SF/OS EXO {CHANKAI / KRISTAO}

ลำดับตอนที่ #7 : {OS} FANKAI 1 CHANKAI

© Tenpoints!

      

            Kaizer

            ไปนอนกันได้แล้วนะครับ :)

            รูปไอจีที่ถ่ายเตียงนอนพร้อมกับคำประกอบภาพของนักร้องหนุ่มดูโอชื่อดังของโซลอัพลงโซเชี่ยวไม่ทันไรยอดคนกดไลค์ก็ปาไปเป็นหมื่น ตามด้วยคอมเม้นต่างๆ นานาของแฟนคลับที่ต่างหลงใหลดูโอ้คู่นี้

            Mennie

            พี่ไคหล่อมาก

            Bora

            ฝันดีนะคะ ไคของโบรา จุ๊บๆ >3<

            นักร้องหนุ่มเลื่อนดูคอนเม้นแฟนคลับไปเรื่อยๆ ก่อนจะชะงักมือจ้องคอมเม้นในโทรศัพท์สีขาวของตัวเอง รอยยิ้มปรากฎขึ้นโดยไม่รู้ตัวเมื่อเห็นยูสเซอร์ที่คุ้นเคยมาเม้นให้เป็นประจำ อมยิ้มแก้มแทบแตกเมื่อได้อ่านประโยคสั้นๆ ในคอมเม้นไอจีตัวเอง

            Pcylovek

            อย่าลืมห่มผ้าด้วย เดี๋ยวเป็นหวัดนะไคของชาน

            "จะเล่นไอจีอีกนานไหมฮะ พรุ่งนี้มีงานเช้านะเว้ย!" เสียงดูโอ้เจ้าตัวชื่อแทมินบอกเรียกหน้าบูดของคนผิวแทนที่กำลังนั่งเช็คเรตติ้งตัวเอง

            "รู้แล้วน่า...นอนไปก่อนเลย ขอเล่นแป๊บหนึ่ง" พูดจบคนผิวสีแทนก็หันกลับไปกดๆ จิ้มๆ ในโทรศัพท์ต่อไม่สนใจคนเป็นเพื่อนที่กำลังนอนแผ่หราบนเตียงกว้าง สายตาคนเป็นเพื่อนมองคนที่นั่งยิ้มกับโทรศัพท์จนแก้มแทบแตกอย่างสงสัยพฤติกรรมเพื่อนตัวเอง 

            ในไอจีมันมีอะไรดีว่ะ

            สงสัยต้องสืบหน่อยแล้ว

............................................

            "วันนี้อัดเพลงที่รายการเสร็จ จะกลับไปซ้อมเต้นที่บริษัทเลย เพราะอีกวันมีแฟนไซต์ที่กิมโป" พี่ฮยอกแจผู้จัดการของวงบอกกับดูโอ้สองคนที่กำลังนั่งแต่งหน้าทำผมเตรียมอัดเพลงในรายการเพลงที่เพิ่งปล่อยออกไป เป็นการcomeback หลังจากหายไปเกือบหกเดือน ซึ่งช่วงนั้นทั้งสองคนมัวแต่วุ่นอยู่กับการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

            "จงอินไม่เจ็บเอวแล้วใช่ไหม" คนผิวสีแทนส่ายหน้าให้ผู้จัดการตัวเอง พลางเช็คทรงผมอีกทีเพื่อความเรียบร้อย ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์คู่ใจขึ้นมาถ่ายเซลก้าตัวเอง

            "เดี๋ยวนี้ถ่ายบ่อยไปนะจงอิน จะเรียกแฟนคลับเพิ่มหรือไง" เพื่อนตัวเองเอ่ยแซวก่อนมือเรียวจะคว้าคนเพื่อนมาถ่ายด้วยกัน พร้อมทั้งอัพลงไอจีเรียบร้อยภายในเวลาไม่ถึงสามนาที เลื่อนอ่านคอมเม้นไปเรื่อยๆ ก่อนจะถอนหายใจเมื่อคนที่รอไม่ได้เข้ามาเม้นใต้ภาพ

            "ไคแสตนบายก่อนเลย เดี๋ยวต้องถ่ายไคเต้นเดี่ยวก่อน" พี่ฮยอกแจเดินเข้ามาบอกทำให้คนผิววแทนต้องลุกจากโซฟาหันไปฝากโทรศัพท์ไว้ที่้เพื่อนแล้วเดินออกไป  พอเห็นเพื่อนตัวเองออกจากห้อง นิ้วเรียวก็เลื่อนดูในไอจีเพื่อนตัวเองเพื่อหาความผิดปกติก่อนจะเห็นเม้นของแฟนบอยคนหนึ่งที่มีคอมเม้นแฟนคลับคนอื่นเข้ามาแซวแจมด้วย พอกดเข้าไอจีคนนั้นไปก็เห็นว่าเพื่อนตัวเองฟอลอยู่

            นี่มันฟอลไอจีแฟนคลับ?

