คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : EP13 : เธอเปลี่ยนไป (100%)
EP13 : เธอเปลี่ยนไป
วันนี้เอ็กซ์โซเพิ่งกลับมาจากไต้หวันหมาดๆ
กะว่าจะได้พักผ่อน แต่ที่ไหนได้
ต้องรีบเข้าบริษัทเพราะท่านลีซูมานมีเรื่องด่วนจะแจ้งให้ทราบ
ทำให้ทุกคนมีอาการอ่อนเพลีย แม้กระทั่งโบลิ่งเอง เธอเฝ้ามองหาคุณ ทั้งบริษัท
แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณไปอยู่ที่ไหน
“มองหาใครอยู่เหรอ?” ดีโอถามโบว์ลิ่ง
“ยัย(ชื่อคุณ)น่ะค่ะ ไม่รู้ว่าหายหัวไปไหน
ตั้งแต่กลับมาก็ไม่ได้เจอกันเลย ไหนบ่นว่าคิดถึงเรานักหนา”
“ใจเย็นๆน่า เดี๋ยวก็เจอ” ดีโอปลอบใจโบว์ลิ่ง
“ท่านลีซูมานมาแล้ว!!!” ทุกคนรีบนั่งที่ของตัวเองให้เรียบร้อย
พร้อมต้อนรับลีซูมาน
“สวัสดีทุกคนนะ ขอโทษด้วยที่ต้องนัดกันมากะทันหันแบบนี้
วันนี้ฉันขออนุญาตจะมาแนะนำ ผู้จัดการฝ่ายศิลปินคนใหม่ ของค่ายเอสเอ็ม
และก็ยังเป็นหลานสาวของฉันอีกด้วย” หน้าตาทุกคนดูตื่นเต้นที่จะได้พบกับผู้จัดการฝ่ายศิลปินคนใหม่เป็นอย่างมาก
“ขอเสียงปรบมาให้กับ...ลีชอนซา”
คุณเดินออกมาหยุดใกล้ๆกับซูมาน
“(ชื่อคุณ)!!!” พอเอ็กซ์โซและโบว์ลิ่งได้เห็นหน้าคุณผู้จัดการชัดๆก็ถึงกับตาค้าง สตั้นไปหลายสิบวิ
ต่างกับคนอื่นๆที่ยืนปรบมือต้อนรับคุณ
“สวัสดีทุกคนนะคะ ฉันชื่อลีชอนซาค่ะ
เป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี แล้วก็เป็นหลานของคุณลุงซูมานด้วย
ฉันอยากให้ทุกคนได้ให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัวเองในการทำงาน
แล้วฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังค่ะ” เสียงปรบมือก็ยิ่งดังกระหึ่มเมื่อคุณพูดจบ
“ผู้หญิงคนนั้นคือแกจริงๆเหรอเนี้ย
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย”โบว์ลิ่ง
“อาจจะเป็นฝาแฝดของ(ชื่อคุณ)ก็ได้ อย่าคิดมากเลย”เซฮุน
“ฝาแฝดบ้านนายสิ ยัย(ชื่อคุณ)ไม่มีฝาแฝด” โบว์ลิ่งหันไปเถียงเซฮุน
“เหรอ...ถ้างั้น อาจจะเป็น...คนหน้าคล้ายก็ได้
อย่าเครียดไปเลย” เซฮุนพูดเพื่อให้โบว์ลิ่งสบายใจ
แต่สิ่งที่เขากลับได้มาคือ การเบ้ปากมองบนของโบว์ลิ่ง ประมาณว่า
นายก็โตแล้วนะเซฮุน ความคิดเป็นเด็กๆไปได้
.
.
.
.
.
คุณนัดให้โบว์ลิ่งมาเจอเป็นการส่วนตัว
เพื่อจะเล่าทุกสิ่งทุกอย่างให้เพื่อนของคุณได้เข้าใจ
คุณมองโบว์ลิ่งที่กำลังเดินมา เธอเอาแต่ใจลอยเดินโซซัดโซเซ
เพราะยังตกใจเรื่องของคุณอยู่
“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
แกช่วยเล่าให้ฉันฟังแบบละเอียดเลยได้มั้ย”โบว์ลิ่ง
“ได้
แต่ตอนนี้แกรีบไปเก็บข้าวของที่บ้านพักเราก่อน...ฉันจะพาแกไปอยู่กับฉันที่บ้านคุณลุงซูมาน”
คุณจูงมือโบว์ลิ่งให้ไปที่รถส่วนตัวของคุณ
“เดี๋ยวก่อน...” ชานยอลรีบวิ่งมาคว้าแขนคุณไว้
“(ชื่อคุณ)
ช่วยบอกฉันหน่อย ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย”
“ทุกสิ่งทุกอย่างมันคือเรื่องจริงทั้งหมด” คุณสะบัดแขนออกจากมือของชานยอล “แล้วคุณก็ควรวางตัวเอง
ให้เหมาะสมระหว่างลูกน้อง กับเจ้านายด้วย”
“อะไรกัน...เธอเคยบอกไม่ใช่เหรอ
ว่าฉันคือเพื่อนที่ดีที่สุดคนนึงของเธอ”
“นั่นมันเมื่อก่อน...ต่อจากนี้จะไม่มี(ชื่อคุณ)
ผู้จัดการของเอ็กซ์โซอีกแล้ว จะมีแค่ลีชอนซา
ผู้จัดการฝ่ายศิลปินของค่ายเพลงเอสเอ็มเท่านั้น”
“(ชื่อคุณ) แต...”
“เป็นแค่ลูกน้อง อย่ามาสะเออะตีสนิทกับเจ้านาย!!!”
