ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ความรู้สึกของคนคนหนึ่ง
“โอ๊ะ...ไอ้นี่น่าินมาเลย...ไอ้นี่้วย....นี่ยอุน ๆ” ฮานาพยายามเรียยอุนแ่ไม่มีเสียอบรับ ฮานามอหายอุนและเห็นเาเินไปที่เปียโนบนเวที
“หวัีรับ ผมะร้อเพลนี้ให้ับผู้หินนึที่ผมแอบปลื้มนะรับ เธอเป็นนที่พิเศษสำหรับผม” ยอุนหันมามอทาฮานา ทุนหันมาทาฮานา....ยอุนเริ่มเล่นเพล พร้อมับเสียุบิบฮือฮาทั่วบริเว บาพว็ไม่อบหน้าฮานาเลย ทุนยืนฟัเพลที่ยอุนร้ออย่าอบใ
“อ๊ะ...๊ายแล้ว..อโทษ้วยนะ๊ะเธอ...ุสวย ๆ เปื้อนหมเลย...อย่าี้เป็นนพิเศษไม่ไ้แล้วนะสิ...สปรหมเลย ฮิฮิ” ผู้หิที่หมั่นไสฮานาเินมานและทำไวน์แหใส่เสื้ออเธอ ทุนในาน็เริ่มหันมามอ้นเสียบาน็หัวเราะเยาะ บาน็สมเพศในสิ่ที่เห็นยอุนหยุร้อและไ้เห็นฮานาเ้า...เา็รีบลาเวทีและรมาหาฮานาแ่ว่าะฝ่าฝูนมาไ้ ฮานา็ไ้วิ่หนีออไปแล้ว
ฮานาหยุนั่ทรุลที่พื้นห้าร้อไห้ับวามอับอายเ่นนี้...เธอไม่เ้าใเลยว่าเธอทำไมถึไ้อ่อนแออย่าี้
“ฮานา...นั่นฮานาใ่ไหม๊ะ”
“พี่ยอฮี...” ฮานายัมีราบน้ำาบนหน้าอเธอ
“เิอะไรึ้น๊ะ....”ยอฮีถาม้วยสีหน้าเป็นห่วฮานามา
ฮานาเล่าเหุาร์ที่เิึ้น ยอฮีพาเธอเ้าไปในบ้านเพื่อที่ะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ และอาสาะไปามยอุนให้ แล้วะให้ยอุนไปส่ แ่ฮานาอัวลับเอแล้วเธอ็เินออาห้อไป โยทิ้ให้ยอฮีมอามหลัไป
“พี่ยอฮี...เห็นฮานาไหมรับ”
“ลับไปแล้ว...นายนี่ริๆเลย”
“ผมไปาม่อนนะรับะไ้ไปส่เธอพร้อมอโทษ้วย”
“็รีบๆ นะ๊ะ เออ..แล้วอย่าลืมำราบพวผู้หิอเธอ้วยล่ะ ายอุน”
ฮานาเินลับออมาบนถนนเียบไม่มีรถสัันผ่านมาเลย
“ิ..อันฮานาเอ๋ยอันฮานา..ยัยบ้าทำไมอ่อนแออย่านี้...ทำไมไม่่าลับไปนะ...ิ..ยัยฮานาบ้า...”
“ะไม่มีรถผ่านมาเลยเหรอนี่ รู้ี้เื่อพี่ยอฮี็ีสิ...เมื่อยเป็นบ้าเลยยย.....อ๊ะ...รถ....เฮ้ย ๆ อ้วย่าๆ.”
รถับผ่านไปอย่ารวเร็ว นับมอเห็นฮานาเินอยู่แ่ไม่อยายุ่้วยเพราะอาราม์ไม่ี แ่ยัมอผ่านระมอหลัและรู้สึสสาร็เลยถอยรถลับมารับ
“เฮ้ย...บ้าเอ้ยไม่มีน้ำใบ้าเลย....อ๊ะถอยลับมาแล้ว หรือว่าไ้ยินที่เรา่าเนี๊ยะ”
“ยัยี้เมาัวแสบ....ะไปไหม”
“อ๊ะ...นายโย่....”
“ะไปหรือไม่ไปห๊า....”
“ัน....เออ...”
“ะไปไหม...ไม่ไป....ั้นไป่อนนะ...ลา่อน....”
“เฮ้ย...เี๋ยวๆๆๆ...ไป็ไ้ๆ” ฮานารีบเปิประูระโึ้นไปนั่บนรถ่อนที่เ้าอะเปลี่ยนใไม่่วยเธออี และทัู้่็เียบมาลอทาไม่มีใรพู่อนทำให้บรรยาาศบนรถอึอั
“อบุน่ะ...ที่มา....” ฮานายัพูไม่บ ามิน็ับรถออไป้วยวามเร็ว
“ิ....นายโย่นี่นิสัยไม่ีเลย...แ่ว่า....็ยัีนะที่่วยมาส่เรา”
ฮานามาถึที่บ้านทุนนอนหลับไปันหมแล้ว เสียโทรศัพท์็ัึ้น
“อันนยอ...อ๋อ..ยอุนเหรอ....ันลับมาที่บ้านแล้วนะสิ...ไม่้อเป็นห่วนะ...เหนื่อยัะเ้านอนแล้ว พรุ่นี้่อยุยันนะ บาย” ฮานาวาสายทันที พร้อมทั้นั่นึถึำพูอยอุน แล้ว็สะบัหน้าไปมา ฮานาเปลี่ยนเสื้อผ้าและเ้านอนเพราะพรุ่นี้้อไปทำานอี
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น