ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ...FOUR...
"ว่าไงครับน้องวี เหตุผลที่เข้ามาทำงานกับพวกพี่" จองกุก
เก็บอาการหน่อยมั้ยรุ่นพี่น้ำลายจะไหลแล้วนะ ทำไมต้องคุยตัวต่อตัวด้วยวะ วีไม่เข้าใจ!! แล้วทำไมวีต้องได้คุยกับไอรุ่นพี่คนนี้ด้วย อ้าาก
"ก้อแค่อยากทำนะฮะรุ่นพี่ แค่รุ้สึกเรียนอย่างเดียวมันก้อเบื่อนะฮะ เลยอยากจะลองทำอะไรที่ไม่เคยทำดูบ้าง.." วีตอบแบบกำกวมเพื่อไม่ให้อีกคนถามมาก
"แค่อยากทำอะไรที่ไม่เคยทำงั้นหรอครับ ลองมาอยู่กับพี่สิ รับรองได้ทำหลายอย่างแน่ๆ ^_^ สนใจมั้ยครับน้องวี" ไอรุ่นพี่นี่เก็บนอไม่มิดแล้วรู้มั้ยครับ!! น้องวีจะบ้าตาย
"555 งั้นหรอฮะรุ่นพี่ น่าสนใจเหมือนกันนะฮะ แต่วีคิดว่าไม่เอาดีกว่า วีไม่ได้ไว้ใจใครเร็วขนาดนั้นหรอกนะฮะ ^_^" ตอบตามความรู้สึกจิงๆเลยเอ้า
"เอ๋~~ ทำไมหละครับน้องวี พี่ไม่น่าไว้ใจหรอ พูดแบบนี้พี่น้อยใจจัง T^T" ม่อ..
"อ่ะ ไม่ใช่ครับรุ่นพี่ วีแค่พูดไปเล่นๆนะฮะ ไม่ได้ไม่ไว้ใจรุ่นพี่นะฮะ แต่ที่บ้านวีสอนมาดีนะฮะว่าอย่าไว้ใจใครง่ายๆเพราะคนที่จะเดือดร้อนหรือเจ็บใจจะเป็นตัวเราเองนะฮะ" ทำหน้าสำนึกผิด
น้องวีตอบเก่ง พูดดีแบบนี้เอาใจพี่จองกุกคนนี้ไปเลยมั้ยครับน้อง แค่นี้พี่ก้อดดนทำลายภูมิต้านทานหมดหละ อย่ายิ้มเถอะครับขอร้องงง
"พี่แค่ล้อเล่นเองครับบ อย่าซีเรียสสิ เดี๋ยวไม่น่ารักนะ" หยอดไปทีนึง แก้มแดงเลยย น่ารักจัง
"วีก้อไม่น่ารักอยุ่แล้วฮะรุ่นพี่ แต่วีอยากทำงานนี้จริงๆนะฮะ รุ่นพี่ ให้วีทำไม่ได้หรอฮะ" ส่งสายตาวิ้งใสๆไปให้ ดูสิว่าจะไม่ตกหลุม
โป๊ะ!! เหมือนคิวปิดมายิ้งลูกศรปักอกผมเลย ทำไมผมถึงรู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่เหมือนคนอื่นๆที่ผมเคยเจอมานะ บางครั้งก้อดูสดใสบางครั้งก้อเหมือนแสร้งทำ ดวงตาที่แสนจะมีสเน่ห์นั่นที่จ้องตาผมตลอดเวลาที่พูดกับผมทำให้ผมรู้สึกใจสั่นแปลกๆ จมูกโด่งรั้นบ่งบอกได้ถึงนิสัยที่เอาแต่ใจนั่น ปากสีส้มสดใส ที่ชวนให้ลิ้มลอง มันทำให้ผมรู้สึกอยากจะ.....
"รุ่นพี่ฮะ รุ่นพี่" รู้ตัวอีกทีน้องวีก้อชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วโบมือไปมาอยุ่หน้าผม เฮ้ย ผมเหม่อหรออ!!
