คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : change to be a vampire
"อีก1ชม.ก็จะถึงที่ไทยแล้ว "เพชรหรือชั้นนั่นเองที่คิดในใจ ชั้นเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ไทย-อเมริกา (อเมริกาเชียวนะ*-*) ชั้นได้เข้าเรียนที่เมืองเล็กๆแห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์เก่าแก่มากมาย ที่ซึ่งเปลี่ยนชีวิตชั้นไปตลอดกาล
ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว ชั้นอยู่ที่อเมริกาได้ประมาณ3-4เดือนแล้ว ช่วงนั้นมีงานปาร์ตี้จัดที่บ้านเพื่อนคนนึง
"อีกแก้วน่า..คราวนี้สุดท้ายล่ะ"ชั้นพูด ซึ่งในตอนนั้นชั้นเริ่มเมานิดหน่อย
"พอได้แล้วน่า กลับเหอะ" อดัม ลูกของโฮสที่อยู่บ้านเดียวกันกับชั้นพูดขึ้น พร้อมกับชุดลากกระชากชั้น
"โอเคๆๆ นายก็ไปเอารถมารับชั้นสิ"ชั้นพูดด้วยความรำคาญและความมึนเมา-*-
"รอนี่นะ" อดัมพูดแล้วก็เดินออกไป แล้วในตอนนั้นเองที่ลูซิเฟอร์เดินเข้าามาหาชั้นแล้วพูดว่า
"กลับเร็วจังนะ พึ่งมาได้ไม่นานเลยนี่" แล้วก็ส่่งสายตาที่แบบว่าดวงตาสีฟ้าน้ำเงินเข้ม ใบหน้าที่ดูเจ้าเล่ห์แต่ก็แบบหล่อดูดีนะ แต่มันไม่ใช่สไตล์ของชั้นเท่าไหร่
"ก็อยากอยู่ต่อนะ..."ชั้นพูดขึ้น ลูซิเฟอร์ไม่ได้ตอบอะไรก็แค่มองหน้าชั้น แล้วก็ไม่รู้ทำไมชั้นถึงไปพูดกับเขาแบบนั้น
"นายเป็นแวมไพร์จริงหรอ ชั้นไม่อยากจะเชื่อนายเลย"
"เธอก็เห็นแล้วนิ ว่าชั้นทำอะไรได้บ้าง ..แล้วกพูดเบาๆหน่อยเดี๋ยวก็มีคนเอาลิ่มมาตอกหัวใจชั้นพอดี"ลูซิเฟอร์พูดแบบไม่พอใจและทำท่าจะกัดคอชั้นแต่ชั้นก็ยังไม่วายไปกวนประสาทเขาต่ออีก
"ชั้นไม่เชื่อหรอกฮ่าๆๆ"
"พิสูจน์มั้ยล่ะ"
"ถ้านายแน่" ชั้นพูดแล้วเอื้อมไปกระซิบข้างหูเขา "ทำให้ชั้นกลายเป็นแวมไพร์สิ"
"เธอต้องการอย่างนั้นหรอ" ลูซิเฟอร์ทำท่าเหมือนจะขู่แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ชั้นรู้สึกกลัวหรือสะทกสะท้านอะไรเลย
"นายไม่กล้าพอหรอก" ชั้นพูดแค่นั้นจากนั้นก็
"ตามชั้นมา..." เขาพูดแล้วลากชั้นไปที่ไหนสักแห่ง
...........................................................................................................................................................................................................
"ที่นี่ที่ไหนเนี่ย"ชั้นถามเขาเพราะตอนนี้ชั้นรู้สึกเมามาก
"บ้านของคนๆนึงที่สามารถช่วยเธออได้"
"พร้อมรึยังล่ะ"
"อือ"ชั้นตอบไปตอนนั้นแต่ชั้นก้อยังงงอยู่ และนั่นคือเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ที่ชั้นทำแบบนั้นก็เป็นเพราะความเมาบางทีอาจจะไม่ได้เมานิดหน่อยแตาชั้นคงเมามาก และหลังจากนั้น
เช้าวันต่อมา
"ตื่นได้แล้ว สายโด่งแล้ว"
"ที่นี่ที่ไหนเนี่ย"ชั้นถามแต่ก็ยังงงๆอยู่คิดว่าอดัมพากลับมาที่บ้านแล้วแต่ไม่ใช่
"เธอจำอะไรไม่ได้เลยหรอ"ลูซิเฟอร์ถาม
"เกิดอะไรขึ้น"
"ตอนนี้เธออยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลง ชั้นจะให้เธอเลือกอีกครั้ง ถ้าเธอดื่มเลือดมนุษย์เธอจะกลายเป็นแวมไพร์โดยสมบูรณ์แต่ถ้าเธอไม่ดื่มเธอก็...ตาย" ลูซิเฟอร์พูดเหมือนไม่รู้สึกอะไรสักนิด
"ถ้างั้นมันก็ไม่มีทางเลือกเลยน่ะสิ"
"ก็เธอให้ชั้นพิสูจน์ อีกอย่างเธอก็อยากเป็นอยู่แล้วนี่ ชั้นเลยเลือกที่จะเสนอแนวทางให้"
"แล้ว..ชั้นโดนแดดได้มั้ย"
"ได้สิเธออยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลง ยังพอมีเวลา แค่ภายใน24ชม.เท่านั้นนะ ไม่ดื่มเลือดก็ตาย"
"เดี๋ยว...."ชั้นเรียกลซิเฟอร์เอาไว้ก่อนที่เขาจะออกไปแล้วทิ้งชั้นไว้ในห้องนี้คนเดียว
