ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic:TVxQ)Begin to Breathe [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #23 : [Part 20]

    • อัปเดตล่าสุด 24 เม.ย. 52


    [Part 20]

     

    ตู๊ด...

     

    ตู๊ด...

     

    เลขหมายที่ท่านเรียก.....

     

    เฮ้อ!”แจจุงถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะกดโทรออกอีกครั้งด้วยหมายเลขที่ขึ้นโชว์ว่าเพิ่งโทรออกล่าสุด

     

    หมีอ้วน

     

    เลขหมาย...

     

    ปุ๊!

     

    แจจุงโยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนเตียงอย่างไม่ไยดี ร่างบางจ้องโทรศัพท์มือหวังว่ามันจะดังขึ้นมาในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง

     

    ทั้งๆที่โทรไปต้องการฟังเสียงของยุนโฮแต่ทุกครั้งกลับได้ยินแต่เสียงของหญิงที่ทำหน้าที่บอกเขาอย่างไม่รู้จักเบื่อ

     

    ถึงยัยนั่นจะไม่เบื่อ...

     

    แต่ฉันเบื่อ!

     

    และเมื่อโทรไปครั้งสุดท้ายก็ดูเหมือนฝ่ายตรงข้ามจะปิดเครื่อง...

     

    เฮ้อ~”แจจุงถอนหายใจอีกระลอก จังหวะเดียวกับที่เสียงเคาะประตูดังขึ้นร่างบางยันตัวขึ้นมานั่งบนเตียง ใครอ่า!”

     

    ผมเองว่าพร้อมกับเปิดประตูเข้ามา ดวงหน้าคมสลักยังคงนิ่งแต่รอยยิ้มที่ส่งมานั่นกลับฉายแววรู้ทันอย่างที่แจจุงไม่ชอบเอาเสียเลย นึกว่าทำไมถึงยังไม่นอน ที่แท้ก็โทรหายุนโฮเองอ่ะเหรอ?

     

    แต่หมอนั่นไม่รับแจจุงตัดพ้ออย่างคนน้อยใจ

     

    น่าแปลก...คิบอมพึมพำ

     

    บางที...เพื่อนเขาอาจจะอาการหนัก

     

    ___________________________

     

    ชางมินมองเครื่องโทรศัพท์เจ้ากรรมที่นอนแอ้มแม้งบนเตียงอย่างละเหี่ยใจ

     

    ทำไม...ยุนโฮต้องมาลืมโทรศัพท์ไว้ที่เตียงเขาด้วย

     

    มันดังถี่ๆติดกันจนชางมินหูจะหนวกเพราะเพลงบ้าอะไรไม่รู้ที่ร้องโหยหวน ยิ่งไอ้ตรงท่อน You know why? นะแหกปากซ่ะโหยหวนบรรลัย อยากดูหน้าคนร้องจริงๆเลยว่าหน้าตาเป็นยังไง (เมย์ : ก็นายไงชางมิน...นายแหล่ะที่ร้อง -*-)

     

    ในที่สุดเขาก็เลยตัดสินใจปิดเครื่อง

     

    แต่ก็แอบสงสารคนโทรเข้าอยู่หน่อยๆ โทรมาซ่ะเป็นสิบกว่ารอบแถมยังเป็นคนคนเดียวอีกต่างหาก ใครก็ไม่รู้ที่ยุนโฮเมมชื่อไว้ว่า

     

    เด็กดื้อ

     

    ใครกันที่เป็นเด็กดื้อ เขาไม่อยากสนใจแต่ตอนนี้เขายังฝึกสายเวทย์ไม่ไปถึงไหนเลย!!!

     

    เซ็ง เครียด หิว!!

     

    ------------------------------------------

     

    ยุนโฮทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มอย่างแรงทำให้อีกคนที่นอนอยู่ด้วยหันมาส่งสายตาเคืองๆให้อย่างไม่พอใจ

     

    อย่ามองแบบนั้นน่ายูชอน...มันขนลุกยุนโฮว่าพลางทำท่าขนลุกขนพอง

     

    นายรู้ไหมว่าเตียงนี้ฉันกดใครไปหลายคนแล้ว...นายอยากโดนอีกสักคนไหมคำชวนที่ทำให้ยุนโฮอ้าปากค้างก่อนจะรีบเปลี่ยนโหมดหน้าตาเฉย

     