"คะ ครับ เอ่ออ เอาหละ เดี๋ยวพี่จะให้น้องวีทำงานฝ่ายคุมกฏแบบเดียวกับพี่แล้วกันนะ แต่ถ้าว่างก้อไปช่วยแดฮยอนทำงานบัญชีก้อได้เห็นมันบอกว่าน้องวีเก่งคำนาณมากกว่ามันอีก 555" เกือบไปแล้วๆๆ ถ้ามองหน้าน้องวีนานกว่านี้คงลำบากแน่ๆ
"ได้ฮะ แล้ววีจะเริ่มได้เมื่อไหร่ครับรุ่นพี่" แววตาใสๆนั่น
"เดี๋ยวนี้เลยครับ ออกไปตรวจรอบๆโรงเรียนกับพี่ก่อน โอเคมั้ย?" จองกุก หาโอกาสพูดคุย
"ได้ฮะๆ ^_^"
"พี่ช่วยเลิกจ้องหน้าผมแบบนั้นได้มั้ยฮะ??"
"ไม่ได้ หน้าน้องมีแรงดึงดูดหน้าพี่ให้เข้าไปใกล้" ไอหื่น
"ถ้าพี่เข้ามาใกล้อีกนิด ผมไม่ทำแล้วนะงานนี่นะ!!!" เจโฮปวีน
"555 พี่แค่อยากมองหน้าคนน่ารักใกล้ๆแค่นั้นเองน่าา งานน้องนะไม่มีอะไรมากหรอก แค่ช่วยพี่ตรวจเอกสารพวกนี้ก้อพอแล้ว" แรพม่อนบอกแล้วยกกองเอกสารเล็กๆมาให้
"ตรวจยังไงครับ" ถ้ารู้จะไม่ถามเลยฮึ่ยยฃ
"แค่ตรวจว่าลายเซ็นของอาจารย์ต่างๆบนเอกสารมันมีครบมั้ย มีเซ็นพลาดตรงไหนบ้าง ถ้าครบวางตรงนี้ แต่ถ้าไม่ ก้อวางในกล่องนี้นะ" พี่แรพม่อนนี่ก้อน่าตาดีนะ ถ้าไม่ติดนิสัยห่ามๆแปลกๆนี่
"ได้ครับ แล้วเมื่อไหร่พี่จะเอาหน้าออกไปห่างๆผมเนี่ยยย!!" เจโฮป
ไอเด็กนี่หน้าแกล้งจริงๆ ปกติเห็นหัวเระาได้ตลอดไงตอนนี้นั่งเกร็งเป็นท่อนไม้อย่างนั้นหกันหละ 555
"รุ่นพี่จินฮะ พวกเราไม่ต้องทำอะไรหรอฮะ" ชูก้าถาม เพราะนั่งเฉยๆมาเกือบชั่วโมงมันก้อเซ็ง
"เรียกพี่จินก่อนสิ"
"เอ่อ พี่จิน.."
"ครับ ว่าไงเอ่ย หิวแล้วหรอชูก้า" ไอพี่จิน
"เอ้ ป่าวนะ ชูก้า เอ้ย ผมแค่ถามว่าเราไม่ต้องทำอะไรเลยหรอ ครับ ไม่ได้หิวสักหน่อย" เห็นผมเป็นแมวรึไง
"ทีหลังแทนตัวเองว่าชูก้านะ แล้วก้องานนะ พี่เพิ่งทำเสร็จไปก่อนเรามาเองอ่ะ เลยว่าง เพราะงั้นชูก้าอยากทำอะไรเป็นพิเศษมัั้ยหละ พี่อนุญาตินะ บอกมาได้เลย
"จริงๆก้อมีนะฮะ อยากใช้คอมหน่อยได้มั้ยฮะ" จะได้เริ่มทำงานของตัวเองสักที
