คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [Part 11]In A Graveyard?...สุสานหลอกหลอน
Prince With Soul...วิญญาณสยอง เจ้าชายแสยง
[Part 11]In A Graveyard?...สุสานหลอกหลอน
ให้ตายเถอะ...
ขบวนการจับผีที่ดูท่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาล...
"พี่แจจุง พรุ่งนี้ไปโรงเรียนนะครับ=___=^"
คิบอมเตือนเรียบๆแบบไม่ทิ้งมาดเจ้าชาย แจจุงทำหน้าบูด
"ก็เออสิ แต่ไอ้หมอผีนี่มันลำเลิกบุญคุณ เลยขัดมันไม่ได้น่ะสิ= =^^"
"จับผี...จับผี....จับผี~"
ฮยอกแจก็มัวแต่พึมพำเสียงใส เหมือนเด็กอนุบาลที่ต้องทำความเข้าใจมันอีกห้าสิบกว่ารอบกว่าจะรู้ว่าเรากำลังจะไปทำอะไรกัน...
สมกับที่แจจุงเคยบรรยายไว้...
เขา...ไม่กลัวผี
เขา...ไม่กลัวอันตราย
เขา...ไม่รู้จักวาย
เขา...ไม่รู้อะไรเลย- -;;;
"อ๊ะ! โทรตามฮันกยองมาดีกว่า นี่เพิ่งทุ่มกว่าๆเอง"แจจุงว่าเสียงใส ล้วงมือถือขึ้นมาและหันไปมองหน้าจุนซูที่ตรวจเช็กอุปกรณ์เป็นครั้งสุดท้าย"เพิ่มอีกคนได้มั้ย จะได้ครึกครื้น?^O^"
"อื้อๆ!>O<"
"ฮัลโหล...ไอ้ฮันเหรอ มาบ้านฉันเร็วๆเลย= ="
ขบวนการจับผีทั้งหมดเริ่มเคลื่อนตัวออกไปขึ้นรถเบนซ์ของยูชอน แจจุงที่ติดพันอยู่กับการสื่อสารยังยื่นนิ่งอยู่ที่เดิมจนยุนโฮที่จะลอยตามที่เหลือไปขมวดคิ้วมุ่น มือหมีๆตะปบเข้าที่มืออีกข้างของแจจุงและลากออกไปด้วยกัน
"แกได้ยินไม่ผิดหรอก ไปจับผีว้อยย! ไม่ได้ไปหลีสาวแบบที่ฉันทำทุกวันศุกร์หรอกน่า...เห? นายจะชวนไปผับ= =?"
แจจุงกัดปากอย่างครุ่นคิด...ไปผับกับจับผี
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาจะเลือก....
"พี่แจจุง=[]=! ผมจะเก็บกุมารทองมาหลอกพี่นะ!"
เสียงจุนซูทำให้แจจุงตัดสินใจ...
จับผีดีกว่า= =a
"ไม่! นายมาเดี๋ยวนี้!"
พูดจบตัดบทเสร็จสรรพ หันไปตะโกนบอกคนในรถเบนซ์ให้รอฮันกยองมาถึง ร่างบางไม่ได้สังเกตสีหน้าหมีเลยด้วยซ้ำว่าบึ้งไปกว่าเดิม
ทำไมข้าต้องไม่พอใจ?....
ไม่รู้=O=!
______________________________
อีกสิบนาทีต่อมารถเบนซ์คนหรูหราโอ่อ่าอ้าซ่าของยูชอนก็ยุรยาถมาถึงสถานที่จับผีด้วยการบอกเล่าเส้นทางที่วกวนของจุนซู ทำเอาคนขับอย่างกุมารทองถึงกับมึนหัวไปหลายยก ยูชอนเหลียวมองรอบๆตัว....ขึ้นมาบนโลกกี่ยกก็ไม่เคยเห็นที่แบบนี้=O=;;
ขอขอบคุณคิมจุนซ๔ฃู....ผู้เปิดโลกทัศน์ใหม่ให้แก่เขา-*-
ได้เห็นทั้งในไห ข้าวสีม่วง นางฟ้าที่มีซาตานอยู่ข้างใน ผีแอ๊บแบ๊ว ฟักทองเชิ้บๆ ไอ้ผีจีนหื่นแตก ไก่ซื่อบื้อ เจ้าชายแสยง...