    แล้วนายรู้ไหมว่าทูยูน่ะ...นายต้องเป็นฝ่ายถูกกดคำสวนพร้อมคิ้วที่ยกขึ้นอย่างกวนส้นทำให้ยูชอนหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

     

    สักวันแจจุงจะกดนาย...คำขู่ที่ทำให้ยุนโฮอ้าปากค้างบ่นขมุบขมิบพอจะจับใจความได้ว่า

     

    นายก็จะโดนจุนซูกดเหมือนกัน

     

    ไม่มีทางหรอก...ฉันเลิกยุ่งกับหมอนั่นแล้ว เหมือนกับอยู่คนละโลกแล้วล่ะยูชอนพูดเสียงเอื่อยๆเหมือนคนเหม่อลอยพอรู้สึกตัวอีกทียุนโฮที่ตอนแรกนอนห่างกันเป็นวาเข้ามานอนข้างๆ อะไรของแกเนี่ย

     

    ทำหน้าอย่างกับไก่ใกล้ตาย...เห็นแล้วหมันไส้ว่ะ!”ยุนโฮสบถ สมน้ำหน้าแล้วไง...คนอย่างแกมันก็สมควรจะโดนอยู่แล้ว

     

    นั่นสินะ...

     

    คนอย่างเขา...ที่ไม่เคยจะคำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น

     

    ตัวเองเท่านั้นที่เป็นใหญ่...จุดจบแบบนี้มันก็สมควรแล้วนี่

     

    ไม่ต้องมาทำหน้าเหมือนบรรลุธรรมนะโว้ยยุนโฮโวยขึ้นอีกรอบ แกน่ะชอบจุนซูใช่ไหมและคำตอบของคำถามก็คือสายตาแข็งกร้าวที่ไม่ได้ทำให้ยุนโฮกลัวแต่อย่างใด ความรักน่ะไม่เคยผิดหรอกนะแต่สันดานแกต่างหากที่ผิดแต่ฉันเชื่อว่าสักวันแกสองคนก็ลงเอยกันอยู่ดี ไม่เชื่อถามคนเขียนดิ่ว่ายูซูมันฮอตแค่ไหน

     

    วันนี้นายรั่วๆนะ...แจจุงทำพิษรึไง

     

    เออ...ฉันก็ว่า ก็ไอ้คนเขียนแหล่ะมันรั่วจนยัดบทรั่วมาให้ฉันเนี่ย

     

    อืม...งั้นก็จบเถอะ...ตัดฉากไปที่อื่นเหอะ ไม่งั้นฉันคงไม่ได้นอนและยุนโฮก็จะรั่วไม่สิ้นสุด

     

    เออ...ฉันก็ว่า ตัดๆไปได้แล้วเปลืองบรรทัดโว้ยย~”

     

    ____________________________________ (ตัดก็ได้ = =)

     

    นี่ก็เป็นอีกวันที่แสงแดดเป็นฝ่ายปลุกให้เขาตื่น

     

    ไม่ใช่ ยุนโฮ....อย่างทุกครั้ง

     

    ร่างบางมองเพดานที่ว่างเปล่านั่นด้วยใจที่เลื่อนลอย แม้สายตาอาจจับจ้องไปยังเบื้องหน้าแต่หัวใจนี่สิไปไหนแล้วก็ไม่รู้

     

    นี่บ้านนายไม่ใช่หรือไง...ทำไมถึงปล่อยให้ฉันอยู่แบบนี้ล่ะ?

     

    แจจุงถอนหายใจน้อยๆก่อนจะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว เสียงกุกกักอะไรบางอย่างจากห้องยุนโฮทำให้แจจุงต้องแอบเปิดแง้มเข้าไปดู

     

    แต่ภาพที่เห็นทำให้สมองของแจจุงขาวโพลน ร่างบางนึกอะไรไม่ออกและดูเหมือนจะลืมวิธีการหายใจแต่ทุกอย่างที่เห็นนั่นบอกว่าภาพตรงหน้าคือความจริง

     

    คิบอมกำลังยืนดูกระดาษโพยข้อสอบที่แจจุงจำได้ดีเลยว่ามันเป็นของใคร และยิ่งแน่ใจเข้าไปอีกเมื่อเห็นรอยปากกาสีแดงกลางกระดาษที่วาดรูปก๊อดซิล่าไว้

     

    คิบอม....

