ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ...FIVE...
"อ้าา คิ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก้อได้นะฮะพี่มาร์ค อือ เดี่ยวนี้นะพี่ไม่ต้องรีบไปหาจีมินอะไรนั้นแล้วนะ"
"ไม่รีบยังไงไหว ก้อตัวเรานะแทบจะกลืนกินพี่เข้าไปหมดแล้วรู้มั้ย อ่ะ อืมม"
"อ่ะ อาา ช้าหน่อยสิพี่มาร์ค อื้ออ แบมดีกว่าใช่มั้ยหละ"
"เทียบกันไม่ติดหรอก ฮึบ แบมนะเหมือนของหวานแต่จีมินนะก้อแค่ของชั่วคราว"
"แต่กว่าแบมจะลากพี่ออกมาจากของชั่วคราวนั่นได้ก้อนานนะ อิิอิ"
"ก้อมันไม่ปล่อยนิ อื้ออ แบมๆเนี่ยน่ารักจังเลยนะครับ"
"แล้วรักแบมมั้ย คิคิ"
"รักสิ อื้มมมม อ่ะ "
"อ่ะ อาา พี่มาร์ค"
ผมที่เดินแยกกันตรวจกับวีในตอนแรกเดินย้อนกลับมาหาน้องวีเพราะมันไม่มีอะไรผิดปกติ แต่กลับเจอน้องวีที่ยืนกำหมัดแน่นอยู่หน้าห้องเก็บอุปกรณพละ ผมเลยเดินเข้าไปเงียบๆก้อได้ยินเสียงสนทนาที่ร้อนแรงนั้นและก้อมีชื่อน้องจีมินเพื่อนน้องวีเข้าไปเกี่ยวด้วย เกิดอะไรขึ้นนะ ผมเลือกที่จะทำเหมือนไม่ได้ยินแล้วเรียกน้องวีออกมา ตอนแรกที่ผมสบตากับน้องผมนี่แทบจะทรุดเลย ก้อสายตาน้องเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคนดูหน้ากลัวอย่างบอกไม่ถูก พอถามก้อบอกไม่มีอะไร ผมละสงสัยจริงๆ แต่ก้อไม่อยากถามอะไรมากมายกลัวน้องรำคาญถึงจะเป็นห่วงก้อเถอะ
"อ้าว วีกลับมาแล้วหรอกเป็นไงมั่งทำงานวันแรก เพื่อนพี่ไม่ได้ทำอะไรแกใช่มั้ย?" แดฮยอน
"ไอบ้านี่ จะให้กุทำอะไรน้องมึงวะ เดะต่อยคว่ำ" จองกุก
"สนุกดีฮะพี่แดฮยอน ขอบคุณที่ช่วยแนะนำนะฮะ รุ่นพี่จองกุก" น้องวีตอบแล้วยิ้มๆแต่รอยยิ้มนั่น เปลี่ยนไป..
"แท...กลับกันเถอะนะ เจโฮป จีมิน ไปเถอะ รุ่นพี่ครับพวกผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" น้องชูก้าเรียกชื่อจริงของน้องวีแบบมีลับลมคมนัยอะไรสักอย่างแล้วก้อขอตัวกลับไป
"ให้พี่ไปส่งมั้ยครับเด็กๆ เดี๋ยวพวกพี่ก้อจะกลับกันแล้วนะ" พี่จิน
"ไม่เป็นไรครับพี่จิน เดี๋ยวพวกเรากลับกันเองดีกว่า ขอบคุณครับ" น้องชูก้าพูดคุยและยิ้มเป็นปกติ แล้วเดินออกไป
.
.
.
.
.