และที่สำคัญ...
เขาได้เห็นเพื่อนที่เพิ่งจะทำสีหน้าอื่นได้!!!>O<!!!
"ถึงแล้ววว~!! สุสานคนวาย~"
เสียงประกาศชื่อของมันอย่างภาคภูมิใจทำเอาขบวนจับผีที่ประกอบไปด้วยหนึ่งหมอผี สี่มนุษย์ หนึ่งวิญญาณและสองยมฑูตถึงกับเครียดจนเหงื่อตก(ยกเว้นฮยอกไว้คน ตอนนี้กำลังเริ่มชมนกชมไม้= =)
สุสานมืดๆ แต่ไม่ขรึมไม่ขลังอย่างสุสานทั่วไป...กลิ่นไอสีม่วงอื๋อลอยวนเวียนอยู่...เสียงหมาหอนหลอนนนนนนนมาแต่ไกล
"บรู้วววววว~~~!!"
"ยุนโฮ นายอย่าหอนสิ"
"- -+++ ชิ้งงงง~"
"อ๊ะๆ!! พวกนายมานี่!!"
จุนซูฉีกยิ้มร่าเริงก่อนจะก้าวยาวๆไปที่ลานโล่งกลางสุสาน เสาะหาลานโล่งๆและปักไม้ลงไปสี่มุม หมอผีเพี้ยนๆผูกสายสิญจน์ ปูพรมแดง สาดข้าวกล้องเสกกับน้ำมนต์ไปรอบๆอาณาเขต ท่องมนต์อีกสองสามจบและหันมาเรียกทั้งหมดที่กำลังสำรวจรอบๆ
"พวกนายเข้ามาสิ!!>A< เดี๋ยวผีก็โผล่มางับคอทีละคนหรอกกกก~!!"
คำเตือนที่ทำให้แจจุงวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยลากฮยอกแจที่เอ๋อๆตามเข้ามาด้วย แสงสีกางเกงเหลืองอ๋อยเป็นประกาย(= =) ฮันกยองก็กระวีกระวาดตามฮยอกเข้ามา...เหลือแต่คิบอมที่ยังคุมมาดเจ้าชายได้นิ่งๆ= = ดงแฮลอยว่อนวนเวียนอยู่ภายนอกเพราะเข้าไปไม่ได้ สองยมฑูตก็คงไม่จำเป็นต้องอยู่ในเขต....
"เอาล่ะ! ผีชื่ออะไรนะ!"
จุนซูล้วงย่ามเน่าๆและหยิบเอกสารจ้างงานออกมาและอ่านมันอย่างรวดเร็ว
"อ่า....ผีชื่อ!...."
สายลมพัดพลิวไปรอบๆ...เร่งบรรยากาศให้หลอนขึ้นเรื่อยๆ หมาหมีแถวนั้นหอนกระจายหนักกว่าเดิม จุนซูหยีตามองชื่อผีในกระดาษแผ่นน้อยก่อนที่จะประกาศเสียงดัง
"สเตฟานี่~ มาเร็วๆสิ!"
จุนซูแหกปากเรียกผีที่ดูท่าจะเป็นเพศเมีย(เรียกซะ....)และเขย่าอะไรก๊องแก๊งๆไปด้วย ดงแฮเริ่มทำตาวิบวับ แจจุงก็เริ่มเกาะน้องชายตัวดีแน่นขึ้นเรื่อยๆตามลิมิตความกลัว
ใครว่านางมารกลัวผีไม่เป็น!
"เร็วสิ~ จับมันลงหม้อเร็วๆT^T"
เสียงโวยวายของแจจุงทำให้ยุนโฮที่ยืนอยู่นอกวงแอบอมยิ้มหน่อยๆ ภาพที่เห็นคือแจจุงละมือจากคิบอมไปกอดฮันกยองแน่น(เพื่อนรักที่สุดก็ทำหน้ารำคาญ) ใบหน้าหวานเริ่มแสดงสีหน้าแย่ถึงขีดสุด เสื้อกับกางเกงที่ใส่มาก็ไม่ได้ช่วยอะไรแม้แต่น้อย....
