School On The Go - นิยาย School On The Go : Dek-D.com - Writer
×

    School On The Go

    นิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับโลกที่ใช้พลังเกือบทุกรูปแบบ

    ผู้เข้าชมรวม

    88

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    88

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 ม.ค. 56 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    School On The Go
    ตอนที่ 1 การเริ่มต้น
    ณ มหาสมุทรแห่ง1ได้มีเรือรบของทหารขนาดใหม่ติดพายุอยู่
    ลูกเรือ:กัปตันค่ะตอนนี้คลื่นสูงมากเลยค่ะ
    กัปตัน:พยายามเข้าไม่ว่ายังไงก็ตอนผ่านมันไปให้ได้ครับ
    ลูกเรืออีกคน:กัปตันครับพบสิ่งผิดปกติทาง12นาฬิกาครับ
    กัปตัน: //ใช้กล้องส่องพร้อมกับเหงื่อตก//นะ...นั่นมัน
    (ลูกเรือที่อยู่บนด่านฟ้าเรือติดต่อเข้ามาในห้องควบคุมเรือ)
    ลูกเรือที่อยู่บนด้านฟ้า:กัปตันคร้าบ...มะ...มีชายคน1ยืน
    อยู่บนด่านฟ้าเรือครับ
    กัปตัน:บอกให้ทุกคนไปบนด่านฟ้าเร็วเข้า
    (เล่าทหารขึ้นไปบนด่านฟ้าตั้งแถวพร้อมรบ)
    กัปตัน:เล็ง!
    (ทหารทุกคนเล็งปืนไปที่ริว)
    กัปตัน:ยิง!
    (ทหารทุกคนยิงปืนออกไป แต่กระสุนก็เข้าไม่ถึงตัวของริวกระสุนห่างจากริว10ซ.ม)
    พวกลูกเรือ:อะ...อะไรกันน่ะกระสุนเข้าไม่ถึงตัวเป็นผู้ใช้พลังงั้นหรอ
    จ่า(เป็นคนที่สูงตัวใหญ่กล้ามใหญ่หัวล้าน):ใช่แล้ว...เจ้านั่นใช้พลังจิตในเคลื่อนย้ายสิ่งของได้หรือจะทำร้ายก็ได้
    ลูกเรือ:ทำไมจ่าถึงรู้ได้ล่ะ
    จ่า:เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้เจ้านั่นคือเทพแห่งการทำร้ายจิตยังไงล่ะ
    ลูกเรืออีกคน:แย่แล้วครับสื่อสารกับกองทัพไม่ได้เลยครับ
    ริว:ชั้นทำการตัดการสื่อสารของพวกนายทุกชนิดเพื่อไปให้บอกคนอื่นในสิ่งที่พวกนายเห็นในวันนี้เพราะฉะนั้นพวกนายก็ต้องตาย//ริวพูดออกไปพร้อมสายตาที่น่ากลัวนั่น
    จ่า:ตายงั้นหรอ...ใครจะยอมง่ายๆมิทราบชั้น...ยังไม่ได้แต่งงานเลยใครจะยอมให้แกฆ่า...กลับไปเมื่อไหร่จะหาสาวๆเอ๊าะๆแต่งงานด้วยให้ได้//ใส่ถุงมือเหล็ก//ริวเอ๋ยชั้นเองก็รู้สึกดีใจที่ได้เจอนายที่นี่แต่ว่า...//วิ่งเข้าไปหาริว//หัดเลือกเวลาบ้างสิ แก~~~//ต่อย
    ริว: //ใช้แค่มือขวารับหมัดแล้วยืนนิ่ง

    ลูกเรือ:ห๊ะ!ไม่จริงใช่ไหมรับหมัดเหล็กของจ่าได้ด้วยมือเดียว
    จ่า:อะ...อะไรกัน
    ริว: หมัดหนักดีแต่ยังไม่พอ//แตะที่ท้องของจ่า
    จ่า:หนอยแก!เอื้อ...//สำลักเลือดแล้วล้มลงไป
    ลูกเรือ:จ่าครับ!แกทำอะไรน่ะ
    ริว:ชั้นทำร้ายเครื่องในของเค้า//พูดแล้วลอยขึ้นไปบนฟ้า
    ลูกเรือ:มันบินได้ด้วย
    ริว: โลกนี้มันไม่มีความบังเอิญเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้พวก
    นายได้มาสิ่งนี้แล้วตายเพราะเห็นสิ่งที่ไม่ควรได้เห็น//ใช้พลังจิตยกเรือขึ้นมาเหนือน้ำ
    ลูกเรือ:อะ...อะไรกันเนี่ยมันสามารถยกเรือที่หนักขนาดนี้ได้
    ริว: //ยกเรือขึ้นมาเหนือน้ำ10เมตร
    กัปตัน: //หยิบรูปครอบครัวของตัวเองขึ้นมาดู//ขอโทษทีนะชั้นคงไม่ได้กลับไปพบพวกเธอแล้ว
    ลาก่อน//ยิ้ม
    ริว: //ใช้พลังจิตบีบเรือจนพัง
    เช้าวันต่อมา
    ย๊าก...ตุบ...เอื้อ...อ่า...โอ๊
    เคนจิ:หนอยแน่แก...ที่อื่นมีทำไมไม่ต่อย ต่อยหน้าหล่อๆของชั้นแกไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่ไหม
    แนะนำตัว 
    คิสึกาสะ เคนจิ สูง169 น้ำหนัก55 อายุ17
    ตัวประกอบ:เฮ้ยๆนี่เรากำลังต่อยกันอยู่นะเฟ้ย...แกคิดว่าเล่นปาหี่กันอยู่รึไงฟ่ะ