"เริ่มเรื่องนี้เร็วๆเถอะ อย่าช้ามากกว่านี้ เดี๋ยวชั้นอกแตกตาย.."วีพูดออกมาหลังจากเดินออกมานอกโรงเรียน
"รู้แล้วนาา เรื่องที่บ้านมันนะชั้นจัดการแล้ว แต่มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป รีบร้อนกว่านี้ไม่ได้หรอก" เจโฮป
"เรื่องไอเด็กแบมแบมนั้น ตรวจสอบให้ดีนะยุนกิ มันไม่ใช่คนดีขนาดนั้น"วี
"อือ ข้อมูลสำคัญๆนะชั้นดึงมาหมดแล้ว รอแค่ตรวจสอบอีกนิดหน่อย เดี๋ยวชั้นจะบอกไปที่หลังนะ" ชูก้า
"รู้อะไรมาหรอแท" จีมิน ถามหน้านิ่ง
"อือ นิดหน่อยนะ จีมินคืนนี้ไปกับชั้นได้มั้ย เราจะได้เริ่มส่วนของเราบ้าง" วี
"เดี๋ยวตอนค่ำจะเข้าไปนะ วันนี้ยังไงต้องกลับบ้านก่อนนะของสำคัญมันอยู่ที่บ้าน" จีมิน
"กลับกันเถอะ" ชูก้าพูดบอกทุกคนทันทีที่รถของแต่ละครอบครัวมารับ
.
.
.
"พวกเด็กๆเนี่ยน่ารักกว่าที่คิดไว้อีกนะ" จองกุก
"นั่นดิ น่ารักแต่ก้อดูลึกลับดีทุกคนเลย" จิน
"ชอบวะ" แรพม่อน
"น้องเจโฮปหรอ แต่ดูท่าน้องเค้าเกลียดมึงวะ 5555" จิน
"อย่าชอบน้องกุแล้วกัน น้องกุนะ ไม่เคยผ่านมือใคร และกุก้อไม่อยากให้น้องกุต้องเจ็บกับเรื่องความรักที่เชื่อใจไม่ได้ เพราะงั้นถ้าคิดจะชอบน้องกุ ได้โปรดจริงใจ จริงจังกับน้องกุด้วย" แดฮยอนพูดออกมาแต่ตามองไปที่จองกุกเหมือนจะบอกแค่จองกุกคนเดียว
"หวงจังเลยน้าา แดฮยอน" แรพม่อนแซว
"น้องกุ กุหวงก้อเรื่องธรรมดาปะ กุไม่อยากให้มันเจอเพลย์บอยใจร้ายวะ" แดฮยอน
"ไม่อยากให้เจอเพลย์บอยใจร้ายแล้วอยากให้เจออะไรวะ" จิน
"อยากให้เจอคนที่รักมันจริงๆแค่นั้นพอ" แดฮยอน
"คนๆนั้นนะมีอยู่จริงๆนะเว้ยแดฮยอน เชื่อกุสิ ^_^" จองกุก
"พิสูจน์สิ" แดฮยอน
.
.
.
.
.
