[Fic Suju] • So I • ,, Kihae {yaoi}

ลำดับตอนที่ #6 : {part 5} Before

5

Before

“การบ้านล่ะทงเฮ ~”

“ห่วงเพื่อนน่ะเป็นมั้ยซองมิน”ทงเฮหัวเราะน้อย ๆ เมื่อเพื่อนเจอหน้าแล้วทวงการบ้านก่อนจะถามสารทุกข์สุกดิบ ซองมินยิ้มกว้างและทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกผิด

“ฉันโทรตามให้นายทำก็ถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีเลิศแล้วนะ เอามาสิ”ร่างอวบแบมือขอการบ้าน ทงเฮคนดีก็ต้องยกให้อยู่ดี ร่างบางทรุดตัวลงนั่งและมองไปรอบ ๆ อย่างใจลอย อาการปวดหัวยังคงทิ้งตกค้างไว้ในตัว แต่อาการโดยรวมก็ไม่มีอะไรอื่น วันนี้แค่นอนไม่พอเพราะเมื่อคืนมัวแต่ทำการบ้านจนดึก

“เมื่อวานคิบอมไม่เข้าเลยรู้มั้ย โผล่มาเช็กชื่อแล้วหายตัว”ซองมินส่งเสียงมาจากข้างตัว ทำเหมือนเขาอยากฟังงั้นแหล่ะ

ไม่เข้าเพราะเขาไม่อยู่รึเปล่านะ

ทงเฮอมยิ้มนิด ๆ และรีบปัดความคิดเลอะเทอะนั่นออกไปจากใจ คิบอมไม่เข้าเรียนเป็นปกติอยู่แล้ว ทำไมจะต้องมาหยุดวันที่เขาไม่มาด้วยล่ะ

คิดมากไปแล้วน่าทงเฮ

“เย็นนี้..เอ้อ ทงเฮ ไปกินไอติมกันมั้ย มีคนจะเลี้ยงแหล่ะ”ซองมินที่ปั่นยิก ๆ ไปได้ครึ่งหนึ่งหันมาถามทงเฮเสียงใส ร่างบางหันหน้ามาส่งสายตาถามว่าใครกันนะคิดสั้นเลี้ยงกระต่ายอืดตัวนี้”อย่ามองแบบนั้น ฉันมีเสี่ยเลี้ยง !!”

“แล้วเขาจะให้ฉันไปด้วยเหรอ เค้าเลี้ยงนายคนเดียวป่ะเหอะ”ทงเฮย้อนถามกลับไป ซองมินเองก็ทำหน้าคิดหนักกับคำถามนั้นอีกเหมือนกัน

คยูฮยอนไม่เคยบอกว่าจะเลี้ยงทงเฮด้วยนี่...

แต่ทงเฮมันสวยนะ คยูฮยอนยอมเลี้ยงอยู่แล้วแหล่ะ

เอ...หงุดหงิดทำไมฟะ

“ก็คยูฮยอนคงเลี้ยงนายล่ะมั้ง..ไม่รู้สิ ถ้านายอยากกินก็ไปก็ได้ จ่ายเองก็ได้ให้มันเลี้ยงก็ได้”ซองมินสรุปส่งเดช อยากให้ทงเฮไปด้วยถึงแม้จะร้องค้านเองก็ตามที เขาอยากไปอยู่กับคยูฮยอนสองคน...ซะทีไหนล่ะ

“งั้นเอาคิบอมไปอีกคนได้มั้ย”ร่างบางถามเสียงเรียบ ๆ เหมือนพูดเรื่องดินฟ้าอากาศ ซองมินชะงักและมองเสี้ยวหน้าของเพื่อนอย่างอึ้ง ๆ ไม่อยากขัดใจ แต่ให้ตายเถอะ แบบนั้นเขาก็คงต้องทนความกดอากาศหลุมที่หนึ่งร้อยยี่สิบเก้าสินะ

“หมอนั่นจะมายังไงเล่า มาเรียนยังไม่มาเลย”ซองมินเองก็ได้แต่บ่นอุบอิบ ทงเฮหัวเราะเล็กน้อย แต่ก่อนที่จะหันไปให้ความสนใจกับงานตรงหน้า ใบหน้าหมวย ๆ ก็ถูกมือของซองมินดึงให้มาประชันหน้าหาความจริงกันเองเสียแล้ว”บอกฉันหน่อยดิ่ คบกะไอ้หมอนั่นไปได้ยังไง?”

“อะไรนะ..”ทงเฮทำหน้าเอ๋อ ๆ เมื่อซองมินถามแบบนั้น แต่พอเพื่อนจอมขี้บ่นเริ่มแจกแจงก็อดไม่ได้ที่จะหลุดขำทีละนิด

“แย่ก็แย่ โดดเรียนก็เก่ง ไม่มีระเบียบ ไม่พูด น่ากลัวเป็นบ้า นายออกจะสดชื่นแจ่มใสแบบนี้ ไม่น่าเข้ากันได้นะ”

“นินทาอะไร”

และจู่ ๆ เสียงต่ำ ๆ ก็ดังขึ้นเหนือหัวของสองสาว(?)ที่นั่งคุยกันจุ๊กจิ๊ก ซองมินเหลือบตาขึ้นมองและทำหน้าเหมือนเห็นผี

“...มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย !!”

“อ้าว คิบอม?”ทงเฮเงยหน้าขึ้นมองและก็ค้นพบว่าใบหน้าของคิบอมอยู่ห่างจากตนเองไม่ถึงคืบ ร่างบางรีบหลบตาลงมาถึงแม้ว่าหัวใจจะเริ่มเต้นดังเป็นจังหวะรัวเร็วก็ตาม สีหน้าของร่างสูงดูเครียดขรึมตามปกติ ซองมินได้แต่ทำหน้าสำนึกผิดอย่างเจี๋ยมเจี้ยมอยู่อีกด้าน

“ตั้งแต่เริ่มว่าฉันเรื่องไม่มาเรียนนั่นแหล่ะ”คิบอมตอบเสียงนิ่ง ไมได้มีแววหวั่นไหวกับภาพของใบหน้าขาว ๆ ที่เงยหน้าขึ้นมามองเมื่อครู่เลย ถึงแม้ว่ามันจะยังติดตาเขาอยู่ก็เถอะ

“คิบอม ไปกินไอติมกัน”

ฉับพลันทันที ทงเฮก็ชวนด้วยสีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างบางเอี้ยวตัวไปหาคิบอมเล็กน้อยและใช้มือข้างขวาจับมือของคิบอมที่กุมพนักเก้าอี้ไม่ให้ไปไหน ร่างสูงกระตุกนิดหน่อยแต่ก็ยอมให้สัมผัสอุ่น ๆ นั่นรุกรานทางมือที่แทบไม่ค่อยมีใครจับ

แหงสิ ใครจะกล้า

“ไม่ชอบของหวาน”คำตอบสั้นที่สุดเท่าที่จะบอกปัดได้ ทงเฮยังไม่ยอมเลิกรา ใบหน้าหวานมีรอยยิ้มน้อย ๆ และพยายามเอ่ยชวนคิบอมต่อ

“น่านะ...ฉันเลี้ยงก็ได้”

“ฉันเลี้ยงตัวเองเป็น”คำตอบนิ่ง ๆ ที่ทำเอาคนเฝ้าดูอย่างซองมินอยากจะตบคนพูดให้หัวบุบสลายเป็นกระป๋องเปล่า เพิ่งเคยเห็นอีกแง่มุมของคิมคิบอม กวนตีนสุด ๆ -*-

“เอ่อ...นายนี่มันน่าปวดหัวที่สุดเลยคิบอม”นั่นแหล่ะ ทงเฮก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากประณามคิบอม ใบหน้าหวานบูดบึ้งลงเล็กน้อย”งั้นนายอย่าไปเลย”

“งั้นจะไป”

ซองมินอ้าปากค้าง แม่งกวนตีนอีกและ - -+

“ไหนว่าไม่ไป”ทงเฮเกือบจะขำแต่ก็อดฉุนไม่ได้ ดูดิ้ มีอย่างไหนบอกว่าไม่ไป พอไม่ให้ก็จะไป พิลึกคน แล้วยังมีหน้ามาทำหน้าขรึม ๆ แบบนั้นอีก

“จะไป แล้วก็จ่ายให้ตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครเลี้ยง”ประโยคที่ยาวที่สุดของวันถูกถ่ายทอดออกมา ร่างบางหลุดยิ้มออกมาและยกมือขึ้นไปจับแก้มป่อง ๆ ที่เคยแอบคิดว่าอยากจับซักวัน คิบอมเลิกคิ้วและสะบัดหน้าน้อย ๆ แต่ทงเฮก็ไม่ยอมปล่อย กลับตบแก้มป่องนั่นเบา ๆ อีกต่างหาก

“น่ารักเป็นบ้านายอ่ะ”

คำชมนั่นทำให้คิบอมถึงกับเหวอกิน ใบหน้าหล่อทำสีหน้าแปลก ๆ  ซองมินขำพรืดออกมา ร่างสูงยันตัวขึ้นตรงและเดินฉับ ๆ ออกจากห้องไปโดยที่ไม่ได้หันมามองคนก่อการอีกเลย ทงเฮยิ้มร่าและตะโกนไล่หลังคิบอมไป

“สี่โมงหน้าโรงเรียนนะคิบอมมม !!”