     

    เป็นไปไม่ได้...

     

    เรื่องแบบนี้มันจะเป็นไปได้ยังไง...

     

    คิบอมจะเป็นรักแรกของเขาได้ยังไง!

     

    แจจุงหลับตาลงก่อนจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเผื่อว่ามันจะเป็นภาพหลอนแต่ภาพตรงหน้าก็ยังเหมือนเดิมจนกระทั่งคิบอมเป็นฝ่ายทักทายแจจุงที่ยืนอยู่หน้าประตู

     

    ตื่นแล้วเหรอครับ?

     

    อ...อื้อแจจุงตอบรับตะกุกตะกัก คิบอมยิ้มน้อยๆส่งก่อนจะยัดโพยข้อสอบนั่นไว้ในกระเป๋ากางเกง แจจุงมองแผ่นโพยข้อสอบด้วยหัวใจที่เต้นถี่ระรัว

     

    มันต้องไม่ใช่แบบนี้

     

    มันต้องไม่ใช่คิบอมสิ...

     

    ทำไม?...

     

    อ้อ...เดี๋ยววันนี้ดงแฮมานะครับคิบอมบอกแจจุงที่ตอนนี้ดูเหมือนจะกลายเป็นเจ้าบ้านจำเป็นไปเสียแล้ว แจจุงพยักหน้าหงึกหงักให้ แจจุงไม่ต้องทำอาหารนะ ตะกี้ผมออกไปซื้อกับข้าวมาให้แล้วถ้าหิวก็ลงไปทานเลยนะครับ

     

    เป็นคิบอมไม่ได้...เพราะถ้าเป็นคิบอมทุกอย่างมันจะจบ

     

    คิบอมเป็นของดงแฮ....ไม่ใช่ของแจจุง

     

    คุณแจจุงครับเป็นอะไรรึเปล่า?คนแก้มป่องถามด้วยความเป็นห่วงแต่เมื่อเห็นคนสวยส่ายหน้าร่างสูงก็ค่อยๆคลี่ยิ้มออก ดีแล้วล่ะ...เดี๋ยวไอ้ยุนโฮมันจะมาด่าผมว่าผมทำอะไรคุณ

     

    ยุนโฮ...นายอยู่ที่ไหน?

     

    ฉันอยากเจอนายยุนโฮ...

     

    แน่ใจนะครับว่าไม่เป็นอะไรจริงๆคิบอมถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจแจจุงยิ้มแห้งส่งพลางส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง

     

    แจจุงกำลังรู้สึกมึนงง สมองขาวโพลนมีเพียงแต่หน้ายุนโฮกับคิบอมที่ลอยวนในความคิด ร่างบางเม้มริมฝีปากแน่นพลางทิ้งลงตัวที่เก้าอี้ สายตาคู่งามจ้องไปยังอาหารที่วางอยู่เบื้องหน้า

     

    แจจุง...กินนี้สิยุนโฮตักน่องไก่ให้ร่างบางส่วนแจจุงก็ได้แต่มึนงง

     

    ย...ยุนโฮ?เสียงหวานแหบพร่าเรียกชื่อคนตรงหน้าก่อนภาพนั้นจะอันตธานหายไปบอกให้รู้ว่าเป็นแค่ภาพลวงตา แจจุงมองที่นั่งว่างเปล่าตรงหน้าอย่างเศร้าๆ

     

    นายไม่อยู่มันทำให้ฉันบ้าได้ขนาดนี้เชียวเหรอ?

     

    สับสน...มึนงงจนอยากจะร้องไห้

     

    กลับมาได้แล้วนะ...แจจุงพึมพำแผ่วพลางตักน้ำซุปสีใสขึ้นซด น้ำตาที่อัดอั้นมานานไหลลงมาเป็นทางยาวอย่างห้ามไม่อยู่

     

    นี่มันน้ำซุปอะไรน่ะ...ใช่รสความเจ็บรึเปล่า

     

    หรือว่ารสความเหงา...

