ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter Seven (50%)
SQWEEZ
"เอ่อ...หายแล้วครับ ตอนแรกเจ็บเพราะเป็นตะคริวเฉยๆ"
"อย่ามาโกหกนะ บอกมาว่าโกหกใช่มั้ย!!"
"อย่าเสียงดังสิครับ"ผมในตอนนี้ตัวเล็กเหลือเพียงแค่เศษเล็บ ผมเอื้อมมือไปลูบแขนเสี่ยวแล้วลุกขึ้นนั่งฉุดแขนคนตัวบางให้นั่งลงบนที่นอน
"ผมแค่ลองใจเสี่ยวลู่เฉยๆว่าจะใจร้ายหรือเปล่า"
"ขอโทษนะเซฮุน ไม่รู้ว่าช่วงนี้ฉันเอาแต่ใจเกินไปหรือเปล่า"มือบอบบางลูบหัวผมไปด้วยปอยๆบรรยากาศเริ่มเป็นสีชมพูอีกครั้ง
"ผมต่างหาก อยากให้เสี่ยวลู่เอาใจมากเกิน"
ตุ้บ!
โป้ก!
"โอ๊ย! ชานยอลนายเขยิบไปหน่อยสิ><"เสียงอู้อี้ของแบคฮยอนดังอยู่ข้างนอกประตูตามมาด้วยเสียงจุ๊ๆให้เงียบของเลย์ฮยองทำให้ผมกับเสี่ยวลู่ต้องหันมามองหน้ากันแบบงงๆ
"นี่...พวกนายเบาๆกันไม่เป็นหรือไง แล้วนั่นทำไมชานยอนต้องกอดแบคฮยอนแน่นขนาดนั้น-()-"
"อาอี้ก็เงียบเหอะน่าไม่ใช่เวลามาเล่นบทแม่ตอนนี้~ เสียงข้างในเงียบไปแล้วเนี้ย"คริส
ฮยองเจ้าของกาแล็กซี่ตามมาติดๆ
"ทุกคนควรเงียบและตั้งหน้าตั้งตาฟังอย่างเดียวแบบผมนะครับ"
...นี่ มหาเฉินก็เอากับเค้าด้วยเหรอเนี้ย?
"จื่อเทา! นายเหยียบเท้าฉันอยู่!- -"เสียงเข้มของดีโอก็ยังมี
"ขอโทษครับๆ ผมกำลังพยายามส่องประตูดูอยู่ว่าเขาเอ่อ อื้อๆอ่าๆกันหรือยัง-////-~"
"ทะลึ่ง!"
สงสัยจะมาคบเลยครับผมเลยจูงเสี่ยวลู่ไปหยุดอยู่ข้างๆประตูแล้วกระชากประตูเปิดอย่างรวดเร็ว เมมเบอร์สิบคนที่แอดอัดกันอยู่หน้าประตูล้มหน้าคว่ำกับพื้นโดยเฉพาะแบคฮยอนที่อยู่หน้าสุด ผมยิ้มเหี้ยมหัวเราะหึๆ
"จ๊ะเอ๋ครับ~ ทุกคน"ผมถามเสียงลอดไรฟันแต่หน้ายิ้ม"มาทำอะไรกันเอ่ย^^+"
"ฉันไม่รู้เรื่องนะเซฮุน ไอ้หูกางชวน"แบคฮยอนรีบลุกแล้วชี้ไปที่ชานยอลพร้อมใส่เกียร์หมาเปิดแนบไปก่อนใครเพื่อน
ผมกวาดสายตาไล่ไปทุกคนแม้คิม จงอินยังมานั่งหลับพิงผนังหูยังผึ่งอยู่เลยจะนอนจะแอบฟังคนเขาจู้จี้กันก็เลือกสักอย่างเหอะไค! - -^ดีโอซึ่งกำลังก้าวออกไปเงียบๆก็โดนเฉินสกัดไว้ได้
"หยุดทั้งสองคนนั่นแหละ!"ผมบอกเสียงดัง"มาทำอะไรกันตรงนี้?"
"ฉันมาชวนไปกินข้าวว"ดีโอรีบบอก
"ฉันมาชวนไปสวดมนต์^o^"
"สวดมนต์บ้าอะไรตอนเย็นครับ?"
"แหม! หยวนๆน่าเซฮุน"
"ช่างเหอะน่าเซฮุนนา~"ลู่หานขัดขึ้นมาก่อนที่ผมจะสาดรังสีอมหิตใส่เหล่าเมมเบอร์จนตัวเล็กยิ่งกว่ามด คนสวยกระตุกมือผมเบาๆเป็นเชิงให้เดินไปข้างหน้า
"ฉันหิวข้าวแล้วล่ะ"
"วันนี้อาอี้สั่งอาหารจากไชน่าทาวน์มากินครับ"
"งั้นเหรอ..อยากกินเป็ดย่างอยู่พอดี"จากนั้นคนสวยเดินยิ้มไปร้องเพลงไปทิ้งผมไว้ท่ามกลางพวกเมมเบอร์ลามกยิ่งเทานี่...เห็นเงียบไม่น่าเลยนะเนี้ย ผมส่งสายตาขวางไปหนึ่งทีก่อนจะเดินตามเสี่ยวลู่ไป
"ผมทำอะไรผิดอีกเนี้ย! ผมตลอดเลย! T^T"
**//** 11/12/57 สวัสดีค้า~ ไม่ได้อัพนานเลยเหงากันไหมม? ไรท์เขียนเรื่องนี้ไปก็ตลกไปเพราะมโนภาพที่เหล่าเอ็กโซ่กำลังเบียดกันอยู่หน้าประตูแต่ดูถ้าจื่อเทาจะวินนะ อื้ออ่าๆอะไรงะ><♥♥555555555555555555 ไปก่อนน้าแล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าอิอิอิอิอิ
"อย่ามาโกหกนะ บอกมาว่าโกหกใช่มั้ย!!"