“กล้ามากทงเฮ”ซองมินกระซิบเบา ๆ ใส่คนที่ทำหน้าระรื่นอยู่ตรงข้าม ทงเฮสบตาซองมินและพูดเสียงเบา

“ก็ฉันอยากให้เขายิ้มนี่...”

ที่ไหนได้ จากที่ว่าจะได้มากินกันสี่คนตามที่คิดไว้ เขากลับเจอฮันกยองกับฮยอกแจ คู่พี่น้องสยองขวัญนั่งอยู่ที่โต๊ะขนาดหกคน (แต่มันดันนั่งกันสองคน ?) ซองมินมองไปรอบ ๆ และก็พบว่าในร้านไอติมหน้าโรงเรียนไม่มีที่ให้นั่งซะแล้ว พอหันไปหาฟากคิบอมกับทงเฮก็พบว่าคุณชายเย็นชาทำหน้าบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคยเสียอีก

“อ้าว ซองมิน !?”เสียงเหน่อ ๆ ดังขึ้นในระยะไม่ใกล้ไม่ไกล ฮันกยองเงยหน้าขึ้นมาจากการนั่งเขี่ยไอศกรีมเหลือของฮยอกแจเรียกเพื่อนตัวอวบของตน ฮยอกแจกับคยูฮยอนสบตากันและพร้อมใจกันทำหน้าเซ็ง

แค่มีคิบอมกับทงเฮมาขวางแล้วนะ ยังจะเพิ่มไอ้รุ่นพี่กะเหรี่ยงนี่อีก

คยูฮยอนได้แต่คิดอย่างเซ็งสุดชีวิต ฮยอกแจเองก็เช่นกัน เวลาสิบกว่านาทีที่กลายเป็นฮยอกแจผู้ขี้อ้อนของพี่ฮันกยองก็ต้องกลายเป็นคนหน้านิ่งเหมือนเดิมอีกแล้ว เซ็งว่ะ

“นั่งด้วยกันดิ่”

“ดีเลย ฮันกยอง รักนายเป็นบ้า”บอกได้แค่นั้นก็ไล่ต้อนคยูฮยอนที่ทำหน้าบูดบึ้งและคิบอมทงเฮที่ยืนอยู่นอกวงให้นั่งลง ฮยอกแจสบตากับคยูฮยอนอีกครั้งและเบือนหน้าหนี

รู้นะว่ามันบริสุทธิ์ใจ แต่ให้ตายเหอะ หวง

และโต๊ะนั้นก็เต็มในที่สุด คิบอมนั่งอยู่มุมนอกสุด แถวนั้นประกอบไปด้วยฮันกยอง คยูฮยอน และคิบอม ส่วนฝั่งตรงข้ามก็เป็นฮยอกแจ ซองมิน ทงเฮ แต่ทำไมก็ไม่รู้ บรรยากาศอึมครึมจากสองหนุ่มหน้านิ่งคิบอมและฮยอกแจถึงได้แผ่ไปทั้งโต๊ะก็ไม่รู้... บรรยากาศเงียบแบบนี้ทำให้ซองมินที่เคยเป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดีถึงกับพูดอะไรไม่ออก

แหม่...สามสาวตระกูลลี นั่งแบบนี้ความสวยกินกันไม่ขาดแฮะ

คยูฮยอนได้แต่คิดอย่างปลงตก แต่เขาก็ชอบมองหน้าซองมินมากที่สุดอยู่ดี ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนั้น ทงเฮก็สวยนะ แต่ท่างรุ่นพี่หน้านิ่งที่นั่งข้าง ๆ เขาจะจองไว้แล้ว ไม่ได้รู้ตื้นลึกหนาบางอะไรหรอก รู้แต่ว่าพี่คิบอมอะไรนี่นั่งจ้องหน้าทงเฮจนแทบจะพรุนแล้ว

“รับอะไรคะ?”

เสียงใส ๆ จากพนักงานสาวดังแหวกความเงียบขึ้นมา ซองมินมองหน้าคยูฮยอนและรอบ ๆ โต๊ะอย่างอึดอัดเล็กน้อย รู้งี้ไม่น่าชวนทงเฮมาเลย คิบอมมันเกาะติดมาด้วยแบบนี้ก็สงัดเงียบเป็นป่าช้าเลยอ่ะเด่ะ - -

“ผม..เอ่อ..เอานี่แล้วกัน”ซองมินหลับหูหลับตาชี้ไปที่อะไรชมพู ๆ บนเมนู แค่ชมพูก็อร่อยแล้ว”คยูฮยอน นายจะเอาอะไร?”

“เอามิ้นท์ฮะ”ร่างสูงเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มให้พนักงานเสียด้วย ซองมินเบ้ปากอย่างไม่พอใจเล็กน้อย ยิ่งเห็นแม่พนักงานส่งยิ้มกลับมายิ่งรู้สึกไม่พอใจ

“ผมเอาวานิลลาแล้วกัน คิบอม...นายเอาดาร์คช็อกโกแลตไปเลยนะ ฉันเลือกให้”ทงเฮหันไปบอกคิบอมที่ทำหน้านิ่งเหมือนเดิม ร่างสูงพยักหน้าเบา ๆ และพึมพำในลำคอ

“มีสิทธิ์เลือกเองที่ไหนล่ะ”

“ว่าไงนะ !?!”ทงเฮหันมาและเอานิ้วดีดแก้มคิบอมอย่างรวดเร็ว ร่างสูงกลอกตาขึ้นฟ้าและทำท่าไม่สนใจ ซึ่งมันก็ดูกวนประสาทเสียงยิ่งกว่าตอนเงียบเสียอีก สรุปว่าคิบอมมันเคยเศร้าเสียใจเรื่องแฟนตายมั้ยเนี่ย หรือว่ามันจะปวดหัวกับทงเฮจนหมดเวลาเศร้าแล้ว - -

ฮยอกแจมองไปที่คิบอมด้วยสีหน้ารู้ทัน คนนิสัยคล้าย ๆ กันแบบเขาสองคนรู้ดีว่ากำลังคิดอะไร ร่างบางทำหน้านิ่งและเขี่ยช้อนที่จมกองไอศกรีมเหลว ๆ ที่เหลืออยู่ ฮันกยองก็เอื้อมมือมาแตะมือของฮยอกแจเบา ๆ

“เขี่ยทำไมเนี่ย”

“จะเขี่ย”เสียงตอบนิ่ง ๆ ทำให้ฮันกยองต้องหายใจออกมา คยูฮยอนเลิกคิ้วให้ฮยอกแจนิด ๆ และได้รับค้อนวงใหญ่ตอบกลับมา ฮันกยองมองตามสายตาของน้องชายที่มีให้คยูฮยอนแล้วรู้สึกแปลก ๆ อีกเช่นกัน พอมองไปอีกฟากทงเฮกับคิบอมก็เริ่มต้นเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระซะแล้ว ซองมินเองก็ควักการ์ตูนขึ้นมาอ่าน ไม่รู้จักคุมน้องตัวเองให้ดี ปล่อยให้มายุ่งกับฮยอกแจจนได้

“นี่ คยูฮยอน เสาร์นี้มาบ้านฉันหน่อยดิ่ ทำงานกลุ่มอ่ะ”ฮยอกแจเอ่ยชวน ใบหน้าหวาน ๆ ฉีกยิ้มใส่คยูฮยอน หน้าขาว ปากแดง ๆ แบบนี้อาจจะทำให้คนอื่นหลงได้ง่าย ๆ แต่กับเพื่อนสนิทที่รู้ไส้กันดีก็ได้แต่มองเมินออกไปอย่างรู้ทัน

