง ถ้ามาเดินคนเดียวที่เปลี่ยวๆนะ " ป้องพูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ๆเจย์

        " ขะ...ข่าว อะไรของคุณ ยะ..อย่าเข้ามานะ ถ้าคุณเข้ามา ฉันร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย " เจย์เริ่มกลัว พูดตะกุกตะกัก พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด กลัวป้องจับได้ ว่าเธอน่ะ กลัวเขาแค่ไหน

        " ก็ข่าวแบบนี้ไง คุณ! " พูดจบแล้ว ก็จับหน้าหญิงสาวเข้ามาใกล้ๆ กดริมฝีปากของเขาทับลงไปบนริมฝีปากของเธอ เจย์ไม่ยอม พยายามดันตัวป้องออก ขืนตัวไว้ แต่แรงไม่พอ ยิ่งดันก็ยิ่งเหนื่อย ปล่อยให้ป้องสัมผัสรสริมฝีปากอยู่นาน จนป้องถอยตัวออกไปเอง

        " คุณ! คุณ...มันพวกฉวยโอกาส! เพลี้ยะ! " ตบเข้าให้ที่หน้าแล้วก็วิ่งเข้าร้านอาหารไป พร้อมกับพยายามทำหน้าให้เป็นปกติที่สุด   ทิ้งให้ชายหนุ่มคิดกับสิ่งที่เขาทำลงไปว่ามันไม่ถูกต้องเอาซะเลย รู้ก็รู้ว่าผู้หญิงที่เขาปะทะริมฝีปากลงไปเมื่อกี๊นี้เป็นแฟนของเพื่อน ป้องกลับเข้าไปในร้านอาหาร พร้อมกับอาการสับสน...

โปรดติดตามตอนต่อไป...
ก็เป็นตอนแรกนะค่ะ
 ใครชอบไม่ก็ชอบคอมเม้นท์กันมานะค่ะ ฝากด้วยค่ะ ^___^