ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ...ELEVEN... 100%
"รอนานมั้ยฮะพี่จองกุก"
"ไม่นานครับ" พี่จองกุกดึงผมเข้าไปกอดเอาไว้จากทางด้านหลังแล้วเกยคางไว้บนหัวผม =_=
"อื้ออ อย่าขยี้ผมวีสิฮะ งื้ออ" ไอพี่จองกุกบ้า
"คราวหน้าอย่าวิ่งมาแบบนั้นอีกนะ" เสียงจากบนหัวผมออกคำสั่ง
"ทำไมอ่า กลัววีหกล้มหรอฮะ วีเป็นผู้ชายนะ แค่หกล้มเอง ไม่เจ็บหรอกฮะ" ก้อผมเป็นผู้ชายจริงๆนี่หน่า
"ก้อพี่ไม่อยากเห็นเราเจ็บ พี่เป็นห่วงนะ"
"อื้ม >//< คราวหน้าวีไม่วิ่งแบบนั้นแล้วก้อได้ฮะ" ก้อไม่อยากให้พี่เป็นห่วง
"งั้นคราวหน้าไม่วิ่งแบบนั้น แล้วก้อไม่ออกไปตีกับใครด้วยได้มั้ย หืม?" เฮ้ยย เรื่องนี้ยกเว้นไม่ได้หรออ
"เอ่อ ไม่วิ่งนะได้ แต่เรื่องหลังนะ ปกติวีก้อไม่ค่อยตีกับใครหรอกนะฮะ ไม่ได้เป็นคนก้าวร้าว(?)ขนาดนั้น" ผมก้อทำเฉพาะกับบางคนเท่านั้นเองนะ
"เฮ้อ ถ้ามีอะไรแบบนี้อีก บอกพี่คนแรกได้มั้ย?" ถามทั้งๆที่ไม่ได้มองหน้ากัน มีแค่แรงกอดรัดที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"อือ ถ้ามีอะไรจะบอกพี่ก่อน อาจจะไม่ได้บอกพี่เป็นคนแรกเพราะต้องดูสถานการณ์ด้วย แต่จะไม่ลืมว่าต้องบอกพี่นะฮะ วีว่าวีมีเหตุผลนะฮะ " ผมเงยหน้าขึ้นไปถามคนตัวสูงด้านหลัง
"ยกเหตุผลมาแบบนี้ พี่จะไปขัดเราได้ไงหึ แต่ยังไงก้อต้องบอกพี่รู้มั้ย พี่เป็นห่วงเรามากๆเลยนะวันนี้นะ"
"วันนี้พี่โกรธวีมั้ย วีขอโทษนะฮะ เรื่องที่วีแอบใส่ยานอนหลับลงไปวันนี้ แล้วก้อทุกเรื่องด้วย"
"โกรธสิ" แหงะ ตรงมาก "สัญญาว่าจะไม่ทำอีก แล้วพี่จะหายโกรธ " นิ้วก้อยยาวเรียวยื่นออกมาตรงหน้าผม
"สัญญา.." ส่งนิ้วก้อยตัวเองไปเกี่ยวไว้กับนิ้วก้อยของพี่จองกุก แล้วแปะโป้งกัน การกระทำเหมือนเด็กเล็กๆของพี่จองกุกมันทำให้หน้าผมร้อนผ่าวไปหมด หรือบางทีอาจจะร้อนก้อได้ก้อพี่เค้ายังกอดผมไม่ปล่อยขนาดนี้
Jungkook's part
คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของผมเอาแต่ก้มหน้าทั้งที่ยังไม่ยอมปล่อยมือที่เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้ ก้มแบบนั่นคืออะไรกันนะ เขิลหรอ? จริงๆแล้ววันนี้นะ ผมกลัวมากๆเลย กลัวว่าคนตัวเล็กจะเป็นอะไรไป ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะทำยังไงหละครับ T^T ยังไม่ทันได้แต่งงาน ยังไม่ได้ทำอะไรวีเลยนะ(?) ไม่ยอมหรอก
"น้องวี~~~" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาตามเสียงเรียก แสงไฟสีส้มอ่อนๆจากโคมไปในสวนส่องมากระทบหน้าเรียวๆของวี ทำให้คนตัวเล็กดู sexy แบบไม่ต้องปรุงแต่ง(?) เล่นเอาซะผมใจกระตุก