"ใช้คอมหรอ เอาของพี่ใช้ได้เลยนะ เต็มทีเลย งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาขนมมาให้นะ" พี่จินนี่ใจดีจังนะ เจโฮปที่ส่งสายตามาประมาณว่ารู้ทันนะว่าจะใช้คอมทำอะไร เห็นแบบนั้นผมก้อเลยยักคิ้วกลับไปให้
"ขอบคุณครับ" อาวหละ เริ่มกันเถอะ ไอเด็กแบมแบม ฮึ แค่มีคอมเครื่องเดียวก้อหยุดชั้นไม่ได้แล้วหละ ทั้งข้อมูลการค้า ทางการแพทย์ สมุดบัญชีเลขที่อะไร มีเครดิตการ์ดกี่ใบ รหัสอะไร และการเดินทาง ของมันสุดท้ายก้ออยู่ในมือชูก้าคนนี้ ฮึฮึ แค่ห้านาที กับการดึงข้อมูลไอเด็กนั่น เสร็จแล้วผมก้อแสร้งทำเป็นหาข้อมูลสูตรขนมเค้กใหม่ที่ผมชอบไปแทน
"เอ้า นี่ครับขนม ว่าแต่ทำงานอะไรหรอ" มาเร็วเหมือนกันแหะพี่จิน
"อ่อ หาสูตรขนมเค้กใหม่ๆนะฮะ ว่าจะทำให้คุณแม่ในวันเกิดที่จะถึงนะครับ" ใกล้ถึงวันเกิดแม่ผมแล้วนะ
"ชูก้าชอบทำขนมหรอ เหมือนพี่เลยน้าา มางั้นพี่ช่วยหานะ"
"ขอบคุณมากเลยนะพี่จิน ^_^"
"บอกจุดประสงค์มาจีมิน" แดฮยอน
"อะไรอ่ะพี่แดฮยอน" ีมินทำหน้างง
"ที่เข้ามาทำงานสภานักเรียนไง มาทั้งแก๊งเลยด้วย" รู้ไปหมดทุกอย่างจริงๆเลยนะ
"สมแล้วแหละที่เป็นพี่ไอแทมันนะพี่ เดี๋ยวพี่ก้อรู้เองแหละ แน่นอนว่าไม่กระทบถึงสภานักเรียนแน่นอน" เพราะผมก้ออยากทำงานนี้จริงๆนี่หน่า จะไม่ให้เดือดร้อนถึงพวกพี่หรอก
"เกิดอะไรขึ้นกับนายรึปล่าว พี่เป็นห่วงนะ บอกพี่ได้มั้ยจีมิน" พี่นะขี้สงสัยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ
"พวกผมแค่จะจัดการกับคนที่หันหลังให้พวกเราแคาช่นั้นเองฮะ ไม่มีอะไรมากกว่านี้" จีมินเลือกที่จะไม่บอกเรื่องที่ตนเองโดนทิ้ง
"ใครกันที่ทำแบบนั้น มันไม่รุ้จักพวกนายรึไงถึงกล้าขนาดนี้นะ"
"รู้จักพวกเราทุกคนเลย ยิ่งกับผมนะยิ่งรู้จักดี เพราะงั้นถึงปล่อยไปไม่ได้ไงฮะพี่" รู้จักผมดีขนาดนั้น หลุดไปง่ายๆแบบนี้มันก้อแย่สิ
"อย่าถลำลึกมากนักนะจีมิน.."