            เสียงเรียกของพี่ทีมงานทำให้แทมินกดปิดหน้าไอจีเดี๋ยวเตรียมไปสแตนบาย แต่ก่อนจะไปดันสะกิดใจเปิดเข้าไปไปดูรูปในอัมบั้ม พอเห็นว่าเพื่อนตัวเองแคปหน้าจอคอมเม้นของแฟนคลับคนนั้นก็ยิ้มออกมา

            มิน่าล่ะ...ช่วงนี้ชอบอัพภาพลงไอจีบ่อยๆ

            "วันนี้ขอบคุณมากนะครับ" ดูโอ้สองคนโค้งให้กับทีมงานทุกคนหลังอัดเสร็จ ซึ่งให้เวลากว่า 3 รอบในการอัด พี่ฮยอกแจเดินมาหาทั้งสองคนก่อนจะบอกให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมเข้าบริษัท ระหว่างออกมาทั้งสองคนโบกมือทักทายแฟนคลับที่ออกมารอด้วยรอยยิ้มเสมอ ถึงแม้จะซ้อมเหนื่อยหรือทำงานหนักแค่ไหน ทั้งสองคนก็มักจะทักทายด้วยรอยยิ้มเพื่อเป็นกำลังใจให้กับแฟนคลับต่อไป

            "รีบดูไอจีนี่หารอใครอยู่หรอ" แทมินกระเซ้าเพื่อนสนิทตัวเองที่พอขึ้นรถปุ๊บก็หยิบโทรศัพท์มาเปิดโปรแกรมอัพภาพทันที แถมยังเลื่อนข้อความใต้ภาพซะเร็ว

            "เปล่าสักหน่อย...ไม่ได้หาใคร" ถึงปากจะบอกแบบนั้นแต่มือก็เลื่อนข้อความไปเรื่อยๆ จนพบคนที่รอคอย ริมฝีปากยกยิ้มอย่างปิดไม่มิดจนแทมินที่นั่งข้างๆ อดแซวขึ้นมาไม่ได้อีก

            "คนนี้นี่เองที่ทำให้เพื่อนเรายิ้มเป็นบ้าได้ทั้งวัน Pcylovek อื้ม...ดูจะชอบนายมากนะ" คนผิวสีแทนตกใจที่เพื่อนตัวเองรู้แล้ว

            "ใครยิ้มกันเปล่าสักหน่อย...แทมินก็พูดเกินไป" จงอินรีบกดปิดไอจีทำเป็นไม่สนใจจนแทมินอดจะผลักหัวอย่างหมั่นไส้กับอาการซึนของคนตรงหน้า

            "หรออออ...ถึงขนาดแคปหน้าจอที่ฟค.คนนี้คอมเม้นไว้นี่นะ"

            "นะ...นี่แอบดูหรอแทมิน!" คนผิวสีแทนโวยวายขึ้นมาอย่างไม่พอใจ แต่เพื่อนตัวดีกลับหัวเราะพลางทำหน้าเย้าจนจงอินหน้าแดง ไม่นึกว่าใครจะเห็นพฤติกรรมหน้าอายของตัวเอง

            "เปิดให้ดูหน่อยได้ไหมว่าเขาเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไง อยากจะรู้ว่าทำไมทำให้คนนิ่งๆ มึนๆ อย่างแกสนใจได้" แทมินพูดขึ้นก่อนจะรบเร้าให้จงอินเปิดให้ดู คนผิวสีแทนส่ายหน้าปฎิเสธไม่ยอมจนสุดท้ายแทมินขู่ว่าจะฟ้องเรื่องนี้กับพี่ฮยอกแจ จงอินเลยยอมกดเข้าไปในไอจีแฟนคลับคนนั้น

            คนผิวสีแทนดูเขินอายที่ต้องมานั่งเปิดอะไรแบบนี้ให้เพื่อนดู เพราะในไอจีชานยอลส่วนมากอัพถึงเรื่องตัวเขาเองเป็นส่วนใหญ่ โมเม้นแบบเพ้อจนถึงขั้นมโนก็มี

            "อื้ม...หน้าตาหล่อเลยนี่หว่า แถมยังคลั่งแกสุดๆ สนใจหรือชอบฮะคิมไค" ดูโอ้คู่ใจบวกเป็นเพื่อนสนิทกันมาเกือบสิบปีจ้องตาคนผิวแทนที่อยู่ด้านข้างอย่างคาดคั้นปนหยอกเย้า

            "ชอบอะไรเล่า! กูแค่เห็นว่าเขาแปลกดี พวกเราไม่น่าจะมีแฟนบอยเลยนี่หว่า" คนผิวสีแทนพูดแถออกไปหลบตาเพื่อนสนิทที่กำลังมองมาด้วยสายตาระยับแบบจับผิด เป็นเพื่อนกันมาทำไมจะไม่รู้วาอาการคอตั้งส่ายตาลอกแล่กของมันนี่กำลังปกปิดบางอย่าง

            ปล่อยไปก่อนแล้วกัน แทมินคิดในใจก่อนจะไม่ถามเซ้าซี้เพื่อนอีก

            พอเห็นเพื่อนไม่สนใจแล้ว มือเรียวก็กดเข้าไปดูโปรแกรมโซเซี่ยวแคมของแฟนบอยตัวเองหยิบหูฟังมาเสียบหูทั้งสองข้างเบี่ยงโทรศัพท์ไม่ให้แทมินที่นั่งข้างๆ ได้เห็น

            "สวัสดีทุกคนครับ วันนี้เรามาเที่ยวที่นัมซานทาวเวอร์ คนเยอะมากจริงๆ ดูนี่สิครับ" กล้องโทรศัพท์หมุนวนไปรอบๆ ก่อนจะวนกลับมาพบใบหน้าหล่อที่ฉีกยิ้มให้กล้อง คนตัวสูงในคลิปนั่งลงชี้ที่กุญแจที่เขาล็อคเรียบร้อย แม่กุญแจดอกแรกเป็นชื่อปาร์คชานยอลอีกอันเป็นชื่อจงอินหรือไค

            "พี่ล็อคหัวใจไคไว้กับพี่แล้วนะ น้องไคต้องเป็นของพี่คนเดียว"

            "ยังบ้าไม่เลิก!" เสียงของอีกคนที่น่าจะเป็นเพื่อนดังขึ้นก่อนคนตัวสูงจะตอบออกไป

            "หุบปากน่า!" ร่างสูงในคลิปยิ้มก่อนจะโยนกุญแจทิ้งออกไป ลูกกุญแจปลิวไปตามแรงเหวี่ยงหายไปกับสายลมก่อนคลิปจะจบไป ส่วนศิลปินที่นั่งดูคลิปก็เก็บยิ้มตัวเองไม่อยู่ เอามือมาจับแก้มร้อนๆ ของตัวเองพลางจับหัวใจ พยายามไม่คิดอะไรเกินเลยกับคลิปที่เพิ่งได้ดู แต่หัวใจดวงน้อยกลับเต้นรัวจนแทบหลุดจากอกออกมาเต้นเบรกแด๊นซ์

            อย่าคิดไกลนะเว้ยจงอิน!

