#mdar.blk

ลำดับตอนที่ #8 : ORI Villion ::

APPLICATION FORM

PART I : About your personal information

รูป : อ่า~ ได้มาแล้วค่ะ เลือกมานานแสนนาน 555555  เธอคนนี้ก็คือ Yuzuriha Inori เอ๊งงงงง >0< เชิญเลือกได้เลยค่ะ!! ถ้าไม่ถูกใจไรท์หารูปอื่นได้นะคะ  1   2   3   4

ชื่อ : เฮอร์คิวลีส  กิทาลิกซ์  [ Hercules  Gitalix ]

ชื่อเล่น : เฮอร์

ความหมาย : ชื่อนี่ใช้ภาษาละตินค่ะ ส่วนความหมายไม่รู้ค่ะ -*- เพราะเมเอามาจาก กลุ่มดาวเฮอร์คิวลีสค่ะ!!

ฉายา : HERCULES  the alchemist of Atlantis

น้ำหนัก / ส่วนสูง : สูง 167ซม.  หนัก 45กก.

อาวุธและรูปร่างของมัน : อาวุธของเธอมันคือหวีค่ะ มันมีชื่อด้วยนะ เฮอร์ตั้งมันเองค่ะ ชื่อของมันคือ  Alchemy Stone  ความหมายของมันก็แปลตรงตัวอยู่แล้วก็คือ  ศิลาของนักเล่นแร่แปรธาตุ  ซึ่งประกอบไปด้วการรวมตัวกันของปรอทและกำมะถัน(?) ที่มันเป็นหวีก็เพราะพกง่าย คนไม่ค่อยสังเกตุ เพราะดูภายนอกดูเหมือนจะเป็นแค่หวีธรรมดาทั่วไปเท่านั้น รูปร่างของมันเป็นหวีที่ไม่มีด้ามจับ สร้างขึ้นมาแบบพิเศษที่มีแค่เธอคนเดียว ส่วนประกอบของมันนั้นยังไม่แน่ชัด แต่ที่แน่ๆคือมีปรอบและกำมะถันอย่างที่บอกไปด้านบน -..- และมีศิลานักปราชญ์ผสมอยู่ด้วย หวีนี้มีเหมือนหวีไม้ทั่วๆไป แต่ถ้าใครสังเกตดีๆมันจะมีอักษรรูณโบราณสลักอยู่ แต่เดาได้ว่าคงไม่มีใครอ่านออก =w= มันเป็นคำสลักของนักเล่นแร่แปลธาตุที่เก่าแก่คนนึงที่เธอนับถือ และซึ่งข้อความนั้นมันจะป็นความลับตลอดไป หวีนี้ไม่สามารถแตก หัก หรือบิ่นได้ ไม่ว่าจะกระทบแรงยังไง ช้อะไรมากระทำกับมันก็ไม่สามารถทำลายกันได้ แต่มันสามารถแยกออกเป็นสองส่วนได้ มันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อนเป็นตัวช่วยของเธอแท้ๆ ไม่มีใครเอาไปได้ ถึงแม้จะเอาไปก็ไม่สามารถใช้ได้อยู่ดี เพราะมันจะฟังคำสั่งขอเธอเท่านั้น ถ้าคนอื่นเอามันไปใช้ บางที มันอาจตีกลับก็ได้ และมันอาจทำร้ายเมื่อไหรก็ได้ แต่มันเป็นเป็นฉพาะกับผู้ที่ไม่หวังดีเท่านั้น