"อายัติบัตริเครดิตของมันทีละใบทุกห้าวันละ เริ่มจากใบที่ใช้น้อยที่สุดไล่ขึ้นไปปเรื่อยๆ เข้าใจมั้ย?" วี
(รู้แล้วนาา เอาแค่เครดิตก่อนนะ แค่นี้แหละ ไปนอนหละ) ชูก้า
"เออ ฝันดีนะ" วี
"ทำงานเร็วสมกับเป็นยุนกิเลยเนอะ" จีมินนอนอ่านบางอย่างที่เรียกว่าของสำคัญที่กลับไปเอาที่บ้านมาอยุ่บนเตียงของวีพูดขึ้นมา
"นายจะเอาไงจีมิน เรื่องเงินนะยุนกิจัดการไปแล้ว ส่วนเรื่องธุรกิจนะเจโฮปจัดการให้หุ้นส่วนมันถอนหุ้นออกมาไว้ที่พวกเราที่ละสองสามหุ้นแล้วนะ" วี หยิบของสำคัญที่จีมินถือมาดู ที่จริงมันก้อคือเอกสารทางการเงงินทั้งหมดของครอบครัวไอมาร์คที่มันเคยเอามาฝากไว้ที่บ้านจีมินตอนที่หุ้นมันตกเลยเอามาปรึกษาจีมินว่าจะทำยังไงกับการเอากำไรคืน ไอจีมินนะเก่งนะ
"ที่เหลือคือหน้าที่พวกเราแล้วสินะ" จีมินหันมากอดเอววีเอาไว้หลวมๆทั้งที่ยังนอนอยู่
"อือ คนของชั้นตามมันอยู่ตลอดเวลา เพราะงั้นเราต้องจัดการคนมันก่อน" วี
"เรื่องคนของมันชั้นจัดการเอง แทแทคอยจับตาดูมันเอาไว้หละ พร้อมเมื่อไหร่ก้อลงมือพร้อมกันเลย" จีมิน
"นายโอเค? " วีเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วล้มตัวนอนหันไปหน้าไปหาจีมิน
"ทำไมจะไม่โอเค ชั้นเจ็บมาพอแล้วนะแท " จีมินกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจนวีต้องขยับตัวเข้าใกล้อีก
"อือ ส่วนเรื่องเด็กคนนั้นยุนกิสืบมาได้มากกว่าที่คิด เอามารวมกับข้อมูลที่ชั้นมี มันคงจะเยอะพอตัว เพราะงั้นเรื่องนี้ก้อจะจบอีกไม่นานหรอก" วี
"แทไปเจออะไรมาหรอวันนี้ เกี่ยวกับพวกมันรึปล่าว" จีมิน
"อือ แค่เรื่องสกปรกๆนะ นายอย่าสนใจเลย นอนเถอะ" วี
"ค้าบๆ ฝันดีนะแท รักแกนะ แทนะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยรู้มั้ย โฮซอกกับยุนกิด้วย พวกนายเป็นทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวชั้นเลยนะ" จีมิน
"รักเหมือนกัน ฝันดีนะ" วี
เม้นกันหน่อยนาาาาาาาาา ชู๊ปปป เม้นๆๆๆ >//<
"ไม่รีบยังไงไหว ก้อตัวเรานะแทบจะกลืนกินพี่เข้าไปหมดแล้วรู้มั้ย อ่ะ อืมม"
"อ่ะ อาา ช้าหน่อยสิพี่มาร์ค อื้ออ แบมดีกว่าใช่มั้ยหละ"
"เทียบกันไม่ติดหรอก ฮึบ แบมนะเหมือนของหวานแต่จีมินนะก้อแค่ของชั่วคราว"
"แต่กว่าแบมจะลากพี่ออกมาจากของชั่วคราวนั่นได้ก้อนานนะ อิิอิ"
"ก้อมันไม่ปล่อยนิ อื้ออ แบมๆเนี่ยน่ารักจังเลยนะครับ"
"แล้วรักแบมมั้ย คิคิ"
"รักสิ อื้มมมม อ่ะ "
"อ่ะ อาา พี่มาร์ค"
ผมที่เดินแยกกันตรวจกับวีในตอนแรกเดินย้อนกลับมาหาน้องวีเพราะมันไม่มีอะไรผิดปกติ แต่กลับเจอน้องวีที่ยืนกำหมัดแน่นอยู่หน้าห้องเก็บอุปกรณพละ ผมเลยเดินเข้าไปเงียบๆก้อได้ยินเสียงสนทนาที่ร้อนแรงนั้นและก้อมีชื่อน้องจีมินเพื่อนน้องวีเข้าไปเกี่ยวด้วย เกิดอะไรขึ้นนะ ผมเลือกที่จะทำเหมือนไม่ได้ยินแล้วเรียกน้องวีออกมา ตอนแรกที่ผมสบตากับน้องผมนี่แทบจะทรุดเลย ก้อสายตาน้องเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคนดูหน้ากลัวอย่างบอกไม่ถูก พอถามก้อบอกไม่มีอะไร ผมละสงสัยจริงๆ แต่ก้อไม่อยากถามอะไรมากมายกลัวน้องรำคาญถึงจะเป็นห่วงก้อเถอะ
"อ้าว วีกลับมาแล้วหรอกเป็นไงมั่งทำงานวันแรก เพื่อนพี่ไม่ได้ทำอะไรแกใช่มั้ย?" แดฮยอน
"ไอบ้านี่ จะให้กุทำอะไรน้องมึงวะ เดะต่อยคว่ำ" จองกุก
"สนุกดีฮะพี่แดฮยอน ขอบคุณที่ช่วยแนะนำนะฮะ รุ่นพี่จองกุก" น้องวีตอบแล้วยิ้มๆแต่รอยยิ้มนั่น เปลี่ยนไป..