"พี่จองกุก มีอะไรจะพูดกับวีหรอฮะ" ท่าแหงนหน้ากลับหลังขึ้นมามองหน้าผมนี่ทำหน้าผมร้อนๆ
"เรียกจองกุกเฉยก้อได้นะ พี่อยากให้เรียกแบบนั้นอ่ะ" ก้อผมไม่ใช่พี่ชายวีนิ
"อ่า จะ จองกุก" ฟินน
"ครับ"
"รักวีมั้ย??" ครับบ ลองคิดดูนะทุกคน หน้าแมวๆ(?)ของวีที่กำลังส่งสายตารอคอยคำตอบแบบแป๋วๆขึ้นมาให้ผมกับริมฝีปากสีชมพูอมส้มที่ดูสุขภาพดีนั้น เผยอขึ้นเล็กน้อย อื้อออ
"วีครับ " ผมก้มลงไปประกบริมฝีปากเล็กๆนั่น ไม่ได้ทำการรุกล้ำแต่อย่างใด แค่แช่เอาไว้ แล้วทำย้ำๆอยู่หลายครั้งคนตัวเล็กถึงกับนิ่งไปเลยครับ "ถ้าไม่รักวี แล้วจะให้พี่ไปรักใครครับตัวเล็ก ^_^"
"ฝันดีนะครับ อย่าลืมห่มผ้าด้วยนะ" ตอนนี้ผมยืนอยุ่หน้าห้องนอนวีหละ มาส่งคนตัวเล็กที่เอาแต่เหม่อหลังโดนจูบ นี่ขนาดอยู่หน้าห้องแล้วยังติดต่อยานแม่อยุ่เลยครับ
"อ่ะ ฮะ ฝันดีเหมือนกันนะฮะ จองกุก" คนตัวเล็กพูดอ้อมแอ้มๆ ไม่ยอมสบตา
"แค่นี้เองหรอครับ" หวังอะไรอยุ่จอนจองกุก!!
"จองกุก ฮะ" วีผละออกจากริมฝีปากผมแล้วอมยิ้มแก้มแดง "รักนะครับ" ทิ้งระเบิดลูกโตไว้แล้วหนีเข้าห้องซะงั้นเมื่อกี้มันอะไรอ่ะ ผมฝันหรอ วีจูบผม ถึงจะแค่แตะๆก้อเหอะ แล้วรักนะครับนั่นอะไร บอกรักแล้วชิ่งอ่อออ
J-hope's part
โครมม แทฮยองเปิดประตูเข้ามาก่อนจะปิดลงอย่างแรงแล้วยืนหน้าแดงอยู่ที่เดิม เป็นไรวะ
"จะให้ประตูพังเลยมะไอแท" เล่นปิดซะเสียงดังขนาดนั้น
"หน้าแดงวะ ไม่สบายอ่อ ไหนมาดูดิ" ไอยุนกิเดินเข้าไปหาไอแท
"ปะ ปล่าวนาาา ไม่ได้ไม่สบาย " ปฏิเสธแล้วเดินกลับมาล้มตัวนอนลงที่เตียงซะงั้น มีพิรุธนะเนี่ย
"งืม เป็นไรวะแท " ไอจีมินที่นอนหลับอยู่ก่อนสะดุ้งตื่นเมื่อรู้สึกเตียงมันยวบๆลงไป
"จีกอดหน่อย เค้าง่วงแล้วอ่ะ" มีหรอที่ไอจีมินจะปฏิเสธไอแท จริงๆก้อไม่มีใครปฏิเสธมันเวลาอ้อนแบบนี้ลงหรอก
"พี่เค้าทำไรแกหรอวะแท" ผมว่ามันต้องมีอะไรแน่เลย
"เฮ้ย พี่จองกุกทำไม่ดีกับแกหรอฮะ ลุกขึ้นมาตอบเลยแทแท" ยุนกิ
"ปล่าวนะ จองกุกไม่ได้ทำไรชั้นเว้ย
"ตื่นได้แล้วนะครับตัวเล็ก"
เสียงนาฬิกาปลุกใหม่ของไอยุนกิหรอ มันนี่นะ ชอบใช้เสียงประหลาดๆอยุ่เรื่อยเลย แล้วไอเสียงแบบนี้ใครมันจะไปตื่นฟร่ะ
"นี่ ตื่นได้แล้วนะ อืม..." เอาละเว้ย นะฬิกาปลุกเดี๋ยวนี้มันมีระบบปลุกแบบสัมผัสด้วยอ่อวะเนี่ย อัพเกรดๆแหะ
"จะไม่ตื่นหรอ หืมม สายมากแล้วนะน้องวี" นาฬิกาปลุกรู้จักชื่อด้วยอ่อวะ ไม่ใช่หละ แล้วไอความรู้สึกอุ่นๆที่เกิดขึ้นจากหน้าผาก ไล่ลงมาตรงเปลือกตา แก้ม จมูกและ อุ๊บบ!!!