“ไม่เอา บ้านนายแคบจะตาย จะไปนอนไหน”เอาวะ เล่นตามแผนที่มันส่งมาให้ บอกแล้วว่าพวกเขาสองคนเข้ากันได้ดีรู้ไส้รู้พุงกันดี แผนหลอกพี่ชายของฮยอกแจน่ะ ทำไมเขาจะไม่รู้

“นอนกะฉันไง”ฮยอกแจบอกหน้าตาเฉย ไม่ได้สังเกตพี่ชายที่ทำหน้าตาบูดบึ้งมากขึ้นทุกที คยูฮยอนชำเลืองตาไปทางข้าง ๆ และแอบอมยิ้มไม่ได้

“ได้ซะที่ไหนล่ะ”เสียงเข้ม ๆ ดุ ๆ ดังมาจากพี่ชายขี้หวง คยูฮยอนได้แต่เงยหน้าขำหึ ๆ กับเพดานร้าน ฮยอกแจเองก็อดกระตุกยิ้มไม่ได้ สีหน้าตอนพี่ชายของเขากำลังอาหารหวงขึ้นสมองมันน่ารักดีจะตาย”ห้องฮยอกแจเล็กจะตาย นอนเบียดกันคยูฮยอนได้เข้าโรงพยาบาลพอดี”

“อ้าว ฮยอกแจไม่ได้ทำอะไรซะหน่อยนะพี่ฮันกยอง”ร่างเล็กประท้วง ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองนอนดิ้นมาก ๆ ก็ตามที บางทีก็ตกเตียง เตะนู่นเตะนี่จนพังไปหมด

“นอนดิ้นจะตาย งั้นเอางี้ เสาร์นี้เรามานอนห้องเดียวกะพี่ก็ได้”พูดไปเรื่อย ๆ ตามประสาพี่ชายใจดี ฮันกยองรู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันที่จะชวนฮยอกแจมานอนด้วยกันหลังจากที่แยกห้องกันมาตั้งสองปีแล้ว แต่ก็เอาเถอะ สงสารคยูฮยอน”โอเคมั้ยคยูฮยอน นอนคนเดียวปลอดภัยกว่าเยอะ”

“ฮะ ดีแล้ว”คยูฮยอนเองก็สนองนี้ด อันที่จริงไม่อยากเสี่ยงกับมันหรอก แต่ท่าทางฮยอกแจจะมั่นใจว่าพี่ฮันกยองของมันต้องทำตัวแบบนี้ถึงได้ชวนเขา ใบหน้านิ่ง ๆ นั่นจริง ๆ ก็ซ่อนแผนร้ายกาจไว้ตั้งเยอะ

ในที่สุดไอศกรีมก็มาเสิร์ฟ ซองมินวางการ์ตูนลงและเริ่มกินโดยไม่เกรงใจคนเลี้ยงทันที เมนูที่เขาจิ้มส่งไปนั่นก็ถูกน้อยซะที่ไหน แต่คยูฮยอนเป็นคนเลี้ยงนี่หว่าถึงได้ทำแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่ากลับบ้านคงจะได้โดนมันเอาคืนทั้งต้นทั้งดอก แต่ช่างหัวมันเถอะ - -

“กินดิ่”ร่างบางเอ่ยกระตุ้นคนหน้านิ่งที่ได้แต่จ้องไปยังผนังฝั่งตรงข้าม ไม่ได้สนใจสิ่งกำลังละลายตัวช้า ๆ”ละลายหมดแล้ว”

แต่คิบอมทำเพียงนิ่งเฉย ไม่ได้สนใจ ทงเฮถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายกับอารมณ์แปรปรวนขึ้นลงของคิมคิบอมคนนี้ ช้อนคันเล็กที่เขาใช้กินจนมันหมดไปตั้งนานแล้วยื่นไปตักไอศกรีมของคิบอมขึ้นมาและนำไปจ่อที่ปากของร่างสูง

“อื้อ กินดิ่”

คิบอมมองเนื้อของหวานเย็น ๆ สีน้ำตาลเข้มอย่างไม่ชอบใจและสะบัดหน้าหนี ยิ่งทำแบบนั้นสีหน้าของทงเฮยิ่งดูง้ำงอมากขึ้น ไม่รู้สิ มันน่ารักดีจนเขาอยากเห็นอีกถึงได้ทำตัวดื้อไม่เลิกราแบบนี้ ยิ่งเขากวนประสาทอีกฝ่ายมากเท่าไหร่ทงเฮยิ่งทำหน้าแบบนี้ แต่เห็นทุกทีก็มาตามง้องแง้งตลอด

น่ารักดี

เหมือนเธอคนนั้น

แปลกที่เขาลืมเลือนซอฮยอนไปจากใจได้ในหลาย ๆ นาที ก็แค่หลาย ๆ นาทีเท่านั้น ภายนอกเขาดูไม่ได้ซึมเศร้าเหมือนเมื่อก่อน แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังนั้นเขาก็ยังเป็นคนเดิม ๆ จมอยู่กับความคิดที่มีแต่ภาพของหญิงสาวที่เขายังรักอยู่ ก็เท่านั้นเอง

ทงเฮทำให้เขายิ้มได้ เป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง

เพื่อนที่ดี....แค่นั้นเองนะ

แค่นั้นจริง ๆ

พักนี้อากาศรอบตัวแปรปรวนจนน่าสงสัย อาทิตย์ก่อนฝนตกบ่อย ทั้ง ๆ ที่นี่มันเพิ่งเริ่มฤดูใบไม้ผลิ แต่พอมาปลาย ๆ เดือนมีนาคม ถึงจะเป็นตอนเย็นอากาศก็ยังหนาวอยู่ดี เมื่อกลางวันอากาศดันมีแดดจนทงเฮไม่ใส่เสื้อโค้ตออกมา แล้วเป็นไงล่ะ ตอนเดินกลับบ้านกับคิบอมก็ต้องทนหนาวสั่นแบบนี้นั่นแหล่ะ

“..คิ...บอม..อา....หนาว..”เสียงเล็ก ๆ นั่นพยายามจะบอกคนที่ใส่เสื้อโค้ตมาครบ ร่างสูงหันไปมองแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทงเฮมองเสี้ยวหน้าเย็นชาของคิบอมและก็ต้องถอนหายใจอีกครั้ง

คนไรเนี่ย ใจแข็งสุด ๆ

“สิบองศาได้มั้ง...หนาววว ~~”ทงเฮพึมพำ และโดยไม่ทันตั้งตัว มือบางก็คว้าหมับเข้าที่มือของคิบอมและกุมไว้แน่น”ขอจับมือนะ หนาว”

“ปฏิเสธได้ด้วยเหรอไงล่ะ”เสียงลอย ๆ ที่ทงเฮตัดสินใจทำเป็นไม่สนใจ มืออุ่น ๆ ของคิบอมทำให้เขาหายหนาวไปเยอะ เสื้อเชิ้ตตัวเดียวใช่เครื่องแบบเหมาะสมกับอากาศในฤดูใบไม้ผลิเย็น ๆ แบบนี้ที่ไหนล่ะ แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าคิบอมถอดเสื้อมาให้เขาใส่แทนนี่คงจะแปลกเกินไป

“รีบกลับเถอะน่า”ร่างบางเร่งความเร็วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ยอมให้มือหลุดออกจากการเกาะกุม ริมฝีปากที่เคยเป็นสีชมพูระเรื่อกลายเป็นขาวซีดจนน่าเป็นห่วง หนาวจริง ๆ นะเนี่ย”ฉันหนาว”

“ไข้กลับรึเปล่า”

แต่คำต่อมาที่ได้ยินทำให้ทงเฮถึงกับหยุดเดิน ทั้งมืออุ่น ๆ ที่ยกมาทาบกับหน้าผากของทงเฮ ยิ่งแบบนั้นใบหน้ายิ่งร้อนวูบวาบ ไม่ใช่เพราะไม่สบาย แต่มันเป็นเพราะเขินเสียล่ะมากกว่า คิบอมแนบมือกับหน้าผาที่แวบแรกมันเย็บเฉียบ แต่วินาทีนี้กลับอุ่น ๆ รวมไปถึงแก้มใสที่เคยซีด ทงเฮหลบตาคิบอม ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจถึงได้เต้นรุนแรงแบบนี้