     

     

     

     

    จ...แจจุงดงแฮที่เพิ่งเข้ามาเมื่อเห็นแจจุงที่กำลังฟุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วส่งเสียงสะอื้นร้องไห้ทำให้เจ้าตัวรีบเดินไปทักก่อนจะโดนลากออกไปด้วยมือของอีกคนที่อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน

     

    อย่าเพิ่งไปยุ่งกับแจจุงน่า...คิบอมบอกเสียงอ่อนพลางซุกหน้าลงกับคนตัวเล็กในอ้อมแขนจนดงแฮอดหน้าแดงขึ้นมาเสียไม่ได้ ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวเถอะ

     

    แจจุงน่าสงสาร...ดงแฮบอกเสียงอู้อี้ นายเลิกเอาลมหายใจนายมารดคอฉันได้แล้วนะ

     

    อื้อ...ดูสิเป็นซ่ะขนาดนี้แล้วบอกว่าไม่ได้รักยุนโฮคิบอมบอกต่อไม่สนอาการดิ้นขลุกขลักของเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนแต่อย่างใด ไม่รู้ใจตัวเองเลยนะ...นี่ดงแฮนายช่วยไปตามไอ้ยุนโฮกลับมาให้หน่อยสิ

     

    ตามที่ไหน ขั้วโลกรึไง...ฉันยังติดต่อมันไม่ได้เลย

     

    บ้านยูชอนคิบอมตอบและเมื่อเห็นสายตาที่เป็นคำถามของดงแฮแล้วเจ้าตัวจึงเฉลยต่อ ก็มันเอาตราประจำตัวนักล่าไปด้วย...สัญญาณที่ส่งมาทำให้ฉันรู้ว่านักล่าแต่ละคนอยู่ที่ไหน เวลาเกิดเหตุฉุกเฉินเค้าไม่โทรถามกันว่าอยู่ไหนหรอกนะดงแฮแต่เค้าจะใช้วิธีนี้ดูนักล่าแต่ละคนว่าอยู่ที่ไหน

     

    แล้วทำไมฉันต้องไป...ดงแฮสวนเริ่มทำแก้มพองเหมือนปลาทอง

     

    นายไปแป๊บเดียวก็ถึง...อีกอย่างฉันต้องดูแลแจจุงฉันไปไอ้หมีก็ด่าตายสิ

     

    แต่ฉันไม่อยากเจอหน้ายูชอนนี่...ดงแฮเริ่มงอแง

     

    ทำเพื่อแจจุงกับยุนโฮหน่อยน่า...น่านะคนน่ารักของผมคิบอมเริ่มอ้อน ดงแฮพยักหน้ารับก่อนจะออกจากบ้านไป คิบอมมองดงแฮที่เดินออกไปก่อนจะหันมาหยุดที่ร่างบางที่กำลังร้องไห้อยู่กับโต๊ะ

     

    คิบอมเดินเข้าไปหาแจจุงที่กำลังร้องไห้เงียบๆแล้วทัก

     

    แจจุงครับ...คิดถึงยุนโฮขนาดนั้นเลยเหรอ?คำทักที่ทำให้แจจุงต้องเงยหน้าขึ้นมามองคนทัก นัยน์ตาคู่สวยฉายแววอะไรบางอย่างที่คิบอมอ่านไม่ออกก่อนน้ำตาที่ไหลเป็นทางนั่นจะถูกปาดทิ้งด้วยมือของเจ้าตัว เดี๋ยวมันก็กลับครับ...ภายวันนี้แหล่ะ

     

    จริงเหรอ?!”

     

    ผมว่านะคิบอมพูดด้วรอยยิ้มที่ทำให้แจจุงใจชื้น

     

    แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัว...

     

    รู้ตัวเองว่า...คงจะชอบยุนโฮเข้าแล้วจริงๆ

     

    แต่ก็ตัดใจจากรักแรกของตัวเองไม่ได้เช่นกัน

     

    ถึงแม้ว่าจะเป็นคิบอม...ไม่ได้ต้องการที่จะแทนที่ดงแฮแต่เพียงได้ยืนมองก็เพียงพอแล้ว

     

    เลือกไม่ได้...เห็นแก่ตัว

    _______________________________________

    [...M@Y Talk...]

     

    นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ตอบเม้น

     

    และอาจจะเป็นครั้งเดียวด้วย อิยะฮ่ะฮ่าๆๆๆ

     

    ตอนนี้อยู่ที่ทำงานแม่....ว่าง เน็ตดี จบ โอเค?