"อย่าเสียงดังสิครับ"ผมในตอนนี้ตัวเล็กเหลือเพียงแค่เศษเล็บ ผมเอื้อมมือไปลูบแขนเสี่ยวแล้วลุกขึ้นนั่งฉุดแขนคนตัวบางให้นั่งลงบนที่นอน
"ผมแค่ลองใจเสี่ยวลู่เฉยๆว่าจะใจร้ายหรือเปล่า"
"ขอโทษนะเซฮุน ไม่รู้ว่าช่วงนี้ฉันเอาแต่ใจเกินไปหรือเปล่า"มือบอบบางลูบหัวผมไปด้วยปอยๆบรรยากาศเริ่มเป็นสีชมพูอีกครั้ง
"ผมต่างหาก อยากให้เสี่ยวลู่เอาใจมากเกิน"
ตุ้บ!
โป้ก!
"โอ๊ย! ชานยอลนายเขยิบไปหน่อยสิ><"เสียงอู้อี้ของแบคฮยอนดังอยู่ข้างนอกประตูตามมาด้วยเสียงจุ๊ๆให้เงียบของเลย์ฮยองทำให้ผมกับเสี่ยวลู่ต้องหันมามองหน้ากันแบบงงๆ
"นี่...พวกนายเบาๆกันไม่เป็นหรือไง แล้วนั่นทำไมชานยอนต้องกอดแบคฮยอนแน่นขนาดนั้น-()-"
"อาอี้ก็เงียบเหอะน่าไม่ใช่เวลามาเล่นบทแม่ตอนนี้~ เสียงข้างในเงียบไปแล้วเนี้ย"คริส
ฮยองเจ้าของกาแล็กซี่ตามมาติดๆ
"ทุกคนควรเงียบและตั้งหน้าตั้งตาฟังอย่างเดียวแบบผมนะครับ"
...นี่ มหาเฉินก็เอากับเค้าด้วยเหรอเนี้ย?
"จื่อเทา! นายเหยียบเท้าฉันอยู่!- -"เสียงเข้มของดีโอก็ยังมี
"ขอโทษครับๆ ผมกำลังพยายามส่องประตูดูอยู่ว่าเขาเอ่อ อื้อๆอ่าๆกันหรือยัง-////-~"
"ทะลึ่ง!"
สงสัยจะมาคบเลยครับผมเลยจูงเสี่ยวลู่ไปหยุดอยู่ข้างๆประตูแล้วกระชากประตูเปิดอย่างรวดเร็ว เมมเบอร์สิบคนที่แอดอัดกันอยู่หน้าประตูล้มหน้าคว่ำกับพื้นโดยเฉพาะแบคฮยอนที่อยู่หน้าสุด ผมยิ้มเหี้ยมหัวเราะหึๆ
"จ๊ะเอ๋ครับ~ ทุกคน"ผมถามเสียงลอดไรฟันแต่หน้ายิ้ม"มาทำอะไรกันเอ่ย^^+"
"ฉันไม่รู้เรื่องนะเซฮุน ไอ้หูกางชวน"แบคฮยอนรีบลุกแล้วชี้ไปที่ชานยอลพร้อมใส่เกียร์หมาเปิดแนบไปก่อนใครเพื่อน
ผมกวาดสายตาไล่ไปทุกคนแม้คิม จงอินยังมานั่งหลับพิงผนังหูยังผึ่งอยู่เลยจะนอนจะแอบฟังคนเขาจู้จี้กันก็เลือกสักอย่างเหอะไค! - -^ดีโอซึ่งกำลังก้าวออกไปเงียบๆก็โดนเฉินสกัดไว้ได้
"หยุดทั้งสองคนนั่นแหละ!"ผมบอกเสียงดัง"มาทำอะไรกันตรงนี้?"
"ฉันมาชวนไปกินข้าวว"ดีโอรีบบอก
"ฉันมาชวนไปสวดมนต์^o^"
"สวดมนต์บ้าอะไรตอนเย็นครับ?"
"แหม! หยวนๆน่าเซฮุน"
"ช่างเหอะน่าเซฮุนนา~"ลู่หานขัดขึ้นมาก่อนที่ผมจะสาดรังสีอมหิตใส่เหล่าเมมเบอร์จนตัวเล็กยิ่งกว่ามด คนสวยกระตุกมือผมเบาๆเป็นเชิงให้เดินไปข้างหน้า
"ฉันหิวข้าวแล้วล่ะ"
"วันนี้อาอี้สั่งอาหารจากไชน่าทาวน์มากินครับ"
"งั้นเหรอ..อยากกินเป็ดย่างอยู่พอดี"จากนั้นคนสวยเดินยิ้มไปร้องเพลงไปทิ้งผมไว้ท่ามกลางพวกเมมเบอร์ลามกยิ่งเทานี่...เห็นเงียบไม่น่าเลยนะเนี้ย ผมส่งสายตาขวางไปหนึ่งทีก่อนจะเดินตามเสี่ยวลู่ไป
"ผมทำอะไรผิดอีกเนี้ย! ผมตลอดเลย! T^T"
**//** 11/12/57 สวัสดีค้า~ ไม่ได้อัพนานเลยเหงากันไหมม? ไรท์เขียนเรื่องนี้ไปก็ตลกไปเพราะมโนภาพที่เหล่าเอ็กโซ่กำลังเบียดกันอยู่หน้าประตูแต่ดูถ้าจื่อเทาจะวินนะ อื้ออ่าๆอะไรงะ><♥♥555555555555555555 ไปก่อนน้าแล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าอิอิอิอิอิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น