ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ...SEVENTEEN...The End
"นี่ วีจะเอาแฟ้มเอกสารไปให้แดฮยอนฮยองที่บริษัทนะ"
"อืม"
"เป็นอะไรครับ"
"ไม่มีอะไรหรอก รีบไปได้แล้ว ขับรถดีๆด้วย"
"ไม่พอใจอะไรวีรึปล่าวพี่จองกุก"
"ไม่มีอะไรหน่า"
"สองสามวันนี้พี่ดูแปลกนะครับ"
"ไม่เห็นจะแปลก จะไปหาแดฮยอนนิ ไปเหอะ"
"พี่ไล่วีหรอ? พี่ไม่เคยเป้นแบบนี้นะครับพี่จองกุก"
"อย่าหาเรื่องได้มั้ยวี"
"สองสามวันนี้พี่ดูแปลกนะครับ"
"ไม่เห็นจะแปลก จะไปหาแดฮยอนนิ ไปเหอะ"
"พี่ไล่วีหรอ? พี่ไม่เคยเป้นแบบนี้นะครับพี่จองกุก"
"อย่าหาเรื่องได้มั้ยวี"
"......กลับมา วีว่าเราคงต้องคุยกันแล้วนะครับ พี่จองกุก"
"ช่างหัวพี่เถอะวี จะเอาเอกสารไปให้ไอแดฮยอนก้อไปซักทีเถอะนา "
"พี่จองกุก...."
เมื่อเห็นว่ารถของวีขับออกไปแล้ว จองกุกจึงจัดการโทรหาใครบางคน
"ทางสะดวกแล้ว รีบๆมาสิ จะได้เสร็จเร็วๆ ชั้นกำลังรู้สึกแย่เอามากๆเลยตอนนี้ เออนะ อย่าลืมบอกทางโน้นให้ถ่วงเวลาให้นานที่สุดนะ อือ"
"พี่ขอโทษนะครับ ที่ต้องทำแบบนี้ ขอโทษนะครับคนดี..."
สองสามวันที่ผ่านมานี้ ผมทำตัวปั่นปึ่งใส่วีตลอดเลย อย่างเมื่อกี้ก้อด้วย ทำทีเป็นรำคาญคนตัวเล็กทั้งที่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรผิด รู้สึกแย่ชะมัด ถ้าวีรู้เรื่องแล้วจะโกรธมากแค่ไหนนี่แทบไม่อยากคิดภาพเลย ชีวิตหลังแต่งงานของเราไม่ได้ง่ายขนาดนั่นครับ อุปสรรคมากมายเชียวหละ ทั้งเรื่องผู้หญิงของผมเมื่ก่อนที่ตามมารังควาญวีที่บ้านบ่อยๆเวลาผมไม่อยู่ หรือไปป่ะกันตามห้าง ข้างนอกไรบ้างงี้ ให้วีได้ปวดหัวเล่น "อย่าให้จับได้เชียวว่า แอบไปแรดกับใครที่ไหนนะ!! วีจะให้ทรมานกว่าไอมาร์คเลยคอยดู" นั่นหละครับ ผมมิบังอาจขัดคำสั่งของ ผบ.ทบ. (ผู้บัญชาการที่บ้าน) หรอกครับ ยังไม่อยากโดนยิงเป้าด้วย จะว่ามีแต่ปัญหาผมคนเดียวก้อไม่ได้นะ ผมเองก้อต้องคอยสอดส่องดูแลวีตลอดเวลาอ่ะ รายนี้ศัตรูเค้าเยอะ จนไม่กล้าปล่อยเอาไว้ที่บ้านคนเดียวบ่อยๆเดี๋ยวจะเป็นอันตรายไม่ใช่วีที่จะอันตรายหรอกครับ ศัตรูต่างหาก....