"แท...กลับกันเถอะนะ เจโฮป จีมิน ไปเถอะ รุ่นพี่ครับพวกผมขอตัวกลับก่อนนะครับ" น้องชูก้าเรียกชื่อจริงของน้องวีแบบมีลับลมคมนัยอะไรสักอย่างแล้วก้อขอตัวกลับไป
"ให้พี่ไปส่งมั้ยครับเด็กๆ เดี๋ยวพวกพี่ก้อจะกลับกันแล้วนะ" พี่จิน
"ไม่เป็นไรครับพี่จิน เดี๋ยวพวกเรากลับกันเองดีกว่า ขอบคุณครับ" น้องชูก้าพูดคุยและยิ้มเป็นปกติ แล้วเดินออกไป
.
.
.
.
.
"เริ่มเรื่องนี้เร็วๆเถอะ อย่าช้ามากกว่านี้ เดี๋ยวชั้นอกแตกตาย.."วีพูดออกมาหลังจากเดินออกมานอกโรงเรียน
"รู้แล้วนาา เรื่องที่บ้านมันนะชั้นจัดการแล้ว แต่มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป รีบร้อนกว่านี้ไม่ได้หรอก" เจโฮป
"เรื่องไอเด็กแบมแบมนั้น ตรวจสอบให้ดีนะยุนกิ มันไม่ใช่คนดีขนาดนั้น"วี
"อือ ข้อมูลสำคัญๆนะชั้นดึงมาหมดแล้ว รอแค่ตรวจสอบอีกนิดหน่อย เดี๋ยวชั้นจะบอกไปที่หลังนะ" ชูก้า
"รู้อะไรมาหรอแท" จีมิน ถามหน้านิ่ง
"อือ นิดหน่อยนะ จีมินคืนนี้ไปกับชั้นได้มั้ย เราจะได้เริ่มส่วนของเราบ้าง" วี
"เดี๋ยวตอนค่ำจะเข้าไปนะ วันนี้ยังไงต้องกลับบ้านก่อนนะของสำคัญมันอยู่ที่บ้าน" จีมิน
"กลับกันเถอะ" ชูก้าพูดบอกทุกคนทันทีที่รถของแต่ละครอบครัวมารับ
.
.
.
"พวกเด็กๆเนี่ยน่ารักกว่าที่คิดไว้อีกนะ" จองกุก
"นั่นดิ น่ารักแต่ก้อดูลึกลับดีทุกคนเลย" จิน
"ชอบวะ" แรพม่อน
"น้องเจโฮปหรอ แต่ดูท่าน้องเค้าเกลียดมึงวะ 5555" จิน
"อย่าชอบน้องกุแล้วกัน น้องกุนะ ไม่เคยผ่านมือใคร และกุก้อไม่อยากให้น้องกุต้องเจ็บกับเรื่องความรักที่เชื่อใจไม่ได้ เพราะงั้นถ้าคิดจะชอบน้องกุ ได้โปรดจริงใจ จริงจังกับน้องกุด้วย" แดฮยอนพูดออกมาแต่ตามองไปที่จองกุกเหมือนจะบอกแค่จองกุกคนเดียว
"หวงจังเลยน้าา แดฮยอน" แรพม่อนแซว
"น้องกุ กุหวงก้อเรื่องธรรมดาปะ กุไม่อยากให้มันเจอเพลย์บอยใจร้ายวะ" แดฮยอน
"ไม่อยากให้เจอเพลย์บอยใจร้ายแล้วอยากให้เจออะไรวะ" จิน
"อยากให้เจอคนที่รักมันจริงๆแค่นั้นพอ" แดฮยอน
"คนๆนั้นนะมีอยู่จริงๆนะเว้ยแดฮยอน เชื่อกุสิ ^_^" จองกุก
"พิสูจน์สิ" แดฮยอน
.
