May112
ดู Blog ทั้งหมด

ถึง.. ใคร ...สัก... คน

เขียนโดย May112

 



ตัดสินใจอยู่นาน แต่ในที่สุดก็เขียนไปไดอารี่วันนี้ขึ้น
ก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นแค่ความทรงจำ
ก่อนที่จะลืมความรู้สึกดีๆในตอนนี้


วันที่เราคุยกันครั้งแรก



ตอนนั้นเมแอดเฮียไปเพราะ เมจะกำลังจะซื้อมือถือใหม่
26 ตุลาคม 2549 เป็นวันที่เราคุยกันครั้งแรกผ่านเน็ต

แล้วเฮียก็ไปโพสแปะแนวว่ากรูรู้มากมาย
 มือถือ ไฟไม่ดับ เมมไม่ดี ถามมา แดนรู้หมด (อารมณ์เนี่ย)

แถมมีการแปะหน้าตัวเองลงไปที่บอดอีก
(มีน้อยมากที่กล้าเอารูปพรรณสันฐานอันอุบาทชาติชั่วไปลงในบอร์ดมือถือ
ที่คนเข้าดกดำขนาดนั้น)
(ปล. ของดไม่เอาแปะโชว์ กลัวทุกทั่นตกใจ)


ตอนนั้นคิดเลยแม้งแนวมาก เลยแอดแม้งเลย มันต้องรู้จริงๆแน่ๆ
แล้วในที่เมก็ได้ se810i มา
โฮะ ๆ เราซื้อสีขาวเหมือนกัน รุ่นเดียว มีแพกเกทแถมลำโพงเหมือนกันด้วย
(ปล. รุ่นนี้สวยเมิก กล้องชัด แนะนำ เมเป็นเด็ก se เชียร์ๆๆ)



ตอนแรกเมคิดว่า ใช้ประโยชน์เรื่องมือถือจากเฮียหมดแล้ว
ก็คงไม่มีอะไรต้องคุยกัน คงมีแค่ทักประปราย

(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ไว้เจอกันเมื่อออนเจอ
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ^-^
(5:41) มองตา :::: บ๊: เค
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ดีใจที่ได้รุ้จักนะ
(5:41) -:•:- ตัJ|ม -:•:: บิบายๆๆ
(5:41) มองตา :::: บ๊: นี่เบอร์พี่
(5:41) มองตา :::: บ๊: 089843597541856846
(5:41) มองตา :::: บ๊: มีไรโทรมา


พ่อเมิงเหอะ เบอร์อะไรจะแยะปานนั้น =_=
ตอนแรกไม่ได้คิดจะโทรหรอกนะ ก็คิดว่าคุยแค่นี้ละ
แยกย้ายตามกรรมเวร
มีคุยกันบ้าง แต่ไม่รู้ว่าสงสัยว่าจะมีนิสัยที่เห้ๆ คล้ายกันๆหรือเปล่า
วันนึงเราคุยกันมากมาย ล้นพ้น..
ตั้งแต่เพลง หนัง(จีน) เรื่องเห้ หนังโป๊ ข่าว บิต

นอกจากไอ้เฮียมันจะมีประโยชน์เรื่องมือถือแล้ว มันยังช่วยเลือกคอม
ที่จะซื้อใหม่ให้ด้วย =O=

เชื่อปะ ไอ้เวรที่เล่นตัวไม่ยอมให้เบอร์ทีแรก ก็ให้เบอร์ซะงั้น
แต่เมไม่โทรไปด้วยละ ก๊าก วันนั้นโดนหมอถอนฟัน เลือดทะลัก

(19:08) เตียบ่อกี้ :::: ห่า
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: เมื่อวานนึกว่าจะโทรมา
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: อุส่าพกโทรสับติดตัว
(19:08) เตียบ่อกี้ :::: หมามาก

นับตั้งแต่วันนั้น เราก็เริ่มคุยโทสับกัน
จำได้ว่าตอนนั้นไม่รู้เป็นห่าไร มีแต่เรื่องมาพูดกัน
ออกแนวแย่งกันพูด คุย 3-4 ชม. บ้าบอคอแตก แถมไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย
แต่ยิ่งคุยกันมากเท่าไร ก็ยิ่งสนิทกัน รู้จักกันมากเท่านั้น

ดึกโทสับ ที่เหลือก็ msn วนเวียนๆ อยู่จนกระทั่งวันนึง..
 เมว่าเมอาจจะชอบเฮียที่เป็นคนฮา และกันเอง
เราสามารถสาดคำหยาบสถุลใส่กันได้ตลอด
คุยภาษาที่เป็นตัวของเราเอง คิดคล้ายกันๆ
เมพิมมันลงไป แต่ไม่ได้จริงจังมากนัก เฮียนั่นละจิงจัง จนเมบ้าตาม -_-;;

