Daehyun and U {The Destiny}

ลำดับตอนที่ #1 : The Destiny Ep.1

������������ ฮ้าวว..ม.6วันนี้ ฉันก็มาเช้าอีกเช่นเคย...อ๊ะ นั่นใครน่ะ ทำไมมาเช้ากว่าชั้น มันเป็นครายยย...อ่าว แดฮยอน "ไฮ่ เบบี้ เธอมาสายกว่าชั้นนะ" ฮะ ฮึ่ม กวนประสาทแต่เช้า ไม่ยุ่งด้วยดีฝ่า�ฉันบิดหน้าหนีก่อนจะไปนั่งประจำที่ ฉันนั่งแถวที่ 3 ส่วนแดฮยอนนั่งมุมห้องแถวที่ 5..."เฮ้ย ลอกการบ้านหน่อยดิ ลืมไปว่าวันนี้มีเรียนกับชุมพร - -" เสียงมึนๆดังขึ้นพร้อมกับเสียงเลื่อนประตูห้อง..จงออบ - - "เบบี้ลอกการบ้านหน่อยยย น้าาา" จงออบอ้อนเสียงยาว เหย...น่ารักอ่ะแกร -//- "อ่ะแต่มีข้อแม้นะ.." ฉันหยิบสมุดการบ้านขึ้นมาก่อนจะพูด.."อะไรอ่ะเบบี้"จงออบพุด"ลืมตาก่อนดิ...555"ฉันกวนประสาทเขาไปเล็กๆ ก่อนเขาจะทำหน้าแบบนี้� -_- ...ฉันยื่นสมุดให้เขา แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น "คิดไม่เป็นหรือไง..." แดฮยอนพูดแต่ไม่ได้สบตาใคร เหมือนกับพูดลอยๆ "อะไรน่ะไอ่แด้ เป็นเชี่ยไร" จงออบถาม "เปล่า ชั้นพูดคนเดียว" - -ฟังอิแด้ตอบ ฉันกับจงออบมองหน้ากันอย่าง งงๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอ่ะไร จงออบหยิบการบ้านไปนั่งลอกอย่างมืออาชีพ ในขณะที่แดฮยอนทำท่าทางหงุดหงิดแต่เช้า ฉันอดสงสัยไม่ได้ "เฮ้ย แดฮยอน วันนี้แกเป็นไรวะ ปกติแกก็ออกไปซื้อชีทเค้กมานั่งกินไปแล้วหนิ แถมวันนี้ยังมาเช้าอีก" ฉันหันหน้าไปถาม "เปล่า..โอ้ยหงุดหงิดเว้ย" แดฮยอนพูดก่อนจะเดินออกห้องซึ่งสวนทางกับยองแจ พาเอายองแจยืนงงไปด้วย "เฮ้ยเบบี้ ไอ่แด้เป็นไรอ่ะ ไปหักอกมันหรอ" ฮะ คำถามอิแจ้ - - "จะบ้าหรอ ชั้นก็ไม่รู้เนี่ย มาก็เช้าหงุดหงิดไรมาก็ไม่รู้มันน่ะ"
������ ตึ้ง ตึง ตึ้ง ตึ่ง เสียงกริ่งบอกเวลาโรงเรียนเข้า วันนี้วันศุกร์�แล้วข่าวดีคือ วันจันทร์ อังคาร พุธ โรงเรียนหยุด อร๊ายยยย แต่ข่าวร้ายคือ...พี่ชายชั้นไม่อยู่ ฮรือออ พี่ฮิมมม ชานนนน คิดดด ถึงงง TT ใจร้ายจัง ปล่อยให้น้องสาวตัวเล็กๆอยู่บ้านคนเดียววว แล้วตัวเองก็ไปเดทกับเฮียบีงเนี่ยนะ โฮฮฮฮฮ�
�������พักเที่ยง จงออบเดินมา=> "เบบี้ รายชื่อกลุ่มค่ายอาสาประกาศแล้ว เราไปดูกันเถอะ" ฮะ เย้ อยารู้จังว่าจะได้อยู่กับใคร จองออบลากมือฉันออกไป�"เฮ้ย ไรว้า ไปไม่ชวนกัน ไอ่แจ้ ป่ะ ไปดูกลุ่มค่ายอาสากัน" แดฮยอนพูดหน้าเครียดแล้วบอกใก้ยองแจเดินตามต้อยๆ

���� บอร์ด
ค่ายอาสากลุ่มที่ 1

�เบบี้ แดฮยอน ... "เฮ้ย ดูนั่นดิๆ เราได้อยู่ด้วยกันว่ะ" แดฮยอนตบไหล่ฉันแล้วชี้ไปที่บอร์ด - - มันน่าดีใจขนาดนั้นเรอะ นี่มันค่ายทำความสะอาดชัดๆ ดูหน้านาง... ยิ้มจนหนวดแมวโผล่ละ - - แต่แล้ว...หนวดพวกนั้นก็หายไป?เมื่อแดฮยอนเห็นรายชื่อรุ่นน้องในกลุ่ม "ฮะ จุนฮง.." ใช่แล้ว ในกลุ่มเรา มีกัน3คน คือ ฉัน แด้ แล้วก็น้องจุนฮง แต่อิแด้ดูอาฟเตอร์ช็อคมากอ่ะ แล้วก็...เหมือนมีลมออกที่หู - = เป็นไรอีกวะ
�"เอ่อ...สวัสดีฮะ อันนี้ใช่พี่เบบี้กับพี่แดฮยอนป่าวฮะ " เสียงของเด็กหนุ่มตัวสูงผิวขาวเอ่ยขึ้น -///- อ๊ายยน่ารักก่ะ ".ใช่! อ๋อ นายคงเป็นจุนฮง ม.5ห้อง1สินะ" แดฮยอนตอบเสียงแข็ง "เอ่อ..ช่ะ..ใช่ฮะ"

Daehyun part
�� ฮึ่ยย� มันน่าโมโหจริงๆนะ อุตส่าห์มาโรงเรียนแต่เช้าแล้วแท้ๆ ก็มาเจอก้างขวางคอตัวที่1 แล้วนี่กลุ่มค่ายอาสา เจออีกตัวนึง ว้อยย
แล้วทำไมเบบี้ต้องไปทำดีกับมันขนาดนั้นด้วยล่ะ งอนนะ
�อืม... แด่ เค้าคงไม่รู้หรอกว่าเราจะรู้สึกยังไง เค้าคงไม่สนใจผมหรอก ผมแอบเสียใจ ที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจาก..อยู่นิ่งๆ คอยมองเค้าเท่านั้นแหละ...