"อื้ออ " ตื่นสิครับงานนี้ นาฬิกาปลุกรุ่นจองกุก!! แถมปลุกแบบพิเศษด้วยมอนิ่งคิสสส อ้ากกกกก
"ตื่นแล้วหรอ หื้ออ?" ไม่ต้องมาทำหน้าตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นเลยนะ
"ละเมออยุ่มั้งฮะ" ผมเคยบอกรึยังว่าการขัดจังหวะการนอนของคิมวีคนนี้เป็นเรื่องต้องห้าม
"ตื่นเช้ามาก้ออารมณ์เสียเลยหรอครับ" ยังมีหน้ามาทำหน้าทะลึ่งอีกนะ
"วีจะไปอาบน้ำแล้ว ลุกออกไปจากตัววีด้วยฮะจองกุก" ถูกแล้วครับ ต้องลุกออกจากตัวผม เพราะไอพี่จองกุกบ้านีมันกอดผมอยู่ แถมยังเอาขามาก่ายเอาไว้อีก
"หึหึ โกรธ หรอ" ถามพลางหัวเราะพลาง คือระ?
"ปล่าวโกรธ" ไม่ได้โกรธนะ ก้อแค่รู้สึกร้อนๆ แล้วไอพวกนี้หายไปไหนเนี่ย ก้อจำได้ว่านอนอยู่ด้วยกัน
"คนอื่นกลับกันหมดแล้วหละ นี่มันสายแล้วหนะนะ" รู้ทันอีก อืมจะว่าไปก้อตื่นสายจริงๆนะแหละว่าทำไม ถึงหิว
"วีจะอาบน้ำแล้ว จองกุกปล่อยวีสิฮะ" จะให้ลุกออกไปยังไงกันเล่าา ก้อเล่นกอดกกันแน่นขาดนี้
"จะอาบน้ำหรอ อาบด้วยสิ นะ" ยิ้มทะเล้นแบบนั้นบ่อยๆเด่วตบเลยยนี่
"ได้ไง วีจะอาบคนเดียว เฮ้ยยยย" จู่ๆผมก้อรุ้สึกตัวเบา เหมือนลอยได้ ใช่ ผมลอยได้ จากการอุ้มของจอกกุกบ้านี่
"ไปอาบน้ำกัน"
"ปล่อยวีน้าาาาา ปล่อยๆๆๆๆ"ผมดิ้นๆๆ จนกระทั่งเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วรู้สึกถึงความเย้นที่เกิดขึ้นที่ก้นของผม = =ก้อจองกุกก้อวางผมลงบนแท่นวางอ่างล้างหน้าแล้วท่าที่เป็นอยุ่ตอนนี้ก้อค่อนข้างจะ อื้มมเรียวลิ้นร้อนถูกส่งเข้ามากวาดไล้ความหวานไปทั่วโพรงปาก รสสัมผัสดูร้อนแรงและก้ออ่อนโยนในเวลาเดียวกันมือหนารั่งเอวของผมเอาไว้ให้ชิดกับลำตัวของร่างสูง มืออีกข้างก้อกดไว้ที่ท้ายทอยของผม ลิ้นร้อนที่ทำหน้าที่ของ
มันอยุ่ในปาก ทำให้ผมรู้สึกว่า มันไม่ดีแน่ถ้าจะปล่อยให้อยุ่แบบนี้ ไม่ดีกับหัวใจและร่างกายผมแน่ๆ ริมฝีปากอุ่นๆของจองกุกค่อยๆจูบซบลงบนลำคอและใบหู เกิดความรู้สึกเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยเป้นมาก่อนไม่ดีแน่ แล้วทำไมไม่หยุดเล่าา ไอคิมวีขัดขืนสิเฮ้ยยย มือหน้าที่ค่อยๆปล่อยท้ายทอยลากไล้ลงมาบนแผ่นหลังของผมเรียกความรู้สึกแปลกๆให้เกิดขึ้น
"อ่ะ อื้ออ จองกุก นี่ อ่ะ พอ พอก่อน อือ นะ" บ้าจริงง เสียงชั้นนน
"ไม่พอได้มั้ยหละ"
"วี จะอาบน้ำ อื้ออ ปล่อยนะ" ผมจะอาบน้ำจริงๆนะ ปล่อยยยย
"ค่อยอาบพร้อมกัน..."