“ปล่อยมือ”คำสั่งจากคุณชายดังขึ้น ทงเฮปล่อยอย่างอิดออดเล็กน้อยแต่ก็ยอม ร่างสูงถอดเสื้อนอกตัวหนาออกและยื่นให้ทงเฮด้วยสีหน้าเรียบเฉย”เอาไป”

“หา !?!”ทงเฮทำหน้าตกใจกับกิริยาไม่คาดคิดของคิบอมแต่ก็ยอมรับแต่โดยดี กลิ่นตัวอ่อน ๆ ของคิบอมที่มาจากน้ำหอมกลิ่นประจำทำให้ทงเฮหน้าแดงขึ้นไปอีก ร่างบางรีบเดินนำหน้าไปอย่างไม่รู้จะทำอะไรที่ดีกว่านี้ คิบอมเองก็กระตุกยิ้มนิด ๆ ถึงแม้ความหนาวจะเริ่มเกาะกุมผิวกาย

ยิ้มอีกแล้ว ยิ้มทำไมนักหนา

ทงเฮ อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิดไปมากกว่านี้

“กลับมาแล้วคร้าบบ ~”

ทงเฮตะโกนเข้าไปก่อน มือก็รีบปลดเสื้อนอกของคิบอมออกโดยเร็วและยื่นให้โดยไม่มองหน้าคนให้ ทงเฮไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเขินนั่นเขินนี่ตลอด แต่เขาเขินจริง ๆ อีกฝ่ายก็เป็นเพศเดียวกันแต่เขากลับใจเต้น รู้สึกเหมือนอยากถูกปกป้อง

คิดมากแล้วน่าอีทงเฮ

“ทงเฮ”ฮีชอลเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือเรียนเล่มหนาที่เจ้าตัวไปขนมาอ่านในวันที่พรุ่งนี้จะสอบ ใต้ขอบตามีรอยคล้ำบ่งบอกว่าฮีชอลทุ่มเททั้งใจมากแค่ไหน”เดี๋ยวนายมานอนห้องเดียวกับฉันก่อนนะ ห้องนายมันดังหลังคาพัง ฝุ่นเต็มเตียงเลย”

“หา หลังคาถล่ม ?”

“พังเว้ย แค่พัง ฝ้ามันทะลุ”ฮีชอลแก้ไขคำที่ทงเฮฟังผิด ถล่มกับพังใกล้กันที่ไหน”แต่ที่นอนนายปูเองนะ บนพื้นนั่นแหล่ะที่นอน”

“คร้าบ...แล้วพรุ่งนี้พี่สอบอะไรเนี่ย”ทงเฮเดินเข้าไปหาฮีชอลที่ยังคงกางตำราต่อไป ร่างบางถอนหายใจหนัก ๆ และมองผ่านทงเฮเพื่อหาน้องชาย แต่ก็พบว่าคิบอมหายไปแล้ว”เขียนแบบน่ะ ทฤษฎีล้วน ๆ”

“งั้นผมนอนข้างล่างก็ได้นะ ผมนอนดิ้น ติดหมอนข้างด้วย”ทงเฮบอกด้วยเสียงเกรงใจ กว่าแม่บ้านจะมาก็พรุ่งนี้อีก จะให้ไปนอนคลุกฝุ่นก็ไม่ไหว

“ฮื้อ...ทงเฮ เกรงใจท..” / “นอนห้องผมก็ได้”

และประโยคที่ตัดขึ้นมาทำให้สองสาวหันขวับไปมองหน้าคิบอมที่โผล่มาแบบไม่ทันตั้งตัว ทงเฮหลบตาไปทางอื่น ฮีชอลเลิกคิ้วขึ้นสูงเหมือนกับแปลกใจ คิบอมมองตรงไปที่ใบหน้าคนตัวเล็กที่ติดแดง ๆ พิกล มือใหญ่เอื้อมไปคว้าข้อมือของทงเฮ

และลากหายไปเลย

ร่างบางเบรกเอี๊ยดตามการหยุดของคิบอมที่หน้าห้องของร่างสูง ใจยิ่งเต้นดังจนแทบไม่ได้ยินเสียงอื่น เขาพยายามกลั้นยิ้มจนเมื่อยแก้ม ดูเหมือนกล้ามเนื้อส่วนนั้นจะลืมวิธีตีหน้านิ่งไปเสียแล้ว คิบอมผลักประตูเบา ๆ และโยนทงเฮไว้ตรงเตียงนอน

ต้องเรียกว่าโยนไม่ก็เหวี่ยง คิบอมเล่นดึงแบบไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะปลิวไปไหนเลย ร่างบางนิ่วหน้าเล็กน้อยแต่ก็ยอมรับแต่โดยดี อากาศเย็น ๆ ของเครื่องปรับอากาศดึงดูดเขาจะตาย พอทงเฮเริ่มจะอยากนอน คิบอมกลับก้าวเท้าออกไปจากห้องซะงั้น

“อ้าว คิบอม”ทงเฮพูดได้แค่นั้นก็ต้องเงียบ ก็คิบอมเล่นออกไปแล้วออกไปเลย อะไรของเค้านะ

ทงเฮได้แต่คิด ก่อนที่จะกวาดตามองรอบห้อง ห้องของคิบอมเน้นสีฟ้า ถึงแม้ตอนนี้จะมีอะไรมืด ๆ หม่น ๆ ปนอยู่เยอะก็ตาม อนุมานได้ว่าคิบอมชอบสีฟ้า โดยเฉพาะฟ้าแบบสดใส อันที่จริงเขาวาดภาพว่าคิบอมเหมาะกับสีดำมากกว่าตั้งเยอะ บนโต๊ะนั่นก็มีกรอบรูปอันใหญ่ตั้งไว้ ทงเฮเห็นแค่เลือน ๆ และด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทงเฮเลื่อนตัวเองเข้าไปดูภาพของหญิงสาวที่ใบหน้าสวยหวาน นัยน์ตาโต เรือนผมยาวสีดำถึงกลางหลัง ทงเฮคาดไว้ว่าคน ๆ นี้นี่แหล่ะคือคนรักเก่าของคิมคิบอม ความรู้สึกน้อยใจผุดขึ้นมาแวบ ๆ เสียจนเจ้าตัวเองยังไม่รู้สึก ร่างบางหยิบมันมาพินิจใกล้ ๆ

สวย ท่าทางจะนิสัยดี มนุษย์สัมพันธ์ดีเยี่ยม ไม่แปลกที่คิบอมจะชอบ

ทงเฮวางมันลงและดูของอื่น ๆ ต่อไป มีหนังสือเรียนวางไว้สองตั้ง นาฬิกาที่เจ้าตัวไม่เคยปัดฝุ่งถูกตั้งไว้ แต่ที่เหลือก็ไม่มีอะไรอีก ห้องนี้ดูว่างโล่งและเงียบเหงา ถึงแม้จะเป็นโทนสีฟ้า แต่มันกลับเต็มไปด้วยคำว่าเหงาและคิดถึง โดยเฉพาะคิดถึงคนที่จากไป แต่จากที่เขาดู สีขาวที่ดูอบอุ่นถูกแต่งแต้มไว้ ไม่ว่าจะเป็นภาพวาดรูปท้องฟ้าที่มีลายมือชื่ออยู่ตรงมุมภาพ คิบอมเอาตั้งไว้ที่มุมห้อง

ดูเหมือนสีขาวจะเป็นตัวแทนของเธอคนนั้น

รวมทั้งนั่นด้วย...

แจกันสีขาวเพ้นท์สีฟ้าอ่อนลายสดใสที่ดูก็รู้ว่าเป็นงานฝีมือจากผู้ไม่ชำนาญการมีดอกเดซี่ปักอยู่สองดอก กลีบดอกสีขาวอ่อนบางกับเกสรสีเหลืองสดใสทำให้ทงเฮอดเอื้อมมือไปหยิบไม่ได้ นิ้วเรียวละค้างไว้เพียงสามสี่เซ็นก่อนที่จะชะงักเพราะเสียงเปิดประตู ร่างบางดึงมือกลับมาทันที ก่อนที่จะรู้สึกตัวเย็นวาบเมื่อสบสายตากับคนที่มองมา

“ตะกี้จะหยิบอะไร”

คิบอมถามเสียงหนัก ทงเฮสะดุ้ง เหลือบตาขึ้นมองและตวัดหลบอย่างรวดเร็ว ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้จนทงเฮต้องรีบลุกด้วยความลนลาน รู้สึกเหมือนทำอะไรผิดพลาดใหญ่หลวง แต่เมื่อทงเฮลุกขึ้น มือบางที่อยู่ไม่ค่อยสุขก็ปัดป่ายไปรอบ ๆ จนนิ้วไปปัดเข้ากับอะไรบางอย่างที่ทงเฮต้องใจหายวูบ

เพล้ง !

