คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
“คิน วันนี้มึงไม่มาบ้านกูหรอ เชี้ย..กูอุตส่าห์นัดล่วงหน้า มึงยังกล้าติดงานอีกหรอมึง
เดี๋ยวกูตัดหางปล่อยวัดมึงเลย มึงพลาดแน่ถ้ามึงไม่มาวันนี้กูชวนน้องเซนมาด้วย
ไม่แน่น้องริทของมึงอาจจะมาด้วยก็ได้นะ ”
ไอ้ห่านเอ๊ย ทำไมไม่บอกกูเร็วกว่านี้วะไอ้กัน ผมก็ได้แต่กัดฟันกรอด เห็นมันหันหน้ามายักคิ้วให้ผม
มันน่าชกให้สีผิวเปลี่ยนนัก ที่จริงวันนี้ผมก็อยากไปงานที่บ้านมันนะครับ เลี้ยงส่งน้องเกตทั้งที
น้องสาวผิวเข้มจะจากบ้านไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ทิ้งให้พี่ชายสีตกลั่นล้าอยู่บ้าน เพราะว่าไม่ต้อง
คอยรับส่งน้องสาว อันนี้มันแอบกระซิบว่ามันดีใจนิดๆ
ความจริงผมไม่อยากพลาด และที่ไม่อยากพลาดที่สุดคือโอกาสที่จะได้เจอ..น้องริทของผม..
ไม่ผิดหรอกครับที่ผมจะบอกว่าน้องริทของผม เพราะผมตั้งใจไว้แล้วว่ายังไงคนนี้ ผมไม่ปล่อยให้หลุดมือแน่
“มึงไปเหอะ โอกาสหน้ายังมีอีกเยอะ...บอกกูตอนนี้ มึงคิดว่ากูควรจะขอบใจมึงหรือว่าเตะมึงดีล่ะ เออ...
ฝากบอกน้องเกตด้วยว่าดูแลตัวเองดีๆ เดี๋ยวกูพร้อมเมื่อไหร่กูจะบินตามไปดูแล” ผมบอกมันพร้อมกับโบกมือ
“มึง กวนตีนละ เล่นของสูงเลยนะมึง ...น้องสาวกู กูไม่ฝากไว้กับเสืออย่างมึงหรอก ...ถ้าไงมึงเสร็จธุระแล้วโทร
หากูด้วยแล้วกัน” ผมทำมือบอกสัญญาณโอเคกับมันไป
ที่วันนี้ผมไม่ตกปากรับคำไอ้กันไปทั้งที่ความจริงแล้ว หากบอกว่าจะได้เจอน้องริท ไม่ว่าติดขัดอะไรผมก็ละ
เลิก ได้ แต่เป็นเพราะว่าผมมีแผน... ช่วงนี้ก็เลยต้องขยันหน่อย ไหนจะเขียนโครงร่างเพื่อเสนออาจารย์ประจำ
ชมรมดนตรี คิดแผนการโปรโมต(ให้คนที่ผมอยากให้เขามาสมัครสนใจ) ต้องทุ่มเทหน่อยครับงานนี้
ที่สำคัญต้องทำให้ดีและเนียน อย่าให้พลาดจนน้องเขาจับได้ เดี๋ยวเขาจะรู้ไต๋ผมหมด กิจกรรมที่ผมตั้งใจอย่างดี
ก็คือการประกวดนักร้อง โดยเฉพาะงานนี้ไม่จำกัดเฉพาะเด็กในชมรม แต่จะประกาศเพื่อเชิญชวนให้คนที่สนใจเข้า
สมัครและจะมีการเก็บตัวเพื่อทำกิจกรรมและเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับการร้องเพลง ผมคิดว่างานนี้คงมีคนสนใจเยอะพอ
สมควร แต่ที่ผมกังวลก็คือการหาจุดดึงดูดให้น้องริทเข้าร่วมกิจกรรมนี้ เพราะน้องเขาอยู่ชมรมการแสดง เด็กนิเทศ
ส่วนใหญ่ก็เข้าชมรมนี้กันเกือบหมด แล้วจะทำยังไงถึงจะจีบหนุ่มนิเทศให้มาเข้าชมรมดนตรีได้ละเนี่ย
“ว่าไงมึง คิดถึงกูมากขนาดโทรมาตอนตี 2 เลยหรอวะเพื่อน ” วาโยหรือไอ้เก่ง มันเรียนแพทย์ครับ คบกันมา