            ถึงจะบอกตัวเองแบบนั้นแต่ก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้เลย ตั้งแต่ที่เขาเห็นแฟนบอยคนนี้เข้ามาเม้นในไอจีตัวเองอัพคลิปบอกรักบ้าง เอาฟิกเกอร์ที่บริษัททำมาเป็นตัวแทนพาเขาไปเที่ยว

            ตอนแรกยอมรับว่าไม่รู้สึกอะไรเลยแต่พอนานๆ เข้าก็เริ่มหวั่นไหวขึ้นเรื่อยๆ เพราะสิ่งที่เขาทำแต่ละอย่างมันดูจริงใจ อบอุ่น น่ารัก ถ้าเป็นผู้หญิงคงหลงเขาหัวปรำหัวปรำแน่

            ใครบอกล่ะว่ามีแค่แฟนคลับที่หลงรักศิลปิน

            ถ้าศิลปินหลงรักแฟนคลับบ้าง....ไม่ได้หรอ

...........................................

            "อ๊ากกกกกกก น่ารักมาก ไคของยอลลี่น่ารักมาก ไม่ทนๆ แบคมึงดูนี่ดิ น้องไคน่ารักเวอร์!!" เสียงใหญ่ๆ ของผู้ชายตัวใหญ่ดังขึ้นพลางดิ้นอยู่หน้าจอคอมกัดเสื้อตัวเองแบบฟินสุดๆ จนคนที่อยู่ร่วมหัวอดส่งสายตาระอาไม่ได้ พอเหลือบมองไปก็เห็นภาพไอดอลขวัญเพื่อนสนิทตัวเองยิ้มให้กับกล้องชูสองนิ้ว ซึ่งมองยังไงแบคฮยอนคนนี้ก็ว่าหล่อมากกว่าน่ารัก แต่ขี้เกียจจะขัดมโนมันเลยพยักหน้าส่งๆ ไป

            "มึง! กูจะตายแล้ว...เหมือนออกซิเจนจะเลี้ยงไม่พอต้องให้น้องไคมาผายปอดให้" พูดไปพลางพิมพ์ข้อความเต๊าะศิลปินขวัญใจส่งไป อยากจะส่งหัวใจผ่านหน้าจอแต่ทำไม่ได้ บอกลุงไปรณีย์ให้ปาหัวใจเข้าคอนโดน้องได้ไหม โอ๊ยยยยย...พี่ชานไม่ไหวแล้วโดนน้องไคแอคแทค

            "อย่าเวอร์ให้มันมาก...กูล่ะหน่ายจริงๆ" ถึงแม้เพื่อนสนิทตัวเองจะพูดแบบนั้นแต่ก็ไม่ทำให้ความฟินของชานยอลน้อยลง ยิ่งเปิดดูรูปก็ยิ่งเขินเหมือนน้องไคบอกตัวเองให้สู้ๆ

            "พี่ชานก็จะสู้เหมือนกัน" บอกคนในรูปก่อนจะหันไปบอกฟิกเกอร์ตัวน้อยที่ตั้งอยู่หน้าโน้ตบุ๊คก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาเซลก้ากับฟิกเกอร์พร้อมแนบข้อความว่า

            กำลังใจสอบเต็มเปี่ยม 

            ไม่นานก็มีคนกดไลค์เกือยร้อยคน แต่ไม่ยักมีน้องไคมากดไลค์สักที ตอนที่เห็นน้องไคมาฟอลไอจีนี่กรี๊ดกลางดึกสันั่นไปทั้งหอจนไอ้แบคลุกขึ้นมาเตะปากกินน้ำพริกไม่ได้ไปหลายวัน ความรู้สึกนั้นแบบฟินมากไม่นึกว่าน้องไคจะสนใจคนตัวโย่งหูกางแบบพี่ แถมน้องไคยังฟอลไอจีพี่ชานคนเดียว

            คนเดียว

            คนเดียว

            อ๊ากกกกกกกกก นึกถึงทีไรก็ฟินทุกที ถ้าคนดีของพี่จะให้ความหวังขนาดนี้ ต้องมารับผิดชอบหัวใจดวงน้อยๆ ที่มันเต้นเพราะจงอินด้วยทำมันชุ่มชื่นกระปรี้ประเปร่าด้วย 

            "นั่งเพ้ออีกแล้วสิแก...ไปอ่านหนังสือไป๊!" ถึงแม้จะโดนไล่แต่ชานยอลยังนั่งฟินอมยิ้มบ้าง เขินบ้างอยู่หน้าโน้ตบุ๊คจนสันหนังสือกระแทกตรงหัวความรู้ที่อ่านมาทั้งวันหายกระเด็นกระดอนกระเดือดกระแด่วหายไปนั่นแหละ หันไปค้อนไอ้เตี้ยเพื่อนตัวเอง

“กูรำคาญ!! ถ้าไม่อ่านก็ออกไปนอกห้อง ทำสมาธิกูเสีย!”