เสียงกระจกแตกดังขึ้น ทงเฮรู้สึกวูบวาบในท้อง ไม่กล้าหันไปดูด้วยซ้ำว่าทำอะไรแตก คิบอมเดินตรงเข้ามา ร่างบางรีบเปิดทางให้ทันที นัยน์ตาคมคู่นั้นไม่มีแววเอ็นดูหรืออ่อนโยนที่เคยพบมาเสียด้วยซ้ำ มือใหญ่พลิกกรอบรูปที่กระจกแตกละเอียดขึ้นมาดูช้า ๆ

ภาพของเธอคนนั้น...

“ทีหลังอย่ายุ่งอีก”

คิบอมเตือนขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ความเย็นชาถูกสะท้อนผ่านสีหน้ามาหาทงเฮ ร่างบางก้มหลบสายนั่น รอยกระจกแตกเป็นทางในช่วงตาของหญิงสาวพอดี มันไม่ใช่ลาง ตอนนี้ ปัจจุบันนี้ ซอฮยอนที่ใส่ชุดสีขาวแสนสดใสในภาพไม่มีทางรู้เลยว่าตัวเองนั้นตายไปแล้ว

นิ้วเรียวของร่างสูงแกะเศษกระจกออกมาอย่างทะนุถนอม ระวังไม่ให้รูปภาพนั้นฉีกขาด จนเศษกระจกที่ติดไว้หลุดออกหมดแล้ว คิบอมถึงดึงรูปภาพนั้นออกมาและวางไว้อย่างเบามือบนโต๊ะ สีรัตติกาลในดวงตาของร่างสูงเหมือนถูกดับแสง มันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ทุกอย่างเร่งความรู้สึกผิดของทงเฮให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ร่างบางในชุดนักเรียนก้าวเข้าไปช้า ๆ และเอื้อมมือลงเก็บเศษกระจกให้

“ไม่ต้อง !!”

“อ๊ะ..โอ๊ย !”

พอได้ยินเสียงดุดันของร่างสูงที่ตวาดกลับมาก็ทำให้ทงเฮชะงักมือ แต่ไม่รู้ไปทำอีท่าไหนกระจกชิ้นใหญ่ที่สุดถึงได้บาดนิ้วขาวจนเลือดซึมออกมาเป็นเม็ดใหญ่ ทงเฮซี้ดปากด้วยความเจ็บ เงยหน้าขึ้นมองคิบอมโดยที่แอบหวังไว้ว่าจะได้รับความเห็นใจ แต่ที่ตอบกลับมาคือความเย็นชา

และรำคาญ...

“อยู่นิ่ง ๆ แล้วก็ไม่ต้องพูดอะไร”คิบอมบอกเสียงกระด้าง มือใหญ่หยิบเศษกระจกขึ้นมาโยนส่ง ๆ ไว้ในถังขยะผงข้างโต๊ะ ไม่นานเศษบนพื้นก็หายไปหมด ร่างบางได้แต่เงียบสนิท เพิ่งเข้าใจความรู้สึกกลัวจนไม่กล้าพูดก็วันนี้นี่เอง เลือดหยุดไหลแล้ว แต่ทงเฮก็ไม่กล้าขยับตัวไปไหนอยู่ดี

“คิบอม...”

ร่างสูงเหลือบตามามองนิดหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร กรอบรูปสำรองสีขาวถูกดึงขึ้นมาวางบนโต๊ะ และคิบอมก็ลงมาใส่รูปภาพของอดีตคนรักช้า ๆ โดยที่ทำเหมือนไม่ได้มีใครอยู่ในห้องด้วยเลย

“ขอโทษนะ...”

คิบอมไม่ได้ตอบอะไรเหมือนเดิม

“ซอฮยอนชอบดอกเดซี่เหรอ?”เสียงทักจากทงเฮที่ยังคงความสดใสไว้ได้เต็มเปี่ยม คิบอมมองไปอีกแวบและยิ้มบาง ๆ เมื่อนึกถึงดอกเดซี่ที่ทงเฮพูดถึง

‘ฉันชอบเดซี่มากเลยนะคิบอม’

‘ไม่เห็นจะสวยตรงไหน’เขาหรี่ตามองดอกไม้ที่ซอฮยอนถือมาเป็นช่อแล้วมอบให้เขาในโอกาสคบกันครบรอบเก้าสิบเก้าวัน จริง ๆ เขาก็พูดไปแบบนั้นแหล่ะ

‘ฉันชอบสีขาวไง แล้วก็ดอกเดซี่ในความหมายของฉันคือคำว่าอิสระ’รอยยิ้มวาดเต็มริมฝีปากสวย ซอฮยอนเขี่ยกลีบดอกสีขาวนั่นเบา ๆ’แต่จริง ๆ มันคือความไร้เดียงสาน่ะ’

‘งั้นก็ไม่เหมาะกับเธอหรอก’

‘น่า งั้นคิบอมก็คงเหมาะกับเดซี่นี่เหมือนกัน ถึงปากจะเก่ง อวดดี แต่คิบอมก็มีมุมที่เหมือนเด็กไร้เดียงสาเหมือนกันนั่นแหล่ะ’ร่างบางลูบกลีบดอกลื่นมืออีกครั้งและยื่นมือมาเอาดอกไม้เสียบที่หลังหูของเขา

‘เฮ้ย !’คิบอมได้แต่โวยวายเพราไม่มีมือจะดึงมันออก ร่างบางหัวเราะชอบใจ ก่อนที่มือจะเอื้อมมากุมมือของเขาไว้

‘นั่นแหล่ะ ดอกเดซี่ของฉันก็มอบให้นายไปหมดแล้ว’

“อื้อ...เธอชอบเดซี่”คิบอมตอบเสียงแผ่ว

“ถ้ามันเจ็บปวดนักก็อย่าไปคิดเลย”เสียงปลอบประโลมที่ฟังก็พรู้ว่าคนพูดเจตนาดี แต่ร่างสูงกลับหันหน้ามามองทงเฮและยิ้มเยือกเย็นให้

“ไม่เกี่ยวกับนายก็แล้วกัน แล้วก็ไม่ต้องพูดถึงซอฮยอนอีก”

----------------------------------------------------------------------------------

ตอนต่อไปแค่ระบาย อย่าสนใจมัน - -

เกลียดพาวเวอร์เรนเจอร์

แบนจั๊ง...แบนจัง

ตอนนี้แอบลำบาก

การสร้างพัฒนาการให้หมวยกะตี๋นี่ย๊ากยาก

ส่วนคยูมินกับฮันฮยอกก็คืบหน้าไปแล้ว ~~ =[]=

เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด เห็ด

อะไรของไรท์เตอร์ - -

ตอนนี้ถูกตัดผม โศกเศร้า เห็ดเหี่ยว จากทรงกึ่งคยูที่รักกลายเป็นอีเห็ดบ๊อบไปแล้ววววววววววว

เห็ดดดดดด รองผอ.ตัดเองเล๊ยยย วีไอพี !!!

เห็ด T[]T ไม่เป็นไร เหมือนทรงพี่ชินดง ชอบ 555

ขอโทษที่มาช้า ติดงาน TwT (ได้ข่าวติดซิมส์ เล่นจนไม่ยอมกลับบ้าน - -)

ติดงานด้วย TOT ทำแล็บนั่งดูพารามีเซียม ต้องหากบดองอีก กรี๊ด

เรื่องนี้อาจมีเอ็นซี แต่ตัดออกเนอะ หึ ๆ

ใส่ในเล่ม (ถ้าได้รวม 55)

จะถึงคอนแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

มองหาเค้าสิ เสื้อคอนสีน้ำเงินกางเกงลาย ๆ ตัวสูง ๆ หัวเห็ด ๆ TT

ความคิดเห็นที่ 67

บ่นรีเทิร์น

เพื่อน...ทะเลาะเข้าไป

เพื่อน...ด่าแล้วก็ไป / = =

โกรธเราเรื่องอะไร? / โทรไปไม่รับ - -+

Name : Fan_Yaoi< My.iD > [ IP : 125.24.246.201 ]
Email / Msn: may_mean_tvxq_suju(แอท)hotmail.com
วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 / 22:31

ความคิดเห็นที่ 66

แบล็กกราวด์สวยดีเนอะ

เพื่ออะไร??? / ถามตัวเองด้วยนะ - -

เอาเหอะ...

