คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chap 1 : Why not talk to me ? 100 per.
บทที่ 1
ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
“เฮ้! ทางนี้ๆ ทำไมมาช้ากันจังเลยวะพวกมึง ?” เสียงแรกที่เราได้ยินทันทีที่เดินมาถึงห้างก็คือเสียงเรียกของไอชิน เพื่อนของพวกเราเองหละครับ
“หรือว่า ?!” แล้วนี่ก็คือเสียงของไอคริส หนุ่มลูกครึ่งเพื่อนอีกคนของพวกผม
“ว่าอะไร?” ไอชินถาม
“ก็หรือว่า...ไอเหี้ยเฮียฟิวของเราจะแอบเอาน้องจีไปกดหรือป่าวไงล่ะเลยมาช้า 55555” มันล้อพวกผมครับ -*-
“เออว่ะ! ใช่หรือป่าววะมึงไอฟิว 555555” เสียงขำของไอชิน
“- - ?” สีหน้าของไอจีครับ ...แม่งก็ยังทำหน้าไม่รู้เรื่อง
“ถ้าปากของพวกมึงว่างกันมากนัก สนใจเอาตีนกูไปอุดมั้ยครับ? ...จะได้เลิกเห่าสักที J” ผมถามพร้อมส่งมอบรอยยิ้มหล่อ(?) ไปให้พวกมัน ทำให้พวกแม่งเงียบทันที
“แหะๆ พวกกูก็แค่ล้อเล่นน ไมต้องใจร้ายกับกูด้วยว้า TOT” ไอชินพูดขึ้นพร้อมกับทำเสียงเหมือนร้องห่มร้องไห้เพราะความน้อยใจ ...ไม่ทราบว่าญาติฝ่ายไหนมึงเสียหรอครับ ร้องซะดาราอายเลยไอเชี่ย!! กูล่ะจะบ้ากับเพื่อนตัวเองให้ตายเถอะ !
“เอ่อ ...คือเราจะดูเรื่องอะไรกันหรอ ทำไมไม่เดินเข้าไปซื้อตั๋วสักที ?” จีพูดขึ้นเงียบๆพร้อมกับส่งสายตาสงสัยมาให้พวกเราทุกคน เออเนอะมาแล้วไม่ซื้อแถมยังยืนขวางทางคนอื่นอีก แจ่มจริง!
“อ๋อๆ เราจะดูเรื่องคิดถึงxxxกัน ...คริสไปซื้อมาแล้วนี่ไง” ไอคริสเป็นคนตอบก่อนจะส่งตั๋วให้ไอจีเป็นคนเก็บ และแล้วก็ได้เวลาเข้าโรงพอดี ผมกับไอชินจึงต้องรีบเดินไปซื้อพวกน้ำกับเลย์มากินกัน ...
เวลา 17.15 น.
“โหยยย หนุกว่ะ แม่งทำกูซึ้งเลย ...จีจ๋ามากอดโหน่ยยย~” ไอชินพูดทันทีที่เดินออกจากโรงก่อนก่อนจะทำท่าโผลเข้ากอดไอจีครับผมจึงรีบคว้าแขนของไอจีให้หลบพ้นวัตถุหื่นกามนั่นทันที ส่งผลให้มันหน้าถลาไปหากำแพง 55555
“5555555 เป็นไงวะชิน ตัวของจีนุ่มมั้ย?” ไอคริสถามครับ
“ไอสัสคริส! มึงตายย!!” แล้วผมก็ต้องทนมองเพื่อนรักทั้ง 2 วิ่งไล่กันอย่างกับเด็ก เอ่อคือพวกมึง 20 กว่าแล้วนะครับ ไม่อายเด็กกันบ้างหรอไงไอห่านเอ้ย!!
“ฟิวๆ ...จีหิวแล้วอ่า~” จู่ๆคนตัวเล็กข้างๆผมก็สะกิดให้ผมหันไปมองก่อนจะส่งสายตาอ้อนมาพร้อมกับบอกความประสงค์ของตัวเอง ..-///////- พูดเลยว่าน่ารักสัสๆ เย็นไว้ฟิวน้อย เย็นไว้ลูก
“อะ..เอ้อๆ งั้นก็ไปหาไรกินกันเถอะ ...เฮ้ย! กูกับจีไปแดกข้าวก่อนนะ ตีกันเสร็จเมื่อไหร่ก็เดินตามมาละกัน” ผมพูดพร้อมกับลากแขนให้มันตามมาก่อนจะพาเข้าร้านอาหารญี่ปุ่น แล้วที่ร้านผมก็นั่งฝั่งเดียวกับจี ส่วนไอชินไอคริสนั่งฝั่งเดียวกัน
“จะรับอะไรดีคะ ?” สาวบริกรในชุดผ้ากันเปื้อนสีชมพูพูดกับผมก่อนจะส่งสายตายั่วยวนมาให้ ...ผมไม่ได้หลงตัวเองนะคุณ หน้าตาผมน่ะเข้าขั้นดีเลยแหละ เห็นแบบนี้ผมทำงานเป็นนายแบบนะครับ J
“เอาชุด... กับแกงกิมจิฮะ” จีสั่งทันทีที่ได้รีบเมนูอาหาร
“ผมเอาชุดA ละกันครับ” ผมสั่งต่อจากมันทันที แล้วไอชินกับไอคริสก็สั่งต่อ
“รอ 30 นาทีนะคะ อาหารจะมาเสริฟตามลำดับค่ะ” สาวคนนั้นพูดจบก็วางบิลไว้ที่โต๊ะของพวกผม ...แต่ก็ไม่วายส่งยิ้มให้ผมอีกครั้งก่อนเดินจากไป ผมถือบิลขึ้นมาดูก็พบว่าด้านหลังของบิลมีเบอร์โทรศัพท์ แหม่! ชีวิตไอฟิวทำไมมันช่างมีกรรมเพราะหน้าตาเยี่ยงนี้นะ ฮ่าๆๆ
“นะ...นี่เบอร์ใครหรอฟิว?” จีมันถามผมครับ
“อ๋อ ...ก็คงเป็นเบอร์ของสาวคนนั้นไงล่ะไอจี 5555555 ใช่มั้ยวะไอคุณฟิวสุดหล่อ” ไอชินเป็นคนตอบแทนผม
“ก็ใช่ดิ ...ขอบคุณที่ชมว่ากูหล่อนะ แต่ไม่ต้องชมมากล่ะกูรู้ตัวเองดีอยู่แล้ว” ผมพูดขำๆกับมัน ..แล้วผมก็หันไปมองจีที่ตอนนี้มันนั่งหน้าบูดอยู่ ผมพยายามถามมันว่ามันเป็นอะไรแต่มันก็ไม่ตอบเอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นคุ้กกี้รัน ? คือ ..