“รู้แล้วน่า” ชานยอลบอกกับเพื่อนก่อนจะปิดโน้ตบุ๊คแล้วหยิบหนังสือทีไอ้เตี้ยแบคมันโยนมากระแทกหัวขึ้นมาเปิดอ่านเตรียมพร้อมในการสอบที่จะมาถึงพรุ่งนี้

“ชานไปกินเค้กกันป่ะ ชวนเทาไปด้วยด้วยกันด้วยดิ อยากกินเค้ก”

“แค่นี้มึงยังอ้วนไม่พออีกหรอ มึงโทรไปชวนเองเลย”

“เออไอ้หูกาง! ถ้าไปแล้วมึงกินนะกูจะกระโดดเตะขาคู่ให้” หลังจากยืนเถียงกันเสร็ตแบคฮยอนก็ส่งไลน์ไปหาเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่สอบอยู่คนละห้องให้ตามไปที่ร้านเค้กข้างมหาลัย ทั้งสองคนเดินเข้ามาก่อนจะเลือกที่นั่งด้านในเพราะขี้เกียจตกเป็นสายตาของผู้หญิงในร้าน ซึ่งจ้องชายหนุ่มทั้งสองคนตั้งแต่เข้ามาและไม่ต้องเดาว่าจากสายตานั่นคงคิดว่าผมกับไอ้เตี้ยเป็นแฟนกัน คิดแล้วขนลุก!

อย่างผมต้องเป็นแฟนน้องไคคนน่ารักคนเดียวเท่านั้น!!

พูดแล้วก็คิดถึงมายฮั่นนี่ พอถึงโต๊ะก็รีบควักโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข่าวทันที ก่อนจะรีบกดหัวใจในไอจีเมื่อเห็นน้องไคอัพภาพน้องไคยืนดูดน้ำช็อคโกแลตอยู่เพราะวันนี้มีแฟนไซน์กลางแจ้ง  นี่วันหนึ่งจะทำให้พี่หัวใจทำงานหนักไปถึงไหน เห็นน้องไคอัพภาพทีไรนี่ใจเต้นรัวจนแทบจะเป็นกลองชุด  น่ารักแบบนี้พี่ชานไม่ทนนะครัช
 

                                  

“สั่งอะไรกันไปยัง” เทาเพื่อนสนิทผมอีกคนเดินเข้าในร้านกับพี่คริสเดือนคณะบริหาร ทั้งสองคนเป็นแฟนกันตั้งแต่อยู่ปีหนึ่ง พอนั่งปุ๊บดูเหมือนทั้งสองคนก็สร้างโลกส่วนตัวสวีทกันอยู่สองคน

“พี่คริส เทาเอาเค้กวานิลา มัลฟิน ชาเชียวปั่น เอาไอศกรีมบานาน่าช็อคโกแลตด้วย”

“กินหมดแน่นะเทา” เทาพยักหน้าไปให้ก่อนเสียงมุ้งมิ้งจะสั่งเมนูกับพนักงานโดยบอกผ่านคริส ซึ่งคนเป็นแฟนได้แต่พยักหน้าบอกว่าตามที่แฟนสั่ง พี่คริสมันเคยขัดใจเทาที่ไหน บางทีผมว่าไอ้นิสัยขี้อ้อนของเทาอาจเกิดมาจากคนใกล้ตัวที่ชอบตามใจก็เป็นได้  

“สอบวันนี้ทำได้ไหม” พี่คริสถามเทามือก็ลูบศรีษะเล็กไป เอ่อ...ผมควรเลิกสนใจแล้วฟินกับน้องไคดีกว่า ขณะนั่งรอก็คุยกับทุกคนในโต๊ะจนเค้กและเครื่องดื่มมาเสริ์ฟ

มือหนาหยิบแก้วช็อคโกแลตปั่นมา จัดวางมุมให้เหมือนภาพไอดอลในดวงใจที่อัพลงไปก่อนจะกดถ่ายรูปเซลก้าตัวเอง พร้อมแนบข้อความเล็กลงไป คาดว่าถ้าน้องไคเห็นต้องเขินแน่ๆ

เหมือนพี่ได้ดูดน้ำแก้วเดียวกับน้องไคเลย

พอลงไปเสร็จแบคฮยอนมันทำหน้าเอือมทันที เพราะมันกำลังเช็คไอจีอยู่เหมือนกันหน้าฟีดมันเลยเลื่อน ที่จริงมันน่าจะชินได้แล้วนะเพราะผมก็อัพภาพลงทุกวัน พูดถึงก็หยิบฟิกเกอร์น้องไคออกจากกระเป๋ามาตั้งข้างๆ แก้วเหมือนผมพาน้องไคมาเดทอ่ะ! ฟินนนนนนนน

“นี่ยังไม่เลิกอีกหรอไอ้ชาน” พี่คริสทักขึ้นเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก ก็ผมอยากให้น้องไคได้มาสัมผัสบรรยายข้างนอกบ้าน และเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมเลยพกฟิกเกอร์ติดตัว ว่าแล้วก็ถ่ายอีกสักรูปก่อนจะอัพลงไอจีตัวเองแทกน้องไคเรียบร้อย

อย่าถามว่าทำไมหน้าด้านแทกน้องไค  ไปอ่านใหม่อีกรอบ หน้าด้านไง = =

“พี่คริสผมว่าพามันไปถ้ำกระบอกเถอะ ส่งไปบำบัดจิตก็ดี ผมจะปวดหัวตายเพราะมันแล้ว”ไอ้หมาแบคพูดขึ้นก่อนจะทุกคนจะหัวเราะออกมา กูไม่ได้ติดยานะเว้ย! แค่ติดน้องไค เอาไปถ้ำกระบอกก็ไม่หายหรอก ต้องเข้าถ้ำหมี หมีดำของยอลลี่