"แน่นอนฮะ พวกเราทำอะไรระวังตัวอยู่แล้วโดยเฉพาะวี เชื่อใจพวกผมได้เลย" จีมินพูดจบก้อเดินกลับเข้าไปในห้องสภานักเรียนเพราะเมื่อกี้พี่แดฮยอนลากเขาออกมาคุยข้างนอกนี่แหละ เข้าไปก้อเห็นไอเจโฮปทำงานอยู่กับรุ่นพี่แรพม่อนหน้าเคร่งเครียด ส่วนไอชูก้าก้อนั่งกินขนมสบายๆอยู่กับพี่จิน เอิ่มม แล้ว ไอวีกับรุ่นพี่จองกุกหละ
"วีไปไหนอ่ะ ชูก้า" ผมหันไปถามไอก้า
"ออกไปตรวจรอบโรงเรียนกับพี่จองกุกนะ เดี๋ยวก้อคงกลับมา" ชูก้าตอบผมแล้วก้อหันไปสนใจสูตรเค้กในคอมนั่นต่อ
"อือ งั้นพี่แดฮยอนเราไปทำงานเรามั้งดีกว่า ว่างๆเบื่อหละ"
"เออๆ ไป"
เก็บอาการหน่อยมั้ยรุ่นพี่น้ำลายจะไหลแล้วนะ ทำไมต้องคุยตัวต่อตัวด้วยวะ วีไม่เข้าใจ!! แล้วทำไมวีต้องได้คุยกับไอรุ่นพี่คนนี้ด้วย อ้าาก
"ก้อแค่อยากทำนะฮะรุ่นพี่ แค่รุ้สึกเรียนอย่างเดียวมันก้อเบื่อนะฮะ เลยอยากจะลองทำอะไรที่ไม่เคยทำดูบ้าง.." วีตอบแบบกำกวมเพื่อไม่ให้อีกคนถามมาก
"แค่อยากทำอะไรที่ไม่เคยทำงั้นหรอครับ ลองมาอยู่กับพี่สิ รับรองได้ทำหลายอย่างแน่ๆ ^_^ สนใจมั้ยครับน้องวี" ไอรุ่นพี่นี่เก็บนอไม่มิดแล้วรู้มั้ยครับ!! น้องวีจะบ้าตาย
"555 งั้นหรอฮะรุ่นพี่ น่าสนใจเหมือนกันนะฮะ แต่วีคิดว่าไม่เอาดีกว่า วีไม่ได้ไว้ใจใครเร็วขนาดนั้นหรอกนะฮะ ^_^" ตอบตามความรู้สึกจิงๆเลยเอ้า
"เอ๋~~ ทำไมหละครับน้องวี พี่ไม่น่าไว้ใจหรอ พูดแบบนี้พี่น้อยใจจัง T^T" ม่อ..
"อ่ะ ไม่ใช่ครับรุ่นพี่ วีแค่พูดไปเล่นๆนะฮะ ไม่ได้ไม่ไว้ใจรุ่นพี่นะฮะ แต่ที่บ้านวีสอนมาดีนะฮะว่าอย่าไว้ใจใครง่ายๆเพราะคนที่จะเดือดร้อนหรือเจ็บใจจะเป็นตัวเราเองนะฮะ" ทำหน้าสำนึกผิด
น้องวีตอบเก่ง พูดดีแบบนี้เอาใจพี่จองกุกคนนี้ไปเลยมั้ยครับน้อง แค่นี้พี่ก้อดดนทำลายภูมิต้านทานหมดหละ อย่ายิ้มเถอะครับขอร้องงง
"พี่แค่ล้อเล่นเองครับบ อย่าซีเรียสสิ เดี๋ยวไม่น่ารักนะ" หยอดไปทีนึง แก้มแดงเลยย น่ารักจัง
"วีก้อไม่น่ารักอยุ่แล้วฮะรุ่นพี่ แต่วีอยากทำงานนี้จริงๆนะฮะ รุ่นพี่ ให้วีทำไม่ได้หรอฮะ" ส่งสายตาวิ้งใสๆไปให้ ดูสิว่าจะไม่ตกหลุม
โป๊ะ!! เหมือนคิวปิดมายิ้งลูกศรปักอกผมเลย ทำไมผมถึงรู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่เหมือนคนอื่นๆที่ผมเคยเจอมานะ บางครั้งก้อดูสดใสบางครั้งก้อเหมือนแสร้งทำ ดวงตาที่แสนจะมีสเน่ห์นั่นที่จ้องตาผมตลอดเวลาที่พูดกับผมทำให้ผมรู้สึกใจสั่นแปลกๆ จมูกโด่งรั้นบ่งบอกได้ถึงนิสัยที่เอาแต่ใจนั่น ปากสีส้มสดใส ที่ชวนให้ลิ้มลอง มันทำให้ผมรู้สึกอยากจะ.....
"รุ่นพี่ฮะ รุ่นพี่" รู้ตัวอีกทีน้องวีก้อชะโงกหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วโบมือไปมาอยุ่หน้าผม เฮ้ย ผมเหม่อหรออ!!