ไร้สาระต่อไป...ดี

ช่วงนี้....สับสนกะชีวิต

สรุป...บ่น / อือ หรือไม่ก็มาด่า อิยะฮะฮะฮ่า

Name : Fan_Yaoi< My.iD > [ IP : 125.24.233.216 ]
Email / Msn: may_mean_tvxq_suju(แอท)hotmail.com
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 / 21:51

ความคิดเห็นที่ 65 (จากตอนที่ 5)

พี่มีนนน คอมเค้าพัง ฮึก ฮือออออ T^T / อ่า...คอมโพดพัง แต่พี่โดนตัดผมมมม ตอนนี้พี่เปลี่ยนชื่อแล้วนะ เป็นอีเห็ด T[]T
ตอนนี้โพดนั่งอยู่ที่โรงเรียน โรงเรียนยังไม่เลิกเรียนคอมนั่นแหละ / เชื่อมั้ยพี่ก็นั่งพิมพ์ตอนชม.คอม 55

เซงมากเลยอ่ะ ไม่ได้เล่นมาหลายวันแล้ว / เป็นพี่พี่ก็เซ็ง คงไม่ได้แต่งฟิคเลย - -
เหมือนตัดขาดจากชีวิตภายนอกสุดๆ (โพดมันเว่อร์ - -) / ไม่นะ แต่ตอนนี้พี่มาเล่นซิมส์ที่โรงเรียนอย่างเดียวเล๊ยย
พอเถอะ แบบว่านอกเรื่องไปไกลอ่ะ = =

ตอนนี้น่ารักจริงๆ นะ / อ่า ให้ตายใจ *0*
พี่ทงเฮกล้ากวนพี่คิบอมมากอ่ะ เอ่อะ !! ก็คนมันน่ารัก (?) ฮ่าๆ
มีการสอนการบ้านด้วยนะ คึคึคึ / ปลาเค้าให้โอเมก้าสามคนอื่นไปไง - -
บอมเริ่มใจอ่อนแล้วล่ะสิ กับความน่ารักของพี่ทงเฮนั่นแหละ / ความน่ารักของคนแต่ง อ๊ายย (อย่าเอะอะไป อ.ฝ่ายปกครองชมพี่เชียวนะหลังจากที่เอารองผอ.มาตัดหัวพี่จนเป็นเห็ด - -)
เป็นใครใครก็เริ่มหวั่นไหวอะไรประมาณนั้น..
แล้วดูด๊องสิ เริ่มจะประสบความสำเร็จประมาณนั้น = = / เค้าคงดีใจ = =~
พี่คิบอมเริ่มยิ้มแล้ว คนทางนี้ก็สุข คนทางนั้นก้เริ่มจะสุขไปตามความน่ารัก / บอกแล้วว่าอย่าตายใจจจจจจ
พี่น่ารักมากจริงๆ นั่นแหละนะ ฮ่าๆๆๆ

พี่ซองมินน่ะ ปากแข็งจริงจริ๊งงงงงงงงงงงง !! (ทั้งสองคนนั่นแหละ - -*) / อื้อ เค้าขี้เขิน หรือไม่ก็มัวแต่หลงฮยาคู้ ~
ปากแข็งกันเข้าไปนะ ปากเเข็งได้โล่ (โพดเป็นอะไรอ่ะ ? = = ) / เมา - -
ชอบกันก็บอกไปเถิดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! / =[]= ไม่เอาไม่พูด ไม่เอา ๆ ไม่บอก
อยากจะใส่หูฟังเปิดเพลงเสียงดังเองนั่นแหละ พี่คยูฮยอนเลยเข้ามาแบบนั้น
'หยุดนะ เจ้าโจรใจบาป' ชอบคำนี้มากเลยอ่ะ ฮ่าๆ / เป้นคำที่โบราณดีนะ = =b

ดูรูปสมัยเด็ก(?) เค้าขอดูด้วยคนได้มั้ย ??? ก๊ากกกกกกกกกก / เหอ ขนาดพี่ยังไมได้ดูเล๊ย - -
แก่แดด ? อะไรอ่ะพี่ซองมิน - -
เหมือนกี้นั่นแหละ ที่บอกว่าสมกับวัย ฮ่าๆๆๆ
(โพดมันก็แก่แดดดดดดด) ย้ากกกกกกกกกกกกก !! / ในวงเล็บพี่ขอเชื่อ หึหึหึหึหึ

ตอนนี้พี่เด็กนะ มอ.สี่ดันตัดผมเห็ดบ๊อบ แหม ม.1เชียว 5555

มาจงมาจี้พี่ซองมิน เค้าบ้าจี้ไม่รู้หรอ ???
แต่รู้ว่า คยูมินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก ! / เขินอ่ะเด้ ตอนแต่งพี่ก็เขินนนนน

เฮียกับฮยอกน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก ~ / เฮียฮันขา ให้อารมณืเสี่ยดีจัง 5555
อะไรอ่ะ นั่งแบบนั้นหมายความว่าอะไรอ่ะ ?
รู้อยู่แล้วน่ะสิ ว่าป๋าต้องถามเยี่ยงนั้นอ่ะ !! ฮ้าาาาาาา น่ารักมากๆ/ อย่าตายใจ คึคึคึ
ไปกับคยูฮยอนมาฮะ ! อื้ออออออออ น่ารัก -o-; / เยสสสส
ป๋าก็หวงน้องใช่มะๆ เค้ารู้ทันหรอกนะ ฮ่าๆๆ / ยิ่งกว่าหวงอีก -.,-

อาจจะเม้นน้อยกว่าเก่า - - / อื้อ จริง พี่ไม่ช็อคนะคราวนิ้ 555
เพราะว่าตอนนี้จะหมดคาบแล้วอ่ะค่ะ คิดถึงพี่มีนนนนน ~
คิดถึงคอมพิวเตอร์ ~~ (จงกลับมา ~ - -*) หึหึหึหึ / ต้องสวดเยอะ ๆ หึหึ
เค้าคิดถึงพี่มีน จุ๊บๆ
เอ่อะ !! เค้ารักพี่มีนมากกว่านะ ฮี่~~ / หึหึ พี่รักโพดมากกว่า (เล่นอะไรกัน - -)

Name : ,,MINPOADZ [ IP : 58.9.120.20 ]
Email / Msn: -
วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 / 16:36

ความคิดเห็นที่ 64 (จากตอนที่ 5)

ฮยอกร้ายยยยยแร๊งงงงงง ป๋าจะเอาอยู่มั้ยเนี่ย 55+ / ต้องอยู่สิ  พี่ชายที่รัก 55

ป๋าน่ารักยิ่งนัก หวงน้อยชายย >< หรือมากกว่านั้น?