"อาจองกุกกก~~~"
"อ้าวมาแล้วหรอ นัมโซ ซอกแจ มากอดทีสิ อื้มม " ทุกคนครับผมอยากจะแนะนำให้รู้จักกับหลานสาวและหลานชายคนโตของผมครับ ก้อลูกของไอนัมจุนกับโฮซอกนะแหละครับ ที่วีเป็นคนตั้งชื่อให้อ่ะ ตอนคลอดออกมานี่ดันเป็นฝาแฝดซะงั้น แถมเป็นแฝดชายหญิงด้วยนะ วีก้อเลยตั้งชื่อให้อีกคนด้วย
"แล้วถ้าอาวีรู้เค้า อาจะโกรธพวกเรามั้ยคะ" นัมโซ เด็กฉลาดร่าเริง ยิ้มสวยมาก สดใสสมชื่อเลยหละ
"ซอกว่าอาวีไม่โกรธเราหรอกนัม ถ้าอาวีโกรธนี่ คงโกรธอากุกคนเดียวอ่ะ" ซอกแจ เด็กคนนี้ก้อฉลาด ฉลาดกวนตรีนอ่ะนะ ตบหัวเด็กผิดมั้ยครับ
"ไม่เอาๆ อย่าไปขู่อาจองกุกมันซอกแจ แค่นี้มันก้อเครียดแล้ว 555" นัมจุน ไอเพื่อนสึส!
"ไปเด็กๆ ไปช่วยแม่ในครัวนะ อย่าไปกวนอาจองกุกเค้า" โฮซอก
"คร้าบบ //คร้าา"
"วีจะฆ่ากูมั้ยวะเนี่ยย"
"เอาหน่าฮยอง อย่างน้อยก้อแค่หัวแตกอ่ะ" ยุนกิ ที่กำลังเดินจูงมือลูกสาวสุดน่ารักเข้ามา ตามหลังด้วยไอจิน ครอบครัวนี้น่ารักฝุดๆอ่ะ
"อย่างมาก พวกชั้นก้อไม่รู้เหมือนกันวะไอจองกุก" จิน ปลอบใจกูดีมากครัชช
"ชิ! ยองจีอา คิดถึงจังเลย มาให้อาอุ้มหน่อยครับ" ยองจีที่ว่าก้อลูกสาวไอจินกับยุนกิมันอ่ะครับ ทำไมไอพวกนี้ได้ลูกสาวน่ารักๆกันจังวะ ยองจีนี่หน้าหวานเหมือนยนกิมันอ่ะครับ แต่ผิวนี่ได้ไอจินรวมๆกันแล้วน่ารักน่าหยิกเชียวแหละ
"ไม่เอา ยองจีไม่ให้อุ้ม ยองจีจะหาอาวี" ครับ...
"555 ลูกกูไม่สนใจมึงวะไอกุก แล้วนี่ไอนัมจุนยังไม่มาอ่อ"
"มาแล้ว น่าจะไปเข้าห้องน้ำมั้ง" รมณ์เสียยย
"เออๆ มาๆช่วยกันทำ ไอแดฮยอนกับจีมินมันจะถ่วงได้ถึงเมื่อไหร่ก้อไม่รู้ มาทำให้เรียบร้อยกันเหอะวะ"
"เออ ขอบใจที่มาช่วยนะเว้ย"
"เออ เพื่อนขอมา ผมจัดให้ครับ"
ปัง ตึง ฟุ่บ!!
เสียงประตูห้องทำงานของประธานบริษัทถูกเปิดออกและปิดอย่างแรง จนพนักงานสะดุ้งกันไปเป็นแถบๆ รวมทั้งประธานอย่างแดฮยอนเองก้อด้วย
"มะ มาแล้วหรอไอแท หงุดหงิดอะไรนะ หืม" แดฮยอนแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"เอานี่ เอกสาร คราวหน้าถ้าลืมอีกจะให้แบคฮยองยึดตำแหน่งคืน" คนเป็นน้องพูดจบก้อทิ้งตัวลงบนโซฟา อย่างหงุดหงิด "แททำไรผิดวะ ฮยอง"
แดฮยอนเลิกคิ้วเป็นคำถามเมื่อคนเป็นน้องพูดออกมา
"ก้อพี่จองกุกไง เมินแทมาหลายวันแล้วนะ พูดด้วยดีๆก้อมาทำเป็นหงุดหงิด เย็นชาใส่ นี่แทไปทำอะไรให้เค้าโกรธมั้ยวะ!" มือเล็กฟาดลงบนโซฟา แดฮยอนเกรงว่า ถ้านั่นเป็นคนคงสลบคามือไปแล้วอ่ะ