"คะ ครับ เอ่ออ เอาหละ เดี๋ยวพี่จะให้น้องวีทำงานฝ่ายคุมกฏแบบเดียวกับพี่แล้วกันนะ แต่ถ้าว่างก้อไปช่วยแดฮยอนทำงานบัญชีก้อได้เห็นมันบอกว่าน้องวีเก่งคำนาณมากกว่ามันอีก 555" เกือบไปแล้วๆๆ ถ้ามองหน้าน้องวีนานกว่านี้คงลำบากแน่ๆ
"ได้ฮะ แล้ววีจะเริ่มได้เมื่อไหร่ครับรุ่นพี่" แววตาใสๆนั่น
"เดี๋ยวนี้เลยครับ ออกไปตรวจรอบๆโรงเรียนกับพี่ก่อน โอเคมั้ย?" จองกุก หาโอกาสพูดคุย
"ได้ฮะๆ ^_^"
"พี่ช่วยเลิกจ้องหน้าผมแบบนั้นได้มั้ยฮะ??"
"ไม่ได้ หน้าน้องมีแรงดึงดูดหน้าพี่ให้เข้าไปใกล้" ไอหื่น
"ถ้าพี่เข้ามาใกล้อีกนิด ผมไม่ทำแล้วนะงานนี่นะ!!!" เจโฮปวีน
"555 พี่แค่อยากมองหน้าคนน่ารักใกล้ๆแค่นั้นเองน่าา งานน้องนะไม่มีอะไรมากหรอก แค่ช่วยพี่ตรวจเอกสารพวกนี้ก้อพอแล้ว" แรพม่อนบอกแล้วยกกองเอกสารเล็กๆมาให้
"ตรวจยังไงครับ" ถ้ารู้จะไม่ถามเลยฮึ่ยยฃ
"แค่ตรวจว่าลายเซ็นของอาจารย์ต่างๆบนเอกสารมันมีครบมั้ย มีเซ็นพลาดตรงไหนบ้าง ถ้าครบวางตรงนี้ แต่ถ้าไม่ ก้อวางในกล่องนี้นะ" พี่แรพม่อนนี่ก้อน่าตาดีนะ ถ้าไม่ติดนิสัยห่ามๆแปลกๆนี่
"ได้ครับ แล้วเมื่อไหร่พี่จะเอาหน้าออกไปห่างๆผมเนี่ยยย!!" เจโฮป
ไอเด็กนี่หน้าแกล้งจริงๆ ปกติเห็นหัวเระาได้ตลอดไงตอนนี้นั่งเกร็งเป็นท่อนไม้อย่างนั้นหกันหละ 555
"รุ่นพี่จินฮะ พวกเราไม่ต้องทำอะไรหรอฮะ" ชูก้าถาม เพราะนั่งเฉยๆมาเกือบชั่วโมงมันก้อเซ็ง
"เรียกพี่จินก่อนสิ"
"เอ่อ พี่จิน.."
"ครับ ว่าไงเอ่ย หิวแล้วหรอชูก้า" ไอพี่จิน
"เอ้ ป่าวนะ ชูก้า เอ้ย ผมแค่ถามว่าเราไม่ต้องทำอะไรเลยหรอ ครับ ไม่ได้หิวสักหน่อย" เห็นผมเป็นแมวรึไง
"ทีหลังแทนตัวเองว่าชูก้านะ แล้วก้องานนะ พี่เพิ่งทำเสร็จไปก่อนเรามาเองอ่ะ เลยว่าง เพราะงั้นชูก้าอยากทำอะไรเป็นพิเศษมัั้ยหละ พี่อนุญาตินะ บอกมาได้เลย
"จริงๆก้อมีนะฮะ อยากใช้คอมหน่อยได้มั้ยฮะ" จะได้เริ่มทำงานของตัวเองสักที
"ใช้คอมหรอ เอาของพี่ใช้ได้เลยนะ เต็มทีเลย งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาขนมมาให้นะ" พี่จินนี่ใจดีจังนะ เจโฮปที่ส่งสายตามาประมาณว่ารู้ทันนะว่าจะใช้คอมทำอะไร เห็นแบบนั้นผมก้อเลยยักคิ้วกลับไปให้