.................................................................20%.....................................................................
ก๊อก ก๊อก ก๊อกกก
"อะ อื้ออ จองกุกก"
"ครับ" คนตัวเล็กใช้มือดันหน้าผมออกเบาๆ
"มีคนมานะฮะ ไปเปิดประตูสิ" ออกคำสั่งแกมไล่ให้ผมไปเปิดประตูให้กับคนที่บังอาจมาเคาะตอนนี้ อดเลยเห็นมั้ยเนี่ย เต๊าะมาตั้งแต่ต้นเรื่อง แล้วคิดว่าจะได้หม่ำวันนี้ก้อโดนขัดจังหวะอีก อ้ากก ใครเคาะวะแม่มม พ่อยิงทิ้งซะดีมั้ย
"รอดตัวไปนะเรา หึหึ" ผมลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆแล้วเดินออกไป
"ครับบ เคาะอะไรนักหนาครับเนี่ยย" พาลครับพาล
"ชั้นไม่มีสิทธิ์เคาะรึไงห่ะ!!" เชี่ยครับบ ชานยอลฮยองมาได้ไงงะวะ "ด่าชั้นอยุ่ในใจหละสิ"
อ่านใจผมได้หรอครัชแหม่ "ไม่ต้องสงสัย ชั้นเคยโดนคริสฮยองขัดจังหวะตอนเช้าๆแบบนี้เหมือนกัน" ถ้าเคยโดนก้อต้องเข้าใจผมสิครับว่ามันเสียอาารมณ์แค่ไหนนะ
"แล้วฮยองมีอะไรหรอครับ มาแต่เช้า" ถ้าไม่มีอะไรนี่เจอถีบนะฮยองง อันนี้ผมได้แต่คิดในใจ
"เลิกด่าชั้นทางสายตาได้หละ แบคให้ชั้นมารับน้องแท" อ่านใจผมได้จริงๆอ่อวะ
"แบคฮยอนฮยองดีขึ้นแล้วหรอครับ"
"ก้อดีขึ้นแล้วอ่ะน่ะ แต่ว่ายังขยับตัวลุกนั่งอะไรลำบากอยุ่"
"อ่า ดีแล้วละครับ แต่ฮยองรอหน่อยได้มั้ยครับผมเพิ่งปลุกน้องเมื่อกี้นี่เอง ยังอาบน้ำไม่เสร็จเลย"
"ปลุกให้ตื่นหรือปลุกปล้ำ?"
"อ่า ฮยองอ่า ผมไม่ใช่คนแบบนั้นนะฮะ" ก้อแค่เกือบครับบ
"จิงดิ หน้าตาไม่เห็นเป็นคนดีงั้นนิ"
"อ่าฮะ ก้อเหมือนๆกันกับฮยองนะแหละครับ"
"ไอเด็กเวรนี่ หิวตรีนหรอครัช หืมม"
"เช้าๆ แบบนี้ ผมกินอะไรไม่ลงหรอกครับ เชิญฮยองกินก่อนเลย"
"หิวเมื่อไหร่ก้อบอกนะ จะล้างตรีนรอ" พูดจบก้อตบหัวผมทีนึงแล้วลงบันไดไป นี่ถ้าไม่ใช่พี่เขยน้องวีนะ ผมจับทุ่ม!!
