ไดครั้งที่แล้ว แอบถูกแซวจากท่านที่แวะมา
เรียกเมเป็น...
'อิน้องเหนียวหนืดแสนเศร้า'
อ่านชื่อตอนแรกกดดันมาก -O-
มันน่ารักปนทุเรศนะ v.v
ตอนนี้เมไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยๆ ชิวๆ มาก
ผ่านมาก็ต้องผ่านไป
ไม่มีอะไรอยู่เคียงเราอย่างจีรังยั้งยืน v๐v
น่าแปลกนะ มนุษย์เรามากมาย
ทั้งๆที่เรา ก็อยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกัน
แต่กลับมีเรื่องราวเกิดมากมายในทุกนาที
เมกำลังเศร้า
พี่คนนั้นก็กำลังอกหัก โหมดหัดตัดใจ
หรือเมกำลังดีใจ
แต่อาจมีใครน้ำตานองหน้า ทรมานกับชีวิต
เมื่อไรมันจะสิ้นสุด..
จะมีทางไหนที่ทำให้ทุกคนไม่ต้องเสียใจบ้าง?
มีคนบอกว่ายื่งเจอเรื่องเวรๆ พบเรื่องซวยๆ
คนเราจะเติบโตขึ้นโดยอัตโนมัติ
จะไม่พลาดซ้ำสอง เพราะมีประสบการณ์คอยบอก
ว่าอย่าโง่..ให้คนอื่นเขาทำร้ายเราอีก
ชีวิตของคนเรา ที่สุดแล้วต้องการอะไร ?
ความรัก ใช่มั้ย..
เมว่าใช่นะ
หนึ่งคนที่จะคอยช่วยประคับประคองเรา
เคียงข้างไม่ทอดทิ้ง..
หนึ่งคนที่เข้ามาในชีวิต ช่วยเติมส่วนที่ขาดหาย
หนึ่งคนที่เรายินดีทำอะไรให้ก็ตาม โดยไม่มีสักข้อแม้
ฉันจะเจอเธอเมื่อไร..ที่รัก
ต้องหาไปตลอดชีวิตเลยหรือเปล่า ?
ตอนที่เรารู้สึกแย่ๆ เขาบอกให้เราไปทะเล
ตอนนี้เมนึกออกอย่างหนึ่งแล้วว่าตัวเอง
เป็นคนชอบถ่ายรูป
(สวยไม่สวยกรูโชว์ไว้ก่อนอะ =w=)
เสน่ห์ของทะเล ดวงอาทิตย์ หาดทราย
มันไม่เคยหมดเลยจริงๆ
พอมองทีไร รู้สึกเหมือนมีพลัง
เหมือนมันบอกว่าให้เลิกท้อแท้ได้แล้ว
แสงของดวงอาทิตย์ตอนจะลับขอบฟ้ามันสวยอะ
นิ่มนวล ไม่ร้อนแรง
แต่ความหมายดูเศร้านะๆ
เหมือนแสงสุดท้ายที่ใกล้จะดับ
สุดท้าย
ไม่ว่าชีวิตจะเป็นยังไง ก็ต้องเดินกันต่อไป
แต่จะจบแบบไหนกันนะ..??
เติบโต
เขียนโดย
May112
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
25 มี.ค. 50
2,085
59
ความคิดเห็น
งืมม ....
แสงของดวงอาทิตย์ตอนจะลับขอบฟ้ามันสวยอะ
นิ่มนวล ไม่ร้อนแรง
แต่ความหมายดูเศร้านะๆ
เหมือนแสงสุดท้ายที่ใกล้จะดับ
ชอบจัง
ที่สุดของชีวิตคนเราใช่ความรักหรือ?? ?