"ไอ้ผีบ้า!! ออกมาเร็วๆสิ!!T[]T"
"แจจุง หยุดตะโกนข้างหูฉันซักแป๊บ= ="หนุ่มจีนเตือนสติคนสวยที่แทบจะไถลมานั่งตักเขา...ทำไมฮยอกแจไม่ทำอย่างนี้มั่งนะ?
มัวแต่จ้องอากาศว่างเปล่าหน้าสายสิญจน์ด้วยนัยน์ตาบ๊องแบ๊วอยู่นั่นล่ะ=____=
วิ้ววววว~
ครืนนนนน~
ลมแรงเริ่มพัด ด้วยอิทธิฤทธิ์ที่คนธรรมดาคิดว่ามันเป็นของผี แต่ที่จริงนั้น....ยูชอนปรายตามองต้นเหตุของพายุที่ยืนสงบนิ่งอยู่ข้างๆตัว ตาคมจ้องเขม็งไปที่แจจุงที่ร้องดังลั่นและซุกตัวลงเข้าฮันกยอง(เหยื่อที่น่าสงสารที่สุด)อย่างเยือกเย็น
แกอดอยู่ในวงน่ะสิเลยเสียดาย...
อย่าคิดนะว่าฉันดูแกไม่ออกน่ะไอ้ยุน!
แกหึงคนสวยนั่นชัวร์ๆ><
"อะไรเหรอจุนซู>O<!"
วิ๊ง!
"อีกแล้วเหรอจุนซู ฉันบอกกี่หนแล้วว่าฉันไม่ลงๆ=[]="
เสียงใสของผีสาวหน้าตาดีที่โผล่ขึ้นมาในอากาศแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย จุนซูถอนหายใจเฮือก
"สเตฟานี่ ฉันเปลี่ยนหม้อดินเป็นหม้อเงินหุ้มผ้าหลุยส์วิตตองแปดสีแล้วนะ ข้างในฉันก็อุตสาห์หาเฟอร์นิเจอร์หรูๆ เสื้อผ้ากุชชี่บลาๆมาให้เธอ แถมเอาคนมาให้เธอดูด้วยนะ!=[]="
จาระไนยาวและผายมือไปทางคน+ผี+ยมฑูตที่ยืนมองตาถลนกับผีสาวสวยที่ฉีกยิ้มร่าเริง หม้อสีสวยที่หมอผีเพี้ยนนำไปยกเครื่องมาใหม่ถูกวางแปะอยู่ตรงหน้า
"โอ๊ะ! อย่างนี้ค่อยดีหน่อย...เอ่อ...หล่อจังเลยอ่ะ>O<!"
สเตฟานี่ผีสาวดูตื่นเต้นกับคนหล่อๆที่กระจายตัวอยู่รอบๆ ในบรรยากาศแบบนี้มันชวนให้กลัวยมฑูตที่ยืนสงบนิ่ง..แต่ว่าความหล่อมันกลบความน่ากลัวไปหมดเลยยยย><! ดวงหน้าสวยจับจ้องไปที่คิบอมที่ทำหน้านิ่งๆ รอยยิ้มหวานถูกจุดขึ้นที่เรียวปาก
"จุนซู ถ้าฉันจะลงฉันขอหอมแก้มคนนั้นก่อนได้มะ~"
นิ้วเรียวชี้ไปที่คิบอมที่สะดุ้งขึ้นมานิดๆ
ตายละวา...
เกี่ยวอะไรกับเขา= =**
"เอ่อ....ต้องถามเจ้าตัวนะสเตฟานี่ คิบอม?"จุนซูหันไปเรียกคิบอมที่เหงื่อตกแต่ยังคงทำหน้านิ่ง"ช่วยฉันหน่อยสิT^T"
"เอ่อ...."