"ขอบคุณครับ" อาวหละ เริ่มกันเถอะ ไอเด็กแบมแบม ฮึ แค่มีคอมเครื่องเดียวก้อหยุดชั้นไม่ได้แล้วหละ ทั้งข้อมูลการค้า ทางการแพทย์ สมุดบัญชีเลขที่อะไร มีเครดิตการ์ดกี่ใบ รหัสอะไร และการเดินทาง ของมันสุดท้ายก้ออยู่ในมือชูก้าคนนี้ ฮึฮึ แค่ห้านาที กับการดึงข้อมูลไอเด็กนั่น เสร็จแล้วผมก้อแสร้งทำเป็นหาข้อมูลสูตรขนมเค้กใหม่ที่ผมชอบไปแทน
"เอ้า นี่ครับขนม ว่าแต่ทำงานอะไรหรอ" มาเร็วเหมือนกันแหะพี่จิน
"อ่อ หาสูตรขนมเค้กใหม่ๆนะฮะ ว่าจะทำให้คุณแม่ในวันเกิดที่จะถึงนะครับ" ใกล้ถึงวันเกิดแม่ผมแล้วนะ
"ชูก้าชอบทำขนมหรอ เหมือนพี่เลยน้าา มางั้นพี่ช่วยหานะ"
"ขอบคุณมากเลยนะพี่จิน ^_^"
"บอกจุดประสงค์มาจีมิน" แดฮยอน
"อะไรอ่ะพี่แดฮยอน" ีมินทำหน้างง
"ที่เข้ามาทำงานสภานักเรียนไง มาทั้งแก๊งเลยด้วย" รู้ไปหมดทุกอย่างจริงๆเลยนะ
"สมแล้วแหละที่เป็นพี่ไอแทมันนะพี่ เดี๋ยวพี่ก้อรู้เองแหละ แน่นอนว่าไม่กระทบถึงสภานักเรียนแน่นอน" เพราะผมก้ออยากทำงานนี้จริงๆนี่หน่า จะไม่ให้เดือดร้อนถึงพวกพี่หรอก
"เกิดอะไรขึ้นกับนายรึปล่าว พี่เป็นห่วงนะ บอกพี่ได้มั้ยจีมิน" พี่นะขี้สงสัยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ
"พวกผมแค่จะจัดการกับคนที่หันหลังให้พวกเราแคาช่นั้นเองฮะ ไม่มีอะไรมากกว่านี้" จีมินเลือกที่จะไม่บอกเรื่องที่ตนเองโดนทิ้ง
"ใครกันที่ทำแบบนั้น มันไม่รุ้จักพวกนายรึไงถึงกล้าขนาดนี้นะ"
"รู้จักพวกเราทุกคนเลย ยิ่งกับผมนะยิ่งรู้จักดี เพราะงั้นถึงปล่อยไปไม่ได้ไงฮะพี่" รู้จักผมดีขนาดนั้น หลุดไปง่ายๆแบบนี้มันก้อแย่สิ
"อย่าถลำลึกมากนักนะจีมิน.."
"แน่นอนฮะ พวกเราทำอะไรระวังตัวอยู่แล้วโดยเฉพาะวี เชื่อใจพวกผมได้เลย" จีมินพูดจบก้อเดินกลับเข้าไปในห้องสภานักเรียนเพราะเมื่อกี้พี่แดฮยอนลากเขาออกมาคุยข้างนอกนี่แหละ เข้าไปก้อเห็นไอเจโฮปทำงานอยู่กับรุ่นพี่แรพม่อนหน้าเคร่งเครียด ส่วนไอชูก้าก้อนั่งกินขนมสบายๆอยู่กับพี่จิน เอิ่มม แล้ว ไอวีกับรุ่นพี่จองกุกหละ
"วีไปไหนอ่ะ ชูก้า" ผมหันไปถามไอก้า
"ออกไปตรวจรอบโรงเรียนกับพี่จองกุกนะ เดี๋ยวก้อคงกลับมา" ชูก้าตอบผมแล้วก้อหันไปสนใจสูตรเค้กในคอมนั่นต่อ
"อือ งั้นพี่แดฮยอนเราไปทำงานเรามั้งดีกว่า ว่างๆเบื่อหละ"
"เออๆ ไป"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น