กล่าวจบคุณก็จูงมือโบว์ลิ่งเดินออกไป
ปล่อยให้ชานยอลต้องยืนอึ้งกับคำพูดของคุณ มันทำร้ายจิตใจของเขาเหลือเกิน นี่สินะ
ที่เขาบอกว่า ‘การเวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน’
75%
.
.
.
.
.
ตอนนี้คุณและโบว์ลิ่งนั่งออยู่ในห้องนอนส่วนตัวของคุณ
เพื่อพูดคุยเรื่องราวทั้งหมดให้กระจ่างชัด
“ยัย(ชื่อคุณ)...เอ่อ ชอนซา”
โบว์ลิ่งลืมไปว่า คนที่ชื่อ(ชื่อคุณ) ไม่มีอีกแล้ว…
“ถ้าแกไม่ถนัด ก็เรียกชื่อฉันเหมือนเดิมก็ได้”
“โอเค...เมื่อตอนที่ชานยอลอปป้ามาหาแก
ทำไมแกถึงพูดกับเขาไปแบบนั้นล่ะ ไม่คิดบ้างเหรอ ว่าเขาจะเสียใจแค่ไหน”
“แล้วแกไม่คิดบ้างเหรอ ว่าฉันก็เสียใจเหมือนกัน”
“แกหมายความว่าไง?”
“ฉันก็เสียใจเหมือนกัน ที่ต้องพูดไปแบบนั้น” ใช่! คุณเสียใจมาก
ที่จำเป็นต้องทำในสิ่งที่ขัดกับใจตัวเอง “คุณลุงซูมานสั่งห้ามฉันไม่ให้ไปเกี่ยวข้อง
หรือมีความสัมพันธ์ใดๆกับศิลปินในค่าย ให้คงสถานะไว้แค่ ลูกน้องกับเจ้านายเท่านั้น”
พอโบว์ลิ่งได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกเห็นใจคุณมาด้วยทันที เพราะเธอก็รู้ว่าชานยอลกับคุณเป็นเพื่อนสนิทกัน
“แกก็น่าจะรู้นะโบว์ลิ่ง ถ้าฉันไปบอกนายชานยอลตรงๆ
นายนั่นคงไม่ยอมแน่ แล้วเรื่องก็จะไปกันใหญ่แน่นอน...ฉันเลยต้องตัดสินใจทำแบบนี้
เพื่อให้เขาเกลียดฉัน แล้วก็ออกห่างจากฉันไป”
“แต่มันน่าจะมีวิธีที่ดีกว่านี้รึเปล่า...ให้ฉันลองไปคุยกับอปป้าให้ดูไหม?”
“ไม่เป็นไร ให้มันเป็นไปแบบนี้แหละ
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”
“แกจะเอางั้นจริงๆเหรอ” โบว์ลิ่งถามคุณ
คุณไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่พยักหน้าให้กับเธอเท่านั้น
“มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันอยากจะบอกแก” คุณเริ่มเปลี่ยนเรื่องคุย
“ฉันอยากให้แกมาเป็นเลขาให้กับฉัน...แกโอเคไหม?”
“อืม...ไม่ดีกว่าอะ
ฉันอยากเป็นผู้จัดการให้เอ็กซ์โซเหมือนเดิม แกลองคิดดูสิ
วันหนึ่งแฟนคลับคนนึงก็ได้มาทำงานให้กับศิลปินที่ตัวเองชอบ มันรู้สึกดีขนาดไหน
ต่อให้ทำไปแล้วมันไม่ได้อะไรเลย ฉันก็จะทำ ฉันจะไม่ยอมทิ้งพวกเขาไปไหนเด็ดขาด”
ได้ยินที่โบว์ลิ่งพูด คุณถึงกับไปไม่ถูก
มันเหมือนกับกรีดแทงหัวใจคุณไป ถึงแม้คุณไม่ได้เป็นแฟนคลับของเอ็กซ์โซขนาดนั้น
แต่คุณก็มีความทรงจำดีๆกับพวกเขา ตลอดเวลาที่ทำงานร่วมกัน
คุณไม่รู้ว่าพวกหนุ่มๆจะรู้สึกยังไงเมื่อจู่ๆคุณก็ได้ทิ้งพวกเขาไปโดยไม่บอกไม่กล่าวสักคำ
โดยเฉพาะกับคนที่ทำทุกอย่างให้กับคุณ
ถ้าวันนั้นเขาไม่ตัดสินใจพาคุณมาเกาหลีด้วย
คุณก็คงไม่รู้หรอกว่าแท้จริงแล้วคุณคือใคร
แต่คุณกลับตอบแทนการกระทำของเขาด้วยการทำให้เขาเสียใจ ทำให้เขาเกลียดคุณ ทำให้เขาอยากออกห่างจากคุณในทั้งๆที่เขาทำไม่ได้..
แต่ในขณะเดียวกัน สิ่งที่คุณทำ มันก็เพื่อเขานั่นแหละ
ถ้าไม่มีคุณอยู่ในชีวิตเขา เขาก็น่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้..
100%
**********
+++งื้อออพี่ชาน อย่าเสียใจไปเลยน้าาา สู้ๆ นางเอกเราก็เหลือเกิ๊น แต่ที่นางทำไปก็มีเหตุผลนา
+++เอาล่ะ ความเป็นเพื่อนก็มาแตกแยกกันแล้ว อยู่ทีมใครดี #ทีมชานยอล #ทีมชอนซา หรือ #ทีมไรท์ ดีเอ่ย
#อ่านแล้วอย่าลืมเม้นต์น้าจา
ความคิดเห็น