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 170 (จากตอนที่ 22)

     

    คนแรกหรือเปล่านะ ^^ ที่มาอ่าน     ก็ดูเหมือนจะใช่นะคะ = =

    ชั่งเหอะ

    แต่รู้สึกว่าชอบฟิคเรื่องนี้มากเลย 
    ขอบคุณน้า

    แต่งต่อไปนะ ^O^  
    จ้า

    ไรเตอร์สู้ๆ


    PS.  I'm SM... ...I want to die. I want to watch you cry. ฉันอยากเห็นน้ำตานั่น ฉันอยากได้ยินเสียงคร่ำครวญนั่น มันจะผิดมั้ยถ้าฉันจะไปไกลๆ จากเธอแล้วปล่อยให้เธอตายช้าๆ...

    Name : ผู้ร่ายชะตากรรม< My.iD > [ IP : 202.29.22.253 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 13:04

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 171 (จากตอนที่ 22)

     

    อ้ายยๆ

    ว่าแล้วอิยุนบ้าบอที่สุด ไปจูบแจตั้ง2ครั้งแหนะ  
    หมีมันหื่นนน (ยุน:เธอแหล่ะ!!!)

    แจจ๋ายอมรับเถอะว่าคิดถึงยุนอ่ะ 
    คนสวยเค้าเข้าใจยาก เฮ้อ

    อิอิ โทรไปตามเลย??  
    ตามจิกแบบทวงหนี้ดีไหม?

    รักแรกแจนี้ใครกันนะ 
    ^^

    ยังไม่มีแววเลยว่าจะเป็นยุน เห้อๆๆ 
    ลองนั่งทางในไปถามแจดีไหม?

    แนะๆมินมีหึงนะเนี่ย

    จุนจังคึดถึงมิคอยู่หรอจ้ะ

    มิคเสียมารยาทยืนฟัง 
    เนาะ ไม่ดีเลย แย่ๆๆๆ

    คนเค้าคุยกัน

    แอบสดุ้งนะเนี่ยยูซู

    แล้วมาต่อเร็ซๆนะค่ะ  
    เร็ซๆ << ลืมกด ชิฟ สินะคะ

    พี่เมย์เองก็รักาาสุขภาพด้วยนะค่ะ 
    ค่า....เช่นกันนะ

    เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ><

    Name : litterrabbitza< My.iD > [ IP : 124.122.183.129 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 14:29

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 172 (จากตอนที่ 22)

     

    รักครั้งแรกของแจก้คือยุนใช่ป่ะ  ^^
    แจจ๋ายอมรับมาเถอะว่าหลงยุนเข้าให้แ้ล้ว
    สงสารหมีอ่ะ
      ทำไมไรเตอร์ไม่เห็นจะสงสารเลยอ่ะ

    Name : nyde [ IP : 124.120.74.133 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 15:36

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 173 (จากตอนที่ 22)

     

    ชอบฉากโฮซู ได้อารมณ์น้องสะใภ้กะพี่เขยดี 55+  เค้าก็ชอบบ
    มีตบหลังให้กำลังใจหมีหงอย  อิอิ 
    โลมาเอาครีบตบหมีแปะๆ
    แล้วส่วนปาร์คนี่อะไร
    ทำไมกะคนอื่นพูดดีได้หมด ยกเว้นจุนซ์วะ 
    มันเป็นสันดานฮะ ^^
    กะหมีก็ดูตามใจดีนะ
    แอบมีซัมติ้งกันระหว่างทูยูอ่ะป่าวเนี่ย เหอๆ ==
      น่าคิดนะ

    Name : PoMaYo< My.iD > [ IP : 125.24.14.255 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 18:08

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 174 (จากตอนที่ 22)

     

    ยุนปรึกษาถูกคนรึป่าวเนี่ย  นั่นน่ะสิ = =

    เเจจ๋า เมื่อไหร่จะใจอ่อนซะที 
    นั่นน่ะสิ คนสวยนี่ไม่ไหวเลย แง่มๆ ชีบอกว่าชีสวยเลือกได้น่ะ = =

    อัพต่อเร็วๆนะคะ ไรเตอร์สู้ๆ
      ค่า ><

    Name : [HC]HanChul is real< My.iD > [ IP : 125.24.43.175 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 18:18

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 175 (จากตอนที่ 22)

     

    ชอบค่อดดดด ยแจอย่าปากแข็งเลยย สงสัยรักแรกของแจจะเป็นยุนโฮแหงมๆ  ชอบค่อดเหรอคะ อิๆ

    มาอัพไวๆน้า
     จ๋าจ้ะ


    PS.  ใ น ค ว า ม เ จ็ บ ป ว ด ยั ง มี สิ่ ง ที่ ท ร ม า น ม า ก ก ว่ า ค ว า ม ต า ย ...