คยูมินนนนนน น่ารักเกิ๊นนนนน หวานซะ >< / น้ำตาลหมดเยอะและ หึหึ

ขอฉากหวานแบบนี้บ่อยๆนะคะ ช๊อบ / แหม..จ้ะ ได้แน่ ๆ (ยิ้มมม ^___^)

รักมินนี่ที่สุดเลยย / =w= หึหึหึ

คิบอมหวั่นไหวแล้วววว อย่าปิดกั้นตัวเองนะบอมมี่ ปลาพยายามขนาดนั้นแล้ว / ปลาพยายามเนอะ ~~~


รู้สึกถึงไอทะมึนจากฟิคนี้ ด๊อง ซอฮยอน บอมมี่ เกี่ยวข้องกันยังไง
หวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายๆนะไรเตอร์~ / ความหวังยังมี แต่ปริมาณเท่าไหร่ไม่มีใครรู้ ฮิ้วว

Name : นักอ่านในเงามืด [ IP : 125.27.211.128 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 20:09

ความคิดเห็นที่ 63 (จากตอนที่ 5)

จำเค้าได้จิงอ่ะพี่มีน / จริงสิที่รัก *-*
บอกชื่อให้ชื่นใจหน่อยดิ / แจนไง เอิ้วว
วอนซินตอนที่...หมายความว่าไงอ่า =_=''' / หมายถึงเดี๋ยวมันก็มา - -
พี่มีนเรียน รร.ไรอ่ะ
เผื่อเค้าจะไปเข้า 555+ / โรงเรียน สตรีนนทบุรี ~~
ไปและเดี๋ยวต้องเค้าหอและ / บ๊ายบาย -.,-

Name : SungEun~< My.iD > [ IP : 114.128.49.180 ]
Email / Msn: cinderella.janny(แอท)hotmail.com
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 17:22

ความคิดเห็นที่ 62 (จากตอนที่ 5)

ฮยอกแรงใช่เล่นนะเนี่ย คาดไม่ถึงจริงๆ ฮ่าๆ / 555 ต้องแหวกสิ กร๊ากก
แกล้งให้พี่ชายเป็นห่วง แล้วไอวิธีคลายหนาวเนี่ย = =^
คุณพี่ชายเนี่ย แอบโมโหด้วยนะนั่น ได้ยินชื่อคนอื่นแค่เนี้ย
หวง รึว่า หึง ? กันแน่ / เข้าข้างตัวเองก็หึง แต่แค่หวงงงง เนอะ *0*

พี่น้องอีกคู่ กี้มิน นี่เด่นจริงๆ
จะหวานกันเกิ๊น เขินนะเนี่ย >/////< / อ่า อย่าแย่งซีน - -
อ้อนๆ กันแบบเนี้ย ซ่อนความรู้สึกไว้ในคำพวกนี้ / เค้าเรียกทะเลาะตบตี
สถานะนี่มันก้าวข้ามไปไม่ได้ใช่มั้ย
แต่การกระทำนี่ก้าวไปรุ่นไหนแล้วเนี่ย เง้ออ~ ถึงจะหวานแต่ ก็เจ็บ / ใช่เลย ต้องการแบบนั้น ฮะฮ่า ~~~

บอมเริ่มเปลี่ยนไปแล้วสิเนี่ย หมวยก็ขี้อ้อนจริงๆ / เค้าน่ารัก ไม่แคร์สื่อ !!
สอนการบ้านกันไปสอนกันมา ไหงมาเขินกันซะล่ะเนี่ย ฮ่าๆ ๆ / เค้าไม่แคร์สื่อ บอกกแล้ว 55
ด๊องก็ไปแกล้งเค้าแบบนั้น เดี๋ยวเถอะ
ยิ้มบ่อยขึ้นแล้วนะ แต่ว่าความรู้สึกบอมแบบนี้
มันจะทำให้ด๊องเจ็บรึปล่าว รู้สึกผิดต่อคนรักเก่า เฮ้ออ ~ / ต้องรอต่อไปว่าใครจะเจ็บมากกว่ากัน ~
ผู้หญิงที่หมวยฝัน คือ คนที่ถูกรถชนรึปล่าว ?
เป็นเจ้าของตา ? เกี่ยวอะไรกับหมวยล่ะเนี่ย ? / หึหึ

Name : nokk(y)u< My.iD > [ IP : 125.26.63.80 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 13:26

ความคิดเห็นที่ 61 (จากตอนที่ 4)

งืม ๆ -.,- 
เล่นฝนกันจนไม่สบายเลย หมวยจะคึกไปมั้ย / เค้าสวย เค้าคึก 55
ชวนเองป่วยเอง เง้อ แต่ว่าหมวยก็ทำให้คิมคิมีความสุขกับสายฝนสินะ / อื้ม ประมาณนั้น น่ารักจังเลย (เขิน - -)
เป็นห่วงกันจ๊างงง !! หมั่นไส้ เงียบๆ แต่ก็อ่อนโยน
ความรู้สึกสับสน ทำไมถึงคิดว่ามันเป็นการทรยศกันล่ะ / ถ้าเปลี่ยนหมวยเป็นผู้หญิงคงจะไม่พูดแบบนี้ 55

กี้มินนี่ก็หวั่นไหวกันไปมา ไม่รู้ตัวกันซะที เฮ้อ / เดี๋ยวเขาก็รู้กันนน
คงคิดเองเออเองกันไปอีกนาน
หึงกันก็เก็บไว้ แสดงออกมากันหน่อย ยย
รึว่ากัดกันซะเคย คงเสียศักดิ์ศรีน่าดู 
ท่าจะมาพูดดีๆ เป็นห่วงกัน คิดกันแบบนี้ใช่มั้ยเนี่ย / ประมาณนั้นแหล่ะ มินนี่เค้าก็แบบนี้...แต่กี้ก็เจ้าเล่ห์ อย่าลืม คึคึ

พี่น้องคู่นี้ท่าทางจะเจ็บมานาน โฮก กก / เค้ารักกันมาตั้งแต่ไหนแล้ว *-*
ฮยอกน่าสงสาร หลงรักพี่ชายตัวเอง 
เพื่อนคู่นี้คิดจะทำอะไร จะยั่วให้พี่ชายหึงกันรึไง? / นั่นแหล่ะ น้องเค้าแสบ
มันจะมีการเข้าใจผิดจนเรื่องใหญ่มั้ยเนี่ย / เรื่องน่ะ มันใหญ่โตกว่านั้นเยอะ -.,-

นี่ขนาดมีน้ำตาล ยังรันทดขนาดนี้
ถ้าน้ำตาลหมดแล้ว เง้อ อ ~ มันจะรันทดขนาดไหนเนี่ย ยย  / เดาเอา *-*

Name : nokk(y)u< My.iD > [ IP : 125.26.63.80 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 12:40

ความคิดเห็นที่ 60 (จากตอนที่ 3)

อ่า จะเม้นอะไร  อ่านไรเตอร์ตอบเม้น ลืมเลย = =' / มัน...ทำไม - -;;

เห็นด๊องทำอะไรก็นึกถึงซอตลอดเลยอ่ะ
ทุกอย่างต้องมีซอเป็นภาพซ้อนทับตลอด
เอ แยกที่ไป ด๊องก็เจ็บปวดด้วยอ่ะ / นั่นสิ ทำไมน้อ *-*
ทำไมถึงเป็นแบบนี้อ่ะ ด๊องคุ้นกับตาคิบอม
เจ้าของตา จะเกี่ยวข้องอะไรกับด๊องรึปล่าว? / นั่นเซ่ รอตอนไหนดีน๊าถึงจะรู้กันดี *-*

กี้กับฮยอกออกมาแล้ว วว
พี่สาวข้างบ้าน คิคิ คงตามจีบ(?)มานานน่าดูนะเนี่ย / จีบ..เหรอ เอาเป็นว่าจีบแบบกี้เค้าไม่เหมือนใครหรอก = =
โผล่มาก็น่ารักเชียว ว่าแต่มินมีหวั่นไหวที่กี้เล่นฮยอกกับด้วยหรอ
คู่นี้จะน่ารักมั้ย รึว่าจะรันทดตามกันไป =[]= / ...กระซิบ คู่นี้ดีกรีความรันทดต่างจากเรื่องก่อน ต่างแบบไหนไม่บอก หึหึ

คิบอมเย็นชา ~ ตอบกันได้ตรงมาก ถ้านึกจะเย็นชาก็เย็นชาขึ้นมาซะงั้น / เค้าหล่อเลือกได้
ด๊องอ้อนก็ไม่ได้ผล บทจะดีก็ดี = =^ 

มินถึงกับอึ้งเลยแฮะ ฮ่า ๆๆ ตกใจอะไรขนาดนั้นเนี่ย
ปกติคิบอมคงโหดน่าดูนะนั่น / อารมณ์ราว ๆ มีผีนั่งเฝ้า เงียบ...- -

Name : nokk(y)u< My.iD > [ IP : 125.26.63.80 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 12:05

ความคิดเห็นที่ 59 (จากตอนที่ 2)

บรรยากาศคิบอมที่โรงเรียนมันอึมจริงแฮะ / ต่างจากชีวิตเราเนอะ ไปโรงเรียนเพื่อรั่ว (และเล่นซิมส์)
น่ากลัวง่ะ อะไรจะโหดขนาดนั้น
ยัยป้าพวกนั้นนินทาอะไรกัน นิสัยจริงๆ / หึ ๆ
หมวยได้เพื่อนใหม่แล้วใช่มั้ย ? /ไ ดคนสวยเท่ากัน 55
มินนี่ก็ท่าทางไม่ชอบบอมแฮะ ใครๆ ก็ไม่ชอบทั้งนั้นเลย
แล้วคิบอมมีเพื่อนบ้างมั้ยล่ะเนี่ย / ไม่มี...- -

ทำไมจะต้องโกรธอ่ะ เห็นด๊องเป็นซองั้นหรอ ?
แล้วใครที่คิบอมชนอ่า จะใช่รึปล่าว...