ความสามารถของอาวุธ : การป้องกัน การทำลาย ของมันอยู่ในระดับดีเยี่ยม หวีอันนี้มันมีรูปร่างและขนาดเหมือนกับหวีทั่วๆไป แต่มันสามารถแยกออกเป็นสองส่วนได้ และไม่ค่อยมีคนสังเกตเห็นกันสักเท่าไหร่จึงไม่มีใครรู้ว่าอาวุธชิ้นนี้ของเธอมาได้ยังไง พอแยกออกมาได้ ทั้งสองส่วนนั้นจะเป็นรูปร่างอะไรก็ได้ตามที่เธอปราถนา ไม่ว่าจะเป็นรูปลิง รูปบั้นท้ายของสาวงาม(?) หรือแม้แต่เลี่ยนแบบรูปหน้าคู่ต่อสู้ของเธอ ด้วยความที่ชีชอบเล่นอะไรพิเรนท์อยู่แล้ว เรื่องแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติ ซึ่งแน่นอนเธอชอบนักเพราะถือเป็นการทำลายสมาธิคู่ต่อสู้ไปในตัว ส่วนอีกด้านนึงเธออาจจะทำให้มันเป็นดาบและฉวยโอกาสนี้ไปก็ได้ (ซึ่งก็ทำบ่อย) อีกทั้ง หวีของเธอนี้สามารถเล่นธาตุได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเปิด ดิน น้ำ ลม ไฟ หรืออะไรก็แล้วแต่ โดยไม่มีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้นกับเธอเลย หรืออาจะนำธาตุทั้งหมดมาใช้รวมกันก็ได้ ถึงแม้ว่าน้ำกับไฟจะเป็นศัตรูกันก็ตาม แต่ธาตุของเธอนั้นจะไม่ตีกันเอง แต่จะช่วยกันต่างหาก!! ซึ่งนี่ถือว่าหาได้ยากมาที่จะเจอคนทำแบบนี้ได้ และแน่นอนคนอย่างเฮอร์เห็นมันเป็นเรื่องสนุกเสมอจึงใช้ของพวกนี้แหละปั่นหัวศัตรูเล่นไปเรื่อยแล้วแต่อารมณ์ในตอนนั้นของ(?)และไม่กลัวเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างมั้ยถ้าหากใช้ไฟอยู่ใกล้น้ำมัน หรือใช้ไฟข้างโรงผลิตน้ำแข็ง แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น เธอพร้อมที่จะรับผิดชอบเสมอ ถึงแม้ว่าไม่ค่อยเต็มใจก็ตาม แต่อาวุธชิ้นนี้มันก็มีขีดจำกัดเหมือนกัน ถ้าใช้ไม่ระวังหรือผู้ใช้ไม่รู้วิธีละก็อาจถึงตายได้ เพราะถ้ามันมีแรงดันมากเกินไปหรือใช้พลังเกินขีดจำกัด หวีควบคุมไม่ได้ จะไม่ฟังคำสั่งใครทั้งนั้น ถึงแม้ว่าจะเป็นเจ้าของก็ตาม ไม่มีอะไรที่สามารถบังคับและควบคุมมันได้ในตอนนั้น

ความสามารถพิเศษ / พลังพิเศษ : นักเล่นแร่แปลธาตุที่(ไม่)ธรรมดา ชื่อมันก็บอกอยู่แล้ว ก็คงจะเป็นการใช้ธาตุที่โคตรสุดยอดของเธอนั่นแหละ เกิดการรวมตัวกันของพลังและบึ้มม! เกิดเป็นโกโก้ครั้น!! ไม่ใช่ละ -..- ส่วนเรื่องแร่ก็ใชย่อยนะคะ แต่ที่ไม่ได้พูดถึงเลยเพราะมันไม่ได้เป็นพลังพิเศษอะไรแค่สามารถนำแร่ต่างๆมาผสมกันอย่างมั่วๆแต่ก็ลงตัว(?)เท่านั้นเอ๊งงงง คือเธอสามารถขุดหาแร่ต่างๆมาลองโน่นลองนี่ จนเกิดเป็นอะไรได้หลายๆอย่าง เหมือนกับที่นักเล่นแร่แปรธาตุเก่าแก่ที่พูดถึงด้านบนว่าผลิตหวี(?)ให้เธอโดยการนำปรอทและกำมะถันมาผสมกันมั่วๆ แต่มันก็ลงตัวดี

ของที่พกติดตัว : สร้อยล็อกเกตที่มีรูปครอบครัวเธออยู่ค่ะเรียกได้ว่าอันนี้ขาดไม่ได้สุดๆ ถ้ามันหายไปหรือเอถอดมันออกจะใจเสียมากค่ะ , หวี(อาวุธนั่นแหละค่ะ!!)