ตั้งแต่มัธยม หัวดียังไงก็ดีอย่างนั้น ปรึกษาได้ทุกเรื่อง แก้ปัญหาได้ตรงจุด ใครอยากรู้อะไรต้องถามมัน
รายนี้ไม่ต้องอมพระมาพูด คนก็เชื่อกันเพราะทั้งสมองทั้งเนื้อทั้งตัวอัดแน่นไปด้วยความรู้ เป็นที่ปรึกษากิตติมศักดิ์
ของกลุ่มเชียวล่ะ
“มึง..กูได้ข่าวว่าเอาจริงหรอวะ เรื่องน้องริทอ่ะ คิดดีแล้วหรอมึง จะฉุดเขาลงมาเนี่ย ” โทรมาก็พูดให้ระคายหูเลย
ที่กูบรรยายถึงมึงมาทั้งหมดถือว่าผิดคนละกัน แม่ม
“ข่าวไวนะมึง ไอ้กันล่ะสิ ไอ้นี่ปากโทรโข่ง ว่าแต่มึงมีไรเปล่าเนี่ย หรือว่าแค่โทรมาแซวกู ” เรื่องอย่างนี้เพื่อนผม
แต่ละคนไวกันเชียว รู้ถึงหูอีกคนไม่เกินห้านาที ได้รู้กันทั้งกลุ่ม ประสานงานกันไวอย่างกับใช้โทรจิต
“เปล่า กูก็แค่แปลกใจโทรมาถามมึง ว่ามึงเปลี่ยนรสนิยมตอนไหน พ่อหนุ่มเพลย์บอย” ดูมันแขวะผม
สรุปมันโทรมาแขวะผมไปสองคำละนะ
“เอาจริงๆ กูก็เปลี่ยนตั้งแต่เห็นหน้าน้องแล้วล่ะว่ะ เห็นแล้วใจสั่น พานจะเป็นลม อยากเข้าไปสัมผัสไปดมผิวขาวๆ
ของน้อง... ” สงสัยผมจะพูดด้วยน้ำเสียงเพ้อฝันไปหน่อยเลยถูกไอ้เก่งแขวะมาว่า
“มึงเบลอแล้วไอ้คิน งานนี้กูว่ามึงเจอของจริงแล้วล่ะ กูจะบอกให้ว่าน้องเค้าไม่ใช่ง่ายๆ นะเว้ย
มึงเอามุขเสี่ยวเข้าหาเขา ระวังจะหน้าแหกกลับมา เพื่อนกูจีบมาก่อนแมร่งของสูงว่ะ คนปลื้มเยอะ
แต่ก็ใช่ว่าน้องเค้าจะหยิ่งนะเว้ย ก็คุยดีแต่น้องมันตรงๆ ไม่มันก็บอกว่าไม่ เพื่อนกูงี้อกหักกันเป็นแถว”
ไอ้เก่งพล่ามมาซะยาวเลย แต่ก็ดีครับ อย่างน้อยก็ได้รู้จักน้องในอีกมุมหนี่ง ฟังไอ้เก่งพูดแล้วก็ได้แต่
อมยิ้มอย่างนี้สิ ผมชอบ
“น่าค้นหาออกมึง เดี๋ยวคนอย่างกูนี่แหล่ะ จะจีบน้องให้ติด มึงคอยดู ว่าแต่วันนี้มึงอยู่เวรหรืออยู่ห้องเนี่ย”
ผมถามมันเพราะว่าเห็นปกติถ้าขึ้นเวรจะค่อนข้างยุ่ง “กูก็ยังขึ้นเวรอยู่นี่แหล่ะ แต่ได้ข่าวมาก็เลยอดโทรมาแซว
มึงไม่ได้” ไอ้เก่งพูดติดตลก ก่อนวางยังมีแซวผมอีกว่า “คราวหน้ากูโทรมาอย่าให้กูได้ยินว่ามึงเปลี่ยนคนแล้วกันนะ
ไอ้ปลาไหลโน่” แหม ไอ้เพื่อนพวกนี้พูดกันซะผมด่านพร้อยเลย ก็บอกแล้วว่าคนนี้เอาจริง....”
ผมกลับมานั่งปั่นงานต่อ แต่สิ่งที่คิดออกกลับกลายเป็นเรื่องเกี่ยวกับแผนการจีบน้องริทล้วนๆ
สมาธิไม่อยู่กับงานแล้ว ผมคิดว่าผมคงต้องเอาเรื่องอื่นไว้ที่หลังตอนนี้ใจมันเรียกร้องให้หาแผนใกล้ชิดน้อง
นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ผมยังสามารถรวบรวมสมาธิได้อยู่
ความคิดเห็น