คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอน มีตติ้งเพื่อนใหม่
หลังจากที่ซีลกลับมาถึงบ้านแล้ว เขาก็รู้สึกอ่อนเพลียและไร้กำลังที่จะทำอะไรอีกแล้ว ซีลได้ขึ้นไปอาบน้ำและเปลี่ยนชุดเป็นชุดนอน หลังจากนั้นแม่ของซีลได้เรียกซีลไปพูดคุยถึงเรื่องราวในรั้วโรงเรียนแห่งใหม่ที่สุดแสนจะประทับใจ
“ โรงเรียนใหม่เป็นยังไงบ้างจ้ะลูก แล้วมีเพื่อนใหม่บ้างหรือยัง ” คุณแม่ของซีลถามอย่างสนอกสนใจ
“ เอ่อ ก็ดีนะครับ ตอนนี้ซีลมีเพื่อนใหม่แล้วนะค่อนข้างสนิทกันพอสมควรเลยล่ะ” ซีลตอบคุณแม่ของเขา
“ แล้วโรงเรียนใหม่ล่ะเป็นยังไงบ้าง” คุณแม่ยิงคำถามที่ดูเหมือนจะเป็นหมัดเด็ดสำหรับซีลเลย
“ โห คุณแม่ โรงเรียนนี้อ่ะหรอ มันยอดเยี่ยมมากเลยครับ ทั้งครูและนักเรียนที่นี่มีอัธยาศัยดีมากแถมสภาพแวดล้อมโดยรวมของโรงเรียนยังดูดีมากอีกด้วย” ซีลให้คำตอบที่แตกต่างกับความเป็นจริงโดยสิ้นเชิงเพราะเขาไม่กล้าเล่าเหตุการณ์ที่เขาสยบแก๊งอันธพาลรวมถึงเพื่อนใหม่ของเขาที่ทำความรู้จักกันแบบแปลกๆ และยิ่งกว่านั้นเรื่องที่เขาไปมีปัญหากับแก๊งอันธพาลที่เป็นเจ้าถิ่นอยู่ในชุมชนแห่งใหม่ที่เขาเพิ่งย้ายมาอยู่ได้เพียง 1 อาทิตย์อีกต่างหาก
“ก็ดีแล้วจ้ะลูก แม่จะได้ไม่ต้องห่วงในเรื่องการปรับตัวกับสังคมใหม่ของลูกน่ะ”
“ผมคิดว่าผมเหมาะกับที่นี่มากเลยครับคุณแม่” ^^” ซีลบอกคุณแม่แต่แฝงไปด้วยความประชดเล็กน้อย
“ก็ดีแล้วจ้ะลูก ไปนอนพักผ่อนเถอะ”
“ครับคุณแม่”
“ลูกๆมานี่ก่อนแม่มีเรื่องสำคัญจะบอกน่ะ”
“อะไรเหรอครับ”
“คือคุณพ่อเขาต้องไปราชการที่ต่างประเทศนะลูกและแม่ยังต้องไปจัดการกับเรื่องงานที่ต่างจังหวัดอีกนะ แม่จะไปประมาณ 2 อาทิตย์นะลูก ช่วงนี้ลูกคงต้องอยู่คนเดียวไปก่อนนะลูก”
“ครับ แม่”
“ งั้นผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับแม่”
“จ้ะลูก หลับฝันดีนะ”
เมื่อซีลขึ้นไปบนห้องของเขา เขาก็ล้มตัวลงบนที่นอนทันทีพร้อมกับนอนคิดอย่างตื่นเต้นว่าพรุ่งนี้เพื่อนใหม่ของเขาจะเป็นยังไงบ้างและที่สำคัญเขารู้สึกประหลาดใจกับฝีมือการต่อสู้ของมิ้วมากซึ่งภาพเหตุการณ์ในตอนนั้นทำให้ซีลถึงกับตกตะลึงและจำได้ติดตาเลย ซึ่งเขาตั้งคำถามกับตนเองไว้ว่า “คนสวยน่ารักอย่างน้องมิ้วที่แท้จริงแล้วโหดขนาดนี้เชียวหรอ”