"เฮ้ย!! ไอว่าที่น้องเขย บอกน้องแทรีบๆนะเว้ย เดี๋ยวรถติด ชั้นเหยีบมิดไมล์ไม่ได้มันน่าเบื่อว่ะ"
จะตะโกนเพื่อไรวะครับฮยองงง
"รอดตัวไปนะเรา หึหึ" หลังจากพี่จองกุกเดินออกไปผมก้อรีบปิดประตูห้องน้ำแล้วล๊อกอย่างแน่นหนา(?)กลัวว่าเค้าจะเข้ามาอีก แฟนใครทำไมหื่น? แต่ก้อไม่ได้บอกว่ารู้สึกแย่กับจูบนั้นนะ ออกจะรู้สึกดีด้วยซ้ำไป จูบที่อ่อนโยนแบบนั้นทำให้ผมหมดแรงเลยก้อว่าได้ แล้วไหนจะการรุกเข้ามาแบบที่ผมไม่รุ้ตัวเลยนั้นอีกหละ เชี่ยวสุดๆเลยนะ
ก๊อกๆ
เชี่ยครับบ !! ถ้าผมตกใจแล้วลืานล้มในห้องน้ำหัวแตกเลือดไหลสมองหยุดทำงาน ตายอนาถนะครับนั่นนะ
"คะ ใครครับ?"
"พี่เอง น้องวีรีบอาบน้ำนะครับ ชานยอลฮยองรอเราอยุ่ข้างล่างนะ" เอ ชานยอลฮยอง?
"มีอะไรหรอฮะ"
"แบคฮยอนฮยองอยากเจอน้องวีนะฮะ"
"โอเคฮะ เดี่ยววีจะรีบอาบน้ำนะ"
"อยากให้พี่เข้าไปช่วยเราอาบน้ำหรือปล่าวครับ ฮึฮึ"
"บ้าหรอจองกุก!! ลงไปรอข้างล่างเลยนะ"
"บ้ารักคิมแทฮยองไงครับ ตกลงว่าไงจะให้ช่วยอาบรึป่าว จะได้ต่อจากเมื่อกี้ด้วยไง"
"อะ ไอพี่จองกุก!!! คนบ้าลามก ลงไปเลยนะ ถ้าเข้ามาวีโกรธแล้วจริงๆด้วย!!" จะบ้าารึไง
"5555 คร้าบบๆๆ"
ร้อนๆๆ หน้าร้อนหมดแล้ว ทำไมผู้ชายคนนี้ชอบทำให้หน้าผมร้อนอยุ่เรื่อยเลยนะ ไม่สิๆอย่าฟุ้งซ่าน ต้องรีบอาบน้ำแล้ว แบคฮยอนฮยองรออยุ่...
