คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {SF} JAST A CAT ตอน วิธีเลี้ยงแมวน้อยจอมดื้อ KRISTAO
“พี่คริส…ไม่อยากไปทำงานเลยอ่ะ ขอนอนต่อไม่ได้หรอ”
“ไม่ได้นะเทา ลุกขึ้นมาเลย” เสียงงอแงดังขึ้นมาจากปากแมวน้อยตัวเองที่ตอนนี้ไม่ยอมลุกจากเตียง มือจับขอบเตียงไว้แน่นกลัวร่างสูงดึงตัวเองออก
“เทาง่วงอ่ะ เทาขออีกแปบ นะนะนะ”
“ไม่มีแต่…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะเทา!” หัวหน้าวงเอ็กโซเอ็มเอ่ยเสียงเข้มกับแมวตัวเอง ก่อนจะจัดการลากร่างบางให้ออกจากเตียง พร้อมกับหยิบเสื้อผ้าแล้วจูงไปทางห้องน้ำเสร็จสรรพ ฝากเซฮุนที่กำลังจะเข้าไปอาบน้ำให้ดูเทาด้วย เดี๋ยวไปแอบหลับ
พอสิ้นเสียงประตูปิด ร่างสูงก็ปาดเหงื่อออกมา เป็นแบบนี้ทุกทีเวลาเจ้าตัวนอนดึก พอเช้าก็ไม่อยากตื่นตามสไตล์ เมือคืนไล่ไปนอนก็ไม่ฟัง ดื้อสุดๆ แมวผมเนี่ย!
บางทีก็แอบอิจฉาไอ้ชานมัน แมวมันทั้งเชื่อง มึน อึน? ไม่ค่อยจะดื้อเหมือนแมวผม แต่ให้เปลี่ยนกันผมก็ไม่เอา เพราะถึงจะดื้อขนาดไหนก็น่ารักที่สุดสำหรับผม
ไม่นานแมวของผมก็อาบน้ำแต่งตัวออกมาเรียบร้อย พอเห็นหน้าผมเทาก็วิ่งเข้ากอดแขนเอาศีรษะไถไปที่แขนผอมๆ ของผม
“พี่คริส….อยากกินต๊อกโบกีอ่ะ สั่งมากินนะ” เจ้าแมวดื้อของผมพูดขึ้น ทำปากยื่นแบบออดอ้อน แถมยังทำตาปริบๆส่งมาให้หัวใจผมจะวายอีก
“เทามันเปลืองนะ ไปกินอาหารที่คยองซูทำดีกว่า” พอผมพูดแบบนั้นริมฝีปากหยักก็เบะออก ก่อนจะสะบัดหน้าทิ้งผมเดินไปกระแทกตัวนั่งที่โต๊ะอาหารที่มีสมาชิกคนอื่นๆ ทานข้าวกันอยู่
“โดนแมวงอนอีกแล้วนะ…คริส ฮึฮึ” เสียงลู่หานกวางน้อยของแฟนๆพูดขึ้นมา ก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างสะใจในความคิดผม
“ไปไกลๆ เลยลู่หาน” ผมพูดขึ้น ก่อนลู่หานจะเดินไปออดอ้อนคนของตัวเองที่นั่งรินน้ำให้ทุกคนในโต๊ะอาหาร
ผมเดินไปนั่งใกล้แมวน้อยจอมดื้อก่อนจะใช้มือสะกิด ซึ่งแมวของผมกลับหันหน้าหนี ยกจานไปอีกทาง คนในโต๊ะเห็นดังนั้นก็อมยิ้มกันใหญ่
“เทา…งอนพี่หรอ” ผมถามไปแต่เจ้าตัวก็ไม่ตอบก้มหน้าก้มตากินข้าวแบบเดิม ถึงผมจะชอบดุเจ้าตัว แต่จริงๆ ผมขี้ใจอ่อนมาก ยิ่งเป็นแมวจอมดื้อของผมแล้วล่ะก็….ทนความน่ารักไม่ได้ทุกที
“เทา” ผมเรียกอีกครั้งแต่จื่อเทาก็ไม่หันมา ทำให้สมาชิกบนโต๊ะอาหารแอบขำผมเข้าไปอีก นี่เสียหน้าคนหล่อมากนะ แมวงอน!