มิสพี่เมนะ
คัฟ^ ^
สู้ๆ
ชีวิตยังมีวันข้างหน้า
>.,<
คิดถึงนะงับ อัพนิยายอีก ล่วยน้า
เจ๊ถ่ายรูปสวยมาก ^^
อิจฉา
เสียงที่ตามหา
อัลบั้ม: Center Point
เหมือนว่าเคยได้ยิน แว่วเสียงใครซักคนกำลังเรียกฉันให้ไปหา
ใครคนนั้นที่รอ ไม่รู้เธออยู่แห่งไหน
แต่ใจก็พร้อมจะไปหาเธอ อยู่ที่ใด
โปรดนำทางหัวใจให้ฉัน ได้พบวันที่แสนยิ่งใหญ่ ให้รู้ว่าเธอไม่ใช่ฝัน
ฉันจะตามหา ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
เมื่อเสียงของหัวใจ ร่ำร้องว่ามีใครที่เฝ้ารอ
หวังแค่เพียงขอให้เราได้เจอกัน
อย่างที่ได้ใฝ่ฝัน ชีวิตฉันต้องการเพียงเธอ
นานเท่าไหร่ แล้วเรา กว่าเสียงที่ส่งมาหากัน จะถึงฉันตรงนี้
วันที่เธอเฝ้าคอย จะทดแทนด้วยความรัก ที่ฉันจะนำมันไปหาเธอ
อยู่ที่ใด โปรดนำทางหัวใจให้ฉัน ไปพบวันที่แสนยิ่งใหญ่ ให้รู้ว่าเธอไม่ใช่ฝัน
ฉันจะตามหา ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
เมื่อเสียงของหัวใจ ร่ำร้องว่ามีใครที่เฝ้ารอ
หวังแค่เพียงขอให้เราได้เจอกัน
อย่างที่ได้ใฝ่ฝัน ชีวิตฉันต้องการเพียงเธอ
เธอ อยู่ที่ใดโปรดนำทางหัวใจให้ฉัน
ได้พบวันที่แสนยิ่งใหญ่ ให้รู้ว่าเธอไม่ใช่ฝัน
ฉันจะตามหา ไม่ว่าเธออยู่ที่ไ
อัพโดนจัย
อ่านแล้วเคลิ้มเลยมึง
รุปนั้นกุเหนแล้วอิจฉา
เส้าแล้วต้องไปทะเลกุเหนด้วย
แล้วเจอกานนะเมิง
มิส
*รอที่รักเหมือนกาน*
55 เพิ่งไปทะเลมาเหมือนกัน
เห้อออ อัพโดนมากมาย
เจ๊สู้ๆเน้อ
เบื่อๆช่วงนี้อ่ะ TT
ไม่มีใครรู้จุดจบ...แต่ไม่ยากที่จะเริ่มต้นใหม่ ^^
PS. ปลาทูน้อยในเข่งขอแฉ !! พรหมลิขิตหรือความเป็นไปในชีวิต ใครบันดาล ? อาเมน...
( แอบหวังว่าเจ้จะมาเขียนไดเกี่ยวกับมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส =.,= )
PS. ๐oOอย่าวางใจใช้อดีตเป็นตัวสร้างอนาคต แต่จงใช้อนาคตเป็นตัวลบล้างอดีตทิ้งไปOo๐
อ่านแล้ว ไม่เข้าใจ เพราะไม่เคยมีความรัก (หนูมันโง่ TTOTT)
แต่อยากชมว่ารูบสวยมากเลยอะ *-* แบบว่าไม่นึกว่าจะถ่ายเองนะเนี่ย
แล้วสรุปช่วยชี้แจงแถลงไขเรื่องงานหนังสือให้ละเอียดยิบด้วยนะง้าบบ วันเวลา หนูจะได้ไปถูกเน่ออ
พี่เมรูปสวยมาก อิอิ อย่าลืมอัพนิยายนะคับ
ไม่รู้ว่าเจะได้มาอ่านรีนี้หรือว่า
ไม่ค่อยคุ้นหรอกนะที่เรียกว่าเจ๊ แต่เทอก้บอกให้เรียกเองนิ เรียกก้เรียก
ตอนแรกกะจะเปนนักอ่านเงานะ
แต่ทนไม่ได้อ่ะ อ่านแล้วได้อารมเจงๆ
รู้สึกเส้าตาม มันก้อเจงอย่างที่บอก คนเราอ่ะ ต้องเรียกรู้จากอดีตทั้งนั้นแหละ
ไม่มีใครที่จะเพอเฟ็กต์ไปซะเสมอหรอก
ผมว่านะ ถ้าเราผิดพลาดก่อน ก้ถือซะว่าเราได้ประสบการณ์ก่อน
แล้วเราก้อจะต้องไม่หยุดนิ่งปล่อยให้เวลามันผ่านไปเปล่าๆ