"อ่ะ เอ่อ มันคงเครียดละมั้ง ไม่มีอะไรหรอกน่า คิดมากไปได้" พูดโกหกปลอบใจคนเป็นน้องไป ทั้งที่รู้ดีว่าเพราะอะไร เพราะเค้าเองก้อเป็นส่วนหนึ่งที่คิดแผนนี้ขึ้นมาเหมือนกัน
"เครียดบ้าอะไร ไปทำใครเค้าท้องรึไงนะ! แทเช็คแล้วนะ งานที่บริษัทนะไม่มีปัญหาอะไรให้เค้าเครียดหรอก" จ้าา รอบคอบซะจริงง
"ถ้ามันทำคนอื่นท้องจริง แทจะทำไง" ถามไปงั้นแหละ แต่ก้ออยากรู้จริงๆ
".......ไม่รู้สิ" เสียงแผ่วๆของคนเป็นน้องเอ่ยขึ้น
"เฮ้ออ ไม่รีบกลับใช่มั้ย ช่วยชั้นทำงานหน่อย วันนี้งานเยอะมากจริงๆ เลขาก้อลาป่วยซะด้วย" จริงๆงานวันนี้ก้อไมเยอะเท่าไหร่หรอก แต่ผมให้พนักงานเอ างานทั้งสัปดาห์นี้มาให้ทำ มันเลยเยอะไปหมดเลย
"จีมินหละ" แทฮยองเดินมารับแฟ้มเอกสารไปนั่งทำที่โต๊ะของเลขาผม
"ออกไปคุยเรื่องสัญญากับบิรษัทของอังกฤษนะ คงกลับมาช่วงเย็นๆ แล้วแกจะอยู่ช่วยงานชั้นมั้ยเนี่ย"
"เออๆ ช่วยสิ อย่าบ่น พูดมากเป็นตาแก่ไปได้"
ผมลอบมองหน้าสวยของน้องชายเป็นระยะๆ หลังจากได้รับข้อความการเคลื่อนไหวที่บ้านจากจองกุก จีมินที่เข้าไปถึงที่บ้านเรียบร้อยแล้ว จริงๆผมโกหกแหนะ เรื่องสัญญานั้นเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้ว จีมินแค่ออกไปเตรียมของเข้าไปที่บ้านแค่นั้นเอง ใบหน้าสวยของแทฮยอง ขมวดคิ้วยุ่งเหยิงจนคนเป็นพี่อย่างผมอดขำไม่ได้ ปากเล็กๆนั่นยื่นออกมาเหมือนเป็ดเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเด็กนี่แทบจะไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่หลังจากเรื่องคุณพ่อ แต่ว่าพอมาเจอจองกุกนี่ เจ้าตัวก้อยิ้มบ่อยขึ้น จนคนในครอบครัวก้อยากจะเห้นหน้าไอคนที่ทำให้เจ้าเด็กเย็นชานี่มีรอยยิ้ม
"เอากาแฟหน่อยมั้ย หิวรึปล่าว" ถามคนตัวเล็กที่นั่งทำงานให้ผม มาหลายชั่วโมง ผลที่ได้คือ การส่ายหน้าหรอ
"เดี่ยวปวดท้องนะ" กระเพาะยิ่งดีๆอยู่ด้วยน้องชายผม
"คุ้กกี้กับนมแล้วกัน" กินอะไรน่ารักตลอด
"เดี๋ยวให้เด็กเอามาให้ รอก่อนแล้วกัน"
"อือ"
"เครียดทำไมนะ หึ?"
"จองกุกเค้าเบื่อแทแล้วรึปล่าวฮยอง เค้าไม่รักแทแล้วใช่มั้ยอ่ะ" มือบางกำปากกาแน่นจนเห็นเส้นเลือดเด่นชัด
"แทฮยองอา คนเรามันก้อต้องมีช่วงเวลาที่อยากอยุ่คนเดียวบ้างแหละ อย่าคิดมากนาา ไอกุกมันรักแกจะตายไป มันไม่นอกใจหรอก" ผมว่าพลางบีบไหล่เล็กๆนั่น
"นอกใจ?"