เอาละ! ผมจะใช้วิธีเลี้ยงแมวฉบับอู๋อี่ฟาน วิธีผมไม่ได้มีหลายข้อแบบเจ้าชานหรอก มีแค่สามข้อเท่านั้น
ข้อแรก เอาใจ
“พี่ให้ไก่เอาไหมเทา” ผมยกไก่ทอดในจานให้กับเทา เจ้าตัวมองไก่ทอดในจานตัวเองก่อนจะมองหน้าผม แล้วก็จัดการหยิบไก่ทอดชิ้นนั้นเคี้ยวตุ้ยๆ ผมลอบยิ้มออกมาก่อนจะนั่งทานข้าวของตัวเองไป
พอทานข้าวเสร็จแมวน้อยจอดดื้อของผมก็เข้าไปคุ้ยขนมที่ครัวออกมานั่งกิน ผมเดินตามเจ้าตัวไปก่อนจะยื่นขนมที่เจ้าตัวบ่นมาอยากทานเมื่อสองวันก่อน เป็นขนมที่สั่งมาจากต่างประเทศ
แมวน้อยของผมหันมาช้าๆ ทำหน้าสงสัย
“พี่คริสซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมส่งยิ้มไปให้ก่อนจะเนียนไปนั่งข้างๆ
“ก็มีคนบ่นมาอยากกินพี่เลยซื้อมา” เทายิ้มกว้างก่อนจะกระโดดเข้าหาผมแล้วกอดคอไว้แน่น ใบหน้าคมคายซบลงที่บ่าผม แบบนี้แสดงว่าหายงอนแล้ว
แมวผมนี่เอาของมาล่อได้ผลทุกที
“น่ารักที่สุดเลย ” เจอแบบนี้ตายสถานเดียวครับ น่ารักไม่ไหวแล้ว เจ้าตัวผละออกมานั่งแกะขนมกินอย่างเอร็ดอร่อย ผมเอามือโอบเอวเจ้าตัวไว้ขณะจ้องคนที่กำลังนั่งกินขนมอย่างเพลิดเพลิน
เห็นแมวผมกินเยอะแบบนี้ แต่แมวผมไม่อ้วนนะ เทาหุ่นดีมากกกกก ไม่รู้เอาไปยัดไว้ตรงไหน
“คริส…พี่เมเนให้มาตามแล้ว มัวแต่เอาใจแมวตัวเองอยู่ได้” เสียงลู่หานดังขึ้น ก่อนคนข้างตัวผมทำหน้ายู่ที่โดนล้อเลียน ก่อนจะได้เกิดสงครามกบบ้าปะทะแพนด้า พี่ซูโฮก็เดินเข้ามาตามอีกรอบ
“ไปกันได้แล้ว…คนอื่นออกไปหมดแล้วนะ” พอพี่ซูโฮพูดแบบนั้นเราทุกคนก็จัดการหยิบของเตรียมออกไปทำงานวันนี้
ขึ้นรถตู้มาผมดึงเทามานั่งข้างตัวเอง ก่อนจะส่งลู่ห่านไปนั่งอีกคัน ระหว่างทางเทาก็ชวนผมดูนู่นนี่จนเซฮุนมันสะกิดเบาะบอกว่าให้เงียบๆ ไอ้มันเน่ปีศาจแกกล้าว่าแมวพี่หรอ!!
“ฮุนแกนั่นและเปิดเพลงเสียงดัง นี่นั่งอยู่ด้านหน้ายังได้ยิน!” เทาหันไปว่าก่อนจะหันกลับมาตามเดิม เซฮุนคว้าคอแมวผมไว้ก่อนจะโยกไปมา
“แกแหละเสียงดัง เห็นไหมว่าจงอินหลับอยู่” ผมมองไปก็เห็นจงอินแมวไอ้ชานหลับซบไหล่เจ้าของที่นั่งยิ้มเห็นฟันครบสามสิบสองสี่อยู่
แต่จงอินมันก็หลับตลอดอยู่แล้วนะ
หันกลับมาตรงเทากับเซฮุนก็เป็นสงครามย่อยๆ เถียงกันไปมาแบบเด็กๆ ผมเข้าไปห้ามเจ้าตัวก็ทำหน้าบูดใส่ซะงั้น
“ทำตัวเป็นเด็กไปได้” ผมพูดขึ้นก่อนสองมันเน่จะตวัดสายตามาทางผม แล้วพูดขึ้นว่า ผมไม่ได้เด็กนะ!!!
