คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP.1 [ 60 % ]
เจ้าของผมสีน้ำตาลปริดปลิวไปตามลม นัยน์ตาสีน้ำตาลส่องประกายระริก มองสัตว์ที่เรียกได้ว่าประหลาดเบื้องหน้า เจ้าสัตว์ขนปุยสีน้ำตาล หูเรียวยาวตั้ง ขนฟู่ฟ่องสีน้ำตาลอ่อนที่ลำคอ แปลก .. เกินกว่าที่จะเรียกว่าสุนัข มือเรียวเอื้อมไปจับอุ้มมันขึ้นมาแนบอก
" แกชื่ออะไรฮึ เจ้าขนฟู หลุดมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง " เฟรินว่าพลางอุ้มมันเดือนกลับเข้าป้อม
ระหว่างทางนั้น
" อ้าวเฟริน " สียงของเจ้านักฆ่าดังขึ้น นัยน์ตาสีม่วงของคิลทอประกายสนใจ กับสิ่งที่อยู่ในอ้อมกอดของเพื่อนสาว
" ไม่ต้องมามองอย่างนั้นเลยคิล ฉันเจอก่อนแกนะเว้ย " เฟรินรีบโวยวายทันที
" เออ รู้แล้วละน่า ว่าแต่ นี่มันตัวอะไรฟ่ะ " คิลว่า
" ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะไปถามคาโลมันเนี่ย " คิลพยักหน้ารับรู้ ก่อนทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ " เออ ใช่ พี่โรเวนให้มาตามไปเข้าประชุม เหมือนว่าจะมีเด็กใหม่เข้ามากลางเทอมน่ะ "
หลังจากทุกคนมาพร้อมกัที่ห้ิองนั่งเล่นรวม การประชุมก็ยังไม่เริ่มซะที เพราะพวกทะโมนยังไม่สามารถสงบลงได้ เจ้าชายโรเวนเริ่มส่งจิตสังหารให้กับรุ่นน้องทโมนปีสาม
คนที่ยังคงส่งเสียงเพราะเล่นกับเจ้าหมา(?)น้อยที่เฟรินเก็บมา ต้องถึงกับรูดซิบปากกริบกันทันที
เจ้าชายโรเวนถอนหายใจ " ฉันจะใ้ห้เค้ามาพูดเองแล้วกัน " ว่าจบเจ้าชายโรเวนก็ผายมือไปทางประตูห้อง ที่แง้มเปิดอย่างช้าๆ
ร่างบางสมส่วนก้าวเข้ามาช้าๆ เธอ มีผมสีน้ำตาลยาวสลวยคลอเคลียถึงเอวคอด นัยน์ตาสีดำสนิท และดวงหน้าชวนคุ้นเคย นักเรีนปีสามป้อมอัศวินมองกันตาค้าง ลืมแม้กระทั่ง เสียงแซวที่เคยทำเป้นประจำ เจ้าหล่อนส่งร้อยยิ้มเรียบร้อยให้คนในห้อง ก่อนอ้าแขนรับเจ้าขนปุยที่เคยอยู่ในอ้อมแขนเฟรินมาก่อน
" มาอยู่นี่เอง เอนอร์ ฉันก็นึกว่าแกหายไปไหน " เธอยิ้มน้อยๆ ก่อนหันมาหาคนที่ตาค้างอยู่ และแนะนำตัวช้าๆ
" สวัสดีคะ ฉันชื่อ ฟีดีเรีย ฟีลมัส เดอะคิลเลอร์ปริ้นเซส ออฟ บารามอส "
ห้ะ .
ห้ะ !
ห้ะะ !!!!!!