    Name : ...[ P u p p e T_G h o s T ]...< My.iD > [ IP : 125.27.10.4 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 18:27

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 176 (จากตอนที่ 22)

     

    55+ ยุนอย่าเพิ่งท้อสู้ๆๆๆต่อไป จุนจังให้คำปรึกษาที่ฮามากก๊ากกกก  ฮาด้วยคน ฮ่าๆๆ

    นู๋มินท่าทางจะกินขนมอร่อยเน๊อะๆๆๆ  ว้าวๆปาร์คนอนกับยุน
      มินกินทุกอย่างอ่ะค่ะ แล้วทำไมปาร์คนอนกะยุนไม่ได้เหรอ *_*

    Name : WitZh PK< My.iD > [ IP : 117.47.234.69 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 20:12

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 177 (จากตอนที่ 22)

     

    ยุนอย่าเพิ่งท้อน้า เฮ้อ....มีคนให้กำลังใจหมีอีกละ

    สู้ๆๆต่อไปน้า 
    จะบอกยุนให้นะ


    Name : YunJae [ IP : 114.128.98.24 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 21 เมษายน 2552 / 21:50

     

     

    ความคิดเห็นที่ 178 (จากตอนที่ 9)

     

    แอร๊กกกกกกกกกกกกก  อร๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!

    ตามมาอ่าน ตามมาหลอน ฮ่าๆ 
    พระเจ้าช่วยยย!!!


    พี่ชางมินนี่น่ารักจริงๆ ว่ามั้ยพี่เมย์ ฮ่าๆ  
    ใช่ น่ารัก...
    ที่รักเค้าก้น่ารักอย่างนี้แหละ เค้าถึงติดเชื้อมาไง > < 
    ใครที่รักเตย...อย่ามา ชิ่ๆๆ เตยมั่ว!!!
    กร๊ากกก สะใจ* 
    กร๊ากก สะใจ

    ฮาอ่ะ ฮาไม่ไหวแล้ว ไปดีกว่า 
    ชิ่วๆๆๆ
    ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

    Name : !!~Chicken Kung~!!< My.iD > [ IP : 124.121.45.78 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 22 เมษายน 2552 / 00:51

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 179 (จากตอนที่ 22)

     

    ด๊องบอมน่ารัก !!  อยู่แล้ววว

     

    อ๊า ยุนแจ ๆ แยกกันทำเผือก ? ทำมันต่างหาก

     

    ส่วนยูซู ชิชะมะขามเปาะ แล้วนี่จะโฮมิน ? หรือทูยู? นครนายกสนุกม่ะ = =''   มะขามเปียกต่างหาก...โฮมินหรือทูยูดีล่ะ แต่ค่อนเอียงไปทูยูนะ นครนายกเหรอ หึๆๆ

    Name : มีน~ [ IP : 203.155.234.136 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 22 เมษายน 2552 / 01:42

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 181 (จากตอนที่ 22)

     

    ยุนจ๋าสู้ต่อไปนะเคอะ   ชีวิตยุนช่างเหมือนไ อ้มดแดงเสียจริงๆ สู้ต่อไปนะ ยุนโฮ!!

    เพื่อที่รัก 
    ==

    คิคิ

    ปอลิง..กำลังหนุกเลยอ่าไรเตอร์ 
    จริงอ่ะ?

    ต่อไว ๆ นะคะ

    Name : YunJae is Real!< My.iD > [ IP : 124.121.154.15 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 22 เมษายน 2552 / 13:09

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 182 (จากตอนที่ 6)

     

    อ้ะๆ หมีหวงแจแจอ่อ?55-   ยิ่งกว่าหวงซ่ะอีกนะคะสำหรับหมีตัวนี้

     

    ปล.เก็บบลูแจให้เต่ายุนด้วย....เพิ่งคลอดยุนตัวใหม่มา = =  กลัวบลูแจแก่อ่า T^T


    PS.  You're the ONE...KimJaeJoong. You're song make me crying but it's full Happiness ..I love U ^^

    Name : KimJaeFai< My.iD > [ IP : 58.9.118.178 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 22 เมษายน 2552 / 16:19

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×