นั่นไง! เทาสะบัดหน้าไปอีกทางนั่งมองกระจกไม่สนใจผมอีกแล้ว ผมหันหน้าไปมองเจ้าเซฮุนที่ยิ้มเยาะส่งมาให้ นี่มันแกล้งผมชัดๆ มองไปที่เจ้าชานที่ทำหน้าประมาณว่า ง้อเลยพี่
“เทา”
นิ่ง เทายังทำนิ่งผมเอานิ้วเรียวสะกิดที่ไหล่เจ้าตัวก่อนจะทำหน้าอ้อนที่คิดว่าน่ารักที่สุดส่งไป แมวผมมองอยู่เล็กน้อยก่อนจะเอียงศีรษะมาพิงไหล่ผมตามเดิม เอ่ยประโยคทำร้ายจิตใจคนหล่อ
“อย่าทำหน้าแบบนั้น มันไม่น่ารักมันน่าเกลียด” เสียงหัวเราะดังขึ้นจากไอ้มันเน่ปีศาจ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจมันเพราะถ้าหันไปทะเลาะเดี๋ยวแมวผมงอนต่อ ไม่คุ้มๆ
พอรถมาถึงสถานที่ต้องอัดในวันนี้ ซึ่งเป็นการอัดรายการ Exo Showtime นั่นเอง วันนี้เป็นเทปแรกรู้สึกตื่นเต้นยังไงไม่รู้
พอถึงที่ถ่ายพวกเราก็เข้าไปแต่งหน้าแต่งตัวกันเพิ่มจากที่หอ ก่อนจะมานั่งเล่นรอเวลาอัด ซึ่งพี่เมเนเจอร์บอกว่าให้ทำตัวเป็นธรรมชาติแต่ทำให้รายการมันสนุก
“พี่คริส…ตื่นเต้นเนอะไม่รู้จะให้ทำอะไรบ้าง” แมวน้อยของผมพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น ผมยิ้มให้ก่อนจะวางมือลงบนศรีษะ
“ไม่อ่านสคริปหรือไงว่ามีอะไรบ้าง” เจ้าตัวทำหน้ามุ่ยก่อนจะโวยวาย
“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย อันนั้นผมรู้แล้ว แต่แบบเพื่อมีอะไรให้ทำเพิ่มไง” ผมที่แกล้งแมวตัวเองก็หัวเราะออกมาคว้าเอวแมวน้อยกอดไว้หลวมๆ
“รู้แล้วน่า…นี่หิวมากไหมอีกหลายชั่วโมงกว่าจะได้กิน” เจ้าตัวพยักหน้าช้าๆ แต่ได้ข่าวว่าเพิ่งกินมาก่อนออกจากหอนะ ผมหันไปถามพี่เมเนว่าจะกินข้าวได้ไหมซึ่งพี่เมเนบอกว่ายังไม่ได้
“งั้นผมพาเทาลงไปซื้อกาแฟได้ใช่ไหม” พอพี่เมเนอนุญาติ ผมก็จูงมือเทาจะเดินออกจากห้อง ก่อนซูโฮจะกระแอมเสียงดัง
“คริส….มือนะ ปล่อยเลยเดี๋ยวใครเห็น” ผมปล่อยมือเทาอย่างเสียดาย แอบทำหน้าบู่ในใจอยากจะจับมือนุ่มๆ ไปซื้อกาแฟด้านล่างซักหน่อย อดเลย
พวกเราเดินมาถึงร้านกาแฟด้านล่าง ผมสั่งเอ็กเปรสโซ่กับมอคค่าสองแก้ว หยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาควักเงินสดส่งให้พนักงาน ขณะที่เทายืนอยู่ข้างๆ ยืนรอรับของอย่างเดียว
“อ่า…ค่อยยังชั่วหน่อย” เจ้าตัวบอกก่อนจะทำสีหน้าสดชื่น น่ารักจนอยากจะจับฟัด แต่คนอยู่เยอะทำไม่ได้ ผมเดินกลับขึ้นไปข้างบนกับเทา
“พี่คริส…พรุ่งนี้ไปซื้อเสื้อใหม่กันนะ” เจ้ารัวพูดขึ้นทำตาเป็นประกายอ้อนๆ
“เพิ่งซื้อไปไม่ใช่หรอเรา” ผมดุเจ้าตัว ก่อนเทาจะทำปากยื่น ทำเสียงง้อแง้งใส่ผม
“ก็อยากได้ไหมแล้วอ่ะ เทาเห็นในเว็บมันออกเซ็ทใหม่” อ๋อ….ออกเซ็ทใหม่นี่เอง ผมห้ามเจ้าตัวไม่รู้กี่ครั้งแล้วเรื่องซื้อของไม่จำเป็น ทั้งที่ในตู้ที่ห้องแทบไม่มีที่จะใส่เสื้อผ้าเทาแล้ว
