ตอนที่ 1 : บทนำ : เมื่อเวลาผ่านมาบรรจบ
“ พวกเจ้าคงจำได้สินะ คำสาปเมื่อครั้งนั้น ” เสียงชายหนุ่มผู้ทีมีใบหน้าคมเข็มและดุดันพูดขึ้น
ขณะหันมองท้องฟ้ายามราตรี ผ่านทางกระจกใบน้อยของปราสาทแห่งหนึ่ง
“ เพคะ พวกเราจำมันได้ดี ไม่มีวันลืมหรอกเพคะ ” เสียงตอบจากหนึ่งในสองบุคคลที่อยู่ในห้องนั่นด้วยตอบรับขึ้นมา นางสวมชุดคลุมแบบนักเวทสีดำขลิบทอง ลายพยัคฆ์ ใบหน้าที่น่าจะ30ต้นๆกลับดูเจนโลกราวกับได้เห็นโลกนี้มาไม่ต่ำกว่า100ปี ในขณะที่อีกหนึ่งหนุ่มยังคงเงียบไม่มีวี่แววได้ๆตอบกลับมา
“ แล้วเจ้าล่ะ ฟรานเชส จำมันได้ไหม " เจ้าของคำถามยังคงต้องการคำตอบ
" กระหม่อมยังไม่ลืมพะยะค่ะ แม้อยากจะลืมมันแค่ไหน แต่มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ " แล้วความต้องการก็เป็นผลเมื่อหนุ่มน้อยที่ดูอายุน้อยที่สุด อยู่ในชุดเช่นเดียวกลับสตรีอีกคนในห้องแต่ด้วยใบหน้าที่น่าจะเพียงแค่20กว่าเท่านั้น ยอมตอบกลับมา
“ เจ้าอยากจะลืมมันอย่างนั้นหรือ " คำถามที่ถูกถามออกมาแฝงด้วยความสงสัยเมื่อคำตอบก่อนหน้านั้นสร้างความสนใจให้กลับเจ้าของคำถามใหม่นี้ได้อย่างดี
" นั่นสินะ ข้าลืมไป... เพราะซานเวียร์ใช่ไหม เพราะเจ้าเสียนางไปใช่ไหม แล้วทำไมเจ้าถึงไม่แก้แค้นให้นาง " แล้วคำถามก็ยังคงถูกส่งมาต่อเนื่อง
" ก่อนตายกระหม่อมได้คุยกับนางแล้ว และมันทำให้กระหม่อมคิดบางอย่างได้ แต่พระองค์ไม่ต้องกังวลไป คำสาบานของกระหม่อมที่จะภักดีต่อพระองค์ตลอดไปยังคงอยู่ ไม่มีวันที่มันจะแปรเปลี่ยนไป "
คำพูดที่มั่นคงและแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจทำให้ผู้เป็นใหญ่ที่สุดในห้องและสตรีอีกในห้องนั้นถึงกับตกใจแล้วเปลี่ยนเป็นสงบนิ่งได้ในไม่ช้า
" อย่างนั้นหรือ คงอย่างนั่นสินะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าผ่านมา 2000 ปีแล้ว เรื่องนั้นยังคงวนเวียนอยู่ไม่ไปไหนเลย มันยังคงอยู่พร้อมกับความแค้นของข้า และตอนนี้มันถึงเวลาแล้วที่เจ้าผนึกบ้าๆนี่จะถูกปลดออกเสียที " เสียงที่ออกมาตอนแรกนั้นนิ่งแต่แล้วกลับเข้มขึ้นจนน่ากลัว
และแล้วเทียนเพียงเล่มเดียวที่ถูกจุดไว้ในห้องเพื่อให้แสงสว่างก็ดับลงพร้อมกับเสียงหัวเราะสยองขวัญที่ดังก้องไปทั่วทั้งปราสาท
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เพิ่งเข้ามาดู
เดี๋ยวอ่านก่อน
เกิดอะไรขึ้นเมื่อ2พันปีที่แล้วกันนะ....น่าติดตามมากจ้า>_<