ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทำไมไม่กลับบ้าน
" ย๊ายยยยยย "
เสียหลานสาวันแหปา พร้อมเ้ามาุรั้ันเอาไว้
" ปล่อย!! "
" ัน้อออไปามน้ำปลาร้า "
" น้ำ... "
" น้ำปลาร้า "
" น้ำปลาร้าาาาา...ลับมา "
น้ำปลาร้าที่อยาินมานานะถึมืออยู่แล้วนัหลานเวรันทำหล่นหายะไ้ บอไ้ลิ่น้วยทำแไปแล้วไม่ใ่เรอะ
" ุยายะ ใเย็น่ะสถานาร์อนนี้มันอันรายมานะะ "
" อันร..อันรายอะไรแ่ไหน็ไม่ลัวแล้ว....โว๊ยยย!..... "
้วยวามอยาปลาร้าอย่าหนัถึั้นรุนแรันไม่ทันระวัเผลอถอศอใส่หน้าหลานเ็มๆไปหนึ่อ
ผัวะ..
อ็อ..
ศอโนเ้าที่หน้าเธออย่าัแ่เธอ็ไม่ยอมปล่อย อรัันแน่นึ้นไปอี ราวับูหลาม ันพยายามะิ้นให้หลุโยที่ไม่ทำให้เธอเ็บัว แ่เธอลับเาะันไว้แน่นเหมือนลูลิ เธอใ้สอาไว้เี่ยวันเหมือนะอ แนทั้สอล็ออันเอาไว้าทา้านหลั ัน้อเอามือสอ้าเอาไว้เพราะแนเธอหลอลมันเอาไว้อยู่นไม่สามารถหายใไ้ ัน้อใ้นิ้วโป้เาะเ้าที่าเบียอเธอ เพื่อหวัให้เธอลายล็อ แู่เหมือนะไม่เป็นผล เลยเริ่มลไปให้แรึ้น...
แรึ้น
แรึ้น
แรึ้น
" โอ๊ยยย! "
ูเหมือนเธอทนวามเ็บ่อไปไม่ไหวแล้วนเผลอร้อราออมา แ่็ัฟันรัันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
( น่ารัริๆ )
ันส่สัาอยอมแพ้ บอเธอว่าันล้มเลิวามั้ใะออไปามน้ำปลาร้าแล้ว
" โอเๆๆๆ ... "
" ยายยอมแล้ว้าปล่อยไ้แล้ว "
" .......... "
" พอแล้ว้า....ยอมแล้ว "
ันยอมำนนแุ่หลานไม่มีทีท่าว่าะปล่อย
( นัหลานัวีไม่ยอมปล่อยิะลอออย่าั้นเรอะ นััวแสบ )
ันำหมัูสุแนแล้วทิ้ศอถอลไปที่ท้อหลานอย่าแร!!!
ผวัะ!!!!
เสียศอระแที่โรหลานสาว
" แอ๊....!!!! "
เธอทำเสียเหมือนบโนเหยียบ ่อนะร่วลพื้นั..
ุ๊บ!!
ันหลุพ้นาพันธนาารแทบะในทันทีหลัาที่ทิ้ศอลไปเมื่อรู่ ส่วนหลานสาวัวีนอนัิ้นัออยู่ที่พื้น
" อ็อ!! "
( ูเหมือนะสำรอน้ำย่อยออมา )
" แ่ๆ...่อ...แ่.. "
( ูเหมือนะสำลัน้ำลาย )
" อ็อ...อั๊....อ๊า "
( ูเหมือนะแสมาไปนเินริ )
" แอ๊....................... "
( ูเหมือนะแล้าย )
" .................. "
( ูแล้วไม่สนใีว่า )
ันเมินแล้วหันมาสนใัเรียมอาหาร่อ
( อนนี้ึมาแล้วรีบินรีบนอนแล้วออไปหาน้ำปลาร้า่อในอนเ้าีว่า )
ันใ้มีแร่เนื้อรมวันโฮมเมออมาอย่าเบามือ เนื้อสไล์หลุออมาเป็นแผ่นบาสวยนาพอีำ โยแร่อย่าระวัเพื่อให้มันมีนาเท่าันมาที่สุ ันนำมาัใส่านู่ับีและนมปั มีน้ำสำหรับหลานและไวน์สัหน่อยสำหรับัวเอ
" ฮึ่ย!.."