(1:27) -:•:- ตัJ|ม -:•:: เมว่า เมชอบเฮียอ่ะ =O=
(1:30) เตียบ่อกี้ :::: เห้ย
(1:30) เตียบ่อกี้ :::: พูดจิง  หรือจะกวนตรีน
(1:30) -:•:- ตัJ|ม -:•:: แล้วแต่จะคิด =O=

จุดเปลี่ยนของวันนั้น คือเมบอกว่าชอบ
ไม่รู้ว่าเฮียพิมด้วยวามโกหกหรือเปล่า แต่เมดีใจที่ได้อ่านมัน


(1:37)
เตียบ่อกี้ ::::
แล้วมาชอบไรเฮียวะ เหี้ยๆ อย่างนี้
(1:37) เตียบ่อกี้ :::: 555
(1:37) -:•:- ตัJ|ม -:•:: ชอบที่เฮียเหี้ยไง  


(2:27) -:•:- ตัJ|ม -:•:: เหอะๆๆ ไม่น่าพูดเลย  ความจริง ถ้าไม่คุย อีกสักพักเมก้อไม่คิดไรและ
(2:28) เตียบ่กี้ ::::   ใช่ซี่เฮียมันก้แค่คนนึงผ่านเข้ามาช่วงสั้น เด๋วก็ลืม
(2:28) เตียบ่กี้ :::: ชอบซักพักเหมือนได้เสื้อใหม่ พอใส่เบื่อก้โยนทิ้ง

3:11) เตียบ่กี้ :::: เฮียมีความรู้สึกดีๆให้มาตลอด
(3:11) เตียบ่ แต่ด้วยความที่
(3:11) เตียบ่อ เราคุยกันแบบพี่น้องมั้ง
(3:11) เตียบ่อ เฮียเลยว่ามันไม่ถูก
(3:11) -:•:- ตัJ|ม เฮียบอกไม่อยากมีบ่วงไง เฮียพูดเองนะ  
(3:11) เตียบ่อ เฮียก็พูดไปงั้นแหละ
(3:12) -:•:- ตัJ|
 
ใครจะไปรุ้วะ ก้อพูดสะขนาดนั้น
คนคุยเค้าก้อต้องจัดลำดับว่าเปนน้องไปดิ
(3:12) เตียบ่อ ก้ไอลำดับว่าเป้นพี่น้องมันทำให้เฮียควรเลิกคิด
(3:13) เตียบ่อ ใช่มะ
(3:13) เตียบ่อ มันไม่ถูก
(3:13) -:•:- ตัJ| อือ ถูกอีกละ
 

สุดท้าย เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่เริ่มมีฉากหวานน่าสะอิดสะเอียน ^^
เฮียชอบดูรายการฮาๆ ชิงร้อยชิงล้าน เป็นต่อ นี่ไม่เคยพลาดเลย
ชอบหนังจีนบู๊ๆ เป็นคนมีระเบียบเว่อร์ ไม่เข้ากับสันดารอันป่าเถื่อน
 เป็นคนแรกจริงๆ ที่เรียกชื่อเมว่า ตังเม เกือบทุกครั้ง ^^
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนคุยโทสับ เมจำได้ดีว่าเมถามว่า

"เฮียมีแฟนอยู่แล้วหรือเปล่าเนี่ย จะมาหลอกกันใช่มั้ย  ?"
"ถ้าเฮียมีแฟนแล้วจะเอาเวลาที่ไหนมาคุยกับตังเมดึกๆทุกคืนละ วู้"


จนกระทั่ง วันที่

28 พย. 49

เราคุยกันได้เดือนกว่า แต่เหมือนรู้จักกันมาเป็นปี (อาจเป็นแค่ความรู้สึกเม)
มีโทรศัพท์กับเบอร์ที่ไม่คุ้นเลย โทรเข้ามาหาว่า

"น้องได้โทรมาเบอร์นี่หรือเปล่า? ที่ชื่อแดนเนี่ย"
" ? "
"พี่เป็นแฟนของแดนนะ แล้วน้องเป็นอะไรกับเขาเนี่ย เห็นส่งข้อความมาแบบเนี่ย"
"เป็น พี่น้องกัน"
"จริงหรอ พี่เนี่ย เป็นแฟนไอ้เห้แดนนะ มันนอกใจมาคุยกับน้องแน่เลย"

คำพูดที่เฮียเคยพูดกับเม มันย้อนเข้ามาในสมอง
ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องแบบนี้ที่เคยเกิดขึ้นกับคนอื่น+ในนิยาย
แล้ว เราจะเป็นคนโดนเข้าเอง

มันจุก แน่นที่ใจไปหมด ถึงน้ำตามันไม่ไหล แต่แขนขามันไม่มีแรงไปดื้อๆ
เมไม่ได้โทรไปหาเฮีย เพื่อขอฟังคำแก้ตัวใดๆ
คิดแต่มันไม่จริงๆ

แล้วเฮียก็โทรกลับมาตอนฟ้ามืดแล้ว
ประโยคแรกที่พูดกันคือ

"ตังเม..บอกแฟนเฮีย ว่าเราเป็นแฟนกันเหรอ?"