...มันเป็นไรครับ ?!!
...ไมมึงไม่คุยกับกู๊ !!
...กูมันน่าสนใจน้อยกว่าเกมส์ของมึงหรืองายยย TOT
[Gb Part]
ดีฮะผมชื่อกันต์นธีร์ เลอมาน หรือจีแบร์ฮะ ...ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นคุ้กกี้รันด้วยความหงุดหงิดอยู่ โอ้ย! หงุดหงิดๆ ทำไมมันหงุดหงิดอย่างนี้ ? ...ผมเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากๆหลังจากที่เราเดินเข้ามาในร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งนี้ แต่ผมตอบไม่ได้นะฮะว่าผมหงุดหงิดจากเรื่องอะไร ผมหาเหตุผลไม่ได้จริงๆนะฮะ เพราะร้านแห่งนี้ก็บริการดี แต่ทำไมผมถึงหงุดหงิดล่ะฮะ หรือจะเป็นเพราะบริกรหญิงคนนั้น ก็ไม่รู้สิฮะ แต่ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ ผม โคตร หงุด หงิด เลย โว้ยย!!! แต่ผมก็รู้สึกตัวหลังจากที่คริสเรียกผมเพราะอาหารมาแล้ว ผมก็ยังก้มหน้าก้มตากิน ผมแอบเหลือไปมองฟิวที่ตอนนี้ทำหน้าตาเคร่งเครียดเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ สงสัยคงนอยด์มั้งฮะที่ผมไม่สนใจ แต่ผมตอนนั้นไม่อยากคุยกับฟิวจริงๆนะฮะ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้ ....สงสัยอารมณ์โมโหหิวแหงเลย -3- ผมเลยเป็นฝ่ายเรียกไอฟิวที่ตอนนี้ก็ยังไม่แตะอาหารตรงหน้าสักคำกินข้าวสักที มันก็เงียบ ไม่สนใจผมฮะ ผมพยายามง้อมันอยู่หลายครั้งมันก็ไม่หาย สักพักผมก็รู้สึกว่าตาตัวเองเริ่มร้อน อารมณ์เศร้าที่พุ่งสูงขึ้นทำให้เริ่มมีน้ำใสๆไหลออกจากตา ผมนั่งสะอึกสะอื้นอยู่ข้างมัน ส่งผลให้คริส ชินและมันต่างตกใจว่าผมเป็นอะไร ..
“เฮ้ย! จีเป็นไรวะ ?!” ชินถามผม แต่ผมส่ายหัวพูดไรไม่ถูก
“จีเป็นอะไรครับ ? ...บอกคริสได้มั้ย” คราวนี้คริสถามแทน แต่ผมก็ไม่ตอบอยู่ดี
“ฮะ...ฮึกๆ ฟิวจีขอโทษ ..ฮะ..ฮึก ทำไมฟิวไม่ยอมคุยกับจี ไม่สนใจจีเลย ..ฮือ..อๆ” ผมพูดทั้งน้ำตากับฟิว
“แล้วมึงเป็นอะไรล่ะ ถึงไม่พูดกับกู ?” มันไม่ตอบแต่ถามผมแทน ...ซึ่งผมเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าผมเป็นอะไร....มันมองผมด้วยสายตานิ่งๆอยู่แปป ก่อนจะเอามือมาขยี้พร้อมกับลูบหัวผมเบาๆ ก่อนจะเอาทิชชู่มาซับน้ำตาให้ผม พร้อมกับพูดว่า
“กูขอโทษนะ ...มาๆกินกันเถอะ เนอะ ^^” มันพูดก่อนจะจัดแจงจิ้มกุ้งเทมปุระให้ผม ...เย้ๆ มันยิ้มให้ผมแล้ว ผมดีใจจังเลยฮะ ทำไมผมถึงรู้สึกสุขใจอย่างนี้นะ ไม่เข้าใจเบยยย -3-
มาอัพต่อแบ้วว ...แล้วจีทำไมถึงหงุดหงิด ?
หงุดหงิดเพราะอะไรกัน หุๆ
ฝากติดตามต่อด้วยนะค้า ><
ความคิดเห็น