"เร็วสิไอ้น้องบ้า! ฉันอยากกลับบ้าน!!! ฉันกลัวววว!!!!TTT[]TTT"
เสียงหวีดเพราะๆจากแจจุงทำให้คิบอมต้องพยักหน้าส่งๆ ใจนึงก็อยากให้พี่ชายมันกลัวซะบ้าง(เอาคืน)แต่ใจนึงก็สงสารพี่ฮันกยองที่ถูกพี่แจจุงกอดรัดจนแทบหายใจไม่ออก สเตฟานี่ยิ้มร่า แต่กลิ่นไอดำๆก็พวยพุ่งจากหนึ่งยมฑูต หนึ่งวิญญาณ
ใบหน้าหวานของดงแฮเริ่มขมวดมุ่น ความไม่พอใจฉายออกมาชัดทางสีหน้า สีหน้าวิญญาณน้อยตนนี้ดูเหมือนแฝดของยุนโฮที่หน้าบึ้งๆบูดๆพอๆกัน ยูชอนเริ่มออกอาการขำกับอาการที่เรียกว่า'หึง'ของสิ่งมีชีวิตข้างๆ แต่ด้วยสันติสุขของโลกที่เขายังต้องรักษา...
ไม่มีใครอยากให้โลกแตก=w=
เพราะเขาต้องเป็นกุมารที่ดีของหมอผีเพี้ยนนี่...อาสาช่วยซักหน่อยก็ดีใช่มั้ย~
"เอ่อ...ไม่ทราบว่าจะเปลี่ยนจากไอ้ตี๋แก้มแตกคนนั้นเป็นผมได้มั้ยครับ?"
ยูชอนก้าวออกไปจากร่มเงามืดๆและโปรยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ใส่ผีสาว มาดหรูๆในทักซิโดผูกคอซองกับใบหน้าหล่อเหลาตรึงสายตาผีสาวไปได้ชั่วขณะ..การกระทำของยูชอนเรียกรอยยิ้มหวานๆกลับมาอยู่บนหน้าดงแฮได้อีกครั้ง คิบอมถอนหายใจเฮือกและลอบมองดงแฮอย่างกังวล
ทำไมนะ...
ทำไมเขาต้องห่วงความรู้สึกดงแฮ....
"ทำไมฉันต้องเปลี่ยนเป็นคุณด้วย?"
สเตฟานี่เล่นลิ้น นัยน์ตาพราวระยับอย่างนึกสนุก ยูชอนยิ้มบางๆ โคลงหัวนิดหน่อยและยื่นข้อเสนอที่ทำให้หมอผีที่จับตามองแทบจะถล่มสุสานนี่ทิ้งซะให้หมด
"สำหรับผม...มากกว่าหอมแก้มยังทำได้เลยครับ^ ^"
"จริงนะ?"
"จริงครับ..."ทอดเสียงอ่อนและจบด้วยถ้อยคำกระชากใจสาวของปาร์คยูชอน คาสโนว่าอันดับหนึ่งของนรก"สำหรับคนสวยๆแบบคุณนี่ผมไม่กล้าโกหกหรอก"
โน้มหน้าหล่อๆเข้าไปใกล้ชิดผีสาวที่ลมหายใจสะดุดเพราะความหล่อที่พวยพุ่ง สเตฟานี่รวบรวมสติที่เริ่มกระจัดกระจายและตัดสินใจหอมแก้มยูชอนอย่างรวดเร็ว ใบหน้าหญิงสาวขึ้นสีระเรื่อและหันไปบอกจุนซูเร็วๆ
"เปิดหม้อสิ ฉันจะลง!"
"อื้อ....เออ!!!"กระแทกเสียงใส่ผีและรีบร่ายคาถาด้วยใบหน้าบึ้ง ร่างบางของผีสาวจางหายไป จุนซูปิดหม้อและพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิด
"กลับ!!!!!!! กลับๆ! พี่แจจุง ลุก กลับบ้าน!!"
ตวัดเสียงแข็งและร่ายมนต์เก็บทุกอย่างใส่ย่าม ยูชอนจับตามองปฏิกิริยาของหมอผีด้วยสายตาขำๆ
"หึงเหรอ?"
คำเปรยลอยๆกระแทกเข้าหูจุนซู ใบหน้าน่ารักเริ่มขึ้นสีระเรื่อ ข้อมือบางกระชากสายสิญจน์ที่โยงยูชอนไว้กับโลมาแรงๆและแสงก็สว่างวาบบบบ....
"เฮ้ย! ฉันไม่ลงไห!!!!!!!!"
วิ๊ง.....