“เสื้อผ้าในตู้ยังใส่ไม่หมดเลยนะเทา ซื้อใหม่ทำไมเปลือง” พอผมพูดแบบนั้นปากสวยก็ยื่นออกบ่งบอกว่างอนผมแล้ว เจ้าตัวรีบเดินนำผมเข้าห้องถ่ายไปเลย
“พี่ซูโฮ…ดื่มกาแฟไหม” เทาทำเสียงสดใสใส่ซูโฮก่อนจะเข้าไปอ้อน ผมยืนอยู่ด้านนอกสายตาจ้องเขม็งไปที่เทา
“เป็นไรพี่…แมวงอนอีกแล้วสิ” เจ้าชานยอลมันอะไหล่มาแซะผม ก่อนจะทำสีหน้าล้อเลียน
“พี่กับเทานี่งอนง้อกันบ่อยไปนะ ผมเห็นเทางอนพี่ทุกสิบนาที” ผมไม่ได้ตอบอะไรชายอลกลับ เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เทาจึงช่างงอนนัก งอนแบบไม่ติดลิมิตด้วย
“พี่ซูโฮ…พรุ่งนี้พาผมไปซื้อเสื้อใหม่หน่อยนะ พอดีคนแก่แถวนี้ไม่พาไป” คำว่า คนแก่ นี่ทำเอาผมสะดุ้ง รวมทั้งลู่หานและมินซอกที่นั่งอยู่ด้วย
“เอาสิ…ยังไงพี่ก็ต้องออกไปข้างนอกกอยู่แล้ว” พอซูโฮพูดแบบนั้นเจ้าตัวก็ยิ้มเสียจนตาหยีเข้าไปกอดฟัดซูโฮจนผมขบปากเงิงทิ่มเหงือก
ผมเดินเข้าไปหาเทาที่นั่งกอดซูโฮอยู่แล้วดึงเจ้าตัวออกมา
“พรุ่งนี้พี่จะพาไปซื้อเอง….เข้าใจไหมซูโฮ” ลีดเดอร์เอ็กโซเคพยักหน้าขึ้นลงอย่างเข้าใจเพราะโดนรังสีอำมหิตสาดเข้ามาจนร่างแทบพรุน รู้สึกสงสารตัวเองที่โดนน้องๆ ข่มแหงตลอด
“พี่คริสพูดแล้วนะ” เจ้าตัวเปลี่ยนมากอดแขนผมแทน ก่อนจะส่งยิ้มหวานแล้วจุ๊บที่แก้มผมเบาๆ ลู่หานหัวเราะขึ้นมาก่อนจะบอกว่า เสียรู้เทามันแล้ว
เอาเถอะ! ถึงแมวผมจะเจ้าเล่ห์ทำให้ผมหึงหรืออะไรก็ตาม เพราะสุดท้ายผมก็ต้องตามใจเขาอยู่ดี
ใครจะไปทนดวงตาแป๋วน่ารักได้ล่ะ!
“ทุกคนเตรียมพร้อมนะคะ จะถ่ายกันแล้ว” พอพี่ทีมงานหมดพวกเราก็ออกไปประจำที่ ผมกับซูโฮเข้าไปทีหลังตามคริปต์ ที่นั่งผมตรงนี้มองเห็นเทาชัดเจนเลยล่ะ เวลาถ่ายรายการไปผมก็ห้ามสายตาตัวเองไม่ให้มองเทาจนเกินไปเพราะเดี๋ยวจะผิดสังเกต ยิ่งแฟนคลับสมัยนี้ตาไวยิ่งกว่าจรวด สืบข้อมูลหยังกับโคนันย่อมๆ ผมก็ต้องระวังตัวไว้ก่อน
พอถ่ายรายการเสร็จเจ้าตัวก็เดินมาหาผมพร้อมกับขำ มาดผู้ชายเย็นชาที่ผมได้รับหลุดลอยไปกับไก่ทอดเย้ายวนใจนั่น ผมจะหิวเลยถ้าทุกคนไม่ได้นั่งกินยั่วผมตรงหน้า เป็นคุณคุณจะทนไหวไหมล่ะ!
“บอกว่าไม่กิน ไม่กิน ซัดไปเกือบครึ่ง แบบนี้พุงพี่คริสก็ใหญ่ขึ้นอ่ะดิ” แมวน้อยของผมเอามือมาบีบพุงน้อยๆ ก่อนจะหัวเราะขำกับเซฮุนที่ยืนข้างๆ ผมทำอะไรไม่ได้เพราะคนอยู่เยอะ ถ้าอยู่กันสองคนจะจับมาตีก้นเสียให้เข็ด หุ่นแบบนี้เขาเรียกว่า อาเสี่ยหรอก!
“เทาขอแลกห้องได้ไหม” จงอินแมวเจ้าชานยอลเดินเข้ามากอดคอแมวผมไว้ ทำหน้าง่วงใส่
“ทำไมล่ะ นอนกับพี่ชานไม่ดีหรอ” เทาทำหน้าสงสัย ก่อนจงอินจะบ่นพึมพำประมาณว่า ก็เพราะไม่ได้นอนล่ะสิ ผมหัวเราะขึ้นเพราะรู้ว่าจงอินหมายถึงอะไร ไอ้ชานมันหื่นจนแมวหนีเลย
“เทาแลกห้องกันเถอะนะ ให้พี่ชานไปนอนกับคริสแล้วเทามานอนกับเรา” เฮ้ย! ซวยอู๋อี่ฟานแล้วไง ไอ้ชานยอลมึงอยู่ไหนเอาแมวมึงไปเก็บเลยนะเว้ย!