คำถามที่บอกว่าทุกเรื่องเป็นเรื่องจริง
คำถามที่แสดงตัวตนของเมว่า ไม่เคยได้เป็นส่วนหนึ่งของเฮียเลย
คำถามที่มันบอกว่า ทุกเรื่องที่เราคุยกันมา
เมได้แต่คำโกหก..

"บอกแฟนเฮียไปดิว่า เฮียไม่เคยส่งข้อความไปให้เลย"

ในตอนนั้นเมหยิบมือถือ ที่หน้าจอมีข้อความดีๆที่เฮียส่งให้เมนะ..


" เมกับเฮียเป็นพี่น้องกัน เราคุยโทรศัพท์ถามเรื่องมือถือกันเฉยๆ ส่วนข้อความที่ส่งมาเราก็แค่ทักทายกันธรรมดา เฮียไม่เคยบอกเมว่ามีแฟน แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ยังไม่เคยเจอหน้ากันด้วยซ้ำ ถ้าเมเป็นแฟนเฮียเขาจริง ป่านนี้ก็คงเถียงกับพี่ไปแล้ว แต่เราเป็นแค่พี่น้อง พี่ก็เลิกตีพี่แดนเค้าเหอะ "

เท่าที่จำได้ เมบอกแบบนั้น ไม่รู้ว่าเมจะแก้ตัวแทนเฮียทำไม แต่เสียงที่เฮียโดนแฟนตีซัดๆๆ แล้วคนอย่างเฮียที่ยอมให้เขาตีไม่หยุด
คงแปลว่าเฮียรักผู้หญิงคนนี้มากมายแน่ 

ความรู้สึกของเมตอนนั้น คือขอให้เฮียอย่าเลิกกับแฟน
ขอให้เฮียถูกเลิกตี
แม้ว่าความรู้สึกของคนที่ถูกหลอก ถูกมองข้าม คนที่ไม่ได้ถูกเลือก
จะตุกแน่นอยู่ในใจก็ตามที


อาทิตย์กว่าๆ
เมถูกเฮีย บล็อคเอ็ม+ดีลิต เข้าใจว่าคงต้องการตัดขาด
แต่แม้คำขอโทษสักคำ แม้จะเป็นแค่เมล์ หรือแมสแซสสั้นๆ
มาบอกบ้างก็ยังดี..

เมส่งเมล์ไปให้เฮีย บอกว่าไม่ได้โกรธ และอภัยให้
ขอแค่อย่าเอาเมไปพูดลับหลังให้เสียหายละกัน ไหนๆเมก็หมา
กลายเป็นอีแรด แย่งแฟนชาวบ้าน เพราะช่วยแก้ต่างเฮียไปแล้ว

แต่ถึงยังงั้นเฮียก็ไม่ตอบเมล์กลับมา
ทุกอย่างเงียบหายไป

...

ไม่รู้ว่าเฮียจะรู้สึกแย่บ้างหรือเปล่า เราคุยกันทุกวัน
พอมองนาฬืกา เวลานี้เราคงคุยกันไปแล้ว
พอมันหายไป ทุกอย่างมันดูแย่มาก

เมบอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ก็แค่คนที่เรารู้จักคนนึง
แต่ก็เหมือนกับยาเสพติด..
ยิ่งหยุด มันก็ยิ่งทรมาน

+++    +++




แล้ววันนั้น เฮียโทรมาตอนตี 5 เฮียโทรมาเพื่อมาบอกคำขอโทษ
ไม่ใช่เพราะตัวเฮียเอง แต่เป็นเพราะ เต๋า
ถ้าไม่มีมัน เฮียคงไม่มาบอกเม

เฮียคงปล่อยให้มันผ่านไป
แค่หลอกคนๆคนเดียว
แลกกับความรู้สึกดีๆของคนๆเดียว
มันจะอะไรกันนักกันหนา ?