ปั่กๆๆๆๆ
เสียงทุบไหที่จุนซูหันไปแยกเขี้ยวสะใจใส่และก้าวฉับๆไปที่ทางออก ตามติดเป็นพรวนมาด้วยคิบอมที่มีดงแฮเกาะบนไหล่เช่นเคย ฮยอกแจที่ทำสีหน้าแบ๊วๆอยู่ข้างฮันกยอง ยุนโฮที่ปิดท้ายขบวนด้วยสีหน้าเงียบงัน
ที่แบบนี้มันน่าเบื่อชัดๆ...เขามาปฏิบัติงานที่นี่นับร้อยครั้งได้แล้วนะ...ฮู่ว!!!
เอ่อ....ลืมอะไรไปอย่างนึงนะทุกคน
"นี่ พี่แจจุงอยู่ไหน= =?"
คิบอมที่เพิ่งนึกถึงพี่ชายคนสวยของตัวเองขึ้นมาได้ สายตาเริ่มสอดส่ายหาร่างบางที่น่าจะเกาะติดอยู่กับเพื่อนสนิทอย่างฮันกยอง แต่หนุ่มจีนได้แต่ยักไหล่พร้อมกับความว่างเปล่าข้างๆตัว
"ตะกี้ยังกอดฉันแน่นอยู่เลย แต่หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้= ="
ทุกคนเหลียวมองรอบๆข้างและเริ่มเหงื่อตกเมื่อไม่พบคนสวยประจำขบวน...
ตายแน่!
ถ้าแจจุงกลับมา...พวกเขาตายแน่=________=!
"ออกหาแจจุง!~=O="ดงแฮโวยวายและหยีตามองไปในความมืดที่อยู่รอบๆตัว"ฉันจะไปกับคิบอม= ="
สรุปเอาดื้อๆและคว้ามือคิบอมลากไปในสุสาน(ด๊องมือไว=____,=) ทิ้งให้คนที่เหลือมองหน้ากันเอง
"ฉันไปกับฮยอกแจนะ"
ฮันกยองชิงตัดบทและรีบชิงเหยื่อแสนน่ารักของตัวเองออกมา และเดินหายไปทางทิศเหนือของสุสาน
"ฉันไปกับยูชอน= ="
เดินหนีไปอีกคน เพราะจุนซูไม่แน่ใจว่าจะสามารถทนกับความเย็นชาได้รึเปล่า...ยุนโฮถอนหายใจเฮือกและมองซ้ายมองขวา
"ไม่รู้ไม่ชี้"
นายอยู่ไหนเนี่ย....
อย่าเพิ่งโดนผีหลอกจนชักตาตั้งไปก่อนนะแจจุง= =
_________________________________________
"หือ.....เออนี่ฮันกยอง เอาแขนมาให้กอดหน่อยสิ ไม่มีแขนนายแล้วหวิวๆ แล้วพวกนายก็อย่าเงียบด้วย ฉันเสียว= ="
แจจุงที่เงียบมานานพูดขึ้นแบบกล้าๆกลัวๆ แขนเรียวบางละจากการกอดตัวเองคว้าไปข้างๆ....แต่พบเพียงความว่างเปล่า ร่างบางหยุดเดิน เหงื่อเริ่มซึมออกมาตามไรผม ภาวนาในใจว่าอย่าให้เป็นอย่างที่ตนคิด
"พวกนายอย่าแกล้งฉันสิ"
วิ้วววว~
"หมี...นายก็อย่าแกล้งฉันนะ"
วิ้ววววววว....ววว~
เปลือกตาขยับขึ้นและก็ต้องช็อกค้าง....
หายไปไหนกันหมด!!!!TTT-TTT!!!!
"พวกบ้า!!!!!"
ตะโกนโทษฟ้าฝนในชุดเสื้อเหลืองกางเกงแดงสะท้อนแสง....คนสวยที่หลงป่าช้าตามลำพัง
_________________________
[MeaN Talks:]
แจเอ๊ย.....=______=lll
หลงป่าตามลำพัง=[]=
ในที่สุดเราก็กลับมาสลับกันอัพเหมือนเดิม~
เอ่อ...ใครไปคอนบ้างยกมือขึ้นนน~
กำลังรอเพื่อนจองบัตร เชิ้บๆ
เม้น~ เชิ้บๆ
ความคิดเห็น