ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My dear vampire พลิกล็อคหัวใจยัยแวมไพร์ตัวร้าย

    ลำดับตอนที่ #2 : turn the tide

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 58


    คืนสุดท้ายที่อเมริกา มีงานเลี้ยงจัดเพื่อเป็นการอำลาให้กับพวกเรานักเรียนแลกเปลี่ยน จัดที่ร้านอาหารร้านนึง

    “ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว....เหลือก็แค่ทำตามแผน” ลูซิเฟอร์พูดพร้อมกับมองมาที่ชั้น

    “เธอพร้อมนะ”

    “อือ” ชั้นตอบสั้นๆ ชั้นเลี่ยงได้ที่ไหนล่ะ หมอนี่เผด็จการณ์จะตาย

    “เจอกันที่งาน..และ..” ลูซิเฟอร์หันมาและจ้องหน้าชั้น เหมือนพยายามจะสะกดจิตชั้นอย่างนั้นแหละ “อย่าคิดหนี!” และนั่นคือประโยคสุดท้ายที่เขาพูดกับชั้นจากนั้นก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับบรรดาลูกสมุนลูกน้องทั้งหลายของเขา นี่นายไม่ไว้ใจชั้นขนาดนั้นเลยหรอ ลูซิเฟอร์ แต่ก็ทำถูกแล้วล่ะ หลังจากที่เขาไปชั้นจึงรีบแพ็กของใส่กระเป๋าเตรียมขึ้นเครื่องบินกลับไทย คนที่ชั้นจะสลับตัวด้วยก็พร้อมแล้วตอนนี้คงจะอยู่ที่งาน เหลือแค่โฮสที่บ้านชั้นสะกดจิตโฮสประมาณว่า มีเหตุด่วนทำให้ชั้นต้องกลับไปที่ไทยโดยเร็วที่สุด ที่เหลือก็แค่สลับตัวกับตัวปลอม  ลูซิเฟอร์ก็จะไม่รู้ว่าชั้นหายไปไหน (ลืมเล่า แผนของชั้นก็ประมาณว่า ชั้นจะไปสลับตัวกับคนๆนึงที่ชั้นเตรียมไว้ สะกดจิตนั่นแหละ จากนั่นช่วงที่ทุกคนวุ่นๆ ชั้นก็จะรีบขึ้นเครื่องกลับไทย โชคดีที่ชั้นสามารถเลื่อนไฟท์ให้มันเร็วขึ้นได้)

    ณ งานเลี้ยง

    ชั้นกำลังเดินเข้าไปในร้านอาหาร ..งานเลี้ยงนั่นแหละ ชั้นกำลังมองหาคนที่ชั้นจะเปลี่ยนตัวด้วย

    “อ้ะ” อยู่ๆก็มีคนโผล่มาอยู่ข้างหลังชั้น ลูซิเฟอร์!! เขามายืนอยู่ข้างหลังชั้น ตั้งแต่เมื่อไหร่??!!!

    “อย่า..ทำผิดแผนล่ะ” เขาพูดส่วนชั้นก็ทำได้แค่พยักหน้าเออ ออตามเขาไป จากนั้นเขาก็หายเข้าไปในงานคงจะไปจีบใครละมั้ง   ส่วนชั้นก็พยายามมองหาตัวปลอม

    และในที่สุดชั้นก็เจอตัวปลอมหรือคนที่ชั้นจะเปลี่ยนตัวด้วยนั่นแหละ ซึ่งแน่นอนชั้นสะกดจิตเขา....ก็มันจำเป็นนี่!! จากนั้นชั้นก็จัดการเปลี่ยนชุดเอาชุดของชั้นให้ยัยนั่นใส่และชั้นก็ใส่ชุดธรรมดาปกติและใส่วิกด้วยเพื่อมีคนจำชั้นได้ จากนั้นชั้นก็ออกไปทางหลังร้าน ไม่มีใครสงสัยชั้นนเลย แผนเกือบสำเร็จแล้ว แต่ชั้นได้ยินอะไรบางอย่าง

    “เตรียมลงมือเลยเกือบได้เวลาแล้ว” ลูซิเฟอร์เป็นคนพูดประโยคนี้ชั้นจำเสียงเชาได้ แปลว่าเขายังไม่รู้ว่าชั้รหายตัวไปเขายังอยู่ข้างใน ชั้นควรรีบใช้จังหวะนี้หนีไปสะ ให้เร็วที่สุด 

    ชั้นกลับไปเอากระเป๋าที่บ้านโดยไม่มีใครจับได้แต่แล้ว

    พลั่กกกกกกกก

    “ชั้นว่าลูซิเฟอร์พูดชัดพอนะ” ผู้หญิงคนนึงกำลังบีบคอชั้นแถมกดชั้นลงกับพื้นอีก แรงเยอะชะมัด

    “ลู...ซี่..ขอร้องล่ะ” ชั้นขอร้องลูซี่ ซึ่งเธอเป็นคนใจอ่อน จิตใจดี เธอน่าจะสงสารชั้นบ้างนะ “ชั้นจำเป็นต้องกลับไป....ขอ..ร้อง..ล่ะ”

    “นะ..ลูซี่..ชั้นอยากจะเห็นหน้าครอบครัวของชั้นอีกสักครั้งงง” ชั้นพูดพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มเอ่อล้นอยู่ที่ดวงตา

    “เห้ออ1!!” ลูซี่คลายมือออก ให้ชั้นพ้นจากการพันธนาการของเธอ

    “ชั้นเกลียดตัวเองที่ใจอ่อน รีบไปเลยเพชรก่อนที่ชั้นจะเปลี่ยนใจอีกรอบแล้วส่งเธอให้กับลูซิเฟอร์” ลูซี่ตัดสินใจปล่อยชั้นไป จริงๆ  แต่ชั้นจะมามัวแต่ดีใจไม่ได้ ชั้นจึงรีบไปเอากระเป๋าจากนั้นก็ขึ้นรถไปสนามบิน โดยที่ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นที่งานเลี้ยงอำลานั่นบ้าง ไม่รู้ว่าลูซิเฟอร์จะเป็นยังไง เขาจะโมโหชั้นแค่ไหน สิ่งเดียวที่ชั้นสนใจตอนนี้คือ การกลับบ้าน ชั้นจะได้กลับไปที่สักที

    และนั่นคือเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น และถ้าลูซิเฟอร์จะตามมาหาชั้นถึงที่ไทยเขาคงทำไม่ได้ เพราะเค้าไม่รู้แน่ว่าชั้นอยู่ตรงไหน ชั้นกำลังได้กลับบ้าน

    สนามบิน

    “เห้!!!!!! เป็นไงบ้าง หื้มมม ผ่านไปแค่ปีเดียวสวยขึ้นนะเนี่ย” แพม หนึ่งในเพื่อนสนิทของชั้นพูดและก็คิมและเพื่อนๆในแก๊งอีก5-6คน ต่างมารอรับชั้นที่สนามบิน และก็ครอบครัวของชั้น ช่วงเวลานี้เป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด ชั้นรอดพ้นจากเรื่องบ้าๆนั่น ชั้นทำได้ แต่ติดอยู่อีกอย่างก็คือ  ชั้นยังคงเป็นแวมไพร์อยู่...................
    **********************************************************************************************************************************************

     

     ตอนนี้อาจจะสั้นหน่อยนะ 5555 ติดตามด้วยนะค้า ขอบคุณล่วงหน้า
     

    ****ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วย season of love (jack frost x elsa)****

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×