    เคนจิ:แหม...ก็วันนี้เปิดเทอมใหม่นี่หว่าไปวันแรกก็ต้องหล่อๆหน่อยเซ่...แต่พวกแกดันหาเรื่องชั้นเอาของสำคัญของชั้นไป...ชั้นก็เลยต้องมาเอาคืนนะเซ่
    ตัวประกอบ:ของแค่นี้แบ่งๆกันดูเซ่
    เคนจิ:เฮ้ยๆไม่ตลกเลยนะชั้นเพิ่งจะซื้อมายังไม่ได้อ่านเลยนะเฟ้
    ตัวประกอบ:ถ้าอยากได้กลับขนาดนั้นก็มาแย่งไปสิ
    เคนจิ:ได้ถ้าอ้วนดำขอมาหล่อก็จัดให้แกเจ้าอ้วนชั้นจะทำให้แกกรี๊ดเหมือนกับผู้หญิงที่เห็นผู้ชายแก้ผ้าเลยค่อยดู(เคนจิบอกว่าดำอ้วนที่จริงแล้วอ้วนขาว)
    ตัวประกอบ:ใครจะกรี๊ดกันฟร่ะแล้วชั้นไม่ได้อ้วนนะสมบูรณ์ต่างหากสมบูรณ์แล้วใครดำกันฟร้า...
    เคนจิ:ดำสิ...ใจแกไงคนที่เอาของคนอื่นไปน่ะดำทั้งนั้นล่ะ
    ตัวประกอบ:หนอยแก...ปากดีนักนะ ย๊ากกกกกกกกกกกกก//วิ่งเข้าหาเคนจิ
    เคนจิ: //ต่อยหน้าตัวประกอบ//แกน่ะ...ชั้นจะต้องกรี๊ด
    ตัวประกอบ:กรี๊ด...อย่าทำเค้านะตัวเอง...ว้ายยยยยยยยยย
    จบการต่อสู้

    เคนจิ:เฮ้อ...กระจอกชะมัด
    ตัวกอบ:นะ...นี่แกแค่หนังสือโป๊เล่มเดียวทำไมต้อง...
    เคนจิ: //เตะกลางเป้า
    ตัวกอบ:อร๊ากกกกกกกกก//ทำไมต้องเตะตรงนั้นด้วย
    เคนจิ:นี่แกอย่าดูถูกหนังสือโป๊สิชั้นเชื่อว่าผู้ชายถ้าไม่มีหนังสือโป๊ก็ไม่ได้เรื่องหรอกนะเพราะซะงั้นหนังสือโป๊คือพระเจ้าไปล่ะ//เดินไปโรงเรียน
    ณ โรงเรียนไอซาว่าโรงเรียนที่สอนการใช้พลัง
    เคนจิ:คุณหนูเนี่ยดูกี่ทีกี่ทีก็ใหญ่แหะ

    นักเรียนที่อยู่ปี3โรงเรียนไอซาว่า:เฮ้ยๆ...นี่ลุงไม่เห็นหรอว่ามันน้ำจากไม้ถูพื้นมันโดนรองเท้าชั้นน่ะ...รองเท้าคู่นี้มีค่ากว่าชีวิตของแกอีกรู้มั้ย//เหยียบตัวลุง
    ลุง:ชั้น...ต้องขอโทษจริงๆชั้นไม่ได้ตั้งใจ
    นักเรียนบ้าง:หนอย...เจ้านั่นทำได้แม้กระทั่งคนแก...หนอยแต่เจ้านั่นมันก็ลูกคนใหญ่คนโตซะด้วยถ้าไปยุ่งต้องเดือดร้อนแน่ๆห๊ะ...
    ริวซากิ: //เดินเข้าไปหาเด็กปี3นั่น
    เด็กปี3:อะไรของแกน่ะ...//มองแบบกวนๆ
    ริวซากิ:คนที่เอารองเท้าไปเทียบกับชีวิตมนุษย์น่ะคนที่พูดแบบนั้นได้มันสวะชัดๆ//รับหน้าเด็กปี3ทิ่มลงพื้นอย่างแร
    เคนจิ:โอ้แม่เจ้าเหมือนปีที่แล้วเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

    จบตอนที่1

    ช่วงแถม
    เคนจิ:เอ่อ...ชั้นสุดหล่อเองนะช่วงนี้เป็นช่วงตอบคำเกี่ยวกับนิยายเรื่องหากพวกพี่สาวสวยๆหรือว่าไอ้พวกตัวผู้มีอะไรจะถามก็ถามมาแล้วชั้นจะมาตอบในตอนหน้า แค่นี้ล่ะ
    http://my.dek-d.com/maxmax12/

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น