.
.
.
.
"อายัติบัตริเครดิตของมันทีละใบทุกห้าวันละ เริ่มจากใบที่ใช้น้อยที่สุดไล่ขึ้นไปปเรื่อยๆ เข้าใจมั้ย?" วี
(รู้แล้วนาา เอาแค่เครดิตก่อนนะ แค่นี้แหละ ไปนอนหละ) ชูก้า
"เออ ฝันดีนะ" วี
"ทำงานเร็วสมกับเป็นยุนกิเลยเนอะ" จีมินนอนอ่านบางอย่างที่เรียกว่าของสำคัญที่กลับไปเอาที่บ้านมาอยุ่บนเตียงของวีพูดขึ้นมา
"นายจะเอาไงจีมิน เรื่องเงินนะยุนกิจัดการไปแล้ว ส่วนเรื่องธุรกิจนะเจโฮปจัดการให้หุ้นส่วนมันถอนหุ้นออกมาไว้ที่พวกเราที่ละสองสามหุ้นแล้วนะ" วี หยิบของสำคัญที่จีมินถือมาดู ที่จริงมันก้อคือเอกสารทางการเงงินทั้งหมดของครอบครัวไอมาร์คที่มันเคยเอามาฝากไว้ที่บ้านจีมินตอนที่หุ้นมันตกเลยเอามาปรึกษาจีมินว่าจะทำยังไงกับการเอากำไรคืน ไอจีมินนะเก่งนะ
"ที่เหลือคือหน้าที่พวกเราแล้วสินะ" จีมินหันมากอดเอววีเอาไว้หลวมๆทั้งที่ยังนอนอยู่
"อือ คนของชั้นตามมันอยู่ตลอดเวลา เพราะงั้นเราต้องจัดการคนมันก่อน" วี
"เรื่องคนของมันชั้นจัดการเอง แทแทคอยจับตาดูมันเอาไว้หละ พร้อมเมื่อไหร่ก้อลงมือพร้อมกันเลย" จีมิน
"นายโอเค? " วีเอื้อมมือไปปิดโคมไฟที่หัวเตียงแล้วล้มตัวนอนหันไปหน้าไปหาจีมิน
"ทำไมจะไม่โอเค ชั้นเจ็บมาพอแล้วนะแท " จีมินกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นจนวีต้องขยับตัวเข้าใกล้อีก
"อือ ส่วนเรื่องเด็กคนนั้นยุนกิสืบมาได้มากกว่าที่คิด เอามารวมกับข้อมูลที่ชั้นมี มันคงจะเยอะพอตัว เพราะงั้นเรื่องนี้ก้อจะจบอีกไม่นานหรอก" วี
"แทไปเจออะไรมาหรอวันนี้ เกี่ยวกับพวกมันรึปล่าว" จีมิน
"อือ แค่เรื่องสกปรกๆนะ นายอย่าสนใจเลย นอนเถอะ" วี
"ค้าบๆ ฝันดีนะแท รักแกนะ แทนะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยรู้มั้ย โฮซอกกับยุนกิด้วย พวกนายเป็นทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวชั้นเลยนะ" จีมิน
"รักเหมือนกัน ฝันดีนะ" วี
เม้นกันหน่อยนาาาาาาาาา ชู๊ปปป เม้นๆๆๆ >//<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น