สงครามดำเนินต่อตอนที่ 1 เป็นอย่างไรกันบ้างครับ

เนื้อเรื่อง

เยอรมันผู้มีบทบาทและอำนาจในสงครามโลกครั้งที่ 1

              เยอรมันมีแผนการชิฟเฟ่น ซึ่งจัดเตรียมขึ้นมาในปี ค.ศ.1905 โดยนายพลฟอน ชิฟเฟ่น สาระสำคัญของแผนการรบของนายพลผู้นี้คือ เยอรมันต้องใช้กำลังรบรุนแรงผ่านเข้าไปในประเทศเบลเยี่ยมแล้วผ่านเข้าไปทางแนวป้องกันชายแดนของฝรั่งเศสแล้วโอบรอบเคลื่อนตัวเข้าไปในฝรั่ง-เศสเป็นรูปวงโค้งใหญ่ซึ่งจะโอบกรุงปารีสไว้ เมื่อปราบฝรั่งเศสได้เรียบร้อยแล้วกองทัพเยอรมันก็จะถูกส่งไปยังตะวันออกเพื่อปราบรัสเซียต่อไปอย่างรวดเร็ว โดยเดินทางไปตามเส้นทางรถไฟซึ่งได้จัดสร้างไว้สำหรับแผนการนี้เรียบร้อยแล้ว ถ้าหากอังกฤษเข้าแทรกแซงเยอรมันก็ไม่วิตก เพราะกองทัพทางทะเลของเยอรมันมีประสิทธิภาพมากพอที่จะปราบอังกฤษได้ “การเป็นภาคีระหว่างประเทศ” ระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศสไม่ใช้พันธมิตรทางทหารอย่างแน่ชัด

รัฐมนตรีต่างประเทศของอังกฤษไม่เคยแสดงท่าทีให้เห็นอย่างแน่ชัดว่าอังกฤษจะรบถ้าหากฝรั่งเศสถูกโจมตี และจนกระทั่งถึงวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ.1914 อังกฤษก็ยังแถลงว่า กรณีพิพาทระหว่างออสเตรีย - เซอร์เบียไม่เกี่ยวข้องกับอังกฤษ ในสถานการณ์เช่นนั้นฝรั่งเศสได้แสดงตัวให้เห็นว่าพยายามสงบเสงี่ยมและระมัดระวังตัว เป็นที่แน่นอนว่าฝรั่งเศสกลัวเยอรมัน และช่วยรัสเซียสร้างโรงงานและเส้นทางรถไฟ การเคลื่อนไหวของฝรั่งเศสส่วนใหญ่มุ่งป้องกันตัวเองมากกว่า และฝรั่งเศสยังมีความเชื่อมั่นว่าเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง จะดึงอังกฤษเข้ามาอยู่ข้างฝรั่งเศสหากถูกโจมตี เมื่อรัสเซียระดมพล เยอรมันส่งคำขาดเรียกร้องให้รัสเซียหยุดการกระทำเช่นนั้น รัสเซียรู้ดีว่าหากปฏิบัติตามคำขาดของเยอรมันย่อมทำให้รัสเซียไม่สามารถป้องกันตัวเองได้จึงปฏิเสธ

ในวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ.1914 เยอรมันจึงได้ประกาศสงครามและตามแผนการชิฟเฟ่น เยอรมันจะต้องเอาชนะฝรั่งเศสก่อนเป็นอันดับแรก ดังนั้นในตอนเช้าของวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ.1914 กองทัพของเยอรมันจึงบุกเข้าไปในประเทศเบลเยี่ยม การไม่เคารพความเป็นกลางของประเทศเล็กๆอย่างประเทศเบลเยี่ยม ทำให้ประเทศอังกฤษกระโจนเข้าร่วมในสงครามอีกประเทศหนึ่ง รัฐบาลพรรคลิเบอรัลของอังกฤษขณะนั้น ซึ่งมีผู้นำในสงครามโลกครั้งต่อไปอยู่สองคนคือ เดวิดลอยด์ ยอร์ช และวินสตัน เชอร์ชิลล์ กำลังให้ความสนใจปัญหาของชาวไอริชภายในประเทศมากกว่าที่จะสนใจความขัดแย้งในบริเวณบอลข่าน และไม่สามารถมองหาเหตุผลที่อังกฤษจะเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย อย่างไรก็ดีเมื่อเยอรมันรุกรานเบลเยี่ยมไม่ใช่เรื่องที่ต้องการช่วยฝรั่งเศสหรือต้องการทำลายเยอรมันที่ทำให้อังกฤษต้องจับอาวุธ แต่เป็นเพราะความเห็นใจ “เบลเยี่ยมประเทศเล็กๆที่กล้าหาญ” ซึ่งความเป็นกลางได้รับการคุ้มครองจากสนธิสัญญาแห่งลอนดอน ปี ค.ศ.1839 ตามสนธิสัญญาฉบับนี้ประเทศมหาอำนาจในยุโรปหลายประเทศ รวมทั้งปรัสเซียได้ค้ำประกันความเป็นกลางนิรันดรของประเทศเบลเยี่ยม มีเหตุผลอะไรที่ทำให้มหาอำนาจ 5 ประเทศทำสงครามกันครั้งใหญ่ ซึ่งเป็นการยุติการครองความเป็นใหญ่ทางการเมือง เศรษฐกิจ และทหาร ของยุโรปตะวันตกต่อบริเวณส่วนที่เหลือของโลกเรื่องนี้หาเหตุผลได้ แต่เหตุใดประเทศอื่นๆจึงเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งแรกนี้ด้วย ? เรื่องที่สร้างความแปลกใจให้กับทุกประเทศ โดยเฉพาะเยอรมันก็คือประเทศในจักรวรรดิอังกฤษได้เข้าร่วมกับอังกฤษซึ่งเป็นประเทศที่แสวงหาผลประโยชน์จากประเทศเหล่านั้นเอง เรื่องนี้มีคำอธิบายเพียงอย่างเดียวคือประเทศเหล่านั้นอยู่ข้างอังกฤษ เพราะความจงรักภักดีต่ออังกฤษหรือไม่ก็คำนึงถึงความปลอดภัยของประเทศของตน ถ้าอังกฤษต้องแพ้สงคราม อิตาลีแสดงตัวออกมาให้เห็นแต่ภายนอกว่าเป็นพันธมิตรกับกลุ่มอำนาจกลาง (Central Power) คือประเทศเยอรมันกับออสเตรีย - ฮังการี อยู่ขณะหนึ่ง แต่ไม่นานก็หันไปเข้ากับฝ่ายพันธ-มิตรในปี ค.ศ.1915 เพราะประเทศอิตาลีได้สัญญาว่าจะได้ส่วนแบ่งดินแดนที่จะแย่งมาจากออส - เตรีย ประเทศตุรกีนั้นก่อนสงครามเอาใจเยอรมันอย่างมากเกลียดชังรัสเซียและระแวงสงสัยกับความทะเยอทะยานของอังกฤษและฝรั่งเศสที่เสาะแสวงหาผลประโยชน์ในตะวันออกกลาง ตุรกีจึงเข้าร่วมกับกลุ่มอำนาจกลาง 
เรื่องนี้สงครามดำเนินต่อตอนที่ 1 ยังไม่จบจะมีสงครามดำเนินต่อตอนที่ 2 อีกเพียบครับ