สัตว์ประจำตัว : อา~ มันคือกริฟฟินน้อยค่ะ!! กริฟฟินตัวนี้เป็นเด็กเกิดใหม่(?) มีสีแดงเพลิงขนฟูๆยุ่งๆ กริฟฟินตัวนี้มีปีกค่ะ มีปีกแล้วไง?? ก็มันเป็นเพศเมียน่ะสิ//โดนไรท์ตบคว่ำ  มีอัญมณีห้อยอยู่ที่คอ ซึ่งกริฟฟินมันชอบของพวกนี้อยู่แล้ว เฮอร์จึงจับมันใส่ซะเลย และไม่กลัวว่าใครจะมาขโมยไป เพราะไอกริฟฟินตัวนี้หวงอัญมณีของตัวเองยิ่งกว่าอะไรดี อ้อออ เรื่องชื่อของมัน มันมีนามว่า คลีซ!! ที่มาไม่ทราบแน่ชัด -..- สงสัยว่าเฮอร์มันจะตั้งเอาเอง สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม คลิ้ก!!

นิสัย : เฮอร์คิวลีส หรือ เฮอร์ นักเล่นแร่แปรธาตุมือฉมังสุดโต่ง(?) ชีทำอะไรมันบรรเจิดหมดแหละค่ะ เพราะมันมาจากจินตานาการล้วนๆ!! คิดได้แบบว่า โอเวอร์ -*- ไอนี่มันคิดได้ไง ใช้สมองส่วนไหนคิด และบลาๆๆๆ มีคำถามเกิดขึ้นมากมายรอบตัวเธอ แต่เธอก็เลือกที่จะตอบว่าอันไหนควรตอบหรือไม่ควร บางครั้งเธอก็เพียงคิดว่ามันเป็นหน้าที่เราองตอบเขา ก็ตอบๆไปเหอะ เดี๋ยวเขาว่าเราหยิ่ง(?) เวลาว่างๆหรือไม่วางก็นั่งนั่งเหมือลอยและใจจดใจจ่ออยู่กับสิ่งที่ตัวเองกำลังินตานาการไปไกล ไกลเหลือเกิน -..- ไกลจนข้ามยูโรเปียกับอาบิสไปแล้ว สงสัยจะไปถึงดวงจันทร์ มีสามาธิมากทำอะไรก็จะมุ่งไปที่นั่นที่เดียวโดยไม่สนใจแม้แต่สิ่งรอบข้าง ถือเป็นข้อเสียอย่างหนึ่งเพราะมันจะทำให้เธอไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย แต่ยังไงเธอก็ไม่สนใจอะไรที่มันน่าเบื่ออยู่แล้ว ยิ่งเรื่องสำคัญๆยิ่งไม่สนใจ ชอบเล่นชอบทำอะไรพิเรนทร์ บ้าๆบอๆ ไม่เหมือนชาวบ้านเขา แต่ก็ยังเป็นตัวของตัวเอง -..- ไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองยังไง หนูไม่แคร์สื่อค่ะ ก็มันชอบของเราอย่างนี้ ใครที่ไหนก็มาเปลี่ยนไม่ด้จริงไหม?? แกล้งคนอื่นเป็นงานอดิเรก ทำได้ทุกวี่ทุกวันไม่มีเว้น ก็เพราะเธอเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องสนุกอยู่แล้วไง แกล้งนิดแกล้งหน่อยไปเป็นไรหรอกเนอะ ถึงแม้ว่าจะเป็นคนที่เอาแต่เล่นไปวันๆ บ้าๆบอๆ หลุดโลก(?) แต่เธอก็เป็นคนคนนึงที่มีฝีมือมากทีเดียว แต่ดูจะเหมือคมในฝักนะ(?) ไม่ใช่อะไรหรอก มันขี้เกียจ ก็เลยไม่ค่อยแสดงออกมาให้ใครเห็นก็เท่านั้นเอง รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ ไม่ยอมให้ใครมาแตะเด็ดขาด!! รักหมือนครอบครัวตัวเอง ชอบทดลองทำอะไรใหม่ดู อย่างหาแร่ต่างๆมาผสมกันหมูจะกินได้มั้ย หรือไม่ก็เอาแมงกานีสผสมลิเทียถ้าเราสูดเขาไปเราจะตายรึเปล่าอะไรประมาณนั้น ยิ่งไม่เหมือนคนอื่นนะยิ่งชอบ หนูเป็นปลื้มค่ะ มีไหวพริบดีเยี่ยม แต่จะตามคนทันง่ายกว่านี้ถ้ามันหัดสนใจอะไรดูบ้าง ชอบอะไรที่มันชิลๆ สบายๆ นั่งๆนอนๆไปก็มีความสุขแล้ว แต่ยังไงซะก็ยังเป็นเฮอร์อยู่วันยังค่ำ ทั้งดือทั้งซน อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง ไม่ใช่พวกสอใส่เกือกนะคะ คือจะแบบถามก่อนว่ารู้ได้มั้ย ถ้าไม่ได้ก็จะไม่สนใจแล้ว ไปหาอย่างอื่นทำต่อ เปลี่ยนอารมณ์เร็วจนคนอื่นตามไม่ทัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แต่ชีอยู่ในโหมดร้ายได้ไม่นานหรอกเพราะนั่นไม่ใช่นิสัยที่แท้จริงของเธออยู่แล้ว ไม่ชอบวันที่ฝนตกเรพาะมันดูแฉพและชื้น ทำอะไรได้ไม่สะดวก เก่งเรื่องพวกวางแผนการต่างๆแต่มันอยู่ในกระบวนการพิศดารของเธออยู่ จริงไม่ค่อยมีคนกล้าใช้แผนของเธอนัก =w= คนที่ไม่ค่อยสนิทเธอจะไม่ค่อยพูดด้วยหรือจะพูดน้อยกว่าปกติแถมยังพูดแบบฉลาดอีกด้วย (ระวังโดนลอกนะจ๊ะ) คือแบบมันเวอร์เกินความจริงมาก แต่ก็นะ เดี๋ยวเขาก็รู้ว่าที่จริงแล้วเธอเป็นคนยังไง มีเธอที่ไหนมีรอยยิ้มที่นั่น จริงนะๆเธอสามารถทำห้คนใกล้ตัวยิ้มได้ในเวลาอันรวดเร็ว สร้างเสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา ถ้านไม่มีสองอย่างนี้คงจะไม่ใช่เธอแล้วล่ะ ถึงขนาดเรื่องร้ายเพียงใดมันยังหัวเราะได้เลย =..= ดูเหมือนจะกวนประสาทซะมากกว่า จุดอ่อนของเธอเป็นความลับระดับราชกาลเลย!! นั่นก็คือเธอแพ้ควัน แพ้ไอน้ำหรือฝุ่นค่ะ โดนนิดเดียวก็แสบทั้งตัวแต่มักไม่ค่อยเผยให้ใครได้รู้นัก ทำเป็นเข้มแข็งไปก่อน แอ๊บได้แอ๊บไป รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ ไปเกือบทุกที่ในแอตแลนติสมาแล้วด้วย!! ซึ่งแอบไปทั้งนั้น เพราะคนในครอบครัวของเธอไม่ชอบให้เธอไปไหนไกลๆอยู่แล้ว ฝันอยากจะไปทั้งอาบิสแลยูโทเปีย ยิ่งไปคนเดียวด้วยยิ่งว่า จะไปทีก็ต้องปลอมตัวไปเดี๋ยวถ้ามีคนรู้จักไปเจอก็ซวยไงล่ะ ก็ต้องเซฟไว้ก่อน และก็ต้องหลอกไปว่า หนูไปแค่ใกล้ๆนี้นี่เอง ไม่ต้งห่วงหรอก ไม่ชอบพวกขี้วีนเหวี่ยง เพราะหูของเธอนั้นรับเดซิเบลได้ไม่มากนัก แล้วยิ่งมตะโกนใส่หูเธออีกด้วยละก็...  