รักครั้งนี้ขอเป็นคุณ love you too . Girl or Boy

บทนำ

“พี่เมโลดี้คะ มีคนฝากของมาให้คะ”

“อ้อ ใจจ้า”

ฉันรับกล่องสีชมพูลายหัวใจผูกริบบิ้นสีขาวที่รุ่นน้องยื่นมาให้ก่อนจะมองแบบงงๆ วันนี้ไม่ใช้วันเกิดฉันสักหน่อย เอ๋ หรือวันคริสมาส อะ ใกล้วันสงกรานต์แล้งนิหรือจะวันสงกรานต์แต่ สงกรานต์ต้องให้ของด้วยเหรอ = =?

“ใครเอามาให้อะดี้”

อามาโนะเพื่อนที่สนิทที่สุดและหนึ่งเดียวของฉันในร.ร   อ้อ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมฉันถึงมีเพื่อนแค่คนเดียว หึๆ เพราคำว่า”เน็ตไอดอล”ที่ใครหลายๆคนคิดว่าคงจะดี มีเพื่อนเยอาะ เป็นที่รักของทุกๆคน อะไรทำนองนี้ แต่ความจริงแล้วมันเปล่าเลย นอกจากคำว่า”เน็ตไอดอล”แล้ว ฉันยังเป็น”ลูกสาวเจ้าของโรงแรมXYZ”อีกต่างหาก นั้นหมายความว่าฉันมีเงินมากกว่าคนอื่น(ไม่ได้ว่าใครนะ อย่าโกรธเค้าน้า) แน่นอนว่าพวกที่เข้ามาหาฉันส่วนใหญ่มักจะเห็นแก่”เงิน”ของฉันทั้งนั้น ก็มีแค่อามาโนะเท่านั้นที่เป็นเพื่อน.ฉันจริงๆ

“ไม่รู้สิ”

“ลองเปิดดูเลย”

ฟึบ !

ฉึบ !

แคว็ก!

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด/กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

นี้คือการประสานเสียงระหว่างเพื่อนสาวสองที่ตกใจจนสติเกือบหลุด ลิ้นไก่เกือบกระเด็นออกมา เพราะสิ่งที่อยู่ในกล่องนั้นล้วนเป็นแต่ภาพ...

“นี้มันภาพเมโลดี้ทั้งนั้นเลยนิ!”

“แถมมีการราดเลือดใส่มาด้วยอ่า อี๋!”

“เอ๊ะ นั้นมันน้ำแดงต่างหากเล่า!”

“แล้วดูรูปแต่ละรูปดิ”

“เป็นภาพตอนไปทำกิจกรรมต่างๆทั้งนั้นเลยอะ ใครถ่ายเนีย!เน้นใต้กระโปรงทั้งนั้นเลยนี้กว่า ”

เหล่านักเรียนที่ได้ยินก็วิ่งมาดูพร้อมแสดงความคิดเห็นต่างๆนา แต่คนที่ช็อกที่สุดคงจะเป็นฉันนี้แหละ เพราะรูปแต่ละรูป ต่างถ่ายตอนฉันเผลอๆทั้งนั้น แน่นอนว่าไม่ใช้ตากล้องของ ร.ร.แน่นอน เพราะภาพพวกนี้ฉันไม่เคยเห็น

“เมโลดี้ ฉันว่ามันแปลกๆนะ”

“ใจเย็นน่า ก้แค่คนแกล้ง....มั้ง ขึ้นห้องดีกว่า ฉันเอาไปทิ้งเอง ”

“งั้น ไปเป็นเพื่อนไหม?”

“ไม่เป็นไร เค้าไปเองดีกว่า ขึ้นไปบนห้องเลย ถังขยะไม่ไกลมากหรอก”

สุดท้ายฉันก็แยกทางกันถึงจะบอกอย่างนั้นก็เถอาะ แต่ก็แอบหวั่นๆนะ

แชะ!

“นั้นใครนะ!”

เสียงแฟลช ไม่ผิดแน่ ฉันมันใจ ฉันวิ่งตามเสียงตรงพุ่มไม้ไปแต่สุดท้ายก็เจอแค่ความว่างเปล่า แต่แล้ว....

~~~~

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นแน่นนอนว่าในเวลาแบบนี้ เป็นใครก็ต้องกลัว หรือว่าคุณไม่กลัวละ?

(ผมจะอยู๋กับคุณในทุกๆที่ ทุกเวลา ทุกสถานที่...คุณเป็นของผม...)

เสียงแหบพล่าคล้ายคนแก่พูดชวนขนลุกซู่ ก่อนจะตัดสายไป บ้าเอ้ย!ไปมีเบอร์มือถือฉันได้ไงฟระ! โชคร้ายที่มันโทรกลับไม่ได้เพราะเป็นตู้โทรศัพท์สาธารณะ ชีวิตฉันจะต้องเจอกับอะไรอีกไหมเนี่ย!!

อยากรู้ว่าช่วงต่อไปจะเป็นไง ขอให้ติดตามหน่อยนะน้า