Name : nokk(y)u< My.iD > [ IP : 125.26.63.80 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 11:26

ความคิดเห็นที่ 58 (จากตอนที่ 1)

เรื่องเศร้าจังอ่า ชีวิตบอมรันทดจังแฮะ / เนอะ แน่นอน เพราะไรท์เตอร์กำลังมีเรื่องเคืองแค้นกับคุณชายจูออน
ดูรักเค้ามากเลยนะนั่น แล้วนี่ตาของใครล่ะเนี่ย ปริศนา?
คิมคิเจอกับด๊องแล้วสิเนี่ย
น่าสนใจ อ่า ~ คำมันดูแปลกนะ เรื่องจะเป็นยังไงเนี่ย / - - เรื่องก็จะแปลกไง ~
เพิ่งจะได้มาตามอ่าน ช้าไปหน่อยนะคะ ^ ^

Name : nokk(y)u< My.iD > [ IP : 125.26.63.80 ]
Email / Msn: -
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 / 11:10

ความคิดเห็นที่ 57 (จากตอนที่ 5)

ฮยอกร้ายกาจจจจจจ(แต่น่ารักนะตัว) / อุ๊ย เดี๋ยวหลัง ๆ เค้าจะน่ารักขึ้นเรื่อย ๆ แหล่ะ

คยูมินเด่นจริงๆนั่นแหละ 555+ / ง่ะ อย่าทำให้ใจเสีย TwT

น่ารักอ่า พี่น้องที่(หลง)รักกัน อิอิ / หึหึหึ

คิเฮนี่แบบ ไร้คำบรรยายอ่ะ

บอมเริ่มใจอ่อนกับความน่ารักของด๊อง อิอิ

เป็นใครก็ใจอ่อนว้า น่ารักขนาดนั้นอ่ะ / แน่นอน แต่..หึหึหึหึ มิ้นรู้ดีนะถ้าเค้าหัวเราะแบบนี้หมายความว่าไง เห็ดกินกบาล

อำนาจมืดขา พี่อยู่ไหน มีนต้องการตัววววววว

กลับมาเถอะน้า รีดเดอร์อยากอ่านต่อนะค้าTT^TT(ยอมรันทดอ่ะ) / 555

ที่สุดอ่ะ

แต่อำนาจดมือหายไปแล้ว - -

เค้าไม่เห็ด ไม่เห็ด ๆ ๆ ๆ - -

---

PS.  Super Junior 3rd album!!!! Sorry Sorry

Name : @_minto_@< My.iD > [ IP : 58.8.29.137 ]
Email / Msn: -
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 / 21:34

ความคิดเห็นที่ 56 (จากตอนที่ 5)

อ่า ฮยอกกี้ นั้นเรียกว่ายั่วหรือเปล่า / Maybe ~ *-*

แต่ก็นะ ป๋าน่าจะโดนแบบนี้ซะบ้าง / =..= ทำไมใจร้ายกับเฮียฮันจังเลย...

เรื่องที่แล้วทำเอาลุ้นเกือบตาย(white love story) / ระวังเรื่องนี้....บุ่ย

ด๊องก็นะ จะน่ารักไปถึงไหนเนี้ยยยยยยยย(คนอ่านเขินแทนนะ)อิอิ

คิบอมจ๋า ตัดใจซะเถอะนะลูกนะ นู๋ด๊องน่ารักซะขนาดนี้น่ะ / กดเลย กดเลย 55

คยูมินก็นะ เหลือเกินกันจริงๆ บอกไปเลยนู๋มิน / - -b ไม่เอาไม่พูด ไม่เอา ๆ ไม่บอก

ว่านู๋น่ะหึงตาคยูกี้ อิอิ (แอบเชียร์คู่นี้อยู่อ่ะไรเตอร์) / อย่าแอบสิ อย่าแอบ

ยังไงก็มาอัพบ่อยๆนะไรเตอร์ / จ้า ^^

รีดเดอร์คนนี้จะรออ่านจนกว่าจะจบเรื่อง

และจะเม้นมันทุกตอนหลังจากนี้ อิอิ

(ต้องขอโทษที ที่ตอนอื่นๆไม่ได้เม้นให้ แล้วจะเม้นให้วันหลังนะค่ะ) /ไ ม่เป็นไรจ้า แค่เม้นก็ดีใจแล้ว

ไรเตอร์สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

---

PS.   สาวกsjอิอิ lovekyumin&kihae

Name : lovesuper junior< My.iD > [ IP : 222.123.142.141 ]
Email / Msn: kihae_love_forever(แอท)hotmail.com
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 / 17:24

ความคิดเห็นที่ 55 (จากตอนที่ 5)

ตอนนี้ ฮยอกก็แร๊งงง อีกแล้ว  / เค้าสวยมั่นนนน

แต่ใครไหนเลยจะน่ารักเท่าทงเฮ เหอๆๆ บทจะอ้อน ก็เป็นลูกแมว / เรื่องนี้เค้าน่ารัก แต่หลัง ๆ ไป...ไม่แน่ =w=
บทจะกวน ยียวน ก็ไม่มีใครเกิน ต้านทานลำบากเหลือเกินคิบอม
แต่ถ้ามันลำบากนัก ก็ไม่ต้องต้านทานเลยนะ ปล่อยไปตามธรรมชาติแหล่ะดีแล้ว 55++ / ปล่อยตามหัวใจ ว่างั้น 55

เอ๊า แหย่เค้าแล้วตัวเองมานั่งเขินใจเต้น ทงเฮนิ~ / ก็แบบนี้ คนสวย เอิ้ว

คยูมิน น่ารักมากกกก ไม่แพ้กันเลย / น้ำตาลใส่ไปเยอะเหมือนกันแหล่ะ เรื่องนี้ บู่ ~
ซองมินก็มีวิธีเด็ด ๆ แต่สงสัยจะแพ้หมาป่าอยู่หน่อยนึงนะ
เพราะเจ้าเล่ห์ก็แล้ว หากำไรเข้าตัวก็เก่งเป็นที่หนึ่ง ^ ^ / เจ็บแทนกี้...- -

Name : ~sand~< My.iD > [ IP : 222.123.216.212 ]
Email / Msn: -
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 / 23:54

ความคิดเห็นที่ 54 (จากตอนที่ 5)

5555.
หมวยกล้ากวนบอมแล้ว / คนเค้าสวยเลยกล้าเป็นธรรมดา
(รึว่าเราไม่สังเกตนะ -..-)

จำได้ว่ามีคนบอกว่าคิบอมดีตอนรักกะซอ
แต่ทำไมเราคิดว่ามันก็ยังดูไม่ดีเท่าที่ควร -*- / มันมีเบื้องลึก *-*
หรือว่าแบบนั้นถือว่าดีแล้วเทียบจากเอ่อ... อดีต / นั่นสิ นั่นสิ คึคึ

ชอบจังเวลาไรเตอร์ตอบเม้น / จริงอ่ะ >w<
รู้สึกบางทีเม้นไรไปไร้สาระ ไรเตอร์ก็ยังตอบ / =[]=ll โดยพื้นฐานทั้งนิตินัยและพฤตินัยแล้ว ไรท์เตอร์ก็ไร้สาระเหมือนกัน - -
(ไม่ได้ว่าไรเตอร์ไร้สาระน้า ๕๕๕) / lol จริงอ๊ะ ~

Name : wonderful [ IP : 124.122.38.134 ]
Email / Msn: -
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 / 21:07

ความคิดเห็นที่ 53 (จากตอนที่ 5)

ด๊องน่ารักจัง


มีหลอกให้คิบอมหวั่นไหว / แน่นอนอยู่แล้วววววววว

Name : DH_kihae< My.iD > [ IP : 112.142.42.45 ]
Email / Msn: -
วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 / 20:11