ชอบเล่นอะไรเหมือนผู้ชาย ไม่มีความเป็นกุลตรีเลย ม้าดีดกะโหลก แต่ห้าม!! ใครมาบอกเธอแบบนี้เด็ดขาด ถ้าอยากกลับไปแบบครบสามสิบสอง เฮอร์ไม่ชอบสีมพู!! อะไรก็ตามที่เป็นสีชมพูก็แทบจะกลืนมันลงไป(?) มันดูอ่อนหวานเกินไปเห็นแล้วรำคาญ Orz. เธอชอบพวก สีแดง ดำ ขาว เขียวค่ะ เธอบอกว่ามันดูดี บางทีมันอาจจะเป็นเธอคนเดียวที่คิดแบบนี้ก็ได้ ไม่ค่อยชอบสังเกตอะไรมากขนาดตัวเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นยังไง อย่างที่บอกไปว่าไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่บ่อยๆ เพราะกลัวจะไปโดนอันตราอะไรที่ไหนมา ขนาดมีคนเดินตามแบบไม่ได้หลบซ่อนอะไรเลยนะ เธอยังไม่รู้ตัวเลยเอ้า ค่อนข้างเรื่องมากไปนิด อย่างเช่นน้ำปั่นต้องใส่น้ำแข็งหกก้อนใหญ่ ใส่น้ำสองแก้ว บลาๆๆๆ -*- รู้สึกว่าจำไม่นิดนะ ใจร้อนมากๆ อะไรก็ต้องได้เดี๋ยวนั้น ไม่งั้นโกรธ แต่มันก็โกรธแปปเดียวแหละ รอใครได้ไม่นานเกินห้านาที ไม่ชีจะอารมณ์เสียเอามากๆ เพราะเป็นคนที่ไม่ชอบรอใครอยู่แล้ว ใจอ่อนกับพวกขี้อ้อนทั้งหลาย ยิ่งให้เด็กมาด้วยแล้วยิ่งอดไม่ได้(?) รักและหวงคลีซมากๆ ไม่ยอมให้ใครมาแตะง่าย เธอขี่มันได้แค่คนเดียว ว่างๆก็ออกไปเดินเล่นกับคลีซบ้าง มันเป็นเหมือนกับเพื่อนที่รู้ใจ ไปไหนไปด้วยกันเหมือนปาท่องโก๋ ห่างกันไม่ได้ แต่ถ้ามีเรื่องจำเป็นจริงๆก็ต้องยอม ไม่ชอบฟังใคร เอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก ดื้อ ดื้อ ดื้อ ดื้อ ดื้อ!! ไม่ชอบดู ฟัง อ่านอะไรที่มันยาวๆ ผ่านไปแปปเดียวเดี๋ยวก็หลับ เพราะเธอว่ามันโคตรน่าเบื่อ ไม่มีอะไรแย่เท่ากับแบบนี้อีกแล้ว ไม่ใช่คนขี้เซาแต่ก็หลับเฉพาะเวลานี้เท่านั้นแหละ สโลแกนหลักของบ้านเธอคือ 'หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา' บ้านมันเหมือนกับเป็นร้านขายของกิน อาหารทุกอย่างมีอยู่ครบ!! แถมเยอะซะด้วย ไม่รู้จะเก็บอะไรนักหนา กินกันก็ไม่ได้เยอะนะ -*-