เฮียบอกว่าขอโทษ แต่เลิกคุยกับเมไม่ได้
เมบอก อย่าเลย เฮียมีแฟนอยู่แล้ว
แต่เฮียก็ยังอยากคุยกับเม แต่เฮียก็ไม่อยากเลิกกับแฟน
เฮียบอกว่า ยกเว้นเรื่องแฟนเรื่องเดียวที่โกหก

แปลว่าความรู้สึกที่ให้ ไม่โกหกงั้นเหรอ ?


เมรู้ว่าตัวเองมันโง่ โง่ที่ยังกลับมาคุยกับเฮียเหมือนเดิมอีก
แถมยังเชื่อว่าเฮียอาจจะชอบเม
ไหนเมจะทำผิด มาคุยกับเฮีย ทั้งๆที่เฮียมีแฟนอยู่แล้ว

แต่ถึงยังงั้นเพราะอะไรกัน
คนที่ทำเราเสียใจ
ทำไมเรายังอยากคุยกับเขาอยู่อีก 

การหาคนคุยรู้เรื่องสักคน คุยเข้าใจกัน คุยแล้วสนุก 
ก็เป็นเหตุผลสำคัญจริงๆ 

 

เราเจอกันจริงๆวันแรก 31 ธันวา
นับถอยหลังพร้อมกันวันที่ 1 มกรา
เฮียแดรกอมยิ้มด้วย เข้ากับตัวเองหรือเปล่า ปรีกษาใครมั้งนะ :p

หาว่าเมมือหนักหรอ นั่นแค่เบาะๆ น้อยไปนะน้อง

วันที่ 6 ไปเจอกันที่ mbk  ยังแอบงงนะ
แม่เฮียมาซื้อมือถือกับน้องด้วย -O-;;
(น้องไอ้เฮีย เป็นแฟนนิยายเมด้วยละ กริ้ว )
แล้วก็ดูหนังด้วยกันเรื่องแรก เฮียเลี้ยงนี่ ขอบจัยนะ

แล้วเจอกันอีกที วันที่เมเลี้ยงหนังกับพิซซ่าคืน (ไม่คุ้มสัดๆ)
แต่เมตั้งใจไว้ว่า  เอาละ วันสุดท้ายที่จะต้องเจอกันแล้ว
จะไม่คุยกับเฮียอีก ลาขาดจริงๆสักที

แต่..

"เฮียเลิกกับแฟนแล้ว ทะเลาะกัน บลาๆๆ"

เมไม่อยากจะเชื่ออะไรทั้งนั้น พอเมจะคบกับคนอื่น เฮียบอก

"อย่าไปคบคนอื่นได้มั้ย"

อารมชั่ววูบที่เฮียพูดมา เมรู้ว่าใจเฮียไม่เคยคิดยังงั้น
ประโยคนี้เฮียจำได้หรือเปล่า ก็ยังไม่รู้เลย

เมเป็นตัวฆ่าเวลาที่เฮียเหงา
เมเพิ่งสำนึกว่าเราคุยกันเฉพาะเวลาดึกๆ ไม่เคยหัวค่ำ กลางวัน
เวลาที่เราไม่คุยกัน เฮียอยุ่กับใคร?

เฮียไม่เคยเมมเบอร์เมไว้ในเครื่องอีกเลย..เมรู้
เฮียไม่ยอมให้เมดูมือถือ อะไรอยู่ในนั้น..

เฮียไม่เคยพูดว่าเราเป็นไรกัน เฮียอ้างว่าจะทำมากกว่าพูด 
มันทำให้เมคิดได้ว่า จริงๆ แล้ว
เมไม่สิทไปยุ่งอะไรกับเฮีย เฮียจะโทรหรือไม่โทรเมว่าไม่ได้
เมเป็นอะไร เมเป็นใคร เกี่ยวอะไรกับเฮีย?

พอเมจะเลิกคุย เฮียบอกไม่เอา
แต่เฮียละเลยเมเสมอ อยากคุยก็โทร ไม่คุยก็ช่างหัวมัน
2 อาทิตย์ตอนนั้นที่เมรอให้เฮียโทร แต่เฮียไม่โทร
เฮียยุ่ง เฮียมีงาน เฮียเซ็ง เฮียเบื่อ


รู้หรือเปล่า ที่เมไม่กล้าโทรหาเฮียก่อน
เพราะเมกลัวว่าเฮียจะอยู่กับแฟน
แล้วถ้าแฟนรู้ เฮียจะลำบาก..
ถึงเฮียจะบอกว่าเลิดกับแฟนแล้วก็เหอะ




วันที่เมเหงา เมอยากคุยกับเฮีย
เฮียทำอะไรอยู่ ?