"ชั้นตัดสินใจล่ะ" ชั้นพูดแล้วลูซิเฟอร์หันมาเหมือนพร้อมจะฟังสิ่งที่ชั้นจะพูดต่อไปนี้ซึ่งชั้นก็ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดแบบนี้
"ชั้นจะเป็นแวมไพร์"
หลังจากนั้นชั้นก็ไปดื่มเลือดมนุษย์..แค่อึกเดียวนั่นแหละ และตอนนี้ชั้นก็กลายเป็นแวมไพร์โดยสมบูรณ์
"ชั้นต้องกลับบ้านแล้ว"ชั้นพูดพลางเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก
"ไม่กลัวแดดแล้วหรอ"ลูซิเฟอร์พูดแค่นั้นเหมือนทำให้ชั้นชะงัก แวมไพร์โดนแสงแดดไม่ได้
"แล้วนายเดินกลางแดดได้ยังไง"ชั้นถามลูซิเฟอร์ เพราะเขาก็เป็นแวมไพร์แต่ทำไมเขาถึงเดินกลางแดดได้ ว่าแล้วเขาก็โชว์แหวนที่นิ้วของเขา แหวนนั่นมีเวทมนต์วิเศษทำให้แวมไพร์สามารถเดินกลางแดดได้
"ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวชั้นจะไปหาคนมาช่วยให้เธอเอง แค่รอที่ีนี่ไปก่อน"
"งั้น..นายช่วยจัดการธุระที่บ้านโฮสของชั้นหน่อยได้มั้ยแบบ...เอ่อแบบนั้นน่ะ"ชั้นบอกลูซิเฟอร์ซึ่งดูเหมือนเขาจะเข้าใจนั่นก็คือการสะกดจิต ลบความจำว่าเมื่อคืนชั้นไม่ได้กลับบ้าน
"อืมได้สิ"
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับผู้หญิงสองคน คนนึงเป็นแวมไพร์เป็นเพื่อนของลูซิเฟอร์และเพื่อนที่สนิทที่สุดของชั้น ชื่อลูซี่และผู้หญิงอีกคนชื่อมอร์แกน ซึ่งลูซิเฟอร์บอกว่าเธอเป็นแม่มด แล้วจะช่วยให้ชั้นเดินกลางแดดได้
"งั้น..เธอคงกลายเป็นแวมไพร์ไปแล้วสินะ"ลูซี่พูดขึ้นพร้อมกับสำรวจดูรอบๆตัวชั้น
"ลูซี่..ชั้นไม่รู้จำทำยังไงดี"
"ใจเย็น!โอเค้! สิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้ก็คือ เธอมีของติดตัวแบบว่าสร้อยข้อมือ แหวน หรือ สร้อยบ้างมั้ย"ลูซี่ถาม
"ก็มีนะ เป็นสร้อยคอน่ะ"
"ลงมือเลย!" มอร์แกนพูดพร้อมกับคว้าสร้อยออกไปจากมือชั้น
"จะทำอะไรน่ะ!"
"ชั้นจะร่ายเวทมนต์เพื่อช่วยให้เธอเดินกลางแดดได้หรือว่าเธอจะไม่เอา!"
"เอาสิๆๆ"ชั้นรีบพยักหน้าแบบรัวๆ
ในช่วงเวลานั้นทุกอย่างดูลงตัวและมีความสุช ลูซิเฟอร์ ลูซี่และเพื่อนของเขาสอนชั้นถึงวิธีการใช้ชีวิตอย่างแวมไพร์ความไว ความกระหาย การควบคุมความกระหาย ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขจริงๆ แต่ยั้นก็ทำให้เรื่องร้ายๆเกิดขึ้นเหมือนกัน
"นายหมายความว่าไง"ชั้นตะโกนถามลูซิเฟอร์
"ตามนั้นแหละ...เธอกลับที่ไทยไม่ได้อีกแล้วตอนนี้เธอกลายเป็นแวมไพร์แล้ว" เขาพูดแบบที่ไม่แยแสกับอะไรทั้งนั้น(นายยังมีความเป็นคนอยู่มั้ย)
"ไม่เห็นเกี่ยว"
"และที่สำคัญมีใครบางคนต้องการตัวเธอด้วยหล่ะ"
"ชั้นไม่สนหรอกชั้นจะกลับนายหยุดชั้นไม่ได้" ชั้นพูดกำลังเดินออกประตูแต่ลูซิเฟอร์เร็วกว่า
"ชั้นทำให้เธอกลายเป็นแวมไพร์ได้..ชั้นก็ฆ่าเธอได้เช่นกัน ฟังนะเธอต้องทำให้เหมือนเกิดอุบัติเหตุว่าเธอตายแล้ว นั่นจะทำให้เธอไม่ต้องกลับไปที่นั่นอีก หลังจากนั้นเราจะออกจากเมืองนี้ไป แล้วเริ่มชีวิตใหม่แบบแวมไพร์ เข้าใจมั้ยยย" ลูซิเฟอร์์พูดและครั้งนี้เขาพูดแบบเหมือนเป็นความตั้งใจของเขาจริงๆไม่ได้แสดงท่าทีเพิกเฉยอีกต่อไป
"เข้าใจ"ชั้นตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก
วินาทีที่ชั้นตอบตกลงไปนั้น ชั้นรู็ว่าชั้นเลี่ยงไม่ได้ ชั้นยังต้องกลับไป ไปหาครอบครัว ไปหาเพื่อน แต่....ชั้นจะกลับยังไงล่ะ
......................................................................................................................................................................
ฝากติดตามด้วยนะ มาดูกันดีกว่าว่าเพชรจะเอาตัวรอดจากเหตุการณืแบบนี้ได้อย่างไร ///ไปหาครอบครัวและก็เพื่อนแค่นั้นหรอ ไม่ได้ไปหาใครคนอื่นหรอ///
ความคิดเห็น