".....วู้ คิดมากๆ ทำงานไปเลยไป ไม่อยากกลับบ้านดึกๆอ่ะ "
"พี่จะไม่นอกใจใช่มั้ย จองกุกอา วีเชื่อใจพี่นะ"
"บ้านมืดจัง ไม่มีใครอยู่บ้านรึไง นะ" วีที่นั่งรถกลับมากับแดฮยอน
"ไม่รู้สิ แกเข้าไปก่อนแล้วกัน ชั้นจะเอารถไปเก็บ อย่าลืมเปิดไฟในบ้านนะเว้ย เดี๋ยวชนนู่นชนนี่อีก"
"อือๆ "
"ประตูบ้านก้อไม่ปิด แกร้ง! เอ๊ะ!? ใครเอาแก้วมาวางตรงนี้เนี่ย! ถ้าเกิดมันแตกขึ้นมาจะทำไงห่ะ!" ทันทีที่วีก้าวเข้ามในบ้าน เท้าขาวก้อสะดุดไปกับแก้วช๊อตที่วางอยู่บนพื้น กระดาษสีครีม มีประโยค สวยเรียบเรียงไว้ "เดินมาข้างหน้า 20 ก้าวนะ ใครเล่นพิเรนท์อะไรอีกเนี่ย " ปากสวยบ่นแต่ก้อไม่หยุดที่จะเดินไปตามคำสั่งที่เห็นในกระดาษ
"ตู้เย็น? 'เปิดชั้นสิ' อะไรเนี่ยย ?" ตุ๊กตา...สิงโตรุ่นลิมิเตด?ถูกซ่อนเอาไว้ในตู้เย็น วีดึงโพสอิทที่แปะติดตุ๊กตาออกมา 'โต๊ะกินข้าว ในครัว?' ร่างบางก้าวเข้าไปในครัวอย่างที่เขียนไว้ในโพสอิทสีหวาน ก่อนจะยกยิ้มมุมปากขึ้นเมื่อเจอกับของบนโต๊ะ ช่อกุหลาบสีขาววางเคียงคู่กับแก้วช๊อตที่บรรจุเทียนหอมถูกจุดวางอยู่
ฮั่นแน่~~ ยิ้มอยู่หละสิ ดีแล้วๆ พี่นะตกหลุมรักรอยยิ้มกับดวงตาของวีมากเลยนะ รู้มั้ย ครับ?'
ฮั่นแน่~~ ยิ้มอยู่หละสิ ดีแล้วๆ พี่นะตกหลุมรักรอยยิ้มกับดวงตาของวีมากเลยนะ รู้มั้ย ครับ?'
"คนบ้า"
'มีบางอย่างอยู่ในห้องน้ำนะ'
"อะไรจะอยู่ในห้องน้ำกันนะ ตัวกัปปะหรอ" ไม่ใช่ ไม่ใช่กัปปะซะหน่อย
"อะไรจะอยู่ในห้องน้ำกันนะ ตัวกัปปะหรอ" ไม่ใช่ ไม่ใช่กัปปะซะหน่อย
'แก้มแดงหมดแล้วครับที่รักก ยิ้มกว้างๆอย่างนั่นเดี๋ยวก้อเมื่อยแก้มหรอกนาา'
" รู้ทันตลอดอ่ะ แล้วนี่อะไร ลิปมันหรอ วีไม่ใช่ผู้หญิงนะ!"
'ที่ให้ลิปมัน เพราะวีอ่ะชอบปากแห้งไงแล้วมันก้อจะแตกใช่มั้ย ลิปมันช่วยปากวีได้นะครับ อิอิ'
'ที่ให้ลิปมัน เพราะวีอ่ะชอบปากแห้งไงแล้วมันก้อจะแตกใช่มั้ย ลิปมันช่วยปากวีได้นะครับ อิอิ'
"ดูแลปากวีหรอ ทาไปเดี๋ยวพี่ก้อกินหมดอยู่ดี ไม่รู้ตัวรึไงนะ"
'สวนหลังบ้าน'
"สวนหลังบ้าน?? " ขาเรียวก้าวมาอย่างทุลักทุเลเพราะอุ้มตุ๊กตาสิงโตตัวใหญ่เอาไว้ มือข้างนึงก้อถือช่อดอกไม้แสนหวาน อีกข้างก้อมีกล่องลิปมัน มาหยุดอยู่ที่หน้าสวนหลังบ้าน
"สุขสันต์วันเกิดนะครับ แทฮยอง" จองกุกมองคนตัวเล็กที่เดินเข้ามาหาทำหน้าอึ้งๆมึนๆ แสงไฟประดับตกแต่งกระทบผิวขาวนั่นช่างดูยั่วยวน ดวงตาเป็นประกายฉ่ำ คลอด้วยน้ำใสๆ อีกเดี๋ยวคงไหลออกมาอย่างแน่นอน
"นี่....นี่มันอะไรกันฮะ?" น้ำเสียงใสสั่นเครือฟังได้ชัด