วันที่เมอยากคุย อยากจะปรึกษาใครสักคน
เฮียนั่งเล่นเกม
เฮียก็รู้ว่าเมเกรงใจ จะให้บอกเลิกเล่นเกม มาคุยเม
รุ้ใช่ใยว่า เมทำไม่ได้

คนที่เฮียบอกว่าชอบ ที่บอกว่าสนใจ
เค้าหายไป 3-4 วัน เฮียโทรมาแค่หนึงครั้ง 


คนที่เฮียเดินเคยเดินจับมือคนนี้
มีค่าพอให้เฮียสนใจหรือเปล่า
เฮียเคยคิดอยากจะเข้าใจความรู้สึกของเมมั่งไหม

ไม่รู้ว่าเมจะทนไปทำไมอีก
เมเหนื่อย ..แล้ว
เหนื่อยกับการหวัง
เหนื่อยกับการรอ

บางทีอาจจมีคนที่ดีกว่าเม ที่เฮียอยากจะใส่ใจกว่านี้ก็ได้
ความน้อยใจของเม มันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
แม้แต่วันนี้ เฮียก็ไม่มาง้อเมอีกเลยสักครั้ง

(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ถึงเมตาย เฮียก็ไม่รู้หรอกมั้ง
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ช่างเหอะ
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: ต่อแผ่นสามไป
(23:12) ความเสียใจ : :: อือๆ แล้วต่
(23:12) ความเสียใจ : :: ไม่คุยก้ไม่คุย
(23:12) :-: ตัJ|ม:-: .: อือ บาย


พอแล้วละ.. เมว่าเมเข้าใจอะไรดีแล้ว



May112



ความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 41
ง่ะ

เศร้า ๆ แบบนี้ดูไม่เป็นพี่เมเลยนะ TT^TT

สู้ ๆ นะคะ

หนูคอยติดตามผลงานของพี่มาตลอดเลยน้า

อยากให้พี่กลับมาเฮฮาเหมือนเดิมจัง..

อย่างน้อยหนูก็อยากให้พี่เมรู้ว่า

ทุกคนรักพี่เสมอนะคะ ^-^

รีบ ๆ กลับมาเปนเม 112 ผู้น่ารักคนเดิมไว ๆ น้าาาา !!

+ + + +

~ หากคำว่ารัก มันร้ายกับเธอ มากไป ..

บอกมาได้มั้ย ให้ฉันช่วยซับ น้ำตา
 
  ส่งใจช้ำ ๆ ของเธอมา ฉันจะรักษามันด้วยรักจริง ~

>> ด้วยหัวใจที่เหมือนเดิม <<
ความคิดเห็นที่ 42

อ่านแล้วนู๋อยากร้องไห้
อย่าเศร้าไปเลยเจ๊ สู้ๆน้า นู๋เปนกำลังใจให้
พุ่งนี้ต้องดีกว่าแน่นอน

mankey
mankey 19 มี.ค. 50 / 19:10

พี่เมสู้ๆนะค่า อย่าคิดมากเลยนะ อายเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านมันไปได้นะค่ะ


PS.  ตกลงว่าเทอนั้นรักฉัน หรือมันแค่ขำๆ ให้เปงคนรักหรือเเปงแค่เพื่อนเทอ "ตกลงว่านายคิดไงกับเราเนี่ย" ใครก้อได้แวะไปเยี่ยมไอดีเราหน่อยดิ เหงาอ่ะ อยากมีเพื่อนเยอะๆ
biwziie
biwziie 19 มี.ค. 50 / 19:16


วู้ว !!! ทำไมมันเศร้าอย่างงี้อ่า เจ๊อย่าเศร้าไป

วันนี้เสียจัย พุ่งนี้ไม่จำเปนต้องมาเสียจัยอีก

เสียจัยแค่วันเดียวก็พอ อยากทำไรทำให้สุดๆไปเลย

แต่พอเจ๊ปล่อยสิ่งที่เสียจัยออกมาหมดแล้ว

เจ๊ต้องยิ้ม เตือนตัวเองว่า"ตื่นได้แล้ว"มีอีกหลายคนหวังดีกะเจ๊มากมาย

แค่คนๆเดียว ที่เค้าเคยสำคัญ ก็ให้เค้าอยู่ในความทรงจำไป

อย่าให้ความทรงจำ มาระรานความคิด ความรู้สึกในเวลานี้

ยิ้มๆๆๆยิ้มเข้าไว้ ซักวันเจ๊จะต้องลืมเค้าได้ ...

สู้ๆ !!!!สู้เค้านะเจ๊  VicTorY    >.<"




"..ฟ้าถ้าไม่ส่งมาหั้ยเทอมีจัย บอกกันซักคำเปนไร ว่าเหตุใดต้องมาทำร้ายกัน..