“กูไม่ได้ขอให้มึงสนใจน้องไคสักหน่อย ถึงมึงจะชอบกูก็ไม่ยอม…น้องไคเป็นของกูคนเดียว” พูดจบก็กอดฟิกเกอร์เอาไว้เหมือนลูกรักจนไอ้หมาแบคมันแทบจะปาช้อนใส่ แต่ดีที่เทาห้ามไว้

“น่าจะชินได้แล้วนะแบค ถ้าวันไหนชานมันไม่บ้าสิแปลก” เทาพูดขึ้นมา

“นี่ชมหรือด่ากันแน่ไอ้เทา! แต่ไม่เป็นไรคนหล่ออารมณ์ดี เพราะน้องไคมาคอมเม้น” มือหนาเลื่อนไอจีตัวเองต่อไป ทำหน้างอนไม่สนใจเพื่อนก่อนจะเบิกตากว้าง

เอ๊ะ!!

ยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกที มือสั่นระรัวคนอยากยา น้องคอมเม้นใต้ภาพผม

 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!

แหกปากร้องจนทั้งโต๊ะและทั้งร้านสะดุ้งกันไปหมด กระพริบอีกครั้งเพื่อตั้งสติตัวเองว่าไม่ได้ตาฝาดไป อ่านคอมเม้นนั้นซ้ำๆ ก่อนจะกรีดร้องอยู่ในใจเพราะสายตาคนรอบข้างเริ่มมองมาเหมือนตัวประหลาด

“มึงแหกปากทำไม กูตกใจหมด! มีอะไร” แบคมันจับแขนผมก่อนจะเขย่าแขนให้ผมบอกมัน ผมยื่นโทรศัพท์ไปให้ดูก่อนมันจะรู้ถึงสาเหตุที่ผมเป็นบ้า พร้อมกับยื่นไปให้เทาและพี่คริสดู ก็ไม่อยากจะอวดเท่าไหร่ แต่น้องไคคอมเม้นไอจีโผ้มมมมมมมม

“เห็นไหมน้องไคคอมเม้นภาพกู บอกพ่อกับแม่ตัวนะว่ากูใกล้ตายแล้ว ฝากเลี้ยงไอ้ดิ๊กที่บ้านด้วยนะเตี้ยกูเกมือนกำลังจะลอยขึ้นสรรรค์” หน้าตอนนี้ถ้ามิโมติค่อนนี่ตาขึ้นเป็นรูปหัวใจพร้อมกับแก้มแดง ฟินถล่มทลายมาก

ก่อนเสียงตบกระโหลกจะดังสามทีติดจนแทบมึน นี่โดนตบหัวแบบทิปเปิ้ลช็อตเลยทีเดียว

“ไอ้ประสาท! เขาเม้นมึงแค่จุดสามจุดนี่นะ!” ไอ้แบคมันพูดขึ้นก่อนจะหันไปกินเค้กต่อ ส่วนคู่รักที่นั่งข้างๆ ผมก็ทำหน้าระอาแล้วหันไปคุยกันกระหนุงกระหนิงสองคน

แค่นี้ก็ไม่ให้พี่ชานฟินเลยใช่ไหมไอ้เพื่อนเวร!

สามจุดนี้มันเป็นจุด… จุดเริ่มต้นที่เราจะรักกัน

อัยย่ะ! คิดแล้วเขิน ถ้าน้องไคจะอ่อยพี่ชานขนาดนี้ บอกเลยเจอหน้าจับเหวี่ยงขึ้นเตียงเลยนะเมื่อน้องไคเริ่มแล้วถ้าพี่ชานไม่สานต่อมันจะเสียมารยาท ฮิฮิ แต่ที่จริงไม่ต้องทำอะไรพี่ก็ยกหัวใจให้น้องไคทั้งดวงอยู่แล้ว

มายฮั่นนี่ มายสวีตฮาร์ท เลิฟอิ่งยู ทูมัช โซมัช เวรี่มัช เลิฟยูววววว

……………………..................................

“กูตื่นเต้นมากทำไงดี มึงเอาเครื่องช่วยหายใจมาป่ะ โอ๊ยยย ตื่นเต้น” ตอนนี้ปาร์คชานยอลกำลังยืนอยู่หน้างานแฟนไซน์ของศิลปินดูโอ้ขวัญใจวัยรุ่นและแฟนบอยอย่างเขาตอนนี้ตื่นเต้นมากเพราะจะได้เป็นหนึ่งในผู้โชคดีขึ้นไปรับลายเซ็นต์อย่างใกล้ชิด โดยผมหนีบไอ้หมาแบคมาเพื่อถ่ายรูปประวัติศาสตร์ของผมเอาไว้ จะอัดไปแปะฝาห้องว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ได้เจอลายเซ้นต์น้องไค

“มึงตั้งสติ..เสร็จก็เดินตรงไป เห็นร้านค้าตรงนั้นไหมบอกเขาว่าขอซื้อยาระงับประสาท ไอ้สัด!” ผมกำลังเคลิ้มตามที่มันพูดเพิ่งได้สติตรงโดนด่านี่แหละ! มันชอบหาว่ามันบ้า ประสาท

แหม่...คนบ้าที่ไหนหล่อกระชากตับไตม้ามลิ้นปี่ขนาดนี้ ชุดวันนี้จัดเต็มจนยามหน้าหอยังมองหมามองยังหอน  มีคนรับประกันความหล่อขนาดนี้แล้วความมั่นใจนี่เกินร้อย ความหน้าด้านนี่เกินล้าน

“รีบๆ เข้าไปเถอะ เขาเริ่มเรียกแล้วกูอยู่รอบนอกนี่แหละ…เสร็จงานโทรมาแล้วกัน” แบคบอกก่อนจะแยกตัวไปอีกทางส่วนผมก็เดินเข้าไปท่ามกลางแฟนคลับผู้หญิงทั้งหลาย คือมันจะไม่เด่นเลยถ้าผมไม่ได้สูงชะลูดเหมือนไททันในหมู่หญิงสาว  คิดว่าพี่ชานจะแคร์หรอ

ไม่!