" น้องสาวนายหรอคิล " เฟรินหันไปถาม
คิลส่ายหน้ารัวๆ " ฉันจำไม่ได้เลยว่ามีน้องสาว ฉันจำได้ว่าฉันเป็นลูกคนเล็กของบ้าน ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามีคนหน้าตาแบบนี้อยู่ในบ้าน "
พูดแล้วก็หรี่ตาลงอย่างระแวง " เธอเป็นใครกันแน่ มาแอบอ้างชื่อบ้านฉัน "
เด็กสาวหน้าห้องทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย ก่อนหันไปหาโรเวนอย่างขอความเห็น เมจิคปริ้นซ์ ถอนหายใจเล็กน้อย " เธอไม่ได้แอบอ้างบ้านเธอ แต่นี่เป้นนามสกุลของเธอจริงๆ อย่าพึ่งเถียง ฟังฉันก่อนจะได้มั้ย .." โรเวนพูดเหมือนเห็นหลายตัวยุ่งทำท่าจะขัด
ห้องนั่งเล่นรวมถึงกับเงียบกริบลงในพริบตา " ในอนาคต อาจจะมีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ทำให้พวกเธอในอนาคต ส่งลูกหลานตัวเองกลับมาในยุคนี้ .. แน่นอน ไม่ได้มาแค้ฟีดีเรียแน่ อาจจะเป็นลูกของพวกนายทุกคน .. รวมถึงลูกของฉัน ซึ่งเรากำลังตามหา ให้มารวมตัวกันที่เอดินเบิร์ก " พี่โรเวนปรายตามอง ฟีดีเรีย เล็กน้อย ก็เอ่ยถาม " เธอจะพูดต่อมั้ย "
ฟีดีเรียพยักหน้าก่อนเอ่ย " คะ .. เนื่องจากในอนาคตมีปัญหาที่ไม่อาจกล่าวได้ในยุคนี้ ทำให้พวกคุณในยุคนั้น ส่งพวกเรากลับมา และเนื่องจากจำนวนไม่ใช่น้อยของพวกเรา ทำให้ทุกคนกระจายไปตามส่วนต่างๆทั้งเอเดนและเดมอส อาจจะรวมไปถึงสโนว์แลนด์ "
เธอพักกลืนน้ำลาย ก่อนส่งแววตาคิดถึงไปยังสตรีผู้มีผมสีน้ำตายสวย " คนที่ถูกส่งมาเป้นลูกๆ ของพวกท่านคะ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกราชนิกูล แต่บางคนก็ถูกส่งมาเป้นองครักษ์ หรือบางทีก็เพื่อความสนุก การถูกส่งมาอยู่ทีนี่ เรามีข้อแม้สองข้อค่ะ ข้อแรก ห้ามเผยแพร่เรื่องในอนาคตเกินจำเป็น ข้อสอง เราจะกลับไม่ได้จนกว่าจะครบหนึ่งปี "
เธอหันไปมองคิลมัส ฟีลมัส ว่าที่พ่อในอนาคตของเธอ " ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กตระกูลฟีลมัสคะ เป็นลูกสาวระหว่าง ลูกชายคนเล็กสุดของบ้านฟีลมัสกับธิดาแห่งความมืด "
เฟรินหน้าเหวอ คิลถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพื่อนในห้องเริ่มส่งสายตาล้อเลียน ทั้งสองคน
ปัง ! ประตูถูกผลักเปิด ด้วยฝีมือชายหนุ่มแปลกหน้าอายุราวๆ 16 ปี เข้ามีนัยน์ตาสีม่วงอ่อนและผมสีเงิน
" มาอีกคนแล้วสินะ " โรเวนพูด
คนมาใหม่พยักหน้าเล็กน้อย " พอดีผมหล่นมาอยู่แถวๆนี้พอดีนะครับ .. "
" ฟีดี.. น้องไม่เป้นอะไรใช่มั้ย "
หญิงสาวส่ายหน้า " หญิงหล่นมาบนตัวของเสด็จอาโรเวนพอดีนะคะ "
" แล้วเธอเป็นใคร " เสียงเรียบดังออกมาจากปากเจ้าชายน้ำแข็ง เมื่อเขารู้สึกคุ้นเคยกับเด็กตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก
หนุ่มน้อยของเราโค้งให้เล็กน้อย " หม่อมฉันจะแนะนำตัวอยู่แล้วพะยะค่ะ หม่อมฉัน คานอน วาเนบลี เดอะปริ๊นซ์ ออฟ คาโนวาล เป็นคุ่หมั้นของฟีดีเรีย "
คิลคิ้วกระตุกกระทันหัน ในขณะที่เฟรินยังช็อคค้าง .. เธอ .. มีลูกกับไอคิล ..
ในขณะที่เจ้าชายน้ำแข็งยังคงนิ่ง .. แม้ในใจจะค่อนข้างสับสนวุ่นวาย
"หม่อมฉันเป็นโอรสใน คาโล วาเนบลี แห่งคาโนวาล กับ เรนอน ธีน็อต แห่งคาโนวาล "
...
ความคิดเห็น