ชอบ : เล่นแร่แปลธาตุ , ทำอะไรพิเรนทร์ๆที่คนอื่นคาดไม่ถึง , เรื่องสนุก

เกลียด : วันที่ฝนตก , มีคนมาขัดขวางการกระทำบางอย่างของเธอ , สีชมพู

กลัว + จุดอ่อน : เธอกลัวแมลงและผีค่ะ!! มันเป็นเรื่องเบสิคมากที่เธอจะหวั่นกับเรื่องพวกนี้ -*- ส่วนเรื่องจุดอ่อนของเฮอร์นั้น คือแพ้พวกควัน ฝุ่น หรือแม้แต่ไอน้ำค่ะ โดนนิดเดียวก็แสบไปทั้งตัวแล้ว แต่เรื่องนี้ไม่คอยมีคนรู้เท่าไหร่เพระเธอจะเก็บมันไว้เป็นความลับค่ะ คือแบบแอ๊บเท่าที่แอ๊บได้ เพราะกลัวคนอื่นรู้ว่าเป็นจุดอ่อนของตัวเอง

เพิ่มเติม :

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PART II : Question to you...dear character

สวัสดี ข้า..."ยูกินะ" ยินดีที่ได้พบเจ้านะคุณหนู...เจ้าคือใครกันหรือ? แนะนำตัวให้ข้าฟังหน่อยจะได้หรือไม่? : เด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องและปิดประตูอย่างเบามือ เธอเดินเขามาจนมาถึงโต๊ะไม้ที่เคลือบไว้อย่างสวยงามและเห็นถึงความประณีตของมัน เธอสังเกตุเห็นยูกินะพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเผยรอยยิ้มบางๆให้ เด็กสาวเอียงคอเล็กน้อยกับผู้ตั้งคำถามตรงหน้า สักพักจึงคลี่ยิ้มออกมาและหัวเราะเบาๆ " สวัสดีค่ะ... " เธอเอ่ยปากออกมาอย่างเบาที่สุดเหมือนกับจะกลัวว่าใครจะได้ยิน " ข้ามีนามว่า เฮอร์คิวลีส กิทาลิกซ์ หรือจะเรียกข้าว่าเฮอร์ก็ได้ หรือที่รู้จักดีคือ HERCULES the alchemist of  Atlandtist ข้าคือนักเล่นแปรธาตุ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ยูกินะ... " เธอพูดเพียงแค่นั้นและพร้อมที่จะตอบคำถามข้อต่อไปของยูกินะทันที

เจ้าคิดอย่างไรกับทั้งดินแดนที่เจ้าอยู่? แล้วเจ้าอยากไปอยู่ ณ ดินแดนใดมากที่สุด? : เฮอร์เคาะโต๊ะและหันหน้ามาหายูกินะพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ไม้โย้กเย้กนั่น " ก็...ไม่รู้สิ " เด็กสาวเอ่ยออกมาพลางเลิกคิ้ว และขมวดมันเข้าหากันก่อนที่จะคลายออกอย่างสบายใจ " ถ้าถามข้าดินแดนที่ข้าอยู่อย่างแอตแลนติส ที่นี่ถือว่าเป็นดินแดนที่ดีทีเดียวก็คงจะเป็นเพราะมีอะไรหลายหลายมากกว่าที่ยูโทเปียและอาบิส แถมยังเป็นเหมือนศูนย์กลางของทั้งสามดินแดนอีกด้วย " เธอกระพือแพขนตาหนาขึ้นลงอย่างรวดเร็วก่อนจะต่ออีกว่า " ส่วนที่ถามว่าข้าอยากไปอยู่ดินแดนไหมากที่สุด นี่ก็คงตอบไม่ได้เช่นกัน เพราะที่ยูโทเปีย ก็คงเป็นสถานที่พักผ่อนได้ดีทีเดียว ไม่มีการทะเลาะอะไรเลย อยู่กันอย่างสงบ ส่วนที่อาบิส...ที่นั่นฟังดูน่าตื่นเต้นนะ ถ้าได้ไปแล้วเนี่ยก็คงจะดีไม่น้อย " เธอพูดขึ้นพร้อมกับองไปนอกหน้าต่าง และเริ่มจินตนการเรื่องราวต่างๆต่อไป

หืม...อย่างนั้นหรอกเหรอ...ถ้างั้นเจ้าคิดว่า "พันธสัญญาแห่งฟอนเทย์" ของสามแดนมีไว้เพื่อสิ่งใด? : คำถามของยูกินะดังขึ้นทำให้ดึงสติของเฮอร์คิวลีสกลับคืนมา เด็กสาวสงสัยเล็กน้อยว่าทำไมเขาถึงถามคำถามนี้ออกมา " พันธสัญญาแห่งฟอนเทย์หรอ??.. " เธอสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง ก่อนจะตอบว่า " ก็คงจะสร้างขึ้นมาเพื่อ ให้ดินแดนสามดินแดนนี้มีความมั่งคงและแน่นแฟ้นมากขึ้นละมั้ง หรืออาจจะมีไว้เพื่อรวบรวมพลังของทั้งสามฝ่าย แต่ข้าก็ไมแน่ใจนักหรอกนะ หรือจะเรีกว่าไม่รู้เรื่องเลยก็ได้นะ เพราะข้าไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ ฮ่ะๆ " เธอจ้องหน้ายูกินะตอบ และพยักหน้าให้เป็นเชิงบอกว่า ข้าพร้อมที่จะตอบคำถามข้อต่อไปของท่านแล้ว เชิญต่อได้เลย

