บันทึกลับฉบับเดซี่

ลำดับตอนที่ #1 : บันทึกลับฉบับเดซี่ - 1

บันทึกหน้าที่ 1

ตืดด .... ตืดดดดด .....

" ฮัลโหล~ ว่าไงคะคุณน้องเดซี่ "

เสียงสวยเอ่ยขึ้นหลังกดรับโทรศัพท์ จากน้องชายที่โทรมาจากอีกประเทศหนึ่ง

" นี่ฉันจะต้องอยู่ที่นี่คนเดียวจริงๆหรอ เจ๊ "  

เด็กหนุ่มเอ่ยถามผู้เป็นพี่ที่อยู่ปลายสายด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

" ใช่ค่ะ อิเดซี่  มึงเข้าใจถูกแล้ว  หวังว่ามึงคงจะไม่มีปัญหานะ สำหรับการใช้ชีวิตคนเดียวที่เมืองไทย "

หญิงสาว ตอบน้องชายที่รักเพียงคนเดียวของเธอแบบเยาะเย้ยนิดๆ


 แต่ว่าฉันต้องอยู่คน .... " อินี่ อย่าสะดิ้งได้ป๊ะ " ....เดียวนะ !!

เดซี่ยังพูดไม่ทันจบ แต่พี่สาวขี้วีนของเขาก็ พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน (จริงๆควรจะเรียกว่าด่ามากกว่าพูดนะ)

" แล้ว น้องโน๊ต สุดหล่อนั่นไม่ใช่เพื่อนมึงหรือไง มึงก็อยู่กับมันไปสิ อินี่ทำมาสะดีดสะดิ้งจะเป็นจะตาย "

หญิงสาวจอมวีนยังคงด่าน้องชายไม่หยุด เดซี่เองก็ทำได้เพียงอย่างเดียวคือฟัง ฟัง ฟัง แล้วก็ฟัง  
เพราะเขาเองก็กำลังงงงวยกับชีวิตของในอนาคตที่จะถึง ที่เขาจะต้องอยู่ที่ประเทศไทยเพียงคนโดยไร้พี่สาว
จึงไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของเขาเลย 


" ......... " เฮยมีเงียบไปสักครู่ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้น 

" เดซี่ ที่ฉันมาเกาหลีน่ะ ชั้นไม่ได้มาเที่ยวเล่นนะ   ฉันมาจัดการธุระของพ่อแม่ และทำงาน ฉันไม่ได้ทิ้งแกนะ แกเข้าใจหรือป่าว "

........ " อื้มม ... เข้าใจแล้ว "

เดซี่ตอบพี่สาวแบบเอื่อยเฉื่อย เขาเข้าใจดีว่า ถึงแม้ เฮยมี พี่สาวของเขาจะเป็นผู้หญิงที่มีปากสุดแสนมหัศจรรย์ 
ที่คอยเอาแต่ว่าและจิกกัดเขาเสมอ แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็เป็นคนเดียวที่ห่วงและรักเขาอย่างสุดหัวใจเช่นเดียวกัน

" อินี่ ถ้ากำลังซึ้งอยู่ละก็ รบกวนหยุดฝันหวานได้แล้วนะคะ เพราะตอนนี้กูไม่ว่าง ไม่ว่างมากๆเลยด้วย แล้วกูต้องวางสายแล้ว บ๊ายบายนะคะน้องรัก "

ตืดดด... ตืดดด ...

เดซี่ยังไม่ทันได้กล่าวคำล่ำลาอะไรเลย สายก็ตัดไปเสียก่อน 

" อิพี่บ้า นึกจะวางก็วาง นี่คงกลัวเราถามถึงแฟนขี้เก็กนั่นล่ะสิ หึหึ "

เดซี่หัวเราะเบาๆในลำคอ ก่อนที่จะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าไป

..........ในขณะเดียวกัน...........

เฮยมีพูดกับคัวเองด้วยสีหน้าเป็นกังวล

" หวังว่าแกจะอยู่คนเดียวได้นะ ....... อีกไม่นานหรอก ฉันจะรีบๆจัดการธุระของพ่อแม่ให้เสร็จ และเมื่อไหร่ที่กิจการของฉันไปได้ดีแล้วละก็
ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อเอาแกมาเป็นทาสรับใช้ฉันให้ได้ หึหึ  เตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะ ฮเยวอนนน  "

หลังจากพูดจบประโยค จากสีหน้าแววตาที่มีแต่ความกังวลก็จางหายไป กลับกลายมาเป็นสีหน้า แววตาที่มีแต่ความชั่วร้าย ของยัยแม่มดที่มีชื่อว่า " เฮยมี "


.......................................