ที่นั่งเป็นแฟนบอยอยู่คนเดียวในแถวก็การันตีความหนาของใบหน้าได้แล้ว ยิ่งสายตาผู้หญิงทั้งหลายมองมาพลางซุบซิบว่า หล่อมาก เอาแฟนบอยแทนศิลปินได้ไหม  อย่าคิดนะว่าผมไม่ได้ยิน

แต่เสียใจ! หัวใจสี่ห้องของพี่ชานมันเป็นของน้องไคไปหมดแล้ว  บอกเลยว่าสายตานี้จะไม่มองใครจะมองแค่ไคคนเดียวคน  หัวใจนี้เต้นรัวรอคอยคนที่อยู่ด้านหลังเวทีที่กำลังเตรีมตัว กล้องพร้อมไหม หน้าตาโอเคแล้วใช่ไหม 

“เอ่อ…พี่ชานยอลแฟนคลับพี่ไคใช่ไหมคะ” เสียงเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างผมถามขึ้นมา ซึ่งร่างสูงก็ส่งยิ้มไปให้พยักหน้ารัวๆ ก่อนน้องเขาจะชวนผมคุยเล็กน้อยจนเสียงเพลงเงียบลงแล้วน้องไคเดินขึ้นมากับดูโอ้เขา วันนี้น้องไคใส่เสื้อแขนยาวสีฟ้าซึ่ง ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้นอย่างน่ารัก ละมุนมาก เพ้อมาก 

น่ารักมากกกกกกกกกก (อยากจะกรีดร้องดังๆ) ปาหัวใจให้สามล้านดวง

ตลอดงานชานยอลยั่งยิ้มจนแก้มแทบปริ ถ้าไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไปผมว่าน้องไคมองมาทางผมบ่อยๆ ด้วยแหละ จำพี่ได้ใช่ไหมล่ะหรือมันเป็นแรงดึงดูดระหว่างเรา ฮิฮิ

แล้วก็มาถึงเวลาที่ผมรอคอย แฟนคลับแต่ละคนต้องต่อแถวขึ้นไปให้ศิลปินเซ็นอัมบั้มให้ ผมใจเต้นรัวก้าวขาแทบไม่ออกพอได้เห็นหน้าน้องไคระยะประชิด ใบหน้าคมยิ้มแย้มให้แฟนคลับแต่ละคนที่ขึ้นมาตลอดเวลาแถมยังโพสท่าน่ารักๆ ให้ถ่ายรูปด้วย พอมาถึงคิวผมก็เดินไปให้แทมินดูโอ้น้องไคเซ้นต์ก่อน ตาผมนี่ไม่มองหน้าแทมินเลยแฟนคลับน้องเขาจะมากระทืบผมไหมเนี่ย ก็ผมละสายตาไปจากน้องไคไม่ได้จริงๆ

“ชื่ออะไรครับ” พอถึงคิวผมที่ต้องยืนไปอยู่หน้าน้องไค มือผมนี่สั่นเลยตอนยื่นซีดีไปให้เซ็นก่อนจะบอกชื่อไป

“ปาร์คชานยอล” เอ่ยบอกเสียงเข้มทั้งที่ในใจอยากจะลงไปดิ้นกับพื้น แต่ต้องข่มอารมณ์ไว้มองเสี้ยวหน้าของคนที่กำลังตั้งใจเซ็นอยู่ ก่อนจะยื่นแผ่นซีดีที่เตรียมมาจากหอไปให้แบบเขินๆ คนผิวสีแทนเอ่ยขอบคุณยิ้มเขินไม่แพ้กันแล้วรับมันไว้เพราะแค่หน้าซีดี ก็เขียนหราว่า น้องไคของพี่ชาน กล้องโทรศัพท์ยกขึ้นมาถ่ายรูปไว้ก่อนจะขอให้ไอดอลคนโปรดช่วยโพสต์ท่าให้ถ่ายรูป

คนผิวสีแทนเอามือเท้ากับโต๊ะยิ้มและเอียงศีรษะ มองมาทางกล้องจนคนถ่ายใจสั่น มือสั่น กว่าจะกดชัตเตอร์ได้แทบโดนการ์ดลากออกไปเพราะชักช้า ขารู้สึกอ่อนแรงขึ้นมาเพราะโดนความน่ารักแอคแทคโดนไททันฟันที่กลางอกแต่ก็พยายามก้าวเดินลงไป

โอ๊ยยยยยย น่ารักฟหหสดสกแสว่วว้าสววหกมกหดสท่ 

พี่ชานสติพังไปแล้วจุดนี้เดินมานั่งที่ตัวเองได้ยังไงไม่รู้ ในมือมีอัมบั้มพร้อมลายเซ็นและภาพถ่ายที่น้องไคโพสท่าให้ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนกำลังจะลอยได้ตัวเบาหวิวราวกับขนนกจริงๆ  พอจบแฟนไซน์ผมเดินออกมากยั่งกับคนสติไม่อยู่กับตัว ใครมาขอถ่ายรูปก็พยักหน้าถ่ายไปแบบเอ๋อๆ

“แบค!!” พอเห็นไอ้เตี้ย ผมก็รีบเรียกมันก่อนจะเดินไปหาแล้วคว้าแขนมันไว้ทำตาเป็นประกายใส่

“เป็นอะไรอีกมึง อย่ามาเกาะแขนกูขนลุก!” มันสะบัดแขนออกแต่ผมก็ตามไปคว้ามันมา

“น้องไคน่ารักกกกก งื้ออออ คนอะไรน่าฟัดที่สุด ทำตาปริบๆ อ้อนกูด้วย อัยย่ะ! พากูไปหาหมอทีเหมือนจะต้องเข้าห้อง I LOVE U”

“เขามีแต่ ICU !!!”