ติ๊กๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกของซีลดังขึ้น เขาตื่นขึ้นมาแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวทันทีเพราะเขาแทบอดใจไม่ไหวแล้วที่จะได้พบกับเพื่อนๆของเจม
เวลา 7.00 น. ซีลเดินมาถึงหน้าโรงเรียนพอดีแต่ทันใดนั้นก็มีเสียงๆหนึ่งที่ทำให้เขาต้องหยุดชะงัก
“ พี่ซีลคะ กู๊ด มอร์นิ่งจ้า แหมๆๆ มาโรงเรียนพร้อมกันเลยนะ” เสียงของมิ้วตะโกนเรียกซีลจากข้างหลังของเขา
“ หวัดดีครับ และพี่เจมไม่มาด้วยหรอ” ซีลถามมิ้วด้วยสีหน้าแจ่มใส
“ ไม่หรอก ไอ้พี่เจมมันนอนขี้เซาจะตาย มาสายทุกวันแหละ อิอิ” มิ้วพูดนินทาเจมให้ซีลฟัง
“ หุหุ งั้นเราเข้าไปนั่งคุยกันในโรงเรียนดีกว่า” ซีลชวนมิ้วเข้าไปนั่งคุยกันในโรงเรียนด้วยน้ำเสียงสั่นครอน “จ้า งั้นเราไปนั่งตรงซุ้มนั้นกันดีกว่า นั่งรอพี่เจมกัน อิอิ” หลังจากที่ทั้ง 2 กำลังนั่งคุยกันเรื่อยๆจนถึงเวลา 7.30 นั้นเจมก็เดินมาที่ซุ้มที่ทั้ง 2 นั่งอยู่ด้วยกัน “แหมๆๆ ไอ้ซีล แมวไม่อยู่หนูร่าเริงเลยนะ” เจมล้อทันทีเมื่อเห็น 2 คนนี้อยู่ด้วยกัน 2 คน “ เห้ย ป่าวนะ” ซีลตอบโต้แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขาแดงไปหมดแล้ว “พี่เจมบ้า!!! ว่าพี่ซีลอย่างนี้ได้ไง” มิ้วต่อว่าพร้อมใช้กำปั้นทุบไปที่หลังของเจม “โอ้ยย พี่ขอโทดจ้า แค่ล้อเล่นแค่นี้เองทำเป็นอาย อิอิ” ว่าแต่โรงเรียนใกล้เข้าแล้วนะ ทำไมพวกที่ฉันนัดไว้ยังไม่โผล่หัวมาซักคน
ทันใดนั้นเองก็ปรากฏคนเดินเข้ามาที่ซุ้ม 3 คนโดยเป็นชาย 2 คนและผู้หญิงอีก 1 คน
“นี่ไงซีล พรรคพวกของเราน่ะ” เจมบอกซีลพร้อมกับตะโกนเรียกเพื่อนๆ
ดูเหมือนว่าเพื่อนๆทั้ง 3 คนจะรู้จักซีลดีจากคำบอกเล่าของเจมแล้วแต่ซีลเองยังไม่รู้จักเพื่อนๆของเขาทั้ง 3 คนเลย จะมีที่คุ้นๆก็เพียงแค่เด็กหนุ่มที่ผอมสูงและเด็กสาวที่ซอยผมซึ่งเป็นคนที่ดูเปรี้ยวๆและมั่นใจในตนเองพอสมควรเพราะว่าทั้ง 2 คนนี้เป็นเพื่อนห้องเดียวกับเขา
“ว่าไงล่ะพรรคพวก ไม่คิดจะแนะนำตัวให้เพื่อนใหม่ของเรารู้จักเลยหรอ” เจมถามเพื่อนๆของเขา
“โอเคๆฉันก่อนแล้วกันนะ เราชื่อไมค์นะ เรียนอยู่ 4/6 ห้องเดียวกับนายล่ะ ซีล ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ไมค์ทักทายอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส
“ตาฉันแล้วย่ะ ฉันชื่อเฟิร์นนะ เรียนอยู่ห้องเดียวกับนายน่ะแหละ” เฟิร์นกล่าวทักทายเพื่อนใหม่ของเธอด้วยบุคลิกที่ดูหยิ่งตามสไตล์สาวเปรี้ยว
“ คนสุดท้ายละ เราชื่อนิกกี้นะครับ เรียนอยู่ม.4/7 ห้องเดียวกับเจมล่ะ” นิกกี้พูดกับเพื่อนใหม่ของเขาด้วยท่าทีที่สุภาพ นุ่มนวล
“ เรา ซีล นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ซีลบอกกับเพื่อนใหม่ของเขาทั้ง 3 คนซึ่งในเวลานี้ซีลรู้สึกอบอุ่นเหมือนกับว่าเพื่อนๆกลุ่มนี้คือครอบครัวของเขาซึ่งทำให้เขาได้มีกลุ่มเพื่อนที่คอยให้ความช่วยเหลือกับเขาในเรื่องต่างๆ
ติ๊ง หน่องงๆๆเสียงระฆังดังขึ้น ขณะนี้ได้เวลาเข้าแถวแล้วเอาไว้เลิกแถวแล้วเจอกันนะเพื่อนๆต่างแยกกันไปเข้าแถวตามห้องของตนแต่ซีลยังคงอยู่กับเฟิร์นและไมค์เพราะทั้ง 3 คนนี้อยู่ห้องเดียวกัน
“ เดี๋ยวขึ้นไปนายก็ย้ายที่มานั่งกับพวกเราหน้าห้องสิซีล” ไมค์กล่าวชักชวนเพื่อนใหม่ของเขา
“ ใช่ นั่งหลังห้องมันอันตรายนะ พวกไอ้โจ๊กมันชอบก่อกวนห้องเรียนน่ะ” เฟิร์นช่วยพูดหนุนอีกแรง
“ ก็ได้ งั้นเราจะย้ายไปนั่งหน้ากับพวกนายนะ”ซีลรับคำชักชวนของเพื่อนๆ
และหลังจากนั้นซีลก็อยู่กับไมค์และเฟิร์นตลอดเวลาที่เป็นเวลาเรียน และเขายังได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆในห้องของเขาได้เกือบจะทั้งห้องแล้ว เห็นทีจะมีก็แต่พวกไอโจ๊กนี่ล่ะที่เขาไม่อยากที่จะรู้จักเท่าไร
“จ้า งั้นเราไปนั่งตรงซุ้มนั้นกันดีกว่า นั่งรอพี่เจมกัน อิอิ”
หลังจากที่ทั้ง 2 กำลังนั่งคุยกันเรื่อยๆจนถึงเวลา 7.30 นั้นเจมก็เดินมาที่ซุ้มที่ทั้ง 2 นั่งอยู่ด้วยกัน
“แหมๆๆ ไอ้ซีล แมวไม่อยู่หนูร่าเริงเลยนะ” เจมล้อทันทีเมื่อเห็น 2 คนนี้อยู่ด้วยกัน 2 คน
“ เห้ย ป่าวนะ” ซีลตอบโต้แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขาแดงไปหมดแล้ว
“พี่เจมบ้า!!! ว่าพี่ซีลอย่างนี้ได้ไง” มิ้วต่อว่าพร้อมใช้กำปั้นทุบไปที่หลังของเจม
“โอ้ยย พี่ขอโทดจ้า แค่ล้อเล่นแค่นี้เองทำเป็นอาย อิอิ” ว่าแต่โรงเรียนใกล้เข้าแล้วนะ ทำไมพวกที่ฉันนัดไว้ยังไม่โผล่หัวมาซักคน
