ตอนที่ 1 : บทนำ
กาลครั้งหนึ่ง...ความรัก
หลายปีก่อน...
‘แน่ใจว่าจะไปเรียนที่นั่นเหรอเปรี้ยว มันไกลจากบ้านเฮาอยู่นะ’
แม่ถามด้วยสีหน้ากังวล เพราะวันที่ประกาศผลเอนท์ฯ ท่านกำลังจัดกระเป๋าเตรียมตัวเดินทางไปเป็นแม่ครัวให้ภัตตาคารอาหารไทยแห่งหนึ่งที่ไทเปพอดี และกรุณาอย่าถามถึงบิดา -_-^ ฉันไม่ได้พบหน้าเขามาเกือบสี่ปีเห็นจะได้ เฮ้อ ฉันเบื่อที่จะรับรู้เรื่องของบรรดาน้องๆ คนละแม่ซึ่งกระจัดกระจายอยู่ทั่วราชอาณาจักรไทย แม้แต่ในเชียงใหม่นี่เอง ขนาดตามโรงเรียนอนุบาล ยังมีเด็กตัวน้อยๆ นามสกุลเหมือนฉันตั้งหลายคน =[]=! ใช่แล้ว พ่อฉันน่ะเป็นคนเจ้าชู้มากกก -_-
‘ไม่เป็นไรหรอกแม่ ไอ้ป่อง มันเอนท์ฯ ติดที่เดียวกับเปรี้ยวด้วยนะ คณะเดียวกัน แถมเอกเดียวกันอีก!!’
‘เด็กปีหนึ่งเขาบังคับให้อยู่หอในมหา’ลัยใช่มั้ยเปรี้ยว แม่จะได้สบายใจ’
ฉันพยักหน้าตอบแม่พลางเดินเข้าไปกอดด้วย อีกไม่นานแม่จะไปทำงานที่ไทเปแล้ว TOT ส่วนฉันกำลังจะเริ่มต้นชีวิตเด็กมหา’ลัยในจังหวัดต่างถิ่น ฉันกับแม่ไม่เคยห่างกันแบบนี้เลยนะ ฮือๆๆๆ T^T แต่เพื่อเงินและอนาคตอันมั่งคั่ง เราสองแม่ลูกต้องสู้เพื่อโลก!!
‘แม่คงไม่ได้ไปส่งเปรี้ยวที่มหา’ลัยนะ มันคงไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่มั้ย’
‘ไม่มีแล้วล่ะแม่ อย่างที่อาจารย์บอกไง หลังจากมอบตัวกับมหา’ลัยเสร็จเรียบร้อยก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ส่วนเดือนหน้าเปรี้ยวสามารถย้ายเข้าไปอยู่หอในมหา’ลัยได้เลย ^O^ ต่อไป...เฮาก็ปล่อยบ้านให้เช่าได้นะแม่’
แม่ยิ้มพลางพยักหน้าอย่างเห็นด้วย เพราะคอนโดฯ แห่งนี้ถือเป็นสมบัติที่ดูเป็นชิ้นเป็นอันมากที่สุดซึ่งพ่อทิ้งไว้ให้แม่ในฐานะเมียหลวง -_-^
‘เรื่องกินอยู่คงไม่มีปัญหาใช่มั้ย’
‘หนูจะกลายเป็นหมูล่ะสิไม่ว่า >_<’
‘อย่าทำให้แม่ผิดหวังนะเปรี้ยว แม่ไว้ใจเฮานะ’
‘ประวัติลูกดีแค่ไหน แม่ย่อมรู้ O_O’
‘จ้ะ แม่คนดี -_- อย่าดีแตก แอบไปมีหลานให้แม่แล้วกัน’
‘ไม่หรอกน่า แม่ก็…!’
เห็นแบบนี้ ฉันก็เป็นสาวเหนือที่รักนวลสงวนตัว เรียบร้อยเหมือนสไบที่ใช้แล้วนะ =_=;; (อ้าว!)
‘ถ้าจะมีแฟน ขอให้รวยหน่อยจะได้ไม่ต้องลำบากลำบน และที่สำคัญที่สุด! ต้องไม่เจ้าชู้นะเปรี้ยว ดูแม่เป็นตัวอย่างเอาไว้...ถ้าไม่อยากน้ำตาเช็ดหัวเข่า อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายเจ้าชู้เด็ดขาดนะ’
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ไม่ทันแล้วล่ะค่ะ 5 5 555.
เราอ่านเฮีย3แล้ว
สนุกมากๆๆๆๆ
ก็เลยจะมาลองอ่านเฮีย2ดูบ้าง
ตลกดี ค่ะ พี่เมย์
อยากอ่านแงะ