[ fic Exo ]krisLu ลูกหนี้มาเฟีย

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแบบชายรักชายใครไม่ชอบหรือไม่พอใจกดออกได้เลยนะค่ะอาจมีคำพูดรุนแรงบ้างถ้าใครโลกสวยก็ไม่ต้องเข้าอ่านนะค่ะ(ด้วยความหวังดีเพราะเราไม่อยากโดนแบนเข้าใจตงกันนะ)

*********        ตัวละคร              ********

 

       อู๋ อี้ฟาน

 

       ลู่หาน

 

       โอ เชฮุน

 

       บยอน แบคฮยอน

 

                  บทนำ

 

"ลู่หานนายห้ามฆ่าตัวตายจนกว่าฉันจะอนุญาต" ร่างกำยำจับที่แขนของลู่หานจนเผยให้เห็นรอยแดง

 

"ถ้าผมไม่ฆ่าตัวตายแล้วคุณอู๋ฟานจะปล่อยแม่ผมมั้ยละ" ร่างเล็กลุกขึ้นยืนพร้อมกับจับข้อมือของอีกคน

 

"ไม่!แต่ถ้านายทำให้ฉันพอใจฉันอาจจะพิจารณาเป็นพิเศษ" อู๋ฟานปล่อยมือของตัวเองออกจากร่างเล็กและนั่งลงบนเตียงจ้องมองดูคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างหน้า

 

"ได้!" ลู่หานปลดกระดุมออกเม็ดหนึ่ง และ เดินไปหาอู๋ฟานใช้มือพะยุงริมฟีปากสีชมพูขึ้นมาปะกบคนตัวสูงทนไม่ไหวกับร่างกายสีขาวเนียน

 

อู๋ฟานพลิกตัว และ ข่มลู่หานไว้ด้านร่างอู๋ฟานฉีกกระดุมของลู่หานออกกระจุยกระจายส่วนลู่หานใช้แขนทั้งสองล้วงมือผ่านเสื้อกอดอู๋ฟานไว้แน่นริมฝีปากของทั้งสองคนไม่คลายออกเลยแม้แต่น้อย คนตัวสูงถอนริมฝีปากออกจากปากเลื่อนลงไปยังต้นคอที่หอมหวนราวกับดอกไม้คนตัวเล็กใช้มือถอดกางเกงของอู๋ฟานออกพร้อมกับของตัวเอง

 

"อะไรลู่หานใจร้อนเหรอ" อู๋ฟานกระชิบที่ข้างหูลู่หานเบาๆทำให้เกิดอารมณ์ที่เร้าใจ

 

"ใช่!"

 

"งั้นก็ได้"

 

"..อ่า......" ลู่หานครางขึ้นมาหลังจากที่ถูกแรงส่งจากอีกคนอย่างแรง

 

ร่างกายของคนตัวเล็กขยับไปตามแรงส่งเลื้อยๆคนตัวเล็กทำอะไรไม่ได้นอกจากใช้เล็บทีมีอยู่น้อยนิดข่วนที่หลังของอู๋ฟานร่างกายเปลื่อยของลู่หานทำให้อู๋ฟานอดใจไม่ไหวที่จะกดรอยจูบลงบนหน้าอกสีชมพูของลู่หาน

 

อู๋ฟานยกตัวของลู่หานขึ้นมานั่งบนตักและไม่   หยุดที่จะส่งแรงขึ้นมาหาลู่หานน้ำตาของลู่หานหล่นลงมาหยดใส่ใบหน้าของอู๋ฟานเมื่อร่างสูงเห็นก็เอนตัวไปข้างหน้าคนตัวเล็กลงนอน     แนบกับเตียงถูกคนตัวสูงขึ้นค่อมอีกแต่คราวนี้ร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันจนแยกไม่ออก

 

"อ่า......" ลู่หานกอดไปที่คอของอู๋ฟานแน่นจนหัวของอู๋ฟานแนบติดกับคอ

 

"ลู่หานนายต้องรักฉันรักฉันคนเดียว" อู๋ฟานร้องใส่หูของลู่ฮานและทวีคูณแรงส่งแรงขึ้นและเร็วขึ้นเลื้อยๆ