“ได้สิ…พี่คริสได้ยินแล้วไหม ไปบอกพี่ชานยอลด้วยนะ”
“เทา…แต่พี่ไม่อยากนอนกับไอ้ชานยอลมัน” ผมโอดครวญขึ้นมันใช่เรื่องหรอ ผมอยากนอนกอดเทา ไอ้ชานไปไหนของมันนะ ผมมองซ้ายขวาหามัน
“ก็แค่นอนกับพี่ชานยอลเองพี่คริส เทาจะไปนอนกับจงอิน” ผมไม่ยอมเด็ดขาด ผมทำหน้าอ้อนวอนเจ้าตัวแต่เทาก็ไม่สนใจผม
“เทาพี่ไม่เอานะ”
“งั้นเทาจะงอนพี่ งอนๆๆๆๆ” เทายืนกอดอกพูดขึ้นมา ทำหน้าเชิด เอาแล้วไง…งานเข้าผมอีกแล้ว ผมเพิ่งง้อเจ้าตัวไปเองนะ งอนอีกแล้ว
“ทำใจเถอะพี่คริส” เจ้าเซฮุนมันตบบ่าผม คือมึงลามปามมากไอ้มันเน่ปีศาจ!
ผมมองหน้าเทาที่ตอนนี้กำลังไม่พอใจผม ส่วนเจ้าจงอินก็ยืนยิ้มอย่างเดียว นี่ผมจับแมวไอ้ชานหักคอจิ้มน้ำพริกมันจะทำอะไรผมไหมเนี่ย
“พี่คริสตกลงจะเอาไง” เสียงแง้วๆ ของแมวผมพูดขึ้นมา ปากเชิดๆนั่นอยากจับมาจูบจริงๆ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลา
“ก็ได้” ผมพูดขึ้นก่อนเจ้าตัวจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นแบบเดิม เดินออกไปกับจงอินและเซฮุน
ทำไมผมต้องยอมตลอดเลย!
…………………………………………………….
หลังจากเมื่อคืนช้ำใจที่ต้องนอนกับชานยอลไปแล้ว ตอนนี้ผมก็อยู่ที่ห้างสรรพสินค้ากับแมวของผม เทาเดินเข้าออกร้านนู้นร้านนี้เป็นว่าเล่น แต่ยังไม่ได้ของสักชิ้น
“พี่คริส….เทาไม่อยากได้เสื้อแล้วอ่ะ ไปดูหมวกกัน” เจ้าตัวพูดจบก็ลากผมไปเลย ตัวโตแรงน้อยอย่างผมจะสู้แรงเทาได้หรอ ก็ต้องยอมเดินตามไปนะสิ
“ไม่เอาดีกว่า ไปดูเครื่องประดับดีกว่าพี่คริส เทาเห็นในเน็ตร้าน….” แมวน้อยของผมพูดไปเรื่อยตลอดทาง ลากผมเข้าร้านนู่นร้านนี้ตามใจชอบ
ผมคงลืมบอกไปวิธีเลี้ยงแมวของผมอีกข้อ คือ ตามใจ
“ต่างหูๆๆ ต่างหูที่รัก” เทาพึมพำไปมาสายตาเป็นประกายเมื่อแวะเข้าร้านต่างหู หยิบต่างหูมาชูให้ผมดู
“พี่ว่าคู่นี้เหมาะกับเทา” ผมหยิบต่างหูลายไม้กางเขนมีเพชรประดับเล็กๆ ให้เจ้าตัว สีหน้าเทาดูไม่ชอบใจเท่าไหร่
“แต่เทามีแบบนี้เยอะแล้วนะพี่คริส เทาอยากได้อันนี้ อันนี้ด้วย” เจ้าตัวหยิบต่างหูอีกคู่มาให้ผมดู ก่อนจะเทียบกับหูตัวเอง อีกอันก็เป็นสร้อยข้อมือโซ่สีเงิน
“พี่คริสซื้อให้หน่อยนะ” ประโยคคลาสสิกของแมวผมถูกเอ่ยออกมา ถ้าให้ผมนับ เทาพูดคำนี้บ่อยมากแล้วเงินในกระเป๋าผมก็บินออกไปบ่อยมากเช่นกัน
“พี่ซื้อให้ก็ได้ แต่ต้องมาข้อแลกเปลี่ยน” เทาเอียงศีรษะมองผม ก่อนผมจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ก้มลงกระซิบถึงข้อแลกเปลี่ยน ก่อนจะยืนรอคนตรงหน้าตอบตกลง
เจ้าตัวทำสีหน้าลังเล ก่อนจะมองทั้งสองชิ้นอย่างอาลัย ทำท่าจะวาง แต่ผมก็พูดขัด
“พี่ให้เพิ่มอีกชิ้นด้วย ในข้อตกลงเดิม” เจ้าตัวกัดปากแน่นอย่างใช้ความคิด ปากบางรูปกระจับน่าจูบขบกันจนแดงระเรื่อ
อยากจับเข้ามาจูบจริงๆ!!