“ตอนนี้กูมีแต่ I love u แมร่งงงง น่ารักจี้หัวใจ น่ารักที่สุด น้องไคน่ารักสุดติ่ง” ผมเกาะแขนไอ้หมาแบคเขย่าทำหน้าฟินก่อนจะคว้าแขนนมันเข้ามากอดแล้วกระโดนโลดเต้นเหมือนเด็กๆ จนแบคคงทนไม่ไหวเลิกบอกว่ารีบกลับกันเถอะมันอาย

ส่วนศิลปินดูโอ้คู่นี้เมื่อจบงานแฟนไซน์ทั้งสองคนก็ได้กลับไปพักผ่อนที่คอนโด ระหว่างทางคนผิวแทนถูกแซวจากแทมินจนต้องทำทีว่าง่วงไม่งั้นคงต้องระเบิดตัวเองตายเพราะความเขิน นึกถึงใบหน้าแฟนบอยตัวเองที่ยิ้มให้จนฟันเรียงครบสามสิบสองสี่ พร้อมกับสายตาวาววับก็แทบเก็บอาการเขินไว้ไม่อยู่

“พรุ่งนี้พี่มารับตอนเที่ยงๆ นะ วันนี้เข้านอนกันได้แล้ว” ทั้งสองคนพยักหน้าให้ผู้จัดการส่วนตัวที่ขนของแฟนคลับในงานแฟนไซน์มาให้เต็มทั้งสองมือ ก่อนจะตรวจเรื่องของกินที่แฟนคลับนำมาให้ว่าไม่มีอันตรายจึงทิ้งไว้ให้ทานที่ห้อง

“จงอินดูนี่สิ..เสื้อยี่ห้อนี้แกชอบไม่ใช่หรอ” คนผิวแทนหันไปมองเสื้อกราฟฟิกลายเท่ในมือแทมินก่อนจะพยักหน้าไปให้ จิตใจยังนึกถึงแผ่นซีดีของเจ้าของยูสเซอร์ PCYLOVEK ที่อยู่ในมือ ซึ่งคนผิวแทนยังไม่กล้าเปิดกลัวจะต้องระเบิดตัวเองตายถ้าเห็นหน้าอีกหน

“ฮั่นแหน่! จะเปิดก็ไปเปิดซักสักทีซิ มัวแต่รออะไรอยู่นั่นแหละ” พูดจบแทมินก็เดินมาค้วาซีดีในมือจงอินไปแล้วมุ่งตรงไปยังเครื่องเล่นซีดีที่โทรทัศน์เครื่องใหญ่ จัดการเปิดเครื่องเล่นแล้วใส่ซีดีลงไปโดยที่จงอินได้แต่นั่งเฉยๆ เพราะใจหนึ่งก็อยากจะรู้ด้วยว่าแฟนบอยตัวเองจะให้ดูอะไร

“เอ่อ..” เสียงทุ้มพูดขึ้นก่อนจะลูบผมตัวเองแบบเขินๆ สายตาที่จ้องมองมาทำเอาศิลปินเราหน้าเห่อร้อน              

“สวัสดีนะน้องไค พี่ชื่อปาร์คชานยอลเป็นแฟนคลับไคเอง เขินว่ะทำยังไงดีอ่า” คนในคลิปพูดกับตัวเองก่อนจะกระแอมออกมา เอื้อมมือไปหยิบกีตาร์ที่ตั้งไว้แบบเขินๆ

“เอ่อ…ที่จริงพี่เคยเจอน้องไคที่มหาลัยแล้ว แต่น้องไคอาจจำไม่ได้ วันนั้นน้องไคเข้ามาถามทางไปห้องอธิการบดี คือ...ตั้งแต่นั้นมาพี่ก็สมัครเป็นแฟนคลับน้องไคทันที มันอาจจะดูบ้าไปหน่อยใช่ไหมล่ะ” คนในคลิปเกาแก้มตัวเอง มืออีกข้างก็เริ่มจับคอร์สกีตาร์

"เพลงต่อไปที่พี่จะเล่นถือว่า เป็นความรู้สึกที่พี่มีต่อจงอินแล้วกันนะครับ เรียกแบบนี้ได้หรือเปล่าครับน้องไค"

คนผิวแทนกอดหมอนในมือตัวเองที่หยิบมาซะแน่น หุูร้อนหน้าแดงกับประโยคเรียกชื่อจริงตัวเองแบบอ่อนโยน แค่เริ่มยังทำให้คนผิวสีแทนเป็นขนาดนี้ถ้าดูต่อไปไม่ระเบิดตัวเองตายภายในสามวิหรอเนี่ย

เสียงกีตาร์คอร์สแรกถูกดีดขึ้น ใบหน้าขี้เล่นเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นในพริบตา เสียงร้องประโยคแรกทำเอาสองดูโอ้เงียบไปเพราะคนตรงหน้าใช้เพลงของ 200% Akdong Musician มาทำเป็นอคูสติก นัยน์ตากลมเป็นประกายแฝงความขี้เล่นชัดเจนร้องไปเล่นหูเล่นตา ทำเอาคนผิวแทนซุกหน้าลงกับหมอนเพราะความเขินแต่ตาคมยังเหลือบมองที่หน้าจอโทรทัศน์