" อยาลอน้ำปลาร้ามาิปะหน่อย "
" เ็บใริ "
หลานสาวันที่ายไปแล้วพอไ้ลิ่นอาหาร็ฟื้นืนีพลุมาสวาปามทันที ันรินน้ำให้เธอื่มแล้วรินไวน์ให้ัวเอเพิ่ม เธอรีบื่มน้ำนสำลัลำบายายมาอยทุบอยลูบหลัให้หลานินลื่นไม่ิอ ันิบไวน์นั่มอูเธอสวาปาม เพียไม่้าอาหารรหน้า็หม
" อร่อยไหม นั่พัสัหน่อยแล้วไปอาบน้ำนะหลานรั "
" มีน้ำอาบ้วยเหรอะ "
หลานถามพร้อมทำหน้าน
" ยายทำห้อเ็บน้ำเื่อมันไว้หลายห้อรอน้ำฝนที่ผ่านั้นรอลมา ยายับพ่อแทำันอยู่นาน ทุลัทุเลนเือบทำห้อนี้น้ำท่วมไป้วย เินท่อน้ำ ท่อระบายน้ำ พอทำเสร็็สบายอย่าที่เห็น แ่หลาน็้อใ้อย่าระวันะ พัหลันี้ฝนไม่่อย แล้วยาย็ไม่ไ้เ็เลยว่าเหลือเท่าไหร่ ประหยัเอาหน่อยละันเนาะ "
ันพูอวหลาน้วยวามภาภูมิใในผลานและวามอุสาหอัวเอ เล่าถึวามยาลำบาว่าะไ้บ้านแสนสบายและปลอภัยนี้
" ทำไมุยายไม่ลับบ้าน ล่ะะ "
.
.
.
.
.
" ทำไมุยายไม่ลับบ้าน ล่ะะ "
" อนนี้็ลับมาเป็นสาวสวยนานี้ "
" ที่นี่มันอันรายมานะะ "
โยไม่ทันิันโผล่ถามุยายึ้นมา แ่สีหน้าุยายเปลี่ยนไปในทันที ยายอบลับ้วยสีหน้าึเรีย ใบหน้าเปื้อนยิ้มแสนน่ารัเมื่อสัรู่นี้ละลายหายไปหม ถ้าารอยู่ที่นี่มันอันรายมานานี้ทำไมท่านถึไม่ลับบ้าน
" ยายลับไม่ไ้หรอ่ะ "
" ถึอยา็ทำไม่ไ้ "
ุยายส่สายามอันาละห้อย ทำทีท่าเหมือนอวามเห็นใ
" วิาอยายถูผูไว้ับภูเานี้แล้ว ถึร่าายอยายไม่ไ้ถูรั้ไว้ แ่ับวิาอยายมันไม่ใ่ "
ุยายทำหน้าพยายามบิล์อารม์สุๆ แ่ันลับมอว่าเหมือนแะเบ่ี้เสียมาว่า
ยายเริ่มเล่าพร้อมยับะเียเ้ามาใล้ใบหน้า แสะเียส่อแสย้อนเสยปลายาุยายึ้นไปเิเาระทบบนใบหน้าแลูน่าลัว ทำให้...
( ไ้อารม์เล่าเรื่อผีแบบสุๆ )
(เรื่อผี้อมาแล้วแบบนี้)
หวัว่าผู้อ่านะสนุนะะ ิมไ้น๊าแ่อย่าแรไป เสียใ
love love
อม่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น