“ในข้อตกลงเดิมนะ” เจ้าตัวส่งสายตาแป๋วเหมือนลูกแมวมาให้ ซึ่งผมก็พยักหน้าทันที เพราะไม่ว่าจะคิดยังไง……ผมก็คุ้ม
“งั้นก็ได้…พี่คริสพูดแล้วห้ามคืนคำนะ” เจ้าตัวหันไปเลือกของชิ้นที่สามอย่างสบายใจ ก่อนสุดท้ายเทาจะได้ต่างหู สร้อยข้อมือ และแหวน ไปอย่างละอัน แลกกับข้อตกลงที่ผมได้กำไรในการตามใจเจ้าตัวในครั้งนี้
“รีบกลับบ้านดีกว่า…พี่อยากได้ค่าตอบแทนแล้ว” สายตาเจ้าเล่ห์ของร่างสูงมองที่แมวน้อยสายตาระยิบระยับ เทาตีแขนผมก่อนจะหน้าแดงระเรื่อ แล้วเดินหนีผมไปเลย
ข้อตกลงผมก็ไม่มีอะไร แค่ของหนึ่งชิ้นต่อกอดหนึ่งครั้งเอง
เห็นไหมว่าผมตามใจแมวผมขนาดไหน
…………………………………………………….
ข้อที่สามของอู่อี๋ฟ่าน ใส่ใจ
“คริส…เทาไม่ค่อยสบายไปดูน้องหน่อยสิ” ผมเดินเข้าไปในห้องนอนก่อนจะเห็นเจ้าตัวนอนคุดคู้ในผ้าห่มหนา โผล่มาเพียงดวงตาเรียวสวยที่ปรือ
ผมวางมือบนหน้าผากและซอกคอก่อนจะเห็นว่าตัวไม่ได้ร้อนสักเท่าไหร่ เจ้าตัวบ่นงุ้งงิ้งกับอาการปวดหัว ลุกขึ้นมานั่งจ้องตาผมแป๋ว
“เทา..ไหวไหม” ผมถามขึ้นก่อนแมวน้อยของผมจะพยักหน้าบอกว่า ไหว
“แต่เทาปวดหัวมากอ่ะพี่คริส ปวดหัวจังเลย” เจ้าตัวพูดขึ้นก่อนจะเอนศีรษะซบไหล่ผม ความร้อนจากร่างกายเทาทำผมเป็นห่วงเจ้าตัวมาก
“งั้นเดี๋ยวพี่เอาเอายามาให้ แล้ววันนี้ไปถ่ายรายการตอนเย็นเลย ไม่ต้องไปงานเช้า” เทาพยักหน้าขึ้นลงก่อนจะล้มตัวลงนอน ผมเดินออกไปหยิบยาและน้ำเปล่าแก้วหนึ่งมาให้คนป่วย
“เดี๋ยวพี่ถ่ายเสร็จ จะโทรมาหานะ ห้ามปิดเครื่องเด็ดขาด”
“เข้าใจแล้วครับพ่อ…”ผมหน้ามุ่ยลงเมื่อเขาเรียกผมว่า พ่อ เทาคงจะสังเกตรู้เลยเลยเปลี่ยนคำพูดใหม่
“พ่อ….ทูนหัว” ผมยิ้มขึ้นมาก่อนจะลูบศีรษะเทาเบาๆ บอกว่าจะรอเทาหลับไปก่อนแล้วจึงออกไป ไม่นานเทาเข้าสู่ห้วงนิทรา เพราะยาหรืออาการปวดหัวก็ไม่ทราบ
ผมมองใบหน้าสวยที่หายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ก่อนจะเปิดหน้าผากเจ้าตัวแล้วจุ๊บลงไป
“พี่เป็นห่วงนะ” ผมพูดจบก็ลุกขึ้นเตรียมตัวไปอัดรายการตอนเช้า งับประตูห้องนอนอย่างเบากลัวคนในห้องตื่น
พอหลังจากอัดรายการเสร็จ ผมก็รีบโทรหาเจ้าตัวทันที
“ครับ….ดีขึ้นมากแล้ว”
“พี่เมเนไปรับแล้วโทรมาบอกพี่ด้วยนะ”
“ครับพี่คริส” เสียงแมวน้อยของผมดูสดใสขึ้น หลังจากได้รับการพักผ่อน ซึ่งทำให้ผมโล่งใจขึ้นเยอะ
ไม่นานเทาก็มาสมทบกับพวกเรา Exo ในรายการของสถานี ผมเดินเข้าไปหาเทาคนแรกด้วยความเป็นห่วง รีบเข้าไปดูอาการ
“ตัวอุ่นๆ อยู่ แต่หายปวดหัวแล้วใช่ไหม” แมวน้อยของผมพยักหน้า
“ครับพี่คริส หายปวดหัวแข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว” เจ้าตัวชูสองนิ้วและยิ้มกว้างมาให้ ก่อนจะบอกสมาชิกทุกคนว่าไม่เป็นอะไรแล้ว สบายดี
พอเริ่มถ่ายเจ้าตัวก็ยังทำตัวสดใสเหมือนเดิม แต่ที่ผมแอบสังเกตเทาเหมือนยังไม่หาดี ริมฝีปากแห้งผากยังซีดอยู่เลย
หลังจากคลิปของสถานีเสร็จ แมวน้อยของผมก็เดินแยกออกไปก่อนจะนั่งลงเอามืออังหน้าผาก ผมเดินตามเทาออกไปก่อนจะนั่งลงข้างๆ เขา
“ปวดหัวอีกแล้วหรอ” ผมถามขึ้นเอามืออังหน้าผาก ก็เห็นว่าอุณหภูมิในตัวร้อนขึ้นกว่าเดิม เหงื่อไหลมาตามใบหน้าเรียวสวยของเจ้าตัว
“นิดหน่อยน่า พี่คริส” เจ้าตัวบอกก่อนจะปัดมือผมออก ไม่สบายแล้วยังดื้ออีก!