จากนี้เรื่องราวที่มี..ก็หั้ยลืมมันไป อย่าจำว่าเคยเปนคัย ว่ามีคัยที่เคยทำร้ายคน

อย่างชั้น.."



ฟ้า*เพลงนี้ฟังแล้วเข้ากะบรรยากาศมาก


PS.  !!..&q
ความคิดเห็นที่ 45
ตังเมอย่าเศร้าไปเลย คนดีกว่านี้ยังมีอีกเยอะ เราเข้าใจนายนะเพราะเราก็เคยเจอแบบนี้ รอเค้าโทรมาแต่เค้าเอาแต่เล่นเกมส์ เราเข้าใจตังเมนะ ยังไงก็สู้ๆๆนะจะเป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไปอย่าเพิ่งท้อกับความรัก ^^
maprow
maprow 19 มี.ค. 50 / 20:19

สู้ๆ ต่อไปค่า พี่เม

ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก สู้ๆ ค่ะ

เลิกสนใจซะ กลับมาเป็นพี่เมคนเก่า นะคะ

หนูเข้าใจความรู้สึกพี่ ถึงพี่จะเจ็บ พี่ก็ต้องยอมรับมันนะคะ

สู้ต่อไปนะคะ หนูเป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคะ

If in someday... you don't have someone...

but, u have me...your friend... Fc. your story....

fight for tomorrow! I'll seen you from somewhere...

Are U ready? fight for youself!!!!!


(ไม่รู้ว่าถูกรึเปล่านะ เพราะหนูอยู่ม.2 เอ๊งงง งุงิๆ =_=")


PS.  รักมิน กิ๊กมิน เชียร์มิน แคร์มิน กินมิน สรุป รักชางมินค่า LOve TVXQ! งดใช้ภาษาวิบัตินะคะ ^ ^
ความคิดเห็นที่ 47
เจ๊เมจ๋า....คิดซะว่าเค้าเคยทำให้เรามีความสุขแล้วกันเนอะ

อยู่ๆไปเดี๋ยวก็ลืมมันเอง คิดซะว่า เป็นบทเรียนให้เราเข้มแข็งขึ้น

รู้เล่เหลี่ยมคำลวงของพวกผู้ชายเป็นอีกแง่หนึ่งของชีวิต

ที่ถ้าเราผ่านมันไปได้ วันข้างหน้าเดี๋ยวความสุขมันก็มาหาเราเอง

เพราะขึ้นชื่อว่าผู้ชายอ่ะ มันคงฝังลึกเป็นสันดานไปแล้วอ่ะนะ

ที่มันจะคิดถึงแต่ความสุขของตัว รึบางทีมันทำอะไรไปก็แค่เล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร

แต่กับเราด้วยความที่เป็นผู้หญิงด้วยมั้ง อ่อนไหวง่าย เชื่ออะไรง่ายๆ ที่เพียงแค่ได้เห็น

คิดว่าถ้าเราจริงใจ เราก็จะได้ความจริงใจกลับคืนมาแต่มันกลับไม่ใช่

เจ๊เมจ๋า....เสียใจได้แต่อย่านานนะเพราะ ถึงเราเสียใจไป ทุกข์ใจไป

มันก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา หันกลับมาใช้ชีวิตอย่างเดิมดีกว่ามั้ย

เดินไปเรื่อยๆ...รอความสุขใหม่ที่จะมาหาเรา

ตอนนี้คิดถึงบ้างก็ไม่เป็นไร ดีซะอีกดีกว่าให้ไม่มีใครให้คิดถึง แต่เมื่อถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

เจ๊เมก็กลับมามีความสุขเหมือนเดิมเนอะ เราเชื่อนะว่า ลืมไปเลยนะมันทำไม่ได้

แต่จำไว้ให้เป็นบทเรียน เน
-SuGasZa-
-SuGasZa- 19 มี.ค. 50 / 20:40

หวัดดีค่ะเจ้เม บันนี่นะคะ

เจ้อาจจะไม่รู้จักบันแต่บันอยากบอกเจ้ว่าบันติดตามข่าวสารของเจ้อยู่เงียบๆนะคะ

และบันก็รักเจ้เหมือนพี่สาว รักเจ้เหมือนที่รักเจ้ตีบ เจ้ตอง เจ้ข้าว เจ้โม

บันเข้าใจว่าตอนนั้นมันเจ็บ

เพราะบันเองก็เคยเป็นแบบนั้น บันเคยเจ็บกับการหวัง การรอ

และการรักเค้าข้างเดียว..