Chanyeol's part
ผมยืนดูน้องเล็กของบ้าน คิมแทฮยอง วิ่งเข้าไปกอดแบคฮยอนเมียสุดรักสุดหวงของผมอย่างบ้าคลั่ง นี่ถ้าเมียผมไม่เจ็บอยุ่นี่คงกอดแล้วจับทุ่ม(?)สินะ ก่อนหน้านี้แบคฮยอนรถคว่ำ ปกติเนี่ยแบคเป็นคนขับรถเร็วมาก(ส์) แต่แบคบอกผมว่าวันนั้นรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆเลยเซฟตัวเองทุกอย่างโดยการลดความเร้วของรถลงเหลือแค่ 120 ตอนแรกผมได้ยินก้อแทบจะโบกเข้าให้ทั้งๆที่เจ็บอยุ่นะแหละ แต่ใครจะไปกล้า ถ้าทำนี่ผมตายได้นะครับบ แต่ก้อเป็นไปอย่างที่แบครู้สึกนั้นแหละครับ ก้อแบคนะขับรถมาดีๆ มีรถเก๋งสีดำคันนึงขับตามมาแล้วอยุ่ๆก้อขึ้นแซงแล้วปาดหน้ารถเค้า ถ้าเป็นรถปกติก้อแค่อาจจะเสียหลักลงข้างทาง แต่นี่รถแบคโดนตัดสายเบรคไงเลยหมุนคว้างอยุ่ตรงนั้นเพราะขับมาเร็วแล้วก้อพลิกคว่ำลง ก้อนั่นแหละ ถึงครอบครัวแบคจะเป็นมาเฟียใหญ่ของเกาหลีแต่ก้อไม่ได้ทำธุระกิจผิดกฎหมายอีกทั้งคริสฮยองเองก้อมีอิทธิพลมากๆในจีนด้วย แต่แบคฮยอนนี่นะวันๆเอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยมีใครรู้จักในแวดวงมาเฟียเพราะไปอยุ่เมืองนอกตั้งแต่น้องแทห้าขวบ เรียนจบหมอเพิ่งกลับมาทำงานได้ไม่ถึงปีไม่ค่อยจะมีเวลาพักด้วยซ้ำจะไปมีศัตรูที่ไหน แต่จริงๆแล้วหน้าตาแบคนะจะไปมีใครอยากเป็นศัตรูด้วยวะ มีแต่คนอยากได้เป้นเมีย พูดแล้วขึ้น คิดภาพตามนะครับ ตัวเล็กๆขาวๆเหมือนกินหลอดไฟเป้นอาหาร ปากเล็กเป้นกระจับสีแดงสดใส ตาเรียวเล็กแต่กลับดูคมกริบเหมือนมีด จมูกโด่งรั้นแสดงถึงความเอาแต่ใจ นิ้วมือเรียวสวยกว่าผู้หญิงที่ผมเคยควงซะอีก รวมๆก้อนั้นละครับ เกิดมาเป็นผู้ชายเพื่อ แต่เห็นอย่างนี้ อย่าให้แม่คุณได้จับมีดจับดาบจับกระบองเชียวนะ ของถนัดเค้าเลยหละครับรับรองไม่ตายดี ได้ข่าวว่า บอดี้การ์ดคนสนิท หวางจื่อเทา เป้นคนสอนให้ตั้งแต่เด็กๆ ออกทะเลไปซะไกล กลับมาเรื่องศัตรูเถอะครับ อย่างที่รุ้กัน ก้อศัตรูน้องแทนะแหละ แต่จะว่าน้องแทก้อไม่ได้ เพราะว่าจริงๆแล้วก้อไม่ถูกกันตั้งแต่รุ่นพ่อแม่แล้วหละ แต่เพราะอิทธิพลของทางนี้เยอะกว่าทำให้ฝ่ายนู้นเสียเปรียบและได้ข่าวมาว่าคอยจะหักหลังอยู่ตลอดแต่ก้อไม่มีโอกาสสักที จนเกิดเรื่องนี้ขึ้นมานะแหละครับ แต่ไอเด็กมารืคนั้นก้อพลาดจริงๆนะ ที่มาเล่นกับน้องแทเนี่ย เห็นนิ่งๆแต่ร้ายสุดๆไปเลยหละครับ เผลอๆ เอาคริสฮยอง แบค แดฮยอนไอเซฮุนมารวมกันเพิ่งจะได้น้องแทแค่70% ละมั้ง 5555 เมื่อก่อนทั้งแดฮยอน น้องแท จีมิน ยุนกิหรือเจโฮปเองก้อก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน เดือดร้อนถึงคริสฮยองที่เป็นถึงตำรวจยศสูงมากๆต้องไกล่เกลี่ยให้ประจำ ตอนนี้ก้อเหมือนกัน ผมคงต้องเตรียมรับเรื่องต่างๆที่จะนำมาขึ้นศาลที่เกี่ยวกับการฟ้องร้องล้มละลายของหลายๆบริษัทที่เกี่ยวข้องกับมาร์คเป็นว่าเล่น แน่นอนก้อผมเป้นอัยการนี่ ส่วนถ้ามีใครได้แผลอะไรมานะส่งต่อให้แบคฮยอนจัดการเลย รายนั้นนะกำลังจะได้เป็นอาจารย์หมอทั้งๆที่อายุยังไม่ถึงไหนนะนั้น