“ถ้าไม่ไหวก็บอกพี่สิ อย่าฝืนตัวเองเข้าใจไหม เดี๋ยวอักเสร็จจะพาไปหาหมอ” พอผมพูดคำว่า หมอ เจ้าตัวก็ทำหน้าเบ้ขึ้นมา ก่อนจะส่ายหัว
“ไม่ไปหาหมอนะ ไม่อยากโดนฉีดยา” เทาเกาะแขนผมไว้ส่งสายตาอ้อนผมใจอ่อน แต่นี่มันเกี่ยวกับสุขภาพของเจ้าตัว ผมคงใจอ่อนไม่ได้
“ไม่มีแต่ เดี๋ยวพี่จะบอกเมเนว่าจะพาเทาไปเอง” เทาทำหน้างอ งอแงเหมือนเด็กๆ ไม่มีผิด
“แต่เทากลัวหมอฉีดยาอ่ะ…พี่คริสใจร้าย” ผมลูบศีรษะเทาเบาๆ เชิงปลอบโยน จับใบหน้าสวยหันมาสบตา
“ถ้าเทาเป็นหนักกว่านี้โดนฉีดยาแน่ แต่ถ้าไปตอนนี้เทาอาจไม่ต้องฉีดยานะเพราะยังเป็นน้อยอยู่” เทาเริ่มคล้อยตามคำพูดผมทีละนิด
“ถ้าฉีดยาจริงเดี๋ยวพี่เข้าไปเป็นเพื่อนเทาเองนะ ถ้าไม่ไปหาหมอเทาก็ไม่หาย รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วง” เทาเริ่มพยักหน้าตาม รับคำเสียงอ่อยๆ
“ก็ได้” ผมยิ้มกว้างเมื่อเทาตกลง ลุกขึ้นก่อนจะจับมือเดินพาแมวน้อยเข้าไปอัดรายการต่อ
“พี่เมเนครับ…เดี๋ยวเสร็จงานผมพาเทาไปหาหมอนะครับ” ผมคุยกับพี่เมเนเสร็จก็หันไปหาเจ้าตัวที่กำลังบอกพี่ๆทุกคนว่า ไม่เป็นไรมาก
“ถ้าไม่สบายไม่ต้องมาก็ได้นะเทา” แบคยอนพูดขึ้นเอามืออังหน้าผากเทา
“ไม่เป็นไรมากสักหน่อย แค่ตัวร้อนนิดหน่อยเอง”
“นั่นแหละ! ถ้าเป้นหนักขึ้นมาจะทำยังไง” ผมยืนมองเทาที่โดนเจ้าหมาแบคดุอยู่ ร่างสูงยกยิ้มละมุนเมื่อมองไปเห็นท่าทางอ้อนๆ ที่เทาใช้อ้อนแบค
พอถ่ายรายการเสร็จ ผมก็พาเจ้าตัวไปหาหมอ เทางอแงตอนหมอบอกว่าฉีดยา สุดท้ายผมต้องเข้าไปในห้องจับมือเทาไว้ท่ามกลางสายตาล้อเลียนของนางพยาบาล
“ทีหลังจะไม่ให้ตัวเองป่วยอีกแล้ว ไม่อยากโดนฉีดยา” ผมหัวเราะขึ้นเมื่อเทาบ่นขึ้นมา หมอบอกว่าเจ้าตัวนอนดึกไม่ค่อยได้พักผ่อนบวกกับอากาศที่หนาวทำให้ไม่สบาย
“มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะเทา ไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว” ผมเดินถือถุงยาให้เจ้าตัวก่อนจะใช้คีย์การ์ดเปิดห้องเข้าไป ภายในห้องเงียบสงัดไม่มีสมาชิกคนไหนอยู่ สงสัยไปไหนกันต่อ
ผมเดินเข้าไปในห้องหยิบเสื้อหนาวมาก่อนจะคลุมที่ไหล่เทาไว้
“อากาศมันหนาว ใส่เสื้อหนาเข้าไว้นะ”
“ขอบคุณครับพี่คริส” แมวน้อยของยิ้มขอบคุณเอาเสื้อมาใส่ให้ ก่อนจะวิ่งดุกๆ มาพุ่งชนผม ผมเลิกคิ้วอย่างสงสัยแต่ก็กอดเจ้าตัวไว้
“นี่มาอ้อนอะไรอีกเนี่ย” เทาเงยหน้าขึ้นมา ริมฝีปากยกยิ้มก่อนจะจุ๊บที่ปากผมเบาๆ
“ขอบคุณนะครับ” ผมอดยิ้มออกมาไม่ได้กับหน้าตาน่ารักของเจ้าตัว