บันคิดว่ามันเหนื่อย และก็ควรจจะจบไปได้แล้ว

บันว่าเวลาจะเป็นเครื่องรักษาแผลใจให้ เพราะตอนนี้บันก็ทำใจได้แล้ว

ผู้ชายเส็งเคร็งๆคนเดียวแบบนั้นอย่าไปแคร์มันเล้ยย =___=;;;

บันก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ เจ้จะมีบันอยู่อีกคนนะคะ

เจ้อาจจะไม่สนใจในสิ่งที่บันพูด เพราะบันไม่ค่อยเข้ามาหาเจ้ ไม่เคยคุยกับเจ้ หรือบันไม่สำคัญต่อเจ้เลย

แต่บันอยากจะบอกให้เจ้เข้มแข็ง ผ่านมันไปให้ได้และก็ลืมเขาซะค่ะ

อย่าไปคิดอะไรที่มันเกี่ยวกับเค้าอีก แล้วเจ้จะสบายใจค่ะ ^^ สุดท้ายนี้

บันก็ขอให้เจ้ทำใจได้เร็วๆ กลับมาเป็นเจ้เมที่น่ารักและบ้าบอเหมือนคนเดิม

และก็กลับมาแต่งนิยายให้สนุกสนานต่อเหมือนเดิมนะคะ

บันนี่... bunnies

pinku-kiwii
pinku-kiwii 19 มี.ค. 50 / 21:28
ไม่รุจาบอกรัยดี  นอกจาก อย่าคิดมาก

เค้าเปนห่วงน่ะตะเอง ( แต่อย่าโยนลูกบอลใส่เค้าน๊า)

**ผู้ชายยังมีอีกเป็นล้านคนน่ะเจ๊   อาจจะเป็นคนที่เจ๊รออยู่ก็ได้

ยิ้มๆเข้าไว้เน้อ  เพื่ออนาคตที่สดใส 



MyTime
MyTime 19 มี.ค. 50 / 21:44
เฮ้อ~  การอคอยของใครสักคน...เฮ้อ~  อ่านแล้วเศร้า

*- พี่เมค่ะ^^  อย่าเฉาล่ะ  คนเราต้องก้าวต่อไป

นำอดีตมาเป็นบทเรียน...อย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย... -*

ปล. ขอโทษถ้าเขียนแล้วทำให้พี่เมยิ่งเสียใจ  แต่ถ้าไม่ทำให้เสียใจ..ข้าพเจ้าก็ขอให้พี่เมสดใสได้ทุกวี่ทุกวันนะค่ะ^^
PS.  ~*-ฉันจะพยายามไม่เปลี่ยนแปลงไปตาลกาลเวลา-*~
ni_mint
ni_mint 19 มี.ค. 50 / 22:38
อ่านแล้วเศร้า เศร้า เศร้าจังเลย
เฮ้อ อ่านแล้วอยากร้องไห้

พี่เมก็อย่าไปคิดมากเลยนะ ถึงใครบางคนจะไม่สนใจ แต่ก็มีแฟนนิยายพี่เมอีกเป็นร้อยคน รอคอยพี่เมอยู่ เสมอ ตลอด และจะรอตลอดไป
ความคิดเห็นที่ 52

แงๆๆ  เศร้าอะ สู้ๆๆนะพี่เม  เป็นกำลังใจให้

ชีวิต คือความไม่แน่นอน
ก็เหมือนละครในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป
สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ
มียิ้มมีร้องไห้มีปวดร้าว

ขาดเขาแต่เราก็ต้องอยู่
ถึงแม้ว่าเขาไม่รับไม่รู้ก็ช่างเขา
แค่คนไม่รักจริง ทิ้งกันลงใช่รึเปล่า
แล้วจะแคร์แต่เขาไปทำไม

* ไม่เห็นต้องโทษตัวเอง ไม่มีใครสมน้ำหน้า
วันนี้แค่เสียน้ำตา เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย
อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่าเรายังหายใจ
ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน

** ชีวิตยังเป็นของ ของเรา
ที่ไม่มีใครมาพรากออกไปได้ทั้งนั้น
ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง

(ซ้ำ *, **)

ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น
พรุ่งนี้จะยิ้ม

ความคิดเห็นที่ 53

อ่านแล้วเศร้าตามเลยแฮะ TOT
ขนาดอ่านเฉยๆยังจุกเลย
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ^OT

ความคิดเห็นที่ 54

เส้าจังเลยอ่ะ
สงสารเจ๊เมจัง
ทำไมเค้าเป็นคนแบบนี้
ทำกะเจ๊เมได้ TT^TT
เข้มแข็งเข้าไว้
เค้ายังตัดเราได้สบายๆ
เราก็เป็นเหมือนเค้า
สู้ๆค่ะเจ๊เมคนอื่นมีอีเยอะ

yingza
yingza 20 มี.ค. 50 / 00:27

เข้ามาอ่านแล้วอึ้งเลยอ่ะเจ้ ไม่นึกว่ามันจะมีจริงๆ ไม่เคยเจอกับตัวเอง แต่ถ้าเจอกับตัวเองคงอึดอัดใจน่าดู แต่ตอนนี้ถ้าเป็นหนูคงให้คำแนะนำเจ้ได้แค่ว่า ทำใจเถอะค่ะ บอกตรงๆ ไม่อยากให้เจ้คุยกับผู้ชายคนนั้นแล้ว ยิ่งคุยก็ยิ่งเสียใจ อย่าไปคุยเลย
ป.ล.เด็กคนหนึ่งคนนี้จะเป็นกำลังใจให้เจ้เสมอ จะติดตามทุกผลงานนะค่ะ รักเจ้เมเสมอ จุ๊บๆ

coshiang
coshiang 20 มี.ค. 50 / 09:29
ง่า
อ่านเเล้ว...เกือบร้องไห้
ยังถามตัวเองเลย เรื่องเเบบนี้มีในชีวิตจริงด้วยหรอ
ทำไมเฮียทำเเบบนี้อ่ะ
เศร้าๆ
เจ๊เมสู้ๆนะ อย่าคิดมากนะ
PS.   ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว เท่านั้น!!
Armurow
Armurow 20 มี.ค. 50 / 09:52

โฮกกก

เจ๊ เส้ามากมาย

ม่ายต่างอารัยกานเลย เวลาที่เราแคร์คนๆนึง

แล้วเค้าม่ายสนจัย มานเจบมากมาย

แต่ก้ยัง รักเค้ายุว์ดี


PS.  *-*/*-+.+-**+///* เซงปิดเทอม คิดถึงอาเหมียวNewzz ร๊ากยุนโฮหมดจายส์ พี่ชายทั้ง 2 ของช้าน โฮะๆๆๆ+*/*.+--+*-*-+.+///
ความคิดเห็นที่ 58

พี่ชื่อตังเมหยอ เพิ่งรู้อ่ะ แต่ว่าเส้ามากเยยอ่ะ แต่ก้อสู้ๆน้ายิ้มๆเข้าไว้น้าค่า

BeAmp
BeAmp 20 มี.ค. 50 / 12:11
โฮๆ ทำไมเรื่องของเจ้มันถึงได้เศร้าจับใจแบบนี้อ่ะ

เจ้รู้ไหมบางอย่างที่ไม่ใช่ของเราสักวันเราก็ต้องคืนเค้าไปไม่ว่าช้า หรือเร็ว

เค้าอยากไม่ได้เกิดมาเพื่อเจ้

เค้าก็แค่บางคนที่เข้ามาสร้างสีสันให้กับชีวิตเราเท่านั้นเอง

ชีวิตของคนเราเลยมีหลายรูปแบบไงเจ้ เวลาสุขสีสันของชีวิตคงเป็นสีที่สดใส

เวลาเศร้า สีสันในชีวิตก็คงเป็นสีหม่นๆ

เรื่องของเจ้มันอาจจะเป็นความรักหรืออาจจะไม่เป็น

อาจจะเป็นแค่อารมณ์ช่วงหนึ่งๆที่เกิดกับคนที่คุ้นเคยหรือถูกคอ

แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร มันก็ช่วยทำไมเจ้เมมีช่วงเวลาที่ชีวิตมีสีสันสดใส

ถึงแม้ว่าสุดท้ายอาจจะจบแบบเศร้า

เมื่อมันผ่านเข้ามาไม่มีอะไรที่อยู่กับเรานิรันดร์หรอกเจ้ มีเข้ามาก็ต้องมีออกไป

เราควบคุมมันไม่ได้ว่าเมื่อไหร่จะมาเมื่อไหร่จะไป

ถ้าเราคุมมันได้โลกนี้คงมีแต่คนที่สุขคงแปลกพอลึกนะ เค้าว่างั้น

เจ้เมที่เขียนนิยายได้ทั้งสนุกเฮฮาแบบนี้คงไม่ใช่คนที่คิดเศร้านานนะคะ

เจ้เมกลับมาเป็นเจ้เมที่เฮฮาเหมือนเดิมไวๆนะคะ

กลับมาเป็นเจ้เมที่อัพนิยายม
ความคิดเห็นที่ 60
พี่เมสู้ๆนะ
อย่างน้อยก็ยังมีเค้าอยู่ตรงนี้
จะคอยเป็นกำลังใจให้พี่เมเสมอ
< 1 2 3 4 5  …  7 >