It must be L.O.V.E 200 percent, sure of that

 นี่มันต้องเป็น L.O.V.E 200 เปอร์เซ็นต์ชัวร์ๆ

I want you really I mean really

ฉันต้องการเธอจริงๆ ฉันหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ

정말이야 널 좋아하는데

จริงๆ นะ ฉันชอบเธอ

빨갛게 익은 내 얼굴이 그걸 증명해

ใบหน้าฉันแดงซ่านไปหมดแล้วนี่คือหลักฐาน 

 

ไม่ต้องบอกว่าคนที่ได้ฟังระเบิดตัวเองตายไปกี่รอบแล้ว ขนาดคนที่นั่งฟังด้วยอย่างอีแทมินคนนี้ยังรู้สึกเก้อเขิน ทั้งน้ำเสียงและสายตา บอกเลยว่าไม่ได้คิดกับเพื่อนเขาแค่ศิลปินกับแฟนคลับแน่ๆ

"ถึงจงอินไม่ได้เล่นคุกกี้รัน แต่พี่ก็เต็มใจส่งใจไปให้นะ" ตบท้ายด้วยประโยคชวนเลี่ยนแต่คนฟังกลับคิดว่ามันน่ารักจนอดเขินไม่ได้ ได้แต่ก้มหน้างุดจนทบจะมุดหมอนหนี นี่ถ้าทะลุหมอนได้จงอินคงทำไปแล้ว ไม่กล้าหันไปมองหน้าเพื่อนตัวเองเลย

"ดูแล้วเขินเหมือนกันเหะ จงอินอย่าเพิ่งเป็นไรไป" แทมินเขย่าแขนคนที่ก้มหน้ากับหมอนอยู่ ดวงตาใสเงยขึ้นมาหน้าเห่อร้อน

ทำแบบนี้จะให้ผมคิดยังไงพี่ชานยอล แค่นี้ก็คิดไกลจนกู่ไม่กลับแล้ว

แทมินเห็นอาการเพื่อนตัวเองก็รู้ทันทีว่าคงตกหลุมรักแฟนบอยเข้าอย่างจัง มือเรียวหยิบซีดีเดินเข้าไปในห้องคาดว่าไปอัพรูป จะว่าไปเพื่อนเราก็อ่อยใช่ย่อย

..................................................

ร่างสูงหลังจากกลับมาห้องก็นั่งเซฟรูปขวัญใจที่แฟนคลับต่างถ่ายมาได้ ไม่ว่าจะเซฟรูปมุมไหนน้องไคก็น่ารักทุกมุม เวลายิ้มจนตาหยีก็น่ารัก เวลาทำหน้าสงสัยก็น่ารัก เวลาทำหน้าอึนๆ ก็น่ารัก  ไม่รู้ว่าตอนนี้น้องไคเปิดดูคลิปที่ผมอัดส่งไปหรือยัง คิดถึงแล้วก็อดเขินตัวเองที่กล้าทำแบบนั้นไป เขาตั้งใจอัดอยู่หลายรอบมากอยากให้น้องไคเห็นความจริงใจ  ส่วนมากคือเขินเล่นผิดเล่นถูกนี่แหละ!

มือหนากดเข้าไปในไอจีศิลปินคนโปรดก่อนจะกรีดร้องออกมาลั่นห้อง ดีที่ไอ้หมาแบคมันไปเซเว่นข้างล่างหาไส้กรอกมากิน ไม่งั้นมันได้ด่าแน่ๆ

ขอบคุณสำหรับของขวัญทุกคนนะครับไคมีความสุขมาก วันหลังมาเจอกันอีกนะครับแฟนคลับที่น่ารักของผม ผมเล่นคุกกี้รันนะส่งใจมาได้55555555555

อ๊ากกกกกกกกก น้องไคตอบกลับมา อย่ามาให้ความหวังพี่ชานนะ! นี่คิดไกลไปจนถึงไปจนถึงแต่งงานมีลูกแฝดสองคนแล้ว! ยังจะมาทำตาแป๋วถ่ายรูปยั่วอีก

ไม่ทน พี่ชานไม่ทนนะ อ๊ายยยยย >//////////////////<

ตากลมมองตุ๊กตาคุมะที่อยู่ในอ้อมกอดศิลปินควรใจก็ไถลลงจากเก้าอี้ ตุ๊กตาตัวนี้ผมซื้้อไปให้เป็นของขวัญวันครบรอบสองปีเดบิวต์ 

ทำแบบนี้พี่จะคิดว่าน้องไคมีใจให้พี่นะที่รัก หุหุ

"ไอ้ชานพยาธิไชตูดหรอ" แบคฮยอนเดินเข้ามาก่อนทักเพราะเห็นเพื่อนตัวเเองลงไปดิ้นกับพื้นอาการแบบนี้น่าจับไปส่งโรงบาลบ้าจริงๆ  พอมองเลยไปหน้าจอก็เห็นภาพในไอจีที่นักร้องคนโปรดมันอัพข้อความและภาพ ในมือนั่นมันตุ๊กตาที่ไอ้ชานฝากผมไปส่งไปรณีย์ให้นี่หว่า

 อ๋อ...ถึงว่าทำไมไอ้ชานมันเสียสติอีกแล้ว !

------------------------------------------------------------------------

กลับมาแล้ว ^^ แฮ่ๆ หายจากฟิคนี้ไปนานเลย ส่วนบอกจะอัพคริสเทาก็ขอโทษนะ อารมณ์ไม่มาจริงๆ อ่านชานไคไปก่อนนะ กระซิกกระซิก  คนอ่านคงจะหายหมดแล้วเพราะหายไปนานมาก = =  5555555555555