"วันนี้วันเกิดแกไงแทฮยอง ขี้ลืมอีกแล้ว" จีมิน แดฮยอนที่ยืนโอบกันอยู มองด้วยสายตาที่เอ็นดู
".......คนบ้า ฮึก ก บ้าา บ้าที่สุดเลย ฮืออ~~" จองกุกรวบตัวภรรยาเค้าไปกอดเอาไป โอ๋เหมือนเด็กๆ
ปาร์ตี้วันเกิดที่เจ้าของลืมไปแล้วนั่น กำลังครึกครื้น เสียงเพลงจังหวะสนุกสนานถูกเปิดมาเรื่อยๆจากฝีมือการมิกซ์ของยุนกิและนัมจุน อาหารสุดแสนจะอร่อยของจิน และโฮซอก ไฟประดับและของตกแต่งทั้งหลายจากจีมินและเด็กๆ บรรดาพี่ชายทั้งหลาย ทั้งพี่สะใภ้พี่เขยก้อนั่งคุมไม่ให้ลูกๆหลานๆตัวเองนั่นเล่นซนจนเกินเหตุ
"คุณแม่~~" เสียงใสดังนำมาก่อนที่ต้นเสียงจะวิ่งเข้าสุ่อ้อมกอดของคนเป็นแม่อย่างโหยหา
"แทจอง ทำไมเพิ่งกลับมาหละครับ หื้ม?"
"แทจองไปรับจีฮยอนที่โรงพยาบาลมาคับ วันนี้จีฮยอนท้องเสีย" จีฮยอนคือลูกสาวสุดรักสุดหวงของจีมินและแดฮยอนที่อายุเท่ากันกับแทจอง
"เจ้าเปี๊ยกก กอดแต่แม่จะไม่กอดพ่อบ้างรึไงหึ" จองกุกเดินมาเขกหัวลูกชายเบาๆ ก่อนที่ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกจนกอดกันกลม
"วันนี้มีความสุขจังเลยเนอะพี่จองกุก แทจอง" วี
"อืม มีความสุขมากๆเลย วีครับ"
"ครับ!?"
"เรื่องที่พี่เมินเรานะพี่ขอโทษนะ แต่ว่า มันเป็นแผนนะรู้ยัง"
"ครับ!?"
"เรื่องที่พี่เมินเรานะพี่ขอโทษนะ แต่ว่า มันเป็นแผนนะรู้ยัง"
"อือ ไม่โกรธแล้วว"
" แม่คับ พ่อคับบบ สนใจแทจองหน่อยยย" ลูกชายเฝ้าอ้อนคนเป็นพ่อแม่ ก่อนจะทำหน้างอลๆเมื่อไม่มีใครสนใจเลยหนีไปวิ่งเล่นกับนัมโซ ซอกแจ ยองจีและจีฮยอน
"ลูกงอลแล้วนะพี่จองกุก"
"ลูกคงเหงา ไม่มีเพื่อนเล่นนะ"
"นั่นเพื่อนเล่นเต็มไปหมด จะไม่มีได้ยังไงกัน บ้า"
"งั้นลูกคงอยากเล่นกับน้องมั้ง"
"หืมน้องที่ไหนกัน ลูกอ่ะ เด็กสุดแล้วนะ"
"น้องที่กำลังจะเกิดไงครับ"
"มีใครในนี้ท้องหรอฮะพี่จองกุก!?"
"วีไง"
"ห่ะ??...."
"ปะ"
"ปะ?"
"ไปทำน้องให้แทจองกัน ^^"
"มีใครในนี้ท้องหรอฮะพี่จองกุก!?"
"วีไง"
"ห่ะ??...."
"ปะ"
"ปะ?"
"ไปทำน้องให้แทจองกัน ^^"
ไปทำน้องให้แทจองกัน^^
#ฟริ้งงงงง จบแบ้ววววว
#อาา เหนื่อยจัง เค้าขอบคุณรีดเดอร์ทุกๆคนมากเลยนะเจ้าคะ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นตื อยากบอกว่าไรต์อ่านหมดเลยย 555
ขอบคุณที่คอยติดตาม ฟิค ง่อยๆเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณจริงๆ
#เปิดเรื่องใหม่ดีมั้ย แต่งเอาไว้แปลกไปจากที่เคยแต่งดี ลงดีมั้ย ดีมั้ยยย???
#ขอบคุณอีกครั้งนะค้าบบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น