แล้ว...ระหว่าง "ความรักที่ทุกคนพึงถวิลหาและทะนุถนอม" "หน้าที่ที่ทุกคนพึงกระทำ" และ "กฎเกณฑ์ที่ทุกคนพึงปฏิบัติ" สิ่งใดสำคัญที่สุดสำหรับตัวเจ้า : คำถามนี้ของยูกินะทำให้ใบหน้านวลของเด็กสาวตรงหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย เด็กสาวส่ายหน้าไปมา คิ้วเรียวสวยขมวดข้นอย่างรวดเร็ว " เลือกยากเหมือนกันนะสามข้อเนี้ย..ข้าขอเวลาซักครู่ได้หรือไม่?? " เธอถามยูกินะอย่าลังเลใจ จนเมื่อเห็นยูกินะพยันหน้าให้เธอจึงรีบหนไปอีกด้านทันที พร้อมกับประมวณภาพ(?) และความเป็นจริงว่าสำหรับเธอข้อไหนนั้นสำคัญที่สุด ไม่นานเด็กสาวก็ได้คำตอบมันมา " ข้าขอเลือก ความรักที่ทุกคนพึงถวิลหาแลทำนุถนอม เพราะข้าคิดว่า ถ้าไม่มีความรักทุกสิ่งทุกอย่างก็จะไม่เกิดขึ้น จริงไหม?? สำหรับข้าพวกเรื่องกฎเกณฑ์นั้นข้าไม่สนใจอยู่แล้ว ส่วนหน้าที่ มันสำคัญก็จริงแต่ก็ยังไม่ถึงที่สุด.. " เด็กสาวยิ้มให้กับคำตอบนี้ของเธอ เธอไม่รู้ว่าตอบมันถูกหรือไม่ แต่เธอคิดว่ามันคือคำตอบที่ดีที่สุด เพราะถ้าไม่มีความรัก ทกอย่างก็จะไม่เกิด

คิดว่าคนที่โชคชะตาชักนำพาให้มาเจอเจ้าเป็นเช่นไร? และเจ้าคิดว่าในตัวเจ้ามีอะไรดีเขาคนนั้นจึงสนใจ? : นี่เป็นครั้งที่สามที่เธอขมวดคิ้วแล้ว เพราะไม่รู้ว่ายูกินะจะถามมันไปเพื่ออะไร แต่เธอมีเพียงหน้าที่แค่ตอบมันเท่านั้น... " โชคชะตาน่ะ.. เรื่องนั้นข้าไม่รู้ ข้าไม่สามารถให้คำตอบเรื่องนี้ท่านได้ ข้าไม่อาจเดาได้เลย ส่วนเรื่องที่ข้ามีดีอะไรนั่น " เธอเว้นวรรคให้ยูกินะได้ตามเธอทัน หลังจากนั้นก็เริ่มพูดต่อว่า " ข้าคงไม่ได้มีอะไรดีเป็นพิเศษ ก็เป็นแค่นักเล่นธาตุและหญิงสาวธรรมดาทั่วๆไปเหมือนกับคนอื่นนั่นแหละ จะสนใจหรือไม่ มันก็คงจะแล้วแต่คนว่าจะมองเรายังไงมากกว่า หรือไม่ บางทีข้าอาจยังสังเกตุตัวเองไม่ดีพอก็เป็นได้ " เฮอร์ยิ้มให้กับยูกินะ คำถามนี้เป็นคำถามที่ยากที่สุดสำหรับเธอ บางทีเธออาจจะยังไม่รู้จักตัวเองดีเหมือนที่พูดไปเมื่อกี้ก็ได้...

เจ้าจะยอม...ฝืน"พันธสัญญาแห่งฟอนเทย์" เพื่อเขาคนนั้นรึไม่? : เด็กสาวเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจกับคำถามเมื่อครู่ ฝืนก็เท่ากับแหกกฏล่ะสิ " ถ้าข้าฝืนมัน แล้วข้าจะได้อะไรล่ะ " เฮอร์เอียงคอถามยูกินะ แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายแค่ยิ้มให้ จึงกลับมาตอบต่อว่า " ตั้งแต่เกิดมา ข้ายังไม่เคยแหกกฏสักครั้งเลย จะเคยก็แค่คิดนั่นแหละไม่เคยจะลงมือทำจริงๆสำกครั้ง แต่เรื่องให่โตแบบนี้ ข้าก็ไม่อาจฝืน เขาคนนั้น ที่ท่านหมายถึงข้ายังไม่รู้จักเขาดีพอ แต่เมื่อมันคือความรัก...ตอนนี้ข้ายังไม่สามารถให้คำตอบท่านได้อย่างชัดเจน ถึงตอนนั้น ข้าค่อยคิดจะดีกว่า มัวแต่คิดเรื่องพวกนี้มันเสียเวลาและยังทำให้รู้สึกปวดหัวไม่น้อย " เด็กสาวพูดขึ้นอย่างมั่นใจกับคำตอบของตัวเองมาก เพราะเธอคิดว่า เพียงแค่คนคนเดียว ถึงกับยอมฝืนพันธสัญญาแห่งฟอนเทย์เลยหรือ?? แต่ก็ไม่แน่ เพราะคำตอบของคนเรา มันสามารถเปลี่ยนได้ทุกเมื่อ