"เมื่อไหร่ฮยองจะหายย" ไอเด็กขี้อ้อนน้องแทถามขึ้นทั้งๆที่ยังกอดพุงกะทิน้อยของแบคเอาไว้
"รถคว่ำนะไม่ใช่มีดบาดจะได้หายภายในคืนเดียวนะ หืม"
"ฮยองอย่ากวน แทเป็นห่วง"
"แทเป็นห่วงฮยองแล้วคิดว่าฮยองไม่เป็นห่วงแทรึไง อย่าทำให้ฮยองต้องเป็นห่วงแทบ่อยนักซี่"
"แทจะพยายามทำให้ฮยองเป็นห่วงแทน้อยลงนะ" ยิ้มตาหยีปากสี่เหลี่ยมนั้นถอดแบบกันมาเลยทั้งพี่ทั้งน้อง
"ทำไมต้องน้อยลงอ่ะ ไม่ต้องห่วงเลยไม่ได้หรอ"
"เป็นไปไม่ด้ายยย แทเป็นน้องฮยองนะ ฮยองก้อต้องห่วงแทบ้างสิ โด่วว แล้วอีกอย่างยาก(ส์)มากที่น้องแทจะไม่ก่อเรื่องนะฮะ" อันนี้ผมเห็นด้วยแหละ
"555 นั้นสินะ ฮยองลืมไปได้ไง เออ แล้วนี้จองกุกไปไหนซะหละ ไม่มาด้วยกันหรอ" พอพูดถึงคนที่ไม่อยุ่ตรงนี้ไอน้องแทก้อทำปากยู่อมลมทันที
"ไม่รู้สิฮะ" ผมส่ายหัวให้กับคำตอบน้องแทจนแบคฮยอนหัวเราะออกมาเบาๆ ก้อจองกุกนะโดนเพื่อนๆโทรตามให้ไปช่วยงานที่โรงเรียนนะสิ จริงๆแล้วน้องแทก้อต้องไปแต่เพราะต้องมาหาแบคจองกุกเลยห้ามไม่ให้ไป ก้อเลยงอลนี่หละ ผมไม่คิดว่าน้องแทจะมีมุมแบบนี้กับเค้าด้วยนะเนี่ย 5555 แต่นั้นหละครับ ยิ่งงอลยิ่งง้อลูกยิ่งดก เอ๊ะยังไง 5555
End Chanyeol's part
"แทอยากมีความสุขเหมือนวันนี้ไปตลอดจังเลยฮะ แบคฮยองชานฮยอง" วี
"นั่นสินะ " ชานยอล เดินเข้ามาโอบแบคฮยอนเอาไว้หลอมๆแล้วลูบผมวีเบาๆ
"ความสุขนะมีอยุ่ตลอดเวลาแหละ อยุ่ที่เราเลือกจะให้มันมาตอนไหน เวลาไหนก้อแค่นั้นเองนะน้องแท" แบคฮยอน
"งั้นแทเลือกให้ความสุขของแทมาตอนที่ครอบครัวแล้วก้อพวกฮยองทุกคน เพื่อนที่แทรัก รุ่นพี่ที่แทรัก และจองกุก ของแทมีความสุขแทก้อมีความสุขฮะ"
"ความสุขของน้องแทคือการที่ทุกคนที่น้องแทรักมีความสุขหรอ ฮึ?" ชานยอล
"ฮะ ถ้าทุกคนมีความสุขแทก้อจะมีความสุขไปกับทุกคนฮะ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"แต่บางครั้งความสุขของแต่ละคนมันก้อไม่ได้มาพร้อมกันหรอกนะแทแท" แบคฮยอน
"ไม่ได้มาพร้อมกัน แต่ถ้ามาเมื่อไหร่ ความสุขก้อคือความสุขนั้นหละฮะ" วี
"พูดอะไรกันเนี่ยะหืม สองพี่น้อง ฮยองงงไปหมดแล้วว 55555 "
..........อยู่กันอย่างนี้นานๆนะ "ความสุข" อย่าเพิ่งหายไปไหนนะ..................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น