ทันใดนั้นเองก็ปรากฏคนเดินเข้ามาที่ซุ้ม 3 คนโดยเป็นชาย 2 คนและผู้หญิงอีก 1 คน
“นี่ไงซีล พรรคพวกของเราน่ะ” เจมบอกซีลพร้อมกับตะโกนเรียกเพื่อนๆ
ดูเหมือนว่าเพื่อนๆทั้ง 3 คนจะรู้จักซีลดีจากคำบอกเล่าของเจมแล้วแต่ซีลเองยังไม่รู้จักเพื่อนๆของเขาทั้ง 3 คนเลย จะมีที่คุ้นๆก็เพียงแค่เด็กหนุ่มที่ผอมสูงและเด็กสาวที่ซอยผมซึ่งเป็นคนที่ดูเปรี้ยวๆและมั่นใจในตนเองพอสมควรเพราะว่าทั้ง 2 คนนี้เป็นเพื่อนห้องเดียวกับเขา
“ว่าไงล่ะพรรคพวก ไม่คิดจะแนะนำตัวให้เพื่อนใหม่ของเรารู้จักเลยหรอ” เจมถามเพื่อนๆของเขา
“โอเคๆฉันก่อนแล้วกันนะ เราชื่อไมค์นะ เรียนอยู่ 4/6 ห้องเดียวกับนายล่ะ ซีล ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ไมค์ทักทายอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส
“ตาฉันแล้วย่ะ ฉันชื่อเฟิร์นนะ เรียนอยู่ห้องเดียวกับนายน่ะแหละ” เฟิร์นกล่าวทักทายเพื่อนใหม่ของเธอด้วยบุคลิกที่ดูหยิ่งตามสไตล์สาวเปรี้ยว
“ คนสุดท้ายละ เราชื่อนิกกี้นะครับ เรียนอยู่ม.4/7 ห้องเดียวกับเจมล่ะ” นิกกี้พูดกับเพื่อนใหม่ของเขาด้วยท่าทีที่สุภาพ นุ่มนวล
“ เรา ซีล นะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” ซีลบอกกับเพื่อนใหม่ของเขาทั้ง 3 คนซึ่งในเวลานี้ซีลรู้สึกอบอุ่นเหมือนกับว่าเพื่อนๆกลุ่มนี้คือครอบครัวของเขาซึ่งทำให้เขาได้มีกลุ่มเพื่อนที่คอยให้ความช่วยเหลือกับเขาในเรื่องต่างๆ
ติ๊ง หน่องงๆๆเสียงระฆังดังขึ้น ขณะนี้ได้เวลาเข้าแถวแล้วเอาไว้เลิกแถวแล้วเจอกันนะเพื่อนๆต่างแยกกันไปเข้าแถวตามห้องของตนแต่ซีลยังคงอยู่กับเฟิร์นและไมค์เพราะทั้ง 3 คนนี้อยู่ห้องเดียวกัน
“ เดี๋ยวขึ้นไปนายก็ย้ายที่มานั่งกับพวกเราหน้าห้องสิซีล” ไมค์กล่าวชักชวนเพื่อนใหม่ของเขา
“ ใช่ นั่งหลังห้องมันอันตรายนะ พวกไอ้โจ๊กมันชอบก่อกวนห้องเรียนน่ะ” เฟิร์นช่วยพูดหนุนอีกแรง
“ ก็ได้ งั้นเราจะย้ายไปนั่งหน้ากับพวกนายนะ”ซีลรับคำชักชวนของเพื่อนๆ
และหลังจากนั้นซีลก็อยู่กับไมค์และเฟิร์นตลอดเวลาที่เป็นเวลาเรียน และเขายังได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆในห้องของเขาได้เกือบจะทั้งห้องแล้ว เห็นทีจะมีก็แต่พวกไอโจ๊กนี่ล่ะที่เขาไม่อยากที่จะรู้จักเท่าไร
ความคิดเห็น