...ถ้านั่นคือคำตอบของเจ้า งั้นข้าก็หมดข้อสงสัยแล้วล่ะ เอาล่ะ...ขอให้พระเจ้าคุ้มครองและเป็นพลังให้แก่เจ้านะ...คุณหนู...เชิญออกไปได้แล้ว... : เด็กสาวยิ้มให้คนตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยว่า " ขอบคุณนะที่เชิญข้ามาตอบคำถามในวันนี้ มันทำให้ข้าคิดอะได้อีกหลายอย่างเลยทีเดียว " เธอมองหน้ายูกินะโดยมีแววตาปนขำเลกน้อย เธอค่อยๆลุกออกจากเก้าไม้โย้กเย้กที่นั่งสบายตัวหนึ่งไป " ขอให้ข้าได้เจอกับท่านอีกนะ ยูกินะ " เด็กสาวค่อยๆเดินออกจากห้องไปพร้อมกับรอยยิ้ม

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PART III : Question to you...my dear applicant

สวัสดีค่ะ! คุณคือใครเหรอคะ? บอกชื่อหน่อยจะได้มั้ยคะ? : สวัสดีค่ะ!! ชื่อเมค่า :D

เหนื่อยหน่อยนะคะที่ต้องมาเขียนอะไรยาวๆ แหะๆ =w=a : ไม่เลยนะคะ แต่ติดอยู่ที่ว่าเมปั่นออริไม่เก่ง ;w; 

ไรท์ทำอะไรให้ยุ่งยากหรือเปล่าคะ? แล้วก็ขอโทษนะที่เรื่องมาก : ไม่ค่า ไรท์ไม่เรื่องมากหรอก

พล็อตเป็นยังไงบ้างคะ? : น่าสนใจเวอร์เลยค่ะ *^*  อ่านแล้วน่าติดตามมากๆๆๆ ><

คิดว่าบทที่สมัครไปจะได้คู่กับใครเหรอคะ? : เอ่อ ถ้าจะดีอยากได้ฮิบิคุง กับปู่เลาค่ะ =w=b แต่เรื่องนี้มันก็ต้องแล้วแต่ไรท์ละเนอะ ฮ่ะๆๆ

มีอะไรอยากจะบอก(หรือบ่น)ไรท์มั้ย? : ฝากลูกสาวคนนี้ด้วยเถอะค่ะ T^T

ถ้าติดขอเปลี่ยนอะไรนิดๆหน่อยๆจะได้ไหม? : ได้ลยค่ะ :)

ถ้าติดต้องเม้นท์และติดตามนะ ไม่งั้นไม่อัพจริงๆด้วย : แน่นอนค่ะ 55555 มาเม้นตลอด ถ้าติดนะ =..=

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ขอให้โชคดี... : สาธุ -^-

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PART IV : About the result

ท่านต้องการให้วิจารณ์ออริหรือไม่? อย่างไร? และถ้าต้องการจะให้วิจารณ์แค่ตัวที่ผ่านเท่านั้น หรือทั้งหมด??? : เมอยากให้วิจารณ์ให้หมดเลยค่ะ ><  ถึงจะติดหรือไม่ติดก็อยากจะให้ไรท์วิจารณ์ออริว่าเป็นยังไงบ้าง

***คำเตือน ไรท์เขียนอะไรอ้อมค้อมไม่ค่อยเป็น เพราะงั้นถ้าให้วิจารณ์คนไม่ผ่านด้วย...อาจจะแรงไปบ้างนะ***

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------