“มาขอบคุณอะไรมันเป็นหน้าที่ของพี่อยู่แล้ว แฟนพี่ป่วยทั้งคนพี่ไม่ดูแล้วใครจะดูแล…หืม” เทาหน้าขึ้นสีระเรื่อน่ารักน่าฟัดจนผมเกือบอดใจไม่ไหว ผมฝังริมฝีปากลงที่ข้างแก้มทั้งสองข้างของเจ้าตัว
“อ้อนแบบนี้ พี่จะทนไม่ไหวนะเทา” เจ้าตัวทำหน้าเบ้พยายามขืนตัวออกจากอ้อมกอดผม
“ตาแก่ลามก” ผมหัวเราะขึ้นกับฉายาที่เจ้าตัวใช้เรียก
“ไหนๆ เทาก็ว่าพี่แล้ว……..งั้นพี่ทำจริงเลยละกัน” พูดจบก็ประกบริมฝีปากลงที่ปากหยักสวย ไล่เล็มริมฝีปากบาง เทาขยำชายเสื้อผมไว้ก่อนจะเปิดปากให้ผมเข้าไปสำรวจ
ไอร้อนจากอุณหภูมิในร่างกายเทาทำให้ผมรู้สึกว่า ผมคงจะไม่สบายต่อจากเทาแน่ๆ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ เชยหน้าให้เทาขึ้นรับจูบหวานละมุนต่อ
เสียงกุกกักจากหน้าประตู ทำให้รู้ว่าสมาชิกคนอื่นคงกลับมาแล้ว เทาขืนตัวออกจากอ้อมกอดผม ปากหยักบวมเจ่อ นัยน์ตาเรียวทำหน้าเหมือนเด็กน้อยเขินผมก่อนจะเดินหนี
ผมเดินไปฉุดมือไว้ ก่อนประตูห้องจะเปิดออก สมาชิกคนอื่นเดินเข้ามา
“เทาไปหาหมอเป็นยังไงบ้าง” พอเลย์ถามแบบนั้น เจ้าตัวก็เดินหนีไป ชานยอลเดินเข้ามาก่อนจะกระแทกไหล่ผมอย่างเย้าๆ
“แกล้งแมวตัวเองอีกแล้วนะครับ” ผมยกยิ้มขึ้นเมื่อมองไปทางเทาที่สมาชิกทุกคนถามไถ่อาการอยู่
“ก็แมวมันน่าแกล้งนะสิ” ผมตอบชานยอลกลับไป ก่อนจะเดินไปหาเทาบอกว่าเจ้าตัวควรจะไปพักผ่อนได้แล้ว
“พี่คริสนั่งเฝ้าผมจนหลับเลยได้ไหม” ผมพยักหน้าก่อนเจ้าตัวจะยกผ้าห่มมาคลุมถึงอก
“นอนซะนะ เดี๋ยวไม่กี่วันก็หายแล้วคนเก่ง”
“พี่คริสรู้ได้ไงว่าเทายังไม่สบายอยู่” อยู่ดีๆเทาก็ถามผมขึ้นมา ผมจ้องมองไปในแววตาสุกใสที่นอนถามผมอยู่
“ก็พี่ใส่ใจทุกอย่างที่เกี่ยวกับเทา ไม่ว่าเทาจะรู้สึกยังไงพี่ก็สังเกตได้” เทายกผ้าห่มขึ้นมาคลุมจนถึงปาก ก่อนจะเอาผ้าห่มลงมาตามเดิม
“ขอบคุณนะครับที่ใส่ใจเทา” ผมลูบศีรษะเทา
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม” ผมส่งสายตาพราวระยับ
“งื้อออออ…พี่คริส” ผมหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นหน้าเจ้าตัวงอแง ส่งเสียงแง้วๆ เหมือนแมวออกมา ผมบอกให้เทานอนได้แล้ว เมื่อกี้พูดเล่น
พอเจ้าตัวหลับก็ถึงลุกออกมา หยิบตุ๊กตาแพนด้าสอดไว้ให้เทากอด งับประตูให้เบาที่สุดเพราะกลัวรบกวน
จบการเลี้ยงแมวฉบับอู๋อี่ฟานผู้ชายเย็นชา
…………………………….
ช่วงแมวพิมพ์
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ วันนี้มาอัพให้แล้ว ^ ^ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะอัพชานไคเป็นการไถ่โทษ55555 ช่วงนี้เลือดสูบฉีดเยอะ โมเม้นชานไค คริสเทา ถล่มทลาย
ความคิดเห็น