ต้องเอาเรื่องที่เปนข้อเสียของเราในอดีตมาปรับปรุงให้ชีวิตในปัจจุบันของเราดีที่สุด
ไม่รู้ว่ามานเข้าประเด็นกันรึป่าวนะ เหนเทอตั้งชื่อเอ็มทีไรเส้าทุกที จะทักก้ไม่ค่อยกล้าเท่าไหร่ กลัวกัด
ถ้าเทอว่างก้อทักกันมั่งล่ะ
วันนี้รู้สึกเสียดายเวลาในอดีตที่ปล่อยให้ละลายไปกับอากาศ วันนี้สอบเข้าม.4ไง
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ถึงขนาดสอบเตรียมก้อเหอะ
ไปสอบที่สวนฯ รู้สึกว่าตัวเรายังสามารถทำได้ดีกว่านี้อีก เรายังทำไม่ได้เต็มที่เลย
เลยรู้สึกเสียดายแปลกๆ
ไม่รู้ว่าพออ่านมาถึงบรรทัดนี้ เทอจะจำผมได้รึป่าวนะ
ลูกหมาของเทอ
ว๊าวๆ บางแสนรึป่าวคะ
ถ่ายรูปสวยมากเรย
PS. (^ - ^)// ก็ อ ย่ า ง ที่ ว่ า นั่ น แ ห ล ะ
ดีค่ะมาเม้นให้แล้วนะคร้า แล้วก็ไปอัพนิยายเร็วๆๆหน่อยนะคร้าชอบมากมายค่ะนิยายสนุกมากๆๆ
PS. ดีจร้า เข้ามาหน่อยนะขอบคุงที่เค้ามาจร้า
หนูมาเม้นหั้ยแล้วน่ะต่ะ รีบไปอัพ เป็นหนึ่ง กับ โซจู ต่อน่ะค่ะ
เจ๊เมย์ ชอบรูปที่เจ๊ถ่ายอ่ะ สวยมักๆมากเลย
เจ๊ถ่ายรูปสวยดีนะ^^
เวลาเค้าถ่ายนี่ ตาคนออกมาเป็นเอเลี่ยน= =
ทำไมมันมีจุดแดงๆตรงตา =O= งง[เป็นกล้องแบบเก่าอ่ะไม่ใช่ดิจิตอล]
ว่าแต่ที่เจ๊บอกว่าตอนรู้สึกแย่ ให้ไปที่ทะเลน่ะ
เค้าก็เคยได้ยินนะ บ่อยๆเลยละ เห็นคนเค้าไปกรี๊ดๆ ที่ทะเลกัน ระบายอารมณ์^^
เค้าคิดว่าก็ดี ปล่อยทิ้งอารมณ์ที่แย่ๆ ให้หายไปกับทะเลซะ ^^ เนอะ
รักเจ๊เมนะคะ^^
ps.
ผ่านมาก็ต้องผ่านไป
ไม่มีอะไรอยู่เคียงเราอย่างจีรังยั้งยืน
มันเป็นแบบนั้นจริงๆแหละ
แล้วก็..^^ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเนอะ..
PS. I will happy if you near I will cheer...if you run I will fun if you share I will care if you sad I will mad if you cry I will die if you go !i! NaMi=bc13 i!i ไปเยี่ยมไอดีกะนิยายเรามั่งน้า^O^
รูปถ่ายสวยดีเจ๊เมย์ เเต่ขอถามอะไรอย่างหนึ่ง -0-
รูปที่มีผู้หญิง ผู้ชายที่นั่งอยู่บนเตียงผ้าใบเนี่ย มันใครรึท่าน = =
เจ้เมล์ สู้ๆ
รูปที่เจ้ถ่ายสวยเกิ๊นน
ทีซีๆ
PS. หนี่ห่าว!! ฝากไอดี ของ อิฉันด้วยนะค่ะ "อ่า ขอบคุนค้า
รูปสวยมากๆ >O< ชอบ...เห็นแล้วปลื้ม ฮ่าๆ
ไม่เป็นไรน่าน้อง อายุแค่นี้ สักวันก็เจอ
พี่สิ อายุปูนนี้ ยังไม่เดือดร้อนกับเรื่องขื่อๆคานๆเลย = ="
แวะมาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ
สู้ๆนะ
PS. วางแผงแล้ว 2 เรื่อง "สะกิดรัก..ทักหัวใจ" & "โอมเพี้ยง..สาปหัวใจให้ปิ๊งรักร้าย" ฝากด้วยนะคะ
น่าจะไปเป็นตากล้องมากกว่านักเขียนนะเนี่ย
